RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. a) i b), art. 31 lit. a) i b) oraz art. 34 ust. 2 lit.

uwzględniając inicjatywę Królestwa Hiszpanii (¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) System Informacyjny Schengen, zwany dalej „SIS", ustanowiony na mocy postanowień tytułu IV Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach z 1990 r. (³), zwanej dalej „Konwencją z Schengen z 1990 r.", stanowi niezbędny instrument do stosowania przepisów dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej.

(2) Uznano potrzebę opracowania nowej wersji Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji, zwanego dalej „SIS II", mając na uwadze rozszerzenie Unii Europejskiej i umożliwiając wprowadzenie nowych funkcji, przy jednoczesnym wykorzystaniu najnowszych osiągnięć w dziedzinie technologii informatycznych, a także podjęto pierwsze kroki w celu opracowania nowego systemu.

(3) W obecnej wersji SIS niektóre dostosowania istniejących przepisów i niektóre nowe funkcje mogą już być wprowadzane w odniesieniu do istniejącej wersji SIS, w szczególności w przypadku zapewnienia dostępu do niektórych rodzajów danych wprowadzonych do SIS władzom, dla których właściwe wykonanie ich zadań byłoby ułatwione, gdyby miały one możliwość przeglądania tych danych, w tym Europolowi i krajowym przedstawicielom Eurojustu, jak również w celu rozszerzenia kategorii przedmiotów zaginionych, które mogą stanowić przedmiot dokonywanych wpisów oraz w celu prowadzenia ewidencji przekazania danych osobowych. W każdym Państwie Członkowskim należy najpierw utworzyć infrastrukturę techniczną wymaganą do tego celu.

(4) Konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej w Laeken w dniach 14 i 15 grudnia 2001 r., a w szczególności konkluzja 17 (współpraca między wyspecjalizowanymi służbami ds. zwalczania terroryzmu), konkluzja 43 (Eurojust i współpraca policyjna w odniesieniu do Euro-polu) oraz plan działań z dnia 21 września 2001 r. na rzecz walki z terroryzmem odnoszą się do potrzeby wzmocnienia SIS i poprawy jego zdolności.

(5) Ponadto istnieje potrzeba wprowadzenia przepisów dotyczących wymiany wszystkich informacji uzupełniających poprzez organy wyznaczone do tego celu we wszystkich Państwach Członkowskich (Supplementary Information Request at National Entry), zapewniających wspólną podstawę prawną w ramach postanowień Konwencji z Schengen z 1990 r. i ustalających zasady usuwania danych przechowywanych przez te władze.

(6) Przepisy niniejszej decyzji dotyczące Europolu określają jedynie ramy prawne w zakresie dostępu do Systemu Informacyjnego Schengen i nie naruszają przyjmowania w przyszłości niezbędnych środków ustanawiających to rozwiązanie techniczne i jego konsekwencje finansowe.

(7) Przepisy niniejszej decyzji dotyczące krajowych przedstawicieli Eurojustu i ich asystentów określają jedynie ramy prawne w zakresie dostępu do Systemu Informacyjnego Schengen i nie naruszają przyjmowania w przyszłości niezbędnych środków ustanawiających to rozwiązanie techniczne i jego konsekwencje finansowe.

(8) Przepisy odnoszące się do dostępu Europolu oraz przedstawicieli krajowych Eurojustu i ich asystentów do danych SIS stanowią jedynie pierwszy etap i nie stanowią uszczerbku dla dalszych dyskusji w sprawie rozszerzenia tego narzędzia na inne postanowienia Konwencji z Schengen z 1990 r.

(9) Zmiany wprowadzone w tym celu do przepisów dorobku Schengen dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen składają się z dwóch części: niniejszej decyzji i rozporządzenia Rady sporządzonego na podstawie art. 66 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Przyczyny tych zmian wynikające z art. 93 Konwencji z Schengen z 1990 r., wiążą się z faktem, że celem systemu Informacyjnego Schengen jest utrzymanie porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego, w tym bezpieczeństwa narodowego, na terytoriach Państw Członkowskich, oraz stosowanie postanowień Konwencji odnoszących się do przepływu osób na tych terytoriach, poprzez wykorzystanie informacji przekazywanej za pomocą SIS zgodnie z postanowieniami Konwencji. W związku z tym, że niektóre postanowienia Konwencji z Schengen z 1990 r. mają być stosowane do obydwu celów jednocześnie, należy zmienić te postanowienia w identyczny sposób poprzez równoległe akty prawne oparte na każdym z traktatów.

(10) Niniejsza decyzja nie narusza przyszłego przyjęcia niezbędnych przepisów szczegółowo opisujących strukturę prawną, cele, działanie i wykorzystanie SIS II, w szczególności: zasad określania kategorii danych wprowadzanych do systemu, celów, dla których dane te należy wprowadzać oraz kryteriów ich wprowadzania, zasad dotyczących zawartości wpisów SIS, wzajemnego przekazywania informacji i zasad ich zgodności, zasad dostępu do danych SIS oraz zasad ochrony danych osobowych i ich kontroli.

(11) W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁴), który należy do dziedziny określonej w art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WE z 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tego Układu.

(12) Zjednoczone Królestwo uczestniczy w stosowaniu niniejszej decyzji, zgodnie z art. 5 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i art. 8 ust. 2 decyzji Rady 2000/365/WE z 29 maja 2000 r. dotyczącej wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (⁵).

(13) Irlandia uczestniczy w stosowaniu niniejszej decyzji, zgodnie z art. 5 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE z 28 lutego 2002 r. dotyczącej wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (⁶).

(14) Niniejsza decyzja nie narusza uzgodnień dotyczących częściowego udziału Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w dorobku Schengen, określonego odpowiednio w decyzji 2000/365/WE i decyzji 2002/192/WE.

(15) Niniejsza decyzja stanowi akt prawny, którego podstawą jest dorobek Schengen lub kwestie w inny sposób z nim związane, w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu Przystąpienia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do Konwencji z Schengen z 1990 r. wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 92 dodaje się następujący ustęp:

„4. Państwa Członkowskie, zgodnie z ich prawem krajowym, wymieniają poprzez organy wyznaczone w tym celu (SIRENE) wszystkie informacje uzupełniające niezbędne przy wprowadzaniu wpisów i w celu umożliwienia podjęcia odpowiednich działań w przypadkach, gdy w wyniku przeglądania danych Systemu Informacyjnego Schengen odnaleziono osoby lub przedmioty, na temat których wprowadzono informacje do tego systemu. Informacje takie są wykorzystywane wyłącznie do celu, w jakim zostały przekazane."

2) artykuł 94 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

_„b) przedmioty określone w artykułach 99 i 100.^”

3) w art. 94 ust. 3, akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku osób, informacje powinny zawierać jedynie następujące dane:

a) nazwisko i imiona, wszelkie pseudonimy, wprowadzane, o ile to możliwe, oddzielnie;

b) wszelkie szczególne cechy fizyczne, niepodlegające zmianom;

c) (...);

d) miejsce i datę urodzenia;

e) płeć;

f) narodowość;

g) informację, czy dane osoby są uzbrojone, agresywne bądź są uciekinierami;

h) przyczynę wpisu;

i) działania, które powinny być podjęte;

j) w przypadku wpisów na mocy art. 95: rodzaj przestępstw(-a)"

4) artykuł 99 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dane dotyczące osób lub pojazdów, łodzi, statków powietrznych i kontenerów są wprowadzane zgodnie z prawem krajowym Państwa Członkowskiego dokonującego wpisu, do celów niejawnego nadzoru lub szczególnych kontroli zgodnie z ust. 5."

5) ostatnie zdanie art. 99 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„Państwo Członkowskie dokonujące wpisu zgodnie z niniejszym ustępem jest zobowiązane do powiadomienia o tym pozostałych Państw Członkowskich."

6) pierwsze zdanie art. 99 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Podczas szczególnych kontroli, określonych w ustępie 1, osoby, pojazdy, łodzie, statki powietrzne i kontenery oraz przewożone przedmioty mogą zostać przeszukane zgodnie z prawem krajowym w celach określonych w ust. 2 i 3."

7) artykuł 100 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wprowadza się następujące kategorie łatwo rozpoznawalnych przedmiotów:

a) pojazdy silnikowe o pojemności silnika przekraczającej 50 cm³, łodzie i statki powietrzne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;

b) przyczepy o masie własnej przekraczającej 750 kg, naczepy, sprzęt przemysłowy, silniki zewnętrzne i kontenery, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;

c) broń palna, która została skradziona, wykorzystana w niewłaściwy sposób lub utracona;

d) urzędowe blankiety, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;

e) wydane dokumenty tożsamości, takie jak paszporty, dowody tożsamości, prawa jazdy, dokumenty pobytowe i dokumenty podróżne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób, utracone lub unieważnione;

f) dowody rejestracyjne pojazdów i tablice rejestracyjne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób, utracone lub unieważnione;

g) banknoty (o spisanych numerach);

h) papiery wartościowe i środki płatnicze, takie jak czeki, karty kredytowe, obligacje, akcje i udziały, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone."

8) na końcu art. 101 ust. 1 dodaje się następujące zdanie:

„Jednak dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen oraz prawo do ich bezpośredniego przeglądania mogą mieć krajowe organy sądowe, między innymi organy odpowiedzialne za wszczynanie postępowania karnego z oskarżenia publicznego oraz wszczynanie dochodzenia sądowego poprzedzającego postawienie w stan oskarżenia, podczas wykonywania swoich funkcji, zgodnie z przepisami prawa krajowego."

9) dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 101 A

1. Europejski Urząd Policji (Europol) ma prawo dostępu i bezpośredniego przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, w ramach swojego mandatu i na własny koszt, zgodnie z artykułami 95, 99 i 100.

2. Europol może przeglądać tylko te dane, które są mu potrzebne do wykonywania swoich zadań.

3. W przypadku gdy podczas przeglądania danych Europol odkryje istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, informuje o tym, przy wykorzystaniu środków określonych w Konwencji o Europolu, Państwo Członkowskie, które dokonało wpisu.

4. Korzystanie z informacji uzyskanych poprzez przeglądanie danych Systemu Informacyjnego Schengen wymaga zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Jeżeli to Państwo Członkowskie pozwoli na wykorzystanie takich informacji, procedura taka odbywa się zgodnie z postanowieniami Konwencji o Europolu. Europol może przekazać takie informacje państwom trzecim i organom trzecim wyłącznie po uzyskaniu zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

5. Europol może zażądać informacji uzupełniających od zainteresowanego Państwa Członkowskiego zgodnie z postanowieniami Konwencji o Europolu.

6. Europol:

a) prowadzi ewidencję wszystkich wykonanych przez siebie wyszukiwań, zgodnie z postanowieniami artykułu 103;

b) bez uszczerbku dla ustępów 4 i 5, nie łączy części Systemu Informacyjnego Schengen ani nie przekazuje udostępnianych im danych w nim zawartych przy użyciu jakiegokolwiek systemu komputerowego wykorzystywanego przez Europol lub stosowanego w Europolu służącego do gromadzenia i przetwarzania danych, ani nie pobiera lub w inny sposób nie kopiuje jakiejkolwiek części Systemu Informacyjnego Schengen;

c) zapewnia dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen wyłącznie pracownikom Europolu o specjalnych uprawnieniach;

d) przyjmuje i stosuje środki przewidziane w artykule 118;

e) zezwala wspólnemu organowi nadzorczemu, ustanowionemu na mocy artykułu 24 Konwencji o Europolu, na przeprowadzenie kontroli działalności Europolu w wykonaniu jego prawa do dostępu i przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen.

Artykuł 101 B

1. Krajowi przedstawiciele Eurojustu i ich asystenci mają prawo dostępu i przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen zgodnie z artykułami 95 i 98.

2. Krajowi przedstawiciele Eurojustu i ich asystenci mogą przeglądać jedynie te dane, które są niezbędne do wykonywania ich zadań.

3. W przypadku gdy podczas przeglądania danych krajowy przedstawiciel Eurojustu odkryje istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, informuje o tym Państwo Członkowskie, które dokonało wpisu. Informacje uzyskane w wyniku takiego wyszukiwania mogą być przekazywane państwom trzecim i organom trzecim po otrzymaniu zgody Państwa Członkowskiego, które dokonało wpisu.

4. Żadnego postanowienia niniejszego artykułu nie należy rozumieć jako naruszającego przepisy decyzji Rady ustanawiającej Eurojust dotyczące ochrony danych i odpowiedzialności za wszelkie nieuprawnione lub niepoprawne przetwarzanie takich danych przez krajowych przedstawicieli Eurojustu lub ich asystentów lub jako naruszające uprawnienia wspólnego organu nadzorczego, ustanowionego zgodnie z artykułem 23 tej decyzji Rady.

5. Każde wyszukiwanie przeprowadzone przez krajowego przedstawiciela Eurojustu lub asystenta zostaje wpisane do ewidencji zgodnie z postanowieniami artykułu 103, a każde wykorzystanie udostępnionych im danych jest rejestrowane.

6. Żadnych części Systemu Informacyjnego Schengen nie należy łączyć, a danych zawartych w tym systemie dostępnych krajowym przedstawicielom i ich asystentom nie należy przekazywać do żadnego systemu komputerowego wykorzystywanego przez Eurojust lub stosowanego w Eurojuście służącego do gromadzenia i przetwarzania danych, ani nie należy pobierać jakiejkolwiek części Systemu Informacyjnego Schengen.

7. Dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen mają wyłącznie przedstawiciele krajowi i ich asystenci, a nie pracownicy Eurojustu.

8. Środki przewidziane w artykule 118 zostają przyjęte i są stosowane."

10) artykuł 103 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 103

Każde Państwo Członkowskie zapewnia, aby każde przekazanie danych osobowych zostało zarejestrowane w krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen przez administratora pliku danych organu w celach sprawdzenia, czy przeglądanie danych jest dozwolone, czy nie. Wpis do rejestru może być wykorzystywany wyłącznie do tego celu i zostaje on usunięty możliwie szybko po upływie jednego roku a najpóźniej po upływie trzech lat."

11) dodaje się następujący artykuł:

Artykuł 112 A

1. Dane osobowe przechowywane przez władze, określone w artykule 92 ustęp 4 otrzymane w wyniku wymiany informacji zgodnie z tym ustępem, są przechowywane jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one dostarczone. W każdym przypadku należy je usunąć najpóźniej po roku od momentu, gdy wpis lub wpisy dotyczące danej osoby lub przedmiotu zostały usunięte z Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Ustęp 1 nie narusza prawa Państw Członkowskich do przechowywania krajowych danych dotyczących poszczególnych wpisów, które zostały wprowadzone przez dane Państwo Członkowskie lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na terytorium tego państwa. Okres przechowywania takich danych określa prawo krajowe."

12) artykuł 113 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dane inne niż określone w artykule 112 są przechowywane przez okres nie dłuższy niż 10 lat a dane dotyczące przedmiotów określonych w artykule 99 ustęp 1 przez okres nie dłuższy niż 5 lat."

13) dodaje się następujący artykuł: Artykuł 113 A

1. Dane inne niż dane osobowe przechowywane przez władze określone w artykule 92 ustęp 4 otrzymane w wyniku wymiany informacji zgodnie z tym ustępem, są przechowywane jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one przekazane. W każdym przypadku należy je usunąć najpóźniej po roku od momentu, gdy wpis lub wpisy dotyczące danej osoby lub przedmiotu zostały usunięte z Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Ustęp 1 nie narusza prawa Państw Członkowskich do przechowywania krajowych danych dotyczących poszczególnych wpisów, które zostały wprowadzone przez dane Państwo Członkowskie, lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na terytorium tego państwa. Okres przechowywania takich danych określa prawo krajowe.".

Artykuł 2

1. Artykuł 1 ust. 1, 5 i 8 niniejszej decyzji stają się skuteczne 90 dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Artykuł 1 ust. 11 i 13 niniejszej decyzji stają się skuteczne 180 dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3. Artykuł 1 ust. 1, 5, 8, 11 i 13 niniejszej decyzji w odniesieniu do Islandii i Norwegii stają się skuteczne 270 dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. Artykuł 1 ust. 2, 3, 4, 6, 7, 9, 10 i 12 stają się skuteczne od dnia, który zostanie ustalony przez Radę, stanowiącą jednomyślnie, możliwie szybko po spełnieniu koniecznych warunków wstępnych.

Rada może podjąć decyzję o ustaleniu innych terminów dotyczących wejścia w życie następujących przepisów:

- artykuł 1 ust. 2, 4 i 6,

- artykuł 1 ust. 3,

- artykuł 1 ust. 7,

- artykuł 1 ust. 9, nowy art. 101 A,

- artykuł 1 ust. 9, nowy art. 101 B,

- artykuł 1 ust. 12.

5. Wszelkie decyzje Rady podejmowane zgodnie z ust. 4 zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lutego 2005 r.