KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (¹), w szczególności jego art. 33 ust. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 33 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym na produkty wyszczególnione w art. 1 tego rozporządzenia a cenami na te produkty wewnątrz Wspólnoty może być objęta refundacją wywozową.

(2) Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 32/82 (²), (EWG) nr 1964/82 (³), (EWG) nr 2388/84 (⁴), (EWG) nr 2973/79 (⁵) i (WE) nr 2051/96 (⁶) ustanawiają warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych do niektórych kawałków mięs wołowiny i cielęciny oraz niektórych konserw z wołowiny i cielęciny, oraz warunki przyznawania pomocy dotyczącej niektórych miejsc przeznaczenia.

(3) Na podstawie stosowania niniejszych zasad i kryteriów w odniesieniu do przewidywanej sytuacji na rynku wołowiny i cielęciny wynika, że refundacja powinna być ustalana w przedstawiony poniżej sposób.

(4) W odniesieniu do żywych zwierząt, w celu uproszczenia, refundacje wywozowe nie powinny być przyznawane dla kategorii, w przypadku których obrót handlowy z krajami trzecimi jest znikomy. Ponadto, mając na względzie dobrostan zwierząt, należy w możliwie największym zakresie ograniczyć refundacje wywozowe do żywych zwierząt przeznaczonych do uboju.

(5) W związku z tym refundacje wywozowe do takich zwierząt powinny być przyznawane jedynie krajom trzecim, które z przyczyn kulturowych lub religijnych tradycyjnie importują znaczne ilości zwierząt przeznaczonych do uboju w kraju.

(6) W celu zapobiegania nadużyciom, w przypadku żywych zwierząt przeznaczonych do reprodukcji przyznawanie refundacji wywozowych do zwierząt hodowlanych czystej krwi należy ograniczyć do jałówek i krów w wieku do 30 miesięcy.

(7) Aby umożliwić wprowadzenie niektórych wspólnotowych produktów z wołowiny i cielęciny na rynek międzynarodowy, refundacje wywozowe powinny być przyznawane w odniesieniu do niektórych miejsc przeznaczenia do niektórych produktów objętych kodami CN 0201, 0202 i 160250.

(8) Poziom wykorzystania refundacji wywozowych do niektórych kategorii produktów z wołowiny i cielęciny okazał się być znikomy. Dotyczy to również niektórych miejsc przeznaczenia położonych w pobliżu obszaru Wspólnoty. Refundacje wywozowe nie powinny być już ustalane dla takich kategorii.

(9) Refundacje przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są ustalane na podstawie kodów produktów określonych w nomenklaturze przyjętej w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 z dnia 17 grudnia 1987 r. ustanawiającym nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych (⁷).

(10) Refundacje wywozowe do mięsa mrożonego powinny być dostosowane do refundacji określonych dla mięsa świeżego lub chłodzonego innego niż z dorosłego bydła płci męskiej.

(11) Kontrole produktów objętych kodem CN 160250 powinny być wzmożone poprzez uzależnienie przyznania refundacji wywozowych do tych produktów od tego, czy były wytworzone zgodnie z ustaleniami przewidzianymi w art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 z dnia 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych do produktów rolnych (⁸).

(12) Refundacje wywozowe powinny być przyznawane tylko do produktów dopuszczonych do swobodnego przepływu wewnątrz Wspólnoty. Dlatego, aby produkty kwalifikowały się do objęcia refundacją wywozową, powinny posiadać znak jakości zdrowotnej ustanowiony w dyrektywie Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem (⁹), dyrektywie Rady 77/99/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy produktami mięsnymi (¹⁰) i dyrektywie Rady 94/65/WE z dnia 14 grudnia 1994 r. ustanawiającej wymagania w odniesieniu do produkcji i wprowadzania na rynek mięsa mielonego i przetworów mięsnych (¹¹).

(13) Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1964/82 specjalna refundacja wywozowa może ulec obniżeniu, jeśli wywożona ilość mięsa bez kości wynosi mniej niż 95 %, ale nie mniej niż 85 % całkowitej masy mięsa otrzymanej przez odkostnianie.

(14) Celem negocjacji prowadzonych w ramach Układów Europejskich między Wspólnotą Europejską a Rumunią i Bułgarią jest w szczególności liberalizacja handlu produktami objętymi wspólną organizacją rynku wołowiny i cielęciny. W przypadku obu krajów refundacje wywozowe powinny być zatem zniesione. Jednakże zniesienie to nie może doprowadzić do zróżnicowanych refundacji wywozowych do innych krajów.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Wykaz produktów, do których przyznawane są refundacje wywozowe zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, oraz kwota tych refundacji i miejsce przeznaczenia określone są w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty muszą spełniać właściwe wymagania w zakresie oznaczania jakości zdrowotnej określone w:

- rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG,

- rozdziale VI załącznika B do dyrektywy 77/99/EWG,

- rozdziale VI załącznika I do dyrektywy 94/65/WE.

Artykuł 2

W przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1964/82, stawka refundacji wywozowej do produktów oznaczonych kodem 0201 30 00 9100 ulega zmniejszeniu o 11 EUR/100 kg.

Artykuł 3

Fakt, że w przypadku Rumunii i Bułgarii nie zostały ustalone żadne refundacje wywozowe, nie jest uważany za stanowiący zróżnicowanie refundacji.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 września 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z 20 września 2005 r. określającego refundacje wywozowe dla wołowiny i cielęciny