KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż(¹), w szczególności jego art. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Owies należy do produktów, które obejmuje wspólna organizacja rynku zbóż. Jednakże nie należy on do zbóż podstawowych, wymienionych w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003, dla których przewidziano skup interwencyjny.

(2) Owies stanowi ważną i tradycyjną produkcję w Finlandii i Szwecji, dobrze przystosowaną do panujących tam warunków klimatycznych. Produkcja ta znacznie przekracza potrzeby tych państw, tak że są one zmuszone do upłynniania nadwyżek do krajów trzecich. Przystąpienie do Wspólnoty w niczym nie zmieniło wcześniejszej sytuacji.

(3) Ewentualne ograniczenie uprawy owsa w Finlandii i Szwecji odbyłoby się z korzyścią dla innych zbóż korzystających z systemu interwencji, a w szczególności dla jęczmienia. Sytuację jęczmienia charakteryzuje nadprodukcja tak w obydwu wspomnianych państwach, jak i w całej Wspólnocie. Zmiana uprawy owsa na uprawę jęczmienia zaostrzyłaby tylko tę nadwyżkową sytuację. Wskazane jest więc zapewnienie możliwości dalszego wywozu owsa do krajów trzecich.

(4) Owies może być przedmiotem refundacji, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003. Położenie geograficzne Finlandii i Szwecji stawia te państwa w mniej korzystnej pozycji przy wywozie niż inne Państwa Członkowskie. Ustalenie refundacji na podstawie art. 13 jest korzystne przede wszystkim przy wywozie z tych innych Państw. W związku z tym można przewidywać, że produkcja owsa w Finlandii i Szwecji będzie stopniowo zastępowana produkcją jęczmienia. Należy więc spodziewać się, że w trakcie najbliższych lat gospodarczych poważne ilości jęczmienia, których jedyną możliwość upłynnienia stanowi wywóz do krajów trzecich, będą podlegać skupowi interwencyjnemu w Finlandii i Szwecji zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003. Wywozy te ze składów interwencyjnych są bardziej kosztowne dla budżetu Wspólnoty niż wywóz bezpośredni.

(5) Zastosowanie pewnego szczególnego środka interwencyjnego w rozumieniu art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 pozwala uniknąć tych dodatkowych kosztów. Interwencja ta może przyjąć formę środka pozwalającego odciążyć fiński i szwedzki rynek owsa. Przyznanie na podstawie przetargu refundacji, stosowanej wyłącznie wobec owsa wyprodukowanego i wywiezionego z tych dwóch państw, stanowi najodpowiedniejszy środek w tych warunkach.

(6) Charakter i cele wyżej wymienionego środka sprawiają, że właściwe staje się zastosowanie, mutatis mutandis, art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003, jak również przyjętych w jego zastosowaniu rozporządzeń, w szczególności rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w zakresie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż(²).

(7) Rozporządzenie (WE) nr 1501/95 przewiduje, wśród innych zobowiązań dotyczących oferenta, którego ofertę wybrano, obowiązek złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz oraz obowiązek złożenia zabezpieczenia. Należy ustalić kwotę wspomnianego zabezpieczenia.

(8) Zboża, o których mowa, powinny być faktycznie wywiezione z Państw Członkowskich, w których szczególny środek interwencyjny został wprowadzony. Konieczne jest więc ograniczenie wykorzystania pozwoleń na wywóz, z jednej strony, do wywozów z Państwa Członkowskiego, w którym wniosek o wydanie pozwolenia został złożony, a z drugiej strony – do owsa wyprodukowanego w Finlandii i w Szwecji.

(9) Biorąc pod uwagę umowę o podwójnych korzyściach z Bułgarią i Rumunią, konieczne jest wyłączenie tych państw z listy kwalifikujących się miejsc przeznaczenia. Ponadto, jako że działania wspierające są kalkulowane z uwzględnieniem odległych miejsc przeznaczenia, należy wyłączyć bliskie miejsca przeznaczenia mogące z największym prawdopodobieństwem ciągnąć korzyści z tych działań, tzn. Szwajcarię i Norwegię.

(10) W celu zapewnienia równego traktowania wszystkich zainteresowanych należy przewidzieć jednakowy okres ważności wydanych pozwoleń.

(11) Właściwy przebieg procedury przetargowej przy wywozie nakazuje określenie minimalnej ilości, a także terminu i formy przekazania ofert złożonych we właściwych instytucjach.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Szczególny środek interwencyjny w formie refundacji wywozowej stosuje się do 400 000 ton owsa wyprodukowanego w Finlandii i Szwecji i przeznaczonego do wywozu z Finlandii i Szwecji do wszystkich krajów trzecich, z wyłączeniem Bułgarii, Norwegii, Rumunii i Szwajcarii.

Artykuł 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 oraz przepisy przyjęte w zastosowaniu tego artykułu stosuje się, mutatis mutandis, do wyżej wymienionej refundacji.

2. Fińskie i szwedzkie agencje interwencyjne są zobowiązane do wprowadzenia środka przewidzianego w ust. 1.

Artykuł 2

1. W celu określenia kwoty refundacji, o której mowa w art. 1 ust. 1, przeprowadza się przetarg.

2. Przetarg odnosi się do ilości owsa, o których mowa w art. 1 ust. 1, przeznaczonych do wywozu do krajów trzecich, z wyłączeniem Bułgarii, Norwegii, Rumunii i Szwajcarii.

3. Przetarg jest otwarty aż do 30 czerwca 2005 r. W czasie jego trwania przeprowadza się przetargi cotygodniowe, w odniesieniu do których daty składania ofert określa się w ogłoszeniu o przetargu.

Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 termin składania ofert w pierwszym przetargu częściowym wygasa 16 września 2004 r.

4. Oferty składa się w fińskich lub szwedzkich agencjach interwencyjnych mieszczących się pod adresami zamieszczonymi w ogłoszeniu o przetargu.

5. Przetarg odbywa się zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

Artykuł 3

Oferta jest ważna, tylko jeśli:

a) dotyczy ilości nie mniejszej niż 1 000 ton;

b) wraz z nią złożone zostało pisemne zobowiązanie oferenta, uściślające, że odnosi się ona wyłącznie do owsa wyprodukowanego w Finlandii i Szwecji, który zostanie wywieziony z Finlandii lub ze Szwecji.

Jeśli zobowiązanie, o którym mowa w lit. b), nie jest przestrzegane, zabezpieczenie przewidziane w art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1342/2003⁽³⁾ nie podlega zwrotowi, z wyjątkiem wystąpienia siły wyższej.

Artykuł 4

W ramach przetargu, o którym mowa w art. 2, wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz oraz pozwolenie zawiera, w rubryce 20, jedną z dwóch następujących uwag:

– Asetus (EY) Nr: 1565/2004 – Todistus on voimassa ainoas-taan Suomessa ja Ruotsissa,

– Förordning (EG) nr 1565/2004 – Licensen giltig endast i Finland och Sverige.

Artykuł 5

Refundacja jest ważna tylko w odniesieniu do wywozów dokonanych z Finlandii i ze Szwecji.

Artykuł 6

Zabezpieczenie, o którym mowa w ar. 5 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1501/95, wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 7

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000(⁴), pozwolenia na wywóz wydane zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 uznaje się, w celu określenia okresu ich ważności, za wydane w dniu złożenia oferty.

2. Pozwolenia na wywóz wydane w ramach przetargu, o którym mowa w art. 2, zachowują ważność od daty ich wydania, w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu, do końca czwartego miesiąca następującego po tej dacie.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 pozwolenia na wywóz wydane w ramach przetargu, o którym mowa w art. 2 niniejszego rozporządzenia, zachowują ważność tylko w Finlandii i w Szwecji.

Artykuł 8

Fińskie oraz szwedzkie agencje interwencyjne przekazują Komisji złożone oferty, najpóźniej w półtorej godziny po wygaśnięciu cotygodniowego terminu składania ofert podanego w ogłoszeniu o przetargu, przy użyciu formularza figurującego w Załączniku.

W przypadku braku ofert fińskie i szwedzkie agencje interwencyjne informują o tym Komisję w terminie przewidzianym w akapicie pierwszym.

Godziny składania ofert ustala się zgodnie z czasem belgijskim.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 września 2004 r.

ZAŁĄCZNIK

FORMULARZ(¹)

Przetarg na refundację wywozową dla owsa wywożonego z Finlandii i ze Szwecji do krajów trzecich, z wyłączeniem Bułgarii, Norwegii, Rumunii i Szwajcarii

(Rozporządzenie (WE) nr 1565/2004)

(Termin składania ofert)

(¹) Informacje należy wysyłać na poniższy adres elektroniczny: agri-c1-revente-marche-ue@cec.eu.int