KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. odnoszącą się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni (¹), w szczególności jej art. 5,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (²), w szczególności jej art. 10,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz na ich powierzchni (³), w szczególności jej art. 10,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni (⁴), w szczególności jej art. 7,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (⁵), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Następujące istniejące substancje czynne zostały włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG: glifosat na podstawie dyrektywy Komisji 2001/99/WE (⁶), chloroprofam na podstawie dyrektywy Komisji 2004/20/WE (⁷) oraz bromoksynil i joksynil na podstawie dyrektywy Komisji 2004/58/WE (⁸).

(2) Następujące nowe substancje czynne zostały włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG: dimetenamid-p i flurtamon na podstawie dyrektywy Komisji 2003/84/WE (⁹); propoksykarbazon i zoksamid na podstawie dyrektywy Komisji 2003/119/WE (¹⁰); propoksykarbazon i zoksamid na podstawie dyrektywy Komisji 2004/30/WE (¹¹); chinoksyfen na podstawie dyrektywy Komisji 2004/60/WE (¹²); mepanipyrim na podstawie dyrektywy Komisji 2004/62/WE (¹³).

(3) Włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG rozpatrywanych substancji czynnych opierało się na ocenie przedłożonych informacji dotyczących proponowanego zastosowania. Informacje dotyczące tego zastosowania zostały przedłożone przez niektóre Państwa Członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Dostępne informacje zostały poddane analizie i są wystarczające, aby ustalić niektóre najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (MRL).

(4) Wspólnotowe MRL oraz poziomy zalecane przez Kodeks Żywnościowy są ustalane i oceniane według podobnych procedur. W kodeksie znajduje się pewna ilość MRL dla chloroprofamu i glifosatu. W dyrektywie 76/895/EWG znajdują się wspólnotowe MRL dla chloroprofamu (dyrektywa Rady 82/528/EWG) (¹⁴) oraz w dyrektywach 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG dla glifosatu (dyrektywa Rady 1998/82/WE) (¹⁵). Zostały one uwzględnione podczas określania MRL objętych dostosowaniami na podstawie niniejszej dyrektywy. MRL zawarte w kodeksie, których wycofanie zostanie zalecone w najbliższej przyszłości, nie zostały uwzględnione. Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości oparte na MRL zawartych w kodeksie zostały ocenione pod względem ryzyka dla konsumentów. W oparciu o analizy dostępne Komisji nie stwierdzono żadnego ryzyka w przypadku stosowania toksykologicznych punktów końcowych.

(5) Sprawozdania kontrolne Komisji z przeglądu, które zostały przygotowane w związku z włączeniem wymienionych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, ustaliły dopuszczalne dzienne pobranie (ADI) oraz, jeżeli to konieczne, ostrą dawkę referencyjną (ARfD) dla rozpatrywanych substancji. Narażenie konsumentów produktów spożywczych zawierających rozpatrywane substancje czynne zostało ocenione zgodnie z procedurami wspólnotowymi. Uwzględniono również wytyczne opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia (¹⁶) oraz opinię Komitetu Naukowego ds. Roślin (¹⁷) w sprawie przyjętej metodologii. Wyciągnięto wniosek, że zaproponowane MRL nie doprowadzą do przekroczenia ADI i ARfD.

(6) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony konsumenta przed wpływem pozostałości wynikających z niedozwolonych zastosowań środków ochrony roślin, tymczasowe MRL powinny zostać określone na niższym poziomie oznaczenia analitycznego w przypadku odpowiednich kombinacji produktów i pestycydów.

(7) Ustanowienie na poziomie Wspólnoty tymczasowych MRL nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w ustanowieniu tymczasowych MRL dla wymienionych substancji, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i z jej załącznikiem VI. Uważa się, że okres czterech lat jest wystarczający, by umożliwić dalsze stosowanie danej substancji czynnej. Po upływie tego okresu tymczasowy MRL stanie się ostateczny.

(8) Wobec tego, aby umożliwić właściwy nadzór i kontrolę zakazu ich stosowania oraz ochronę konsumenta, należy dodać lub zamienić wszystkie MRL pochodzące ze stosowania tych środków ochrony roślin do załączników do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG. Jeżeli w załącznikach do powyższych dyrektyw MRL zostały uprzednio określone, należy je odpowiednio zmienić. Jeżeli MRL nie zostały określone do tej pory, należy je ustalić po raz pierwszy.

(9) Glifosat używany jest jako ester lub sól. W przypadku soli glifosatu trimesium pozostałość kation trimethylsulfonium ma również znaczenie toksykologiczne. W związku z tym, należy również ustalić MRL dla tego kationu.

(10) Dlatego też przepisy dyrektywy 76/895/EWG ustalające MRL dla chloroprofamu powinny zostać skreślone.

(11) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 76/895/EWG, 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG.

(12) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku II do dyrektywy 76/895/EWG skreśla się zapis dotyczący chloroprofamu.

Artykuł 2

W dyrektywie 86/362/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w części A załącznika II dodaje się zapisy dotyczące bromoksynilu, chloroprofamu, dimetenamidu-p, flazasulfu-ronu, flurtamonu, joksynilu, mepanipyrimu, propoksykarbazonu, piraklostrobiny, chinoksyfenu, kationu trimethylsulfonium i zoksamidu, jak przewidziano w załączniku I do niniejszej dyrektywy;

2) w części A załącznika II zapis dla glifosatu zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

W dyrektywie 86/363/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w części A załącznika II dodaje się zapisy dotyczące brom-ksynilu, chloroprofamu, joksynilu, piraklostrobiny, chinoksyfenu i kationu trimethylsulfonium, jak określono w załączniku III do niniejszej dyrektywy;

2) w części B załącznika II zapis dla glifosatu zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku IV do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 4

W dyrektywie 90/642/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w załączniku II dodaje się zapisy dotyczące bromoksynilu, chloroprofamu, dimetenamidu-p, flazasulfuronu, flurtamonu, joksynilu, mepanipyrimu, propoksykarbazonu, piraklostrobiny, chinoksyfenu, kationu trimethylsulfonium i zoksamidu, jak określono w załączniku V do niniejszej dyrektywy;

2) w załączniku II zapis dla glifosatu zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku VI do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 21 kwietnia 2006 r. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa Członkowskie stosują wymienione przepisy od dnia 21 kwietnia 2007 r.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonania takiego odniesienia ustalany jest przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty głównych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 6

[1] Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 7

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 października 2005 r.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

ZAŁĄCZNIK III

ZAŁĄCZNIK IV

ZAŁĄCZNIK V

ZAŁĄCZNIK VI

Pozostałości pestycydów i maksymalne poziomy pozostałości (mg/kg)