RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólna Rada na podstawie Umowy przejściowej dotyczącej handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi, swoją decyzją nr 2/2000, przyjęła uzgodnienia dotyczące wprowadzenia z mocą od dnia 1 lipca 2000 r. aspektów tej Umowy związanych z handlem towarami.

(2) Preferencje taryfowe przewidziane w decyzji nr 2/2000 stosują się do produktów pochodzących z Meksyku zgodnie z załącznikiem III do wymienionej decyzji.

(3) Niezbędne jest ustanowienie szczególnych przepisów dotyczących stosowania tych preferencji taryfowych we Wspólnocie.

(4) Stawki podstawowe do obliczania obniżek ceł są wymienione w decyzji 2/2000.

(5) Te same metody obliczeń powinny, co do ogólnej zasady, stosować się do stawek ad valorem i do ceł specyficznych, a także do stosowania minimalnych i maksymalnych stawek celnych określonych we Wspólnej Taryfie Celnej.

(6) Decyzja nr 2/2000 stanowi, że niektóre produkty pochodzące z Meksyku mogą być przywożone do Wspólnoty w granicach kontyngentów taryfowych, przy obniżonych lub zerowych stawkach celnych. Wymieniona decyzja określa produkty, które kwalifikują się do tych środków taryfowych, a także ich ilość oraz stosowane należności celne. Kontyngenty taryfowe z zasady, powinny być zarządzane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy” zgodnie z art. 308a-308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny⁽¹). Kontyngent taryfowy podlega spełnieniu specjalnych reguł pochodzenia przez dany okres czasu. Ten kontyngent taryfowy także powinien być zarządzany na zasadzie „kot pierwszy, ten lepszy”, jak określono powyżej.

(7) Kody Nomenklatury Scalonej wymienione w niniejszym rozporządzeniu są kodami obowiązującymi w 2000 r., jak przewiduje rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej⁽²). Zmiany wprowadzone do Nomenklatury Scalonej i kodów Taric nie powinny powodować istotnych zmian w umowach lub innych aktach zawartych między Wspólnotą a Meksykiem. W celu uproszczenia, wskazane jest zapewnienie, aby Komisja, wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, podjęła środki niezbędne do wprowadzenia niniejszego rozporządzenia, zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych Komisji⁽³).

(8) W celu zwalczania nadużyć finansowych, należy wprowadzić ustalenia zmierzające do poddania nadzorowi preferencyjnego przywozu do Wspólnoty.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Dla celów wykonania decyzji nr 2/2000 Wspólnej Rady podjętej na podstawie Umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską a Meksykiem:

a) Przyjmuje się, że pojęcie „klauzula największego uprzywilejowania” (MFN) oznacza najniższą stawkę celną wskazaną w kolumnie 3 lub 4 drugiej części załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, z uwzględnieniem okresów stosowania wymienionych lub określonych w tej kolumnie. Jednakże, nie oznacza ono należności celnej określonej w ramach kontyngentu taryfowego na mocy art. 26 Traktatu lub na podstawie załącznika 7 do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

b) Z zastrzeżeniem ust. 2, ostateczna preferencyjna stawka celna jest zaokrąglana do pierwszego miejsca dziesiętnego.

2. W przypadku, gdy wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej jest równy jednej z poniższych wielkości, stawka preferencyjna jest uznana za pełne zwolnienie:

a) 1% lub mniej w przypadku stawek ad valorem, lub

b) 0,5 EUR lub mniej w odniesieniu do poszczególnych kwot w euro w przypadku cła specyficznego.

3. W przypadku, gdy należności celne obejmują stawkę ad valorem plus jedno lub więcej cło specyficzne, obniżka preferencyjna jest ograniczona do stawki ad valorem jeśli tak przewiduje art. 8 decyzji nr 2/2000. W przypadku, gdy należności celne obejmują stawkę ad valorem wraz z minimalną i maksymalną należnością celną, obniżka preferencyjna odnosi się także do tej minimalnej i maksymalnej należności celnej. W przypadku, gdy obejmują więcej niż jedno cło specyficzne, obniżka preferencyjna stosuje się do nich wszystkich.

Artykuł 2

1. Z zastrzeżeniem ust. 5, należności celne na produkty wymienione w Załączniku do niniejszego rozporządzenia i pochodzące z Meksyku są obniżane do poziomów określonych w tym Załączniku i w granicach określonych w nim kontyngentów taryfowych.

2. Kontyngenty te są zarządzane zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Jednakże art. 308c ust. 2 i 3 nie dotyczy kontyngentu taryfowego objętego nr 09.1871 w Załączniku.

3. W odniesieniu do produktów objętych Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia:

a) specjalny dokument wywozowy określony w art. 8 ust. 7 decyzji nr 2/2000 Wspólnej Rady oznacza świadectwo przewozowe 1 EUR lub deklarację na fakturze określoną w art. 15 ust. 1 tej decyzji, oraz

b) przyjęcie zgłoszenia o dopuszczeniu towarów do swobodnego obrotu uważa się za wydanie pozwolenia na przywóz określone w tym przepisie.

3a. W odniesieniu do produktów objętych kodem CN 0803 00 19 nie wymaga się przedłożenia pozwolenia na przywóz świeżych bananów pochodzących z Meksyku.

4. Obniżki należności celnej określone w Załączniku są wyrażone jako część procentowa należności celnych skutecznie stosowanych do towarów pochodzenia meksykańskiego spoza danych kontyngentów taryfowych, jeśli towary te zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

5. Cło stosowane do produktów objętych kodem CN 1704 10 w ramach kontyngentu taryfowego oznaczonego nr porządkowym 09.1857 w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, wynosi 6%. Cło stosowane do produktów objętych kodem CN 16041416 w ramach kontyngentu taryfowego oznaczonego nr porządkowym 09.1854 w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, wynosi 6 %. [1]

5a. Cło stosowane do produktów objętych kodem CN 1302 20 10 w ramach kontyngentu taryfowego oznaczonego nr 09.1873 w Załączniku, wynosi 2 %.

5b. Cło stosowane do produktów objętych kodem CN 0803 00 19 w ramach kontyngentu taryfowego oznaczonego nr 09.1834 w załączniku, wynosi 70 EUR/tonę.

6. Z wyjątkiem kontyngentów taryfowych o numerach 09.1834, 09.1854, 09.1873 i 09.1899 kontyngenty taryfowe określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia są otwierane co roku na okres dwunastu miesięcy od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca. Kontyngenty te zostają otwarte po raz pierwszy dnia 1 lipca 2000 r.

Kontyngent taryfowy o numerze 09.1834 jest otwierany na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia każdego roku kalendarzowego. W roku 2008 kontyngent ten obowiązuje od dnia 29 lipca 2008 r.

Kontyngent taryfowy o numerze 09.1873 jest otwarty od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia każdego kolejnego roku kalendarzowego przez czas obowiązywania kontyngentu.

7. Kontyngent taryfowy oznaczony nr porządkowym 09.1847 w Załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje otwarty po raz ostatni dnia 1 lipca 2007 r.

8. Roczny kontyngent taryfowy wynoszący 2 500 sztuk zostaje otwarty przy stawce preferencyjnej określonej na podstawie Umowy dla pojazdów objętych kodami CN 8701 20, 8702 i 8704, pochodzącymi Meksyku zgodnie ze szczególnymi zasadami pochodzenia ustanowionymi w załączniku III dodatek IIa nota 12.1 do decyzji nr 2/2000. Ten kontyngent taryfowy jest otwierany corocznie na dwanaście miesięcy od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, do grudnia 2006 r. Po raz pierwszy zostaje on otwarty dnia 1 lipca 2000 r. dla połowy rocznej wielkości.

Aby zakwalifikować się do korzystania z tego kontyngentu taryfowego, w rubryce 7 („Uwagi”) świadectwa przewozowego EUR.1 lub w deklaracji na fakturze za dane towary, należy wskazać, co następuje: „Szczególne zasady pochodzenia ustanowione w załączniku III dodatek IIa nota 12.1 do decyzji nr 2/2000 Wspólnej Rady WE - Meksyk”.

Artykuł 3

Roczna wielkość kontyngentu taryfowego oznaczonego nr porządkowym 09.1853 w Załączniku do niniejszego rozporządzenia jest zwiększana o 500 ton co roku od dnia 1 lipca 2001 r.

Artykuł 4

Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 i 3, zmiany i dostosowania techniczne w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, które stały się niezbędne z powodu zmian w Nomenklaturze Scalonej i kodach Taric lub wynikają z decyzji Wspólnej Rady WE - Meksyk lub z zawarcia umów, protokołów lub z wymian listów miedzy Wspólnotą a Meksykiem, zostają przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurami zarządzania określonymi w art. 5 ust. 2.

Artykuł 5

1. Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego, dalej zwany „Komitetem”.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 6

1. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu, korzystające z preferencyjnych stawek określonych na podstawie decyzji nr 2/2000, podlegają nadzorowi. Komisja, w konsultacji z Państwami Członkowskimi decyduje, do których produktów stosuje się nadzór.

2. Stosuje się art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

3. Państwa Członkowskie i Komisja ściśle współpracują w celu zapewnienia, aby ten środek nadzoru był przestrzegany.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 czerwca 2000 r.