KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotyczącą warunków zdrowotnych zwierząt obowiązujących przy wprowadzaniu do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (¹), ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (²), w szczególności jej art. 19 ust. 1, art. 20 ust. 1 oraz art. 21 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Powinna powstać lista państw trzecich lub ich części, na podstawie której Państwa Członkowskie posiadałyby autoryzację umożliwiającą przywóz żywych mięczaków, ich jaj oraz gamet, w celu ich dalszego wzrostu, tuczenia, przenoszenia lub konsumpcji we Wspólnocie.

(2) Konieczne jest określenie szczegółowych warunków zdrowotnych dla zwierząt oraz modelowych certyfikatów dla tych państw trzecich, biorąc pod uwagę sytuację zdrowotną zwierząt w zainteresowanych państwach trzecich oraz mięczaków, jaj czy gamet przeznaczonych do przywozu, w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się chorób, które mogłyby mieć wpływ na zasoby mięczaków we Wspólnocie.

(3) Powinno się zwracać uwagę na pojawiające się choroby oraz na choroby egzotyczne dla Wspólnoty, które mogłyby mieć poważny wpływ na zasoby mięczaków we Wspólnocie. Ponadto sytuacja chorobowa, jeśli chodzi o choroby mięczaków, o których mowa w załączniku D do dyrektywy Rady 95/70/WE z dnia 22 grudnia 1995 r. wprowadzającej minimalne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób małż (³), ostatnio zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 oraz w liście II, kolumnie 1 załącznika A do dyrektywy 91/67/EWG, powinna być wzięta pod uwagę w miejscu produkcji oraz odpowiednio w miejscu przeznaczenia.

(4) Konieczne jest, aby państwa lub ich części, z których Państwa Członkowskie posiadają pozwolenie na przywóz mięczaków, ich jaj i gamet w celu ich dalszego wzrostu, tuczenia, przekazywania lub konsumpcji, stosowały wymagania związane z kontrolą i monitorowaniem chorób będące przynajmniej odpowiednikiem standardów Wspólnoty, tak jak zostało to ustanowione w dyrektywach 91/67/EWG oraz 95/70/WE. Stosowane metody pobierania prób i testów powinny być przynajmniej równoważne metodom z decyzji Komisji 2002/878/WE (⁴). W przypadku gdy metody pobierania prób i testów nie zostaną określone w ustawodawstwie wspólnotowym, stosowane metody pobierania prób i testów powinny być zgodne z tymi, które zawarte są w podręczniku testów diagnostycznych dla zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

(5) Konieczne jest, aby odpowiedzialne właściwe władze tych państw trzecich poinformowały w ciągu 24 godzin faksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną Komisję oraz Państwa Członkowskie o jakimkolwiek pojawieniu się chorób wyszczególnionych w załączniku D do dyrektywy Rady 95/70/WE oraz w liście II kolumnie 1 załącznika A do dyrektywy 91/67/EWG, a także o innych wybuchach epidemii powodujących znaczącą anormalną śmiertelność wśród mięczaków na terenie ich terytorium lub jego części, z których przywóz określony niniejszą decyzją jest dopuszczony. W takim przypadku odpowiedzialne właściwe władze tych państw trzecich muszą przedsięwziąć środki w celu zapobieżenia rozpowszechnianiu się choroby na teren Wspólnoty.

(6) Uwzględniając uzyskane praktyczne i naukowe doświadczenia międzynarodowe, przepisy zdrowotne zwierząt ustanowione decyzją Komisji 95/352/WE z dnia 25 lipca 1995 r. ustanawiającą warunki zdrowotne zwierząt i wymogi dotyczące świadectw przy przywozie z państw trzecich Crassostrea gigas przeznaczonej do przeniesienia do wód wspólnotowych (⁵), wymagają odpowiedniego uaktualnienia i zmiany. W celu osiągnięcia przejrzystości klauzule te powinny być zawarte w niniejszej decyzji, a decyzja 95/352/WE powinna zostać uchylona.

(7) Dlatego konieczne jest uzupełnienie wymagań ceryfikacyjnych dotyczących zdrowia publicznego, związanych z przywozem żywych mięczaków oraz produktów nieprzetworzonych, w dyrektywie Rady 91/492/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu żywych małży (⁶), ostatnio zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 806/2003, z uwzględnieniem wymagań certyfikacyjnych dla zdrowia zwierząt przy przywozie żywych mięczaków.

(8) Niniejsza decyzja powinna być stosowana bez uszczerbku dla warunków zdrowia publicznego określonych w dyrektywie 91/492/EWG oraz w dyrektywie Rady 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa (⁷), ostatnio zmienionej decyzją 806/2003/WE.

(9) Ryzyko przeniesienia chorób, które mogą mieć znaczny wpływ na mięczaki na terytorium Wspólnoty, poprzez przywóz mięczaków niezdolnych do przeżycia, jest uważane za niskie. Wymagania ustanowione w dyrektywie 91/493/EWG, w szczególności w jej art. 11, wyznaczają odpowiedni poziom ochrony, jeśli chodzi o mięczaki niezdolne do przeżycia i dlatego też nie jest konieczna dodatkowa certyfikacja zdrowia zwierząt dla mięczaków niezdolnych do przeżycia.

(10) Dyrektywa Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁸) ustanawia standardy certyfikacji. Zasady te i wytyczne stosowane przez urzędników państw trzecich wydających certyfikaty zgodnie z niniejszą decyzją powinny dostarczyć gwarancji równoważnych tym, które są ustanowione przez powyższą dyrektywę.

(11) Powinny być brane pod uwagę zasady ustanowione w dyrektywie Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającej zasady zdrowia zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję i wprowadzanie do obrotu produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁹), w szczególności jej art. 3.

(12) Jeśli mięczaki będące nosicielami chorób zostałyby wpuszczone do wód na obszarze Wspólnoty, zredukowałoby to możliwość kontroli i eliminacji chorób, egzotycznych we Wspólnocie, mogących mieć poważny wpływ na zasoby mięczaków we Wspólnocie. Żywe mięczaki, jaja i gamety powinny być zatem przywożone do Wspólnoty jedynie wtedy, gdy są one wprowadzane do gospodarstwa zarejestrowanego przez właściwe władze w Państwie Członkowskim, zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy 95/70/WE.

(13) Niniejszej decyzji nie powinno stosować się do przywozu mięczaków ozdobnych, które trzyma się na stałe w akwariach.

(14) Okres przejściowy powinien być zapewniony dla wdrożenia tych nowych wymagań certyfikacyjnych dotyczących przywozu.

(15) Załącznik I do niniejszej decyzji powinien zostać poddany ocenie przed datą wdrożenia.

(16) Środki określone w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejsza decyzja ustanawia zharmonizowane zasady dotyczące zdrowia zwierząt dla przywozu:

a) żywych mięczaków, ich jaj i gamet w celu ich wzrostu, tuczenia lub przenoszenia; oraz

b) żywych mięczaków i mięczaków niezdolnych do przeżycia do bezpośredniej konsumpcji lub dalszego przetwarzania przed konsumpcją.

2. Niniejszej decyzji nie stosuje się do przywozu mięczaków ozdobnych, które trzyma się na stałe w akwariach.

Artykuł 2

Definicje

1. Do celów niniejszej decyzji stosuje się definicje z art. 2 dyrektyw 91/67/EWG oraz 91/493/EWG.

2. Stosuje się również następujące definicje:

a) „zatwierdzone centrum przywozu” oznacza jakikolwiek zakład, centrum wysyłkowe lub centrum oczyszczania we Wspólnocie, zatwierdzone dyrektywą 91/492/EWG lub 91/493/EWG, gdzie zostały zastosowane specjalne środki ochrony biologicznej, zatwierdzone przez właściwe władze zainteresowanego Państwa Członkowskiego, do dalszego przetwarzania przywożonych żywych mięczaków;

b) „strefa przybrzeżna” oznacza strefę zawierającą część wód przybrzeżnych lub morskich, lub też ujście rzeki:

i) która ma dokładnie wytyczoną granicę geograficzną oraz składa się z homogenicznego systemu hydrologicznego lub grupy takich systemów; lub

ii) która położona jest pomiędzy ujściami dwóch cieków wodnych; lub

iii) gdzie istnieje jedno lub więcej gospodarstw i wszystkie gospodarstwa otoczone są przez odpowiednią strefę buforową po dwóch stronach tego gospodarstwa lub gospodarstw;

c) „gospodarstwo przeznaczenia” oznacza gospodarstwo przybrzeżne lub gospodarstwo śródlądowe, do którego woda dostarczana jest za pomocą sztucznego systemu wodnego, który zapewnia całkowitą nieaktywność patogenów, o których mowa w załączniku D do dyrektywy 95/70/WE;

d) „dalsze przetwarzanie” oznacza przygotowanie i przetwarzanie przed konsumpcją, za pomocą jakichkolwiek środków i technik, które wytwarzają odpady lub produkty uboczne mogące powodować ryzyko rozprzestrzeniania się chorób, włącznie z: wpuszczaniem żywych mięczaków do wody w celu umożliwienia im odzyskania dobrej formy w trakcie lub po transporcie (zanurzenie), odżywianiem, czyszczeniem, oczyszczaniem, rozmrażaniem oraz działaniami wpływającymi na anatomiczną całość, takimi jak patroszenie;

e) „bezpośrednia konsumpcja” oznacza, że mięczaki, które są przywożone w celach konsumpcyjnych, nie są poddawane jakiemukolwiek dalszemu przetwarzaniu we Wspólnocie, zanim nie zostaną wprowadzone na rynek detaliczny do konsumpcji;

f) „mięczaki” oznaczają organizmy wodne należące do Phylum Mollusca, klasy Bivalvia i Gastropoda: pochodzące z gospodarstw, włącznie ze wszelkimi zakładami zbierającymi plony z naturalnego podłoża lub, ogólnie, ze wszelkimi geograficznie określonymi obiektami, w których mięczaki są hodowane lub przetrzymywane do momentu, kiedy zostaną wprowadzone na rynek;

g) „mięczaki niezdolne do przeżycia” to takie mięczaki, które nie są już zdolne przetrwać jako żywe zwierzęta, jeśli zostałyby wprowadzone do środowiska, z którego zostały pozyskane, włącznie z produktami z mięczaków przeznaczonymi do bezpośredniej konsumpcji lub dalszego przetwarzania przed konsumpcją;

h) „przeniesienie” oznacza działanie, podczas którego żywe mięczaki są przenoszone do zatwierdzonych obszarów morskich czy lagun lub zatwierdzonych obszarów ujść rzecznych, pod nadzorem właściwych władz, na czas konieczny do usunięcia zanieczyszczeń, jak zostało to określone w dyrektywie 91/492/EWG, wykluczając działania związane z przenoszeniem mięczaków na tereny odpowiedniejsze do dalszego wzrostu lub tuczenia, uważane za hodowlę;

i) „terytorium” oznacza zarówno cały kraj, strefę przybrzeżną, gospodarstwo przeznaczenia, obszar hodowlany lub naturalne podłoże zbiorów, które jest zatwierdzone przez centralne, właściwe władze państwa trzeciego uważanego za eksportera do Wspólnoty;

Artykuł 3

Warunki dotyczące przywozu żywych mięczaków, ich jaj oraz gamet przeznaczonych do dalszego wzrostu, tuczenia, przenoszenia w wodach Wspólnoty Europejskiej

1. Państwa Członkowskie zatwierdzają przywóz na ich terytorium żywych mięczaków, ich jaj oraz gamet do dalszego wzrostu, tuczenia lub przenoszenia, jedynie gdy:

a) mięczaki pochodzą lub były zebrane na terytoriach umieszczonych na liście w załączniku 1;

b) towar spełnia gwarancje, włącznie z tymi dotyczącymi pakowania i znakowania, a także odpowiednie, dodatkowe wymagania szczegółowe, jak zostało ustanowione w certyfikacie dotyczącym zdrowia zwierząt zaplanowanym zgodnie ze wzorem w załączniku II, przy uwzględnieniu przypisów wyjaśniających zawartych w załączniku III; oraz

c) mięczaki były transportowane w warunkach, które nie zmieniały ich sytuacji zdrowotnej.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby importowane mięczaki, ich jaja i gamety przeznaczone do dalszego wzrostu, tuczenia lub przenoszenia w wodach Wspólnoty były wprowadzane jedynie do gospodarstw zarejestrowanych przez właściwe władze zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy 95/70/WE.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, aby przywożone żywe mięczaki, jaja i gamety były przewożone bezpośrednio do gospodarstwa przeznaczenia, jak jest to określone w certyfikacie zdrowia zwierząt.

Artykuł 4

Warunki związane z przywozem żywych mięczaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi

1. Państwa członkowskie zatwierdzają przywóz na ich terytorium żywych mięczaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi, tylko w przypadku gdy:

a) [1] kraj trzeci wysyłki znajduje się w wykazie ustanowionym decyzją Komisji 2006/766/WE (¹⁰) lub, podczas okresu przejściowego określonego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2076/2005 (¹¹), jest wymieniony w wykazie ustanowionym tym rozporządzeniem;

b) przesyłce towarzyszy ogólne urzędowe świadectwo zdrowia zwierząt sporządzone zgodnie z wzorem określonym w rozporządzeniu Komisji (WE) NR 2074/2005;

c) przesyłka jest zgodna z przepisami w zakresie pakowania i etykietowania, o których mowa w rozporządzeniu (WE) NR 853/2004.

2. Jeśli mięczaki mają być umieszczone w czystej wodzie lub ponownie zanurzone w wodach wspólnotowych, przesyłka musi być także zgodna z przepisami ustanowionymi w art. 3 ust. 1.

Artykuł 5

Dodatkowe warunki związane z przywozem żywych mięczaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi

1. Przesyłki gatunków mięczaków podatnych na jedną lub więcej chorób, o których mowa w załączniku D do dyrektywy 95/70/WE, muszą, oprócz spełnienia wymogów określonych w art. 4:

a) pochodzić ze źródła, w którym nie występuje żadna nierozwiązana kwestia anormalnej śmiertelności i jest uznane za wolne od wyżej wspomnianych chorób zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym lub własciwą normą OIE (Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt) przez właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia; lub

b) być przywożone jako produkty przetworzone lub nieprzetworzone, jak określono w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) NR 852/2004; lub

c) być przesłane bezpośrednio do zatwierdzonego ośrodka przywozu, gdzie mięczaki podlegają dalszemu przetwarzaniu bez uszczerbku dla załącznika III, sekcji VII rozporządzenia (WE) NR 853/2004 i art. 6 rozporządzenia (WE) NR 854/2004.

2. Przesyłki gatunków mięczaków podatnych na zakażenie Bonamia ostrea i/lub Marteilia refringens, przywożone do państw członkowskich lub stref uznanych za wolne od tych chorób lub objętych programem mającym na celu uzyskanie takiego statusu zgodnie z art. 5 lub 10 dyrektywy 91/67/EWG, muszą spełniać następujące wymogi, oprócz wymogów określonych w art. 4:

a) ich źródło pochodzenia musi być uznane za wolne od danej choroby zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym lub właściwą normą OIE przez właściwy organ państwa trzeciego pochodzenia; lub

b) przesyłka musi być przywieziona jako zawierająca produkty przetworzone lub nieprzetworzone, jak określono w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) NR 852/2004;

c) przesyłka musi być przesłana bezpośrednio do zatwierdzonego ośrodka przywozu, gdzie mięczaki podlegają dalszemu przetwarzaniu bez uszczerbku dla załącznika III, sekcji VII rozporządzenia (WE) NR 853/2004 i art. 6 rozporządzenia (WE) NR 854/2004.

3. Artykuł ten nie ma zastosowania, jeśli mięczaki są pakowane i etykietowane w celu sprzedaży konsumentowi końcowemu zgodnie z rozporządzeniem (WE) NR 853/ 2004.

Artykuł 6

Procedury kontroli

1. Żywe mięczaki przywożone z państw trzecich są poddawane kontroli weterynaryjnej w punktach kontroli granicznej w Państwie Członkowskim, do którego są wprowadzane, zgodnie z art. 8 dyrektywy 97/78/WE.

2. W wypadku żywych mięczaków, ich jaj i gamet, przywożonych do Wspólnoty w celu dalszego wzrostu, tuczenia lub przenoszenia, należy odpowiednio wypełnić wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu (CVED), przewidziane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 282/2004.

3. W wypadku żywych mięczaków przywożonych do Wspólnoty z przeznaczeniem do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub w celu dalszego ich przetworzenia przed spożyciem, należy odpowiednio wypełnić wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu (CVED), przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 136/2004.

Artykuł 7

Zapobieganie zanieczyszczaniu wód naturalnych

1. Państwa Członkowskie zapewniają, aby importowane mięczaki przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji lub dalszego przetwarzania przed konsumpcją nie były wprowadzane oraz nie zanieczyszczały żadnych wód naturalnych na ich terytorium.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby transportowana woda z przywożonych towarów nie prowadziła do zanieczyszczenia wód naturalnych na ich terytorium.

Artykuł 8

Zatwierdzenie centrów przywozu

1. Właściwe władze Państw Członkowskich zatwierdzają zakład jako zatwierdzone centrum przywozu, o ile spełnia on minimalne warunki dotyczące zdrowia zwierząt określone w załączniku V do niniejszej decyzji.

2. Właściwe władze Państw Członkowskich sporządzają listę zatwierdzonych centrów przywozu, z których każde otrzymuje numer urzędowy.

3. Lista zatwierdzonych centrów przywozu oraz wszelkich dalszych ich zmian jest przedstawiana przez właściwe władze każdego Państwa Członkowskiego Komisji oraz innym Państwom Członkowskim.

Artykuł 9

Uchylenie

Decyzja 95/352/WE traci moc.

Artykuł 10

Przegląd

Załącznik I do niniejszej decyzji zostanie poddany ocenie przez dniem 1 maja 2004 r.

Artykuł 11

Data wejścia w życie

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 maja 2004 r.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja stosuje się do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 listopada 2003 r.