KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (¹), w szczególności jej art. 10,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach (²), oraz na ich powierzchni, w szczególności jej art. 7,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (³), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za udzielanie zezwoleń na środki ochrony roślin stosowane do określonych upraw. Takie zezwolenia muszą być udzielane na podstawie oceny wywoływanych przez nie skutków w zakresie zdrowia ludzi i zwierząt oraz ich wpływu na środowisko. Elementy, które należy uwzględnić podczas przeprowadzania ocen, obejmują narażenie użytkowników i osób postronnych oraz wpływ na środowisko lądowe, wodne i powietrzne, jak również wpływ na ludzi i zwierzęta poprzez konsumpcję pozostałości zalegających w uprawach, wobec których je zastosowano.

(2) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (MRL) odzwierciedlają stosowanie minimalnych ilości pestycydów w celu uzyskania skutecznej ochrony roślin, zastosowanych w ten sposób, aby ilość pozostałości była możliwie najmniejsza i dopuszczalna pod względem toksyczności, szczególnie w odniesieniu do szacowanej ilości pobieranej w pożywieniu.

(3) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów (MRL) należy w dalszym ciągu poddawać stałej ocenie. Mogą one zostać zmienione w świetle nowych informacji i danych.

(4) MRL są ustalane na poziomie dolnej granicy oznaczenia analitycznego przypadków, w których dozwolone stosowanie środków ochrony roślin nie powoduje powstania wykrywalnych poziomów pozostałości pestycydów w produktach spożywczych lub na ich powierzchni, lub gdy nie występują dozwolone przypadki stosowania, lub gdy stosowanie dozwolone przez Państwa Członkowskie nie zostało poparte niezbędnymi danymi, lub gdy stosowanie w krajach trzecich powodujące obecność pozostałości w produktach spożywczych lub na ich powierzchni, które mogą zostać wprowadzone do obrotu we Wspólnocie, nie zostało poparte niezbędnymi danymi.

(5) Informacje na temat nowych lub zmienionych zastosowań niektórych pestycydów objętych dyrektywą 90/642/EWG oraz dyrektywą 86/362/EWG zostały zgłoszone Komisji. Dotyczy to kresoksymu metylowego, cyromazyny, bifentryny, metalaksylu i azoksystrobiny.

(6) Długotrwałe narażenie konsumentów na działanie pestycydów za pośrednictwem produktów spożywczych mogących zawierać pozostałości tych pestycydów zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie, z uwzględnieniem wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia (⁴). Obliczono, że dane MRL zapewnią nieprzekraczanie dopuszczalnej dawki dziennej.

(7) Ocena dostępnych informacji wskazuje, że nie jest wymagane ARfD, a zatem nie jest potrzebna ocena krótkoterminowa.

(8) Dlatego należy ustalić nowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla tych pestycydów.

(9) Ustanowienie lub zmiana na poziomie Wspólnoty tymczasowego MRL nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w ustanowieniu tymczasowych MRL dla metalaksylu, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i z załącznikiem VI do niej. Uznaje się, że okres czterech lat dalszego pozwolenia na stosowanie metalaksylu lub metalaksylu-M jest wystarczający. Po tym okresie tymczasowe wspólnotowe MRL stanie się ostateczne.

(10) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 90/642/EWG i 86/362/EWG.

(11) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W części A załącznika II do dyrektywy 86/362/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

W części A załącznika II do dyrektywy 90/642/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują najpóźniej do dnia 9 maja 2006 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne dla przestrzegania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przedstawiają one Komisji teksty tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 10 maja 2006 r.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Państwa Członkowskie ustalają, jak odniesienie takie należy poczynić.

2. Państwa Członkowskie przedstawiają Komisji teksty głównych przepisów prawa krajowego, które przyjmą w obszarze objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 4

[1] Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 listopada 2005 r.

ZAŁĄCZNIK I

W części A załącznika II do dyrektywy 86/362/EWG wiersz odnoszący się do metalaksylu otrzymuje brzmienie: