RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. OBOWIĄZUJĄCE ŚRODKI

(1) W następstwie przeglądu wygaśnięcia środków Rada, w drodze rozporządzenia (WE) nr 1334/1999 (²) nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu ("produkt objęty postępowaniem") pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL"). Wspomniane środki miały formę minimalnej ceny przywozowej. W następstwie przeglądu okresowego, dokonanego na mocy rozporządzenia (WE) nr 985/2003 (³), Rada zmieniła formę obowiązujących środków antydumpingowych poprzez utrzymanie ceny minimalnej, jednak z zastrzeżeniem szczególnych warunków oraz poprzez nałożenie stawki ad valorem w wysokości 27,1 % we wszystkich pozostałych przypadkach.

(2) Należy zauważyć, iż pierwotne środki zostały nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1473/93 (⁴) ("pierwotne dochodzenie").

B. OBECNE DOCHODZENIE

(3) W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu obowiązujących środków antydumpingowych na przywóz tlenku magnezu pochodzącego z ChRL (⁵), do służb Komisji wpłynął wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96. Wniosek został złożony w dniu 9 marca 2004 r. przez Eurométaux ("wnioskodawca") w imieniu producentów reprezentujących większą część, w tym przypadku 96 %, ogólnej wspólnotowej produkcji tlenku magnezu. We wniosku stwierdzono, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu wspólnotowego.

(4) Stwierdziwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istniały wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu, służby Komisji ogłosiły wszczęcie przeglądu wygaśnięcia (⁶), zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, i rozpoczęły dochodzenie.

(5) Służby Komisji oficjalnie poinformowały producentów wspólnotowych występujących z wnioskiem, innych producentów wspólnotowych popierających skargę, producentów eksportujących w ChRL, importerów/handlowców, zainteresowany przemysł będący użytkownikiem, jak również przedstawicieli chińskiego rządu, o wszczęciu przeglądu. Stronom objętym postępowaniem umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o wysłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu.

(6) Służby Komisji przesłały kwestionariusze wszystkim zainteresowanym stronom, a także podmiotom, które złożyły wniosek o kwestionariusz w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu.

(7) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL oraz importerów produktu objętego postępowaniem zawiadomienie o wszczęciu przeglądu przewidywało kontrolę wyrywkową, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. W celu podjęcia decyzji co do konieczności kontroli wyrywkowej, a w przypadku uznania ją za konieczną - wybrania grupy reprezentatywnej, służby Komisji rozesłały kwestionariusze, prosząc o szczegółowe informacje na temat średniej wielkości sprzedaży oraz cen każdego z eksportujących producentów i importerów objętych postępowaniem. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi ze strony eksportujących producentów lub importerów. W związku z powyższym postanowiono, iż kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(8) Ponadto kwestionariusze zostały wysłane do wszystkich, znanych służbom Komisji producentów w Stanach Zjednoczonych Ameryki ("USA"), w Australii i w Indiach (potencjalne państwa analogiczne).

(9) Otrzymano odpowiedź od czterech producentów wspólnotowych występujących z wnioskiem oraz jednego producenta z państwa analogicznego - USA.

(10) Służby Komisji uzyskały i sprawdziły wszystkie informacje, które uznały za niezbędne do określenia prawdopodobieństwa utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody, a także do określenia interesu Wspólnoty. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzono w zakładach następujących spółek:

Producenci wspólnotowi

- Grecian Magnesite SA, Ateny, Grecja,

- Magnesitas Navarras SA, Pampeluna, Hiszpania,

- Magnesitas de Rubian, SA, Sarria (Lugo), Hiszpania,

- Styromag GmbH, St Katharein an der Laming, Austria.

Producenci z państw analogicznych:

- Premier Chemicals, LLC, King of Prussia, Pensylwania, USA.

(11) Dochodzenie dotyczące prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkód objęło okres od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r. (okres objęty dochodzeniem - "OOD"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa utrzymania się lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do końca OOD ("badany okres").

C. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(12) Produktem objętym postępowaniem jest ten sam produkt co w poprzednich dochodzeniach, które prowadziły do nałożenia obowiązujących obecnie środków, tj. tlenek magnezu, a dokładniej naturalny kaustyczny kalcynowany magnezyt, sklasyfikowany pod kodem ex25199090 (kod Taric 25199090*10).

(13) Tlenek magnezu jest otrzymywany z występującego w warunkach naturalnych węglanu magnezu lub magnezytu. Aby wyprodukować tlenek magnezu, należy wydobyć węglan magnezu, a następnie poddać go kruszeniu, sortowaniu i wypalaniu w piecu, w temperaturze 700 do 1000 °C. Produktem końcowym tego procesu jest tlenek magnezu o różnej zawartości tlenku magnezu i różnych klasach. Głównymi zanieczyszczeniami tlenku magnezu są: SiO2, Fe2O3, Al2O3, CaO i B2O3 (odpowiednio: ditlenek krzemu, tlenek żelaza, tlenek glinu, tlenek wapnia i tritlenek diboru). Tlenek magnezu jest wykorzystywany głównie w rolnictwie do karmienia zwierząt lub jako nawóz sztuczny, a także w zastosowaniach przemysłowych, w przemyśle budowlanym jako materiał na podłogi i płyty izolacyjne oraz w przemyśle celulozowym, papierniczym, chemicznym, farmaceutycznym, w przemyśle produkującym substancje zmniejszające palność i materiały ścierne oraz w ochronie środowiska.

(14) Podobnie jak w poprzednim dochodzeniu, niniejsze dochodzenie przeglądowe potwierdziło, że produkty wywożone z ChRL a także te produkowane i sprzedawane przez producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym i przez producentów w państwach analogicznych na rynku krajowym państwa analogicznego mają te same podstawowe cechy fizyczne i chemiczne oraz końcowe zastosowania i dlatego też uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

D. PRAWDOPODOBIEŃSTWO UTRZYMYWANIA SIĘ DUMPINGU

(15) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie środków mogłoby doprowadzić do utrzymywania się dumpingu.

Uwagi wstępne

(16) Wobec braku współpracy zarówno ze strony chińskich producentów eksportujących, jak i wspólnotowych importerów, badanie musiało oprzeć się na informacjach uzyskanych przez służby Komisji z innych źródeł. W tym zakresie i zgodnie z postanowieniami art. 18 rozporządzenia podstawowego posłużono się danymi Eurostatu z 8-cyfrowym kodem CN i 10-cyfrowym kodem Taric, sprawdzonymi z innymi źródłami.

(17) Należy zauważyć, że odpowiednie dane Eurostatu z 8-cyfrowym kodem CN obejmują produkty inne niż produkt objęty postępowaniem, podczas gdy dane za badany okres z 10-cyfrowym numerem Taric nie obejmowały dziesięciu państw przystępujących.

(18) Dlatego też dane Eurostatu z 10-cyfrowym kodem zostały użyte w odniesieniu do piętnastu Państw Członkowskich, które tworzyły Unię Europejską przed przystąpieniem, podczas gdy dane o 8-cyfrowym kodzie CN zostały użyte w odniesieniu do dziesięciu nowych Państw Członkowskich. Ponadto dane Eurostatu o 8-cyfrowym kodzie CN użyte w odniesieniu do dziesięciu nowych Państw Członkowskich zostały dostosowane poprzez odliczenie procentowej różnicy między danymi o 8-cyfrowym kodzie CN a 10-cyfrowym kodzie Taric wykazanej przez dziesięć nowych Państw Członkowskich w terminie sześciu miesięcy od rozszerzenia w celu wyłączenia produktów innych niż produkt objęty postępowaniem.

(19) W oparciu o dostosowane dane Taric ustalono, że w OOD do Wspólnoty przywieziono 115225 ton tlenku magnezu, co stanowi ok. 29 % konsumpcji wspólnotowej.

(20) W OOD dotyczącym poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wielkość przywozu chińskiego tlenku magnezu do Wspólnoty wynosiła 110592 tony, tj. ok. 31 % konsumpcji wspólnotowej.

(21) Należy zauważyć, że ze względu na rozszerzenie Wspólnoty do 25 Państw Członkowskich nie można dokonać porównania wielkości wywozu i udziału wywozu w rynku ustalonych w trakcie poprzedniego i obecnego przeglądu wygaśnięcia.

Dumping w OOD

(22) Zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego służby Komisji zastosowały tę samą metodologię co w pierwotnym dochodzeniu. Należy przypomnieć, że w pierwotnym dochodzeniu ustanowiono margines dumpingu w wysokości 27,1 %.

Państwo analogiczne

(23) Ponieważ gospodarka ChRL znajduje się w okresie przejściowym, wartość normalna musiała być ustalona na podstawie informacji uzyskanych w odpowiednim państwie trzecim o gospodarce rynkowej, zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

(24) Ponieważ w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia jako państwo analogiczne do celów określenia wartości normalnej wybrano Indie, prośbę o współpracę wysłano do producentów indyjskich. Ponadto skierowano prośbę o współpracę do wszystkich znanych producentów w Australii i w USA, które to państwa zaproponowano jako państwa analogiczne we wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia.

(25) Jeden producent indyjski zgodził się na współpracę, lecz nie odpowiedział na kwestionariusz. Jeden producent australijski odpowiedział na kwestionariusz, lecz oświadczył, że nie jest w stanie pomóc służbom Komisji w sprawie informacji, o które Komisja prosiła. Tylko jeden producent z USA zgodził się na udzielenie informacji, o które prosiła Komisja.

(26) W odniesieniu do USA ustalono, że konkurencja na rynku USA jest wystarczająco silna. Rzeczywiście, nie ma nałożonych ceł antydumpingowych na przywóz tlenku magnezu, znaczna ilość produktu objętego postępowaniem jest przywożona z różnych państw trzecich i istnieją dwaj konkurujący ze sobą producenci lokalni. Proces produkcji współpracującego producenta z USA jest podobny do procesu produkcji chińskich producentów. Sprzedaż krajowa producenta z USA stanowi znaczącą kwotę (około 83 %) całości przywozu wspólnotowego z ChRL w OOD.

(27) W związku z powyższym stwierdzono, że USA są właściwym analogicznym państwem do celów ustalenia normalnej wartości.

Normalna wartość

(28) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego rozważono, czy sprzedaż krajowa producenta w USA mogłaby, z uwzględnieniem ustalonych cen, być traktowana jako dokonana w zwykłym obrocie handlowym. W tym celu całkowity koszt produkcji jednostkowego produktu w OOD został zestawiony z przeciętną ceną jednostkową transakcji sprzedaży, dokonanych w tym samym okresie. Stwierdzono, że wszystkie transakcje przyniosły zysk. Dochodzenie ujawniło również, że cała sprzedaż przez współpracującego producenta w USA była dokonana na rzecz niezależnych klientów. W rezultacie ceny zapłacone lub należne do zapłaty przez niezależnych klientów na rynku krajowym USA w zwykłym obrocie handlowym zostały wykorzystane do ustalenia wartości normalnej, zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

Cena eksportowa

(29) Jak już wspomniano, wobec braku jakichkolwiek innych, bardziej wiarygodnych informacji, cena eksportowa została oparta na podstawie danych Eurostatu. Ustalono, że dane dotyczące cen w Eurostacie są wpisywane na podstawie cif granica Wspólnoty. Ceny te posłużyły do ustalenia cen FOB, poprzez odjęcie kosztów transportu morskiego oraz kosztów ubezpieczenia. Niezbędne informacje dotyczące tych kosztów zostały przedstawione przez przemysł wspólnotowy i wykorzystane do wyliczeń, wobec braku innych bardziej wiarygodnych informacji.

Porównanie

(30) Do celów zapewnienia uczciwego porównania normalnej wartości z ceną eksportową ex works na tym samym poziomie obrotu handlowego dokonano niezbędnych dostosowań, aby uwzględnić różnice, które, jak sugerowano i dowiedziono, wpływają na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. W tym celu dokonano dostosowań w zakresie morskiego i śródlądowego frachtu.

Margines dumpingu

(31) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu został ustalony na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnimi ważonymi cenami eksportowymi, określonymi powyżej. Porównanie to wykazało występowanie dumpingu. Margines dumpingu, wyrażony jako procent ceny cif na granicy Wspólnoty, przed zapłaceniem cła, wynosił 100,73 %, czyli znacznie ponad poziom wykazany w poprzednim dochodzeniu (41,9 %).

Prawdopodobieństwo utrzymania się dumpingu

(32) W nawiązaniu do analizy występowania dumpingu w OOD, zbadano również prawdopodobieństwo utrzymywania się dumpingu. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących, a także mając uwadze, iż niewiele jest powszechnie dostępnych informacji na temat chińskiego przemysłu tlenku magnezu, wnioski podane poniżej opierają się głownie na dostępnych faktach, a dokładniej na informacjach z badań rynku opartych na Japońskiej Statystyce Handlu, danych z Biura Spisowego USA, a także na chińskich danych celnych, złożonych przez składającego skargę.

Chińskie moce produkcyjne

(33) Według wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia chińscy producenci posiadają znaczne, niewykorzystane moce produkcyjne, ponieważ należą do nich największe na świecie złoża rudy magnezytu, oceniane na ok. 1300000 ton. Łącznie, chińskie moce produkcyjne w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem ocenia się na 800000-1000000 ton rocznie, podczas gdy konsumpcję krajową ocenia się na ok. 250000, a wywóz na ok. 550000 ton rocznie. Dlatego też chińska produkcja mogłaby w szybkim czasie jeszcze bardziej wzrosnąć, gdyby warunki rynkowe na to pozwalały.

Wywóz do państw trzecich

(34) Na podstawie tego samego źródła ustalono, że łączny światowy wywóz chińskiego tlenku magnezu wzrósł o 17 %, z 465900 ton w 1999 r. do 545600 ton w 2003 r. Ceny eksportowe przy wywozie na inne światowe rynki, takie jak Japonia lub USA, są o ok. 38 % niższe niż do Wspólnoty, a zatem uchylenie środków stanowiłoby zachętę dla eksporterów do zwiększenia wywozu do Wspólnoty zamiast do państw trzecich.

(35) Ponadto w 2003 r. ceny chińskiego wywozu do Japonii spadły o ok. 13 %, tj. z 109,4 USD za tonę w 2000 r. do 95 USD za tonę w 2003 r. Podobnie, ceny wywozu do USA spadły o ok. 8 % w tym samym okresie, tj. z 133 USD za tonę w 2000 r. do 122 USD za tonę w 2003 r.

(36) Wskazuje to wyraźnie, że gdyby środki zostały uchylone, stanowiłoby to zachętę dla chińskich eksporterów do skierowania się na rynek wspólnotowy, w związku ze znacznymi, niewykorzystanymi mocami produkcyjnymi oraz wyższym poziomem cen we Wspólnocie w porównaniu z państwami trzecimi.

Ceny eksportowe do Wspólnoty

(37) Należy zwrócić uwagę na fakt, iż ogólnie wyższy poziom cen produktu objętego postępowaniem we Wspólnocie czyni rynek wspólnotowy bardzo atrakcyjnym. Stanowi to kolejny bodziec do zwiększenia wywozu do Wspólnoty poprzez zwiększenie produkcji. Ponadto ceny wywozu do państw trzecich są, jak wspomniano, niższe niż ceny wywozu do Wspólnoty. Jednakże atrakcyjne i stosunkowo wysokie ceny na rynku wspólnotowym przypuszczalnie nie będą utrzymywać się w perspektywie długoterminowej. Gdyby zniesiono środki, wielu chińskich eksporterów zainteresowałoby się w sposób szczególny rynkiem wspólnotowym, aby zwiększyć w nim swój udział. Taki wzrost konkurencyjności mógłby jednak pociągnąć za sobą spadek cen. W konsekwencji, jest bardzo prawdopodobne, iż wszystkie podmioty na rynku wspólnotowym musiałyby obniżyć odpowiednio ceny.

Podsumowanie

(38) Dochodzenie wskazuje, że ChRL nadal stosowała praktyki dumpingowe w OOD w znacznie większym stopniu niż poprzednio. Mając na uwadze fakt, iż ChRL posiada znaczące, niewykorzystane moce produkcyjne oraz że wywóz do państw trzecich jest dokonywany po cenach, które są nawet niższe od cen wywozu do Wspólnoty, istnieje duże prawdopodobieństwo, że chińscy producenci eksportujący mogliby w sposób znaczący zwiększyć swój wywóz po cenach dumpingowych do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem, w przypadku gdyby obowiązujące środki zostały uchylone.

E. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

(39) Czterech producentów wspólnotowych, którzy wystąpili ze skargą, odpowiedziało na kwestionariusz i w pełni współpracowało w toku dochodzenia. W OOD, stanowili oni 96 % wspólnotowej produkcji.

(40) Na tej podstawie, czterej wspomniani producenci wspólnotowi, którzy wystąpili ze skargą, stanowią przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

F. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM

Konsumpcja we Wspólnocie

(41) Konsumpcja we Wspólnocie była oparta na łącznej wielkości sprzedaży przez przemysł wspólnotowy, przywozu z ChRL i przywozu z innych państw trzecich.

(42) Konsumpcja tlenku magnezu w UE wzrosła w latach 2000-2002 i osiągnęła w 2002 r. wielkość maksymalną wynoszącą około 456197 ton, aby następnie ponownie zacząć spadać w 2003 r. i OOD do poziomu 392416 ton. Ogólnie, wystąpił 7 % spadek w całym badanym okresie, jednak w latach 2000-2001 miał miejsce 6 % wzrost.

(43) Wahania konsumpcji produktu objętego postępowaniem, osiągające zmiany z roku na rok na poziomie 10 % w górę lub w dół, nie wskazują długoterminowych tendencji. Przemysł wspólnotowy utrzymuje, że ogólnie rynek tlenku magnezu jest stosunkowo stabilny, a wspomniane, nieznaczne wahania mieszczą się w zwykłych granicach konsumpcji w perspektywie długoterminowej.

Przywóz z ChRL

Wielkość przywozu, udział w rynku oraz ceny

(44) Wielkości przywiezione z ChRL podążały według tego samego trendu co konsumpcja we Wspólnocie. Wzrosły one średnio o 8 % do 2002 r., a następnie zaczęły maleć. Ogólnie, w badanym okresie przywóz z ChRL obniżył się o 18 %, ze 140171 ton do 115225 ton.

(45) Udział chińskiego przywozu w rynku wspólnotowym wzrósł do 36 % w 2002 r. wraz ze wzrostem konsumpcji we Wspólnocie. Począwszy od 2003 r. zaczął on nieznacznie spadać osiągając 29 % w OOD.

(46) Średnia cena importowa z ChRL stale spadała, łącznie o 24 % w badanym okresie.

Zmiany cen przywozu i podcięcie cenowe

(47) Średnia cena przywozu z ChRL produktu objętego postępowaniem w OOD wynosiła 133 EUR za tonę cif na granicy WE, zgodnie z poziomem 10-cyfrowego kodu Taric. W celu analizy podcięcia cenowego średnie ceny sprzedaży (ex-works) przemysłu wspólnotowego zostały porównane z chińskimi cenami przywozu w OOD i skorygowane o koszty obsługi poprzywozowej, cła oraz cła antydumpingowe. Na tej podstawie nie stwierdzono podcięcia cen.

Sytuacja ekonomiczna przemysłu wspólnotowego

Produkcja, moce produkcyjne i ich wykorzystanie

(48) Produkcja przemysłu wspólnotowego najpierw wzrosła o 4 % w latach 2000-2001, idąc do pewnego stopnia śladem tendencji konsumpcji we Wspólnocie. Następnie jednak stale spadała, by w badanym okresie osiągnąć łączny spadek o 5 %. W OOD produkcja przez przemysł wspólnotowy tlenku magnezu stanowiła ok. 55 % konsumpcji Wspólnoty.

(49) Moce produkcyjne pozostawały stabilne w badanym okresie.

(50) Powyższa tabela wskazuje, iż w badanym okresie wykorzystanie mocy produkcyjnych wykazywało te same tendencje co produkcja. Po wzroście w latach 2000-2001 moce produkcyjne stale spadały. Spadek ten, w badanym okresie, wyniósł 5 punktów procentowych.

(51) Sprzedaż przez przemysł wspólnotowy klientom niepowiązanym na rynku wspólnotowym spadła o 11 % między 2000 r. a OOD. Sprzedaż przedsiębiorstwom powiązanym wzrosła o 57 % między 2000 r. a OOD. Sprzedaż ta dotyczyła wyłącznie jednego przedsiębiorstwa i była dokonywana na rzecz przedsiębiorstw powiązanych należących do tej samej grupy kapitałowej. Wspomniana sprzedaż stanowiła ok. 17 % całości sprzedaży tlenku magnezu w badanym okresie.

(52) Łączna wielkość sprzedaży na rynku wspólnotowym spadła o 3 % między 2000 r. a OOD.

(53) W okresie od 2000 r. do OOD średnia cena tlenku magnezu naliczana przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym wzrosła o 9 %. Ceny sprzedaży osiągnęły najwyższy poziom w 2002 r., aby następnie ponownie spaść w 2003 r. oraz w OOD.

Udział w rynku

(54) Udział przemysłu wspólnotowego w rynku zwiększył się z 62 % w 2000 r. do 65 % w OOD. Znaczący wzrost udziału w rynku miał miejsce w latach 2002-2003 (o 7 % rynku).

(55) Wydaje się, iż przemysłowi wspólnotowemu udało się zdobyć udział w rynku dzięki konkurencyjnym cenom w stosunku do innych państw trzecich.

Zapasy

(56) Powyższa tabela pokazuje, iż w badanym okresie zapasy zredukowano o 19 %. W latach 2000-2003 zapasy wynosiły ok. 43000 ton, podczas gdy w OOD spadły do ponad 35000 ton.

(57) Zapasy, stanowiące ok. 16 % sprzedaży przemysłu wspólnotowego w UE, w 2000 r., spadły do ok. 14 % w OOD.

Rentowność i przepływ środków pieniężnych

(58) W badanym okresie rentowność wyrażona jako procent wartości sprzedaży netto podmiotom niepowiązanym rozwijała się w sposób następujący:

(59) Po okresie strat w 2000 r. sprzedaż przez przemysł wspólnotowy zaczęła być rentowna do końca OOD. W 2002 r. zysk osiągnął najwyższy poziom 4,3 %, lecz następnie spadł do 0,1 % w 2003 r. i do 1,6 % w OOD. Spadek w 2003 r. był spowodowany spadkiem wielkości sprzedaży oraz presji cenowej ze strony chińskich eksporterów, którzy nie pozwolili przemysłowi wspólnotowemu podnieść ceny do poziomu wystarczającego do osiągnięcia rozsądnego marginesu zysku.

(60) Należy zauważyć, że przy uwzględnieniu sprzedaży podmiotom powiązanym rentowność byłaby niewiele niższa, niemniej tendencje nie uległyby zmianie.

(61) Przepływ środków pieniężnych poprawił się o 34 % w badanym okresie i ulegał tym samym tendencjom co rentowność.

Inwestycje, zwrot z inwestycji, zdolność pozyskiwania kapitału

(62) Inwestycje spadły o ok. 19 % od 2000 r. do OOD. Niemniej jednak w obecnym OOD inwestycje były o 24 % wyższe niż w OOD poprzedniego dochodzenia, w którym inwestycje osiągnęły wartość 4219000 ECU. Inwestycje dotyczyły przed wszystkim usprawnienia i dalszej racjonalizacji procesu produkcji w celu zaoszczędzenia kosztów oraz dostosowania się do wymogów związanych z ochroną środowiska.

(63) Po tym jak w 2000 r. zwrot z inwestycji miał wartość ujemną, w badanym okresie wzrósł on o ok. 11,6 punktów procentowych i podlegał podobnym tendencjom co rentowność.

(64) Przemysł wspólnotowy był w stanie pozyskiwać kapitał w badanym okresie.

Zatrudnienie, wydajność i płace

(65) Powyższa tabela pokazuje, że w badanym okresie zatrudnienie spadło o 20 %. Główny spadek zatrudnienia miał miejsce w okresie od 2001 r. do OOD.

(66) Ponieważ produkcja zmniejszyła się w mniejszym stopniu niż zatrudnienie, wydajność zwiększyła się o 19 % w tym samym okresie, zgodnie z tabelą poniżej.

(67) W badanym okresie płace pracowników przemysłu wspólnotowego spadły o ok. 4 %.

Wpływ innych czynników

Działalność wywozowa przemysłu wspólnotowego

(68) Dochodzenie wykazało, że działalność wywozowa przemysłu wspólnotowego rozwijała się w następujący sposób:

(69) Wywóz przez przemysł wspólnotowy tlenku magnezu wzrósł o 8 % w badanym okresie, głownie w 2002 r. Jednakże wzrost wielkości wywozu będzie miał niewielki wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego, ponieważ wywóz ten wynosił średnio ok. 4 % łącznej sprzedaży przez przemysł wspólnotowy.

Wielkość i ceny przywozu z państw trzecich

(70) Wielkość przywozu tlenku magnezu do Wspólnoty z państw trzecich innych niż ChRL oraz średnie ceny przywozu kształtowały się w sposób następujący:

(71) Łączna wielkość przywozu tlenku magnezu z państw trzecich innych niż ChRL spadła w badanym okresie z 10252 ton w 2000 r. do 7172 ton w OOD. W celu wyliczenia udziału w rynku przywozu z innych państw trzecich dokonano niewielkiego dostosowania przez wyłączenie wielkości przywozu sprzedawanego na rynek Wspólnoty, a nabytego przez jednego z producentów wspólnotowych od swych spółek zależnych w Turcji. Udział w rynku wspomnianego przywozu spadł z ok. 2 % do 1 % we wspomnianym okresie. Głównymi eksporterami do Wspólnoty są Turcja, Izrael, Australia i USA.

(72) Średnie ceny przywozu z innych państw trzecich były znacznie wyższe niż ceny przemysłu wspólnotowego w OOD. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż dane Eurostatu o 10-cyfrowym kodzie Taric zawierają również ceny syntetycznego tlenku magnezu o znacznie większej czystości niż produkt objęty postępowaniem i tym samym o wyższej cenie. Chociaż nie są dostępne dokładne informacje co do proporcji między syntetycznym tlenkiem magnezu a produktem objętym postępowaniem w asortymencie produktu, do którego odnoszą się dane Eurostatu o 10-cyfrowym kodzie Taric, można w sposób uzasadniony przyjąć, że ogólny poziom cen tlenku magnezu z państw trzecich był wyższy od poziomu cen przemysłu wspólnotowego w OOD.

Podsumowanie

(73) Jak wyjaśniono powyżej, konsumpcja produktu objętego postępowaniem nieznacznie zmalała w badanym okresie. Podobnie jak w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, stwierdza się jednakże, że konsumpcja we Wspólnocie nie miała znaczącego wpływu na sytuację w przemyśle wspólnotowym w badanym okresie, jak wyjaśniono w motywie 42 w sprawie konsumpcji we Wspólnocie.

(74) Obowiązujące środki doprowadziły do częściowej poprawy sytuacji w przemyśle wspólnotowym od 2000 r. Czynniki ekonomiczne, takie jak udział w rynku, rentowność, zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych, wydajność oraz zapasy końcowe wykazały pozytywny rozwój. Sprzedaż przez przemysł wspólnotowy była rentowna od 2001 r. (0,9 %) do OOD (1,6 %). Jednakże ze względu na presję ze strony chińskich eksporterów przemysł wspólnotowy nie był w stanie osiągnąć wystarczającego zysku, niezbędnego do zapewnienia rentowności w przyszłości. W odniesieniu do tendencji spadkowej produkcji (- 5 %), wykorzystania mocy produkcyjnych (- 5 %) oraz sprzedaży na rynku wspólnotowym (- 3 %), odpowiadała ona mniej lub bardziej spadkowi konsumpcji. Jednakże stało się to kosztem zatrudnienia (- 20 %) oraz inwestycji (- 19 %). Należy zwrócić uwagę, że sprzedaż przez jednego wspólnotowego producenta podmiotom powiązanym nie zmieniła ogólnego obrazu sytuacji przemysłu wspólnotowego. Można zatem stwierdzić, że chociaż sytuacja przemysłu wspólnotowego uległa poprawie, pozostaje ona nadal podatna między innymi na skutki utrzymywania się przywozu po cenach dumpingowych z ChRL. Działania przemysłu wspólnotowego zmierzające do poprawy jego konkurencyjności nie zostały zatem zakończone w pełni pomyślnie.

(75) Z drugiej strony, należy również zwrócić uwagę, że wielkość i udział w rynku przywozu chińskiego zmniejszył się w badanym okresie. Ponadto stwierdzono, że chiński przywóz nie stosował podcięcia cen przemysłu wspólnotowego. W związku z powyższym, a także w szczególności w świetle ograniczonej poprawy sytuacji przemysłu wspólnotowego, zmniejszenia chińskiego przywozu i udziału w rynku oraz braku podcięcia cenowego, nie można stwierdzić utrzymywania się szkody spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych. Dlatego też zbadano, czy szkoda wystąpiłaby ponownie gdyby środki wygasły.

Prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody

(76) W odniesieniu do prawdopodobnego wpływu wygaśnięcia obowiązujących środków na sytuację przemysłu wspólnotowego, uwzględniono szereg czynników razem z elementami opisanymi w motywach powyżej.

(77) Jak wspomniano wcześniej, jeżeli zezwolonoby na wygaśnięcie środków antydumpingowych, istnieje duże prawdopodobieństwo, że przywóz z ChRL produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych zwiększyłby się w sposób znaczący, mając na uwadze duże niewykorzystane moce produkcyjne posiadane przez ChRL, wynikające z faktu, iż państwo to posiada największe na świecie złoża rudy magnezytu.

(78) Porównanie między przywozem z ChRL a przywozem z innych państw trzecich do Wspólnoty wykazało istotne różnice w cenach. Ceny importowe z innych państw trzecich w badanym okresie były wysokie, podczas gdy chińskie ceny importowe, które miały charakter dumpingowy, stale spadały. Ponadto fakt, iż chińskie ceny wywozu do innych głównych rynków tlenku magnezu były o 38 % niższe od cen eksportowych do Wspólnoty, wskazuje jasno, iż przemysł wspólnotowy stanąłby w obliczu jeszcze większego nacisku ze strony zwiększonej wielkości przywozu z ChRL po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem, mając na uwadze, że wywóz ten już wywarł na ceny wspólnotowe wpływ powodujący tendencję spadkową w badanym okresie.

(79) W związku z powyższym stwierdza się, że dopuszczenie do wygaśnięcia środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do ponownego poniesienia szkody przez przemysł wspólnotowy.

G. INTERES WSPÓLNOTY

Uwaga wstępna

(80) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie w mocy obowiązujących obecnie środków antydumpingowych byłoby sprzeczne z interesem Wspólnoty jako całości. Interes Wspólnoty określono na podstawie szacunkowej oceny różnych interesów cząstkowych tj. przemysłu Wspólnoty, importerów/handlowców oraz użytkowników i dostawców produktu objętego postępowaniem.

(81) Należy przypomnieć, że w poprzednim przeglądzie ponownego przyjęcia środków nie uznano za działanie sprzeczne z interesami Wspólnoty. Ponadto fakt, iż niniejsze dochodzenie jest również przeglądem wygaśnięcia pozwala na analizę wszelkiego negatywnego wpływu na strony, których obowiązujące środki dotyczą.

(82) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosków, jakie wyciągnięto w sprawie prawdopodobieństwa utrzymania się szkodliwego dumpingu, istnieją istotne powody prowadzące do wniosku, że w interesie Wspólnoty nie leży utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku.

Interes przemysłu wspólnotowego

(83) Należy pamiętać, iż ustalono, że istnieje prawdopodobieństwo utrzymywania się dumpingu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL, a także, że istnieje ryzyko ponownego wyrządzenia szkody przemysłowi wspólnotowemu wynikającej z przywozu po cenach dumpingowych. Ponadto ustalono, że przemysł wspólnotowy nadal znajduje się w delikatnej sytuacji. Utrzymanie środków w mocy powinno pomóc przemysłowi wspólnotowemu w poprawie swej sytuacji oraz uniknięciu szkód w przyszłości. W związku z powyższym utrzymanie środków przeciwko dumpingowemu przywozowi z ChRL leży w interesie przemysłu wspólnotowego.

Interes niepowiązanych importerów/handlowców

(84) Służby Komisji rozesłały kwestionariusze 23 importerom/handlowcom wymienionym w skardze. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi.

(85) W takich okolicznościach stwierdzono, że obowiązujące środki nie miały dużego wpływu na importerów lub handlowców i w związku z tym utrzymanie w mocy środków nie wpłynęłoby w znaczący sposób na te strony. Pozostaje to również w zgodzie z ustaleniami dokonanymi w poprzednich dochodzeniach.

Interes użytkowników

(86) Służby Komisji rozesłały kwestionariusze czterem użytkownikom. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi.

(87) Wobec braku odpowiedzi na kwestionariusze oraz wiarygodnych danych na poparcie wygaśnięcia obowiązujących środków, podobnie jak w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, stwierdza się, że utrzymanie w mocy ceł antydumpingowych nie wpłynie w znaczący sposób na użytkowników.

H. WNIOSKI

(88) Dochodzenie wykazało, że eksporterzy w ChRL kontynuowali stosowanie praktyk dumpingowych w OOD. Wykazano również, że rynek wspólnotowy jest atrakcyjny dla chińskich eksporterów, biorąc pod uwagę ceny obowiązujące przy wywozie na inne rynki oraz znaczące, niewykorzystane moce produkcyjne w ChRL. Dlatego też, gdyby środki zostały uchylone, istnieje duże prawdopodobieństwo napływu na rynek wspólnotowy dużej ilości przywozu po cenach dumpingowych.

(89) Sytuacja przemysłu wspólnotowego, którą odzwierciedla spadek produkcji, sprzedaży i zatrudnienia oraz niewystarczający zysk w badanym okresie, najprawdopodobniej uległaby pogorszeniu, gdyby środki zostały uchylone, a jednocześnie wzrosłaby wielkość przywozu po cenach dumpingowych napływającego z ChRL na rynek wspólnotowy.

(90) Uwzględniając interes Wspólnoty, stwierdza się, że nie występują żadne istotne powody przemawiające za nienakładaniem środków antydumpingowych na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL.

(91) Zatem uznaje się za właściwe utrzymanie obecnych środków antydumpingowych wobec przywozu tlenku magnezu pochodzącego z ChRL.

(92) Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i względach, na podstawie których postanowiono zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mogły przedstawić swoje uwagi do ujawnionych informacji. Nie otrzymano żadnych uwag, które mogłyby zmienić przedstawione powyżej wnioski.

(93) Z powyższego wynika, że stosownie do art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe mające zastosowanie do tlenku magnezu pochodzącego z ChRL, nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1334/1999, zmienionym ostatnio rozporządzeniem Rady (WE) nr 985/2003, powinny zostać utrzymane w mocy.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu oznaczonego kodem CN ex25199090 (kod Taric 25199090*10) i pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. Kwota cła antydumpingowego:

a) jest równa różnicy między minimalną ceną importową 112 EUR za tonę a ceną netto na granicy Wspólnoty, przed zapłaceniem cła, w każdym przypadku, gdy ta druga wielkość:

- jest mniejsza od minimalnej ceny importowej, oraz

- jest określona na podstawie faktury wydanej przez eksportera mającego siedzibę w ChRL bezpośrednio niepowiązanemu podmiotowi we Wspólnocie (dodatkowy kod TARIC A420);

b) wynosi zero, jeżeli cena netto na granicy Wspólnoty, przed zapłaceniem cła, jest określona na podstawie faktury wydanej przez eksportera mającego siedzibę w ChRL bezpośrednio niepowiązanemu podmiotowi we Wspólnocie i jest równa lub wyższa od minimalnej ceny importowej 112 EUR za tonę (dodatkowy kod TARIC A420);

c) jest równa cłu ad valorem wynoszącemu 27,1 % we wszystkich innych przypadkach, do których nie mają zastosowania postanowienia lit. a) oraz b) (dodatkowy kod TARIC A999).

W przypadku gdy cło antydumpingowe jest naliczane zgodnie z art. 1 ust. 2 lit a), a towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem ich do swobodnego obrotu, i przez to cena faktycznie zapłacona bądź należna jest dostosowana w celu określenia wartości celnej zgodnie z art. 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁷), minimalna cena importowa, określona powyżej, zostanie zmniejszona proporcjonalnie do dostosowania ceny faktycznie zapłaconej lub należnej. Należne cło będzie wtedy równe różnicy między obniżoną minimalną ceną importową a obniżoną ceną netto na granicy Wspólnoty przed odprawą celną.

3. Stosuje się obowiązujące przepisy celne, chyba że postanowiono inaczej.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 maja 2005 r.