RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską (zwany dalej Traktatem), w szczególności jego art. 110 ust. 3, Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwany dalej Statutem), w szczególności jego art. 34.3 i art. 19.1, oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (¹) (zwane dalej rozporządzeniem Rady), w szczególności jego art. 6 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 34.3 Statutu, wraz z art. 43.1 Statutu, ust. 8 protokołu nr 25 w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii oraz ust. 2 protokołu nr 26 w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Danii, niniejsze rozporządzenie nie nadaje żadnych praw ani nie nakłada żadnych obowiązków na nieuczestniczące Państwa Członkowskie.

(2) Rozporządzenie Rady określa ograniczenia i warunki, zgodnie z którymi Europejski Bank Centralny ma prawo nakładać grzywny lub okresowe kary pieniężne na przedsiębiorstwa za niedopełnienie obowiązków przewidzianych w jego rozporządzeniach i decyzjach.

(3) Artykuł 6 ust. 2 rozporządzenia Rady przyznaje Europejskiemu Bankowi Centralnemu kompetencje do określenia ustaleń, według których sankcje mogą być nakładane zgodnie z rozporządzeniem Rady.

(4) Inne rozporządzenia Rady lub EBC mogą przewidywać nakładanie określonych sankcji w określonych obszarach i mogą odwoływać się do niniejszego rozporządzenia w zakresie zasad i procedur dotyczących nakładania takich sankcji.

(5) W trakcie przeprowadzania postępowania mającego na celu określenie odpowiednich sankcji, EBC musi zapewnić jak najszersze poszanowanie praw stron trzecich do obrony, zgodnie z ogólnymi zasadami prawa i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w tej sprawie, w szczególności istniejącego orzecznictwa dotyczącego uprawnień Komisji Europejskiej do prowadzenia dochodzenia w obszarze konkurencji.

(6) W ramach Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) nie ma przeszkód prawnych do wymiany informacji dotyczących wykrywania naruszenia przepisów rozporządzeń i decyzji EBC.

(7) Wszczynając postępowanie o naruszenie przepisów, musi być przestrzegana zasada ne bis in idem.

(8) Przepisy regulujące kompetencje EBC i właściwych krajowych banków centralnych przy postępowaniu o naruszenie przepisów muszą zapewnić skuteczne przeprowadzenie dokładnego badania zarzucanego naruszenia, zapewniając jednocześnie przedsiębiorstwu wysoki stopień ochrony jego praw oraz poufność takiego postępowania.

(9) Może być wymagana pomoc władz Państw Członkowskich w celu zapewnienia skutecznego wykorzystania uprawnień Europejskiego Banku Centralnego i właściwych krajowych banków centralnych do przeprowadzenia postępowania o naruszenie przepisów.

(10) Zainteresowane przedsiębiorstwo ma prawo do złożenia wyjaśnień, gdy ewentualne dochodzenie w ramach postępowania o naruszenie przepisów zostało zakończone oraz gdy przedsiębiorstwo otrzymało konkretne wyniki dochodzenia i zawiadomienie o stawianych zarzutach.

(11) Postępowanie o naruszenie przepisów jest przeprowadzane z uwzględnieniem zasad poufności i tajemnicy zawodowej; poufność i tajemnica zawodowa nie naruszają praw przedsiębiorstwa do obrony.

(12) Decyzja w sprawie naruszenia przepisów może być ponownie zbadana przez Radę Prezesów EBC; należy określić formalne warunki takiego badania.

(13) W celu zwiększenia przejrzystości i skuteczności swoich uprawnień do nakładania sankcji EBC może podjąć decyzję o publikacji swoich ostatecznych decyzji w sprawie sankcji lub wszelkich związanych z nimi informacji; biorąc pod uwagę specyficzne cechy rynków finansowych, opublikowanie decyzji w sprawie nałożenia sankcji jest wyjątkowym środkiem stosowanym przez EBC wyłącznie po właściwym rozpatrzeniu okoliczności danej sprawy, prawdopodobnego wpływu takiej decyzji na reputację danego przedsiębiorstwa i jego prawnie dozwolone interesy gospodarcze; decyzja o publikacji musi przestrzegać zasady niedyskryminacji i gwarantować równe warunki konkurencji; w związku z powyższym, przed podjęciem decyzji o takiej publikacji wskazane jest skonsultowanie jej z właściwymi władzami nadzorczymi; publikacja decyzji w sprawie nałożenia sankcji nie może w żadnym razie spowodować ujawnienia informacji o charakterze poufnym.

(14) Decyzja o nałożeniu zobowiązania pieniężnego zostanie wprowadzona w życie zgodnie z art. 256 Traktatu; jednocześnie krajowe banki centralne mogą być upoważnione do zastosowania wszelkich koniecznych w tym celu środków.

(15) Z uwagi na potrzebę rzetelnego i sprawnego administrowania, wydaje się słusznym wprowadzenie uproszczonego postępowania o naruszenie przepisów w przypadku karania drobnych naruszeń.

(16) Niniejsze rozporządzenie odnosi się do przypadków niezastosowania się określonego w art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2531/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczącego stosowania stóp rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny (²) (zwanego dalej rozporządzeniem Rady w sprawie rezerwy obowiązkowej) w zakresie ograniczeń i warunków określonych w tym samym art. 7 ust. 2; poszczególne cechy przypadków niezastosowania się do wymogów dotyczących minimalnych rezerw obowiązkowych określonych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady w sprawie rezerwy obowiązkowej uzasadniają zastosowanie określonego reżimu prawnego, który przewiduje szybkie postępowanie w sprawie nałożenia sankcji, nie naruszając jednocześnie praw danego przedsiębiorstwa do obrony.

(17) EBC działa zgodnie z rozporządzeniem Rady i niniejszym rozporządzeniem przy korzystaniu z praw ustanowionych w art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczącego zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (³),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia termin „właściwy krajowy bank centralny” oznacza krajowy bank centralny państwa członkowskiego, na terytorium którego dopuszczono się naruszenia lub – w odniesieniu do naruszeń w dziedzinie nadzoru nad systemami płatności o znaczeniu systemowym – bank centralny Eurosystemu, który został wskazany jako organ właściwy w rozumieniu art. 2 ust. 5 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 795/2014 (EBC/2014/28) (⁴). Pozostałe terminy mają znaczenie nadane im w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2532/98.

Artykuł 1a

Zakres

Niniejsze rozporządzenie stosuje się wyłącznie do sankcji nakładanych przez EBC w ramach wykonywania zadań banku centralnego niedotyczących nadzoru. Rozporządzenia nie stosuje się do sankcji administracyjnych nakładanych przez EBC w ramach wykonywania zadań nadzorczych.

Artykuł 1b

Niezależna jednostka dochodzeniowa

1. Na potrzeby podejmowania decyzji w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia zgodnie z art. 2 oraz wykonywania uprawnień określonych w art. 3 EBC ustanawia wewnętrzną niezależną jednostkę dochodzeniową (zwaną dalej „jednostką dochodzeniową”), złożoną z funkcjonariuszy dochodzeniowych, którzy wykonują funkcje dochodzeniowe niezależnie od Zarządu i Rady Prezesów i nie biorą udziału w obradach Zarządu i Rady Prezesów. Jednostka dochodzeniowa składa się z funkcjonariuszy dochodzeniowych dysponujących niezbędnym zakresem wiedzy, umiejętności i doświadczenia.

1a. Na funkcjonariuszy dochodzeniowych zajmujących się naruszeniami postanowień rozporządzenia (UE) nr 795/2014 (EBC/2014/28) EBC może powołać: (i) pracowników EBC lub krajowego banku centralnego państwa członkowskiego, o ile na takie powołanie zgodzi się dany krajowy bank centralny; lub (ii) ekspertów zewnętrznych działających na podstawie odpowiedniego mandatu. EBC nie może powołać na funkcjonariuszy dochodzeniowych członków Komitetu ds. Płatności i Infrastruktur Rynku oraz pracowników EBC i krajowych banków centralnych państw członkowskich, którzy byli bezpośrednio zaangażowani w działanie grupy, która przeprowadzała początkową ocenę nadzorczą identyfikującą naruszenie lub przesłanki podejrzenia naruszenia.

2. Jeżeli EBC stwierdzi, że istnieją podstawy, aby przypuszczać, że dochodzi lub doszło do popełnienia jednego lub większej ilości naruszeń, sprawę przedkłada się Zarządowi.

3. Jeżeli Zarząd uzna, że mająca zastosowanie sankcja może przekroczyć próg określony w art. 10 ust. 1, nie stosuje procedury uproszczonej określonej w art. 10 i przekazuje sprawę jednostce dochodzeniowej. Jednostka dochodzeniowa podejmuje decyzję w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia.

4. Zawarte w art. 2–4, art. 5 ust. 1–3 i art. 6 odniesienia do EBC należy rozumieć jako odniesienia do jednostki dochodzeniowej EBC lub — jeżeli zastosowanie ma procedura uproszczona określona w art. 10 — jako odniesienia do Zarządu.

5. Postanowienia niniejszego artykułu nie ograniczają właściwości odpowiedniego krajowego banku centralnego do wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia oraz prowadzenia dochodzenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 2

Wszczęcie postępowania o naruszenie przepisów

1. Na podstawie tych samych faktów można wszcząć przeciwko temu samemu przedsiębiorstwu nie więcej niż jedno postępowanie w sprawie naruszenia. Z tego powodu ani EBC, ani właściwy krajowy bank centralny nie podejmą żadnej decyzji w sprawie wszczęcia lub zaniechania wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia do chwili wzajemnej wymiany informacji i konsultacji.

2. Przed podjęciem decyzji o wszczęciu postępowania o naruszenie przepisów, EBC i/lub właściwy krajowy bank centralny mogą zażądać od danego przedsiębiorstwa wszelkich informacji na temat zarzucanego naruszenia.

3. W zależności od sytuacji EBC lub właściwy krajowy bank centralny są, na żądanie, upoważnione do udzielania sobie wzajemnie pomocy oraz współpracy w trakcie przeprowadzania postępowania w sprawie naruszenia, w szczególności przy przekazywaniu informacji, które mogą okazać się istotne.

4. Jeżeli strony nie postanowią inaczej, w zależności od sytuacji, porozumiewanie się EBC lub właściwego krajowego banku centralnego, z danym przedsiębiorstwem, odbywa się w oficjalnym języku Wspólnoty (lub w jednym z oficjalnych języków Wspólnoty) Państwa Członkowskiego, w którego jurysdykcji miało miejsce domniemane naruszenie.

Artykuł 3

Uprawnienia EBC i właściwego krajowego banku centralnego

1. Do celów pozyskania informacji dotyczących zarzucanego naruszenia, uprawnienia do przeprowadzenia dochodzenia nadane EBC i właściwemu bankowi krajowemu na mocy rozporządzenia (WE) nr 2532/98 zawierają prawo do poszukiwania wszelkich informacji oraz prawo do przeszukania danego przedsiębiorstwa bez wcześniejszego powiadomienia.

2. Pracownicy EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwego krajowego banku centralnego, którzy są upoważnieni zgodnie z ich wewnętrznymi przepisami do poszukiwania informacji na terenie danego przedsiębiorstwa, korzystają ze swoich uprawnień po przedstawieniu formalnego upoważnienia na piśmie wydanego zgodnie z ich wewnętrznymi przepisami.

3. Jakiekolwiek żądanie skierowane do przedsiębiorstwa na mocy uprawnień przyznanych EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwemu krajowemu bankowi centralnemu, określa przedmiot i cel dochodzenia.

Artykuł 4

Pomoc organów Państw Członkowskich

1. EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny, mogą zażądać od organów Państw Członkowskich udzielenia pomocy, jako środka zapobiegawczego.

2. Żaden organ Państwa Członkowskiego nie może działać w zastępstwie EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwego krajowego banku centralnego, przy ocenie potrzeby przeprowadzenia dochodzenia.

Artykuł 5

Zawiadomienie o zastrzeżeniach

1. EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny powiadamiają przedsiębiorstwo na piśmie o konkretnych wynikach każdego przeprowadzonego dochodzenia i zastrzeżeniach w stosunku do danego przedsiębiorstwa przed podjęciem ewentualnej decyzji o nałożeniu sankcji.

2. EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny, podczas zawiadamiania o zastrzeżeniach ustala limit czasowy, w ramach którego dane przedsiębiorstwo może poinformować na piśmie EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny o swoim stanowisku odnośnie do przedstawionych zastrzeżeń, z zachowaniem możliwości przedstawienia swojej opinii podczas przesłuchania, jeżeli zwróciło się o to z prośbą w swoich uwagach na piśmie. Powyższy termin nie jest krótszy niż 30 dni roboczych i rozpocznie się z chwilą otrzymania zawiadomienia, określonego w ust. 1.

3. Po otrzymaniu odpowiedzi od danego przedsiębiorstwa, EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny, decyduje czy prowadzić dalsze dochodzenie w celu rozstrzygnięcia ewentualnych pozostałych kwestii. Dodatkowe zawiadomienie o zastrzeżeniach, zgodnie z ust. 1, zostaje przesłane do przedsiębiorstwa tylko wówczas, jeżeli wynik dalszego dochodzenia przeprowadzonego przez EBC lub, w zależności od sytuacji, przez właściwy krajowy bank centralny, uwzględnia nowe fakty świadczące przeciwko temu przedsiębiorstwu lub zmienia materiał dowodowy w sprawie kwestionowanych naruszeń przepisów.

4. EBC, w swojej decyzji w sprawie nałożenia sankcji, zajmuje się tylko tymi zastrzeżeniami, które zostały przedstawione w sposób opisany w ust. 1 i w związku z którymi przedsiębiorstwu przyznano możliwość przedstawienia swojego stanowiska.

Artykuł 6

Prawa i obowiązki przedsiębiorstwa

1. Zainteresowane przedsiębiorstwo współpracuje z EBC lub, w zależności od sytuacji, z krajowym bankiem centralnym, na etapie dochodzenia w postępowania w sprawie naruszenia przepisów. Przedsiębiorstwo jest uprawnione do przedłożenia wszelkich dokumentów, ksiąg lub zapisów, czy też ich kopii i wyciągów, oraz do złożenia wszelkich wyjaśnień pisemnych lub ustnych.

2. Hamowanie, niestosowanie się lub niewypełnienie przez przedsiębiorstwo obowiązków nałożonych przez EBC lub, w zależności od sytuacji, przez właściwy krajowy bank centralny, w ramach jego uprawnień, na podstawie procedury o naruszenie przepisów, może stanowić dostateczne podstawy do wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia przepisów zgodnie z warunkami niniejszego rozporządzenia oraz może spowodować nałożenie okresowych kar pieniężnych.

3. Przedsiębiorstwo ma prawo do prawnej reprezentacji w czasie postępowania w sprawie o naruszenie przepisów.

4. Z chwilą gdy przedsiębiorstwo zostanie zawiadomione zgodnie z art. 5 ust. 1, jest ono uprawnione do dostępu do dokumentów i innych materiałów opracowanych przez EBC lub, w zależności od sytuacji, przez właściwy krajowy bank centralny, które stanowią podstawę dowodową zarzucanego naruszenia przepisów.

5. Jeżeli przedsiębiorstwo zażąda w swoich uwagach na piśmie również przesłuchania, zostaje ono przeprowadzone, w ustalonym dniu, przez osoby wyznaczone do tego przez EBC lub, w zależności od sytuacji, przez właściwy krajowy bank centralny. Przesłuchania będą się odbywać w siedzibie EBC lub właściwego krajowego banku centralnego. Przesłuchania nie są jawne. Osoby zostają przesłuchane oddzielnie lub w obecności innych wezwanych. Przedsiębiorstwo może zaproponować, w rozsądnych granicach, aby EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny, przesłuchały osoby, które mogłyby potwierdzić jakiekolwiek z jego pisemnych uwag.

6. Istotna treść oświadczeń złożonych przez każdą z przesłuchiwanych osób zostaje zapisana w protokole, który zostaje odczytany i zatwierdzony przez taką osobę wyłącznie w odniesieniu do treści jej oświadczenia.

7. Zawiadomienia i prośby EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwego krajowego banku centralnego, o wzięcie udziału w przesłuchaniu ustnym zostają wysłane do adresatów listem poleconym z potwierdzeniem odbioru lub doręczone osobiście za pokwitowaniem.

Artykuł 7

Poufność postępowania w sprawie naruszenia przepisów

1. Postępowanie w sprawie naruszenia przepisów przeprowadza się zgodnie z zasadami poufności i tajemnicy zawodowej.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 6 ust. 4, przedsiębiorstwo nie ma dostępu do dokumentów lub innych materiałów będących w posiadaniu EBC lub właściwego krajowego banku centralnego, które uważane się za poufne w stosunku do stron trzecich lub EBC, lub właściwego krajowego banku centralnego. Obejmuje to w szczególności dokumenty lub inne materiały zawierające informacje związane z interesami innych przedsiębiorstw lub dokumenty wewnętrzne EBC, właściwego krajowego banku centralnego, innych instytucji lub organów wspólnotowych, lub innych krajowych banków centralnych, takich jak notatki, projekty i inne dokumentacje robocze.

Artykuł 7a

Przedłożenie propozycji Zarządowi

1. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania w sprawie naruszenia jednostka dochodzeniowa lub, w odpowiednich przypadkach, właściwy krajowy bank centralny stwierdzi, że na przedsiębiorstwo należy nałożyć sankcję, przedkłada Zarządowi odpowiednią propozycję stwierdzającą, że przedsiębiorstwo to popełniło naruszenie, i określającą wysokość sankcji, jaka ma zostać nałożona. Jeżeli jednostka dochodzeniowa lub właściwy krajowy bank centralny uznają, że zastosowanie ma jedno lub większa liczba wyłączeń określonych w art. 9 ust. 1, wskazują taką okoliczność w swojej propozycji. [1]

2. Jednostka dochodzeniowa lub, w odpowiednich przypadkach, właściwy krajowy bank centralny opiera swoją propozycję jedynie na faktach i zarzutach, co do których przedsiębiorstwo miało możliwość wypowiedzenia się.

3. Jeżeli Zarząd stwierdzi, że dokumentacja przedłożona przez jednostkę dochodzeniową lub, w odpowiednich przypadkach, właściwy krajowy bank centralny jest niekompletna, może zwrócić akta jednostce dochodzeniowej lub właściwemu krajowemu bankowi centralnemu wraz z uzasadnionym wnioskiem o dodatkowe informacje.

4. Jeżeli Zarząd na podstawie kompletnej dokumentacji zgadza się z propozycją jednostki dochodzeniowej lub, w odpowiednich przypadkach, właściwego krajowego banku centralnego co do nałożenia sankcji na przedsiębiorstwo, przyjmuje decyzję zgodną z propozycją jednostki dochodzeniowej lub właściwego krajowego banku centralnego.

5. Jeżeli Zarząd na podstawie kompletnej dokumentacji stwierdzi, że fakty opisane w propozycji jednostki dochodzeniowej lub, w odpowiednich przypadkach, właściwego krajowego banku centralnego nie stanowią dostatecznych dowodów popełnienia naruszenia, może przyjąć decyzję zamykającą sprawę.

6. Jeżeli Zarząd na podstawie kompletnej dokumentacji zgadza się z ustaleniem zawartym w propozycji jednostki dochodzeniowej lub, w odpowiednich przypadkach, właściwego krajowego banku centralnego co do tego, że dany podmiot popełnił naruszenie, lecz nie zgadza się z propozycją sankcji, przyjmuje decyzję określającą sankcję, jaką uważa za właściwą.

7. Jeżeli Zarząd na podstawie kompletnej dokumentacji nie zgadza się z propozycją jednostki dochodzeniowej lub, w odpowiednich przypadkach, właściwego krajowego banku centralnego, lecz stwierdza popełnienie przez przedsiębiorstwo innego naruszenia lub inną podstawę faktyczną propozycji jednostki dochodzeniowej lub, w odpowiednich przypadkach, właściwego krajowego banku centralnego, informuje przedsiębiorstwo na piśmie o swoich ustaleniach i zarzutach zgłoszonych przeciwko temu przedsiębiorstwu.

7a. [2] Jeżeli na podstawie kompletu dokumentacji Zarząd uzna, że należy nałożyć sankcję, ale zastosowanie ma co najmniej jedno wyłączenie określone w art. 9 ust. 1, decyduje, czy i w jakim zakresie należy opublikować informację o sankcji.

8. Zarząd przyjmuje decyzję określającą, czy przedsiębiorstwo popełniło naruszenie, i określającą ewentualną sankcję. Decyzje przyjmowane przez Zarząd mogą być oparte jedynie na faktach i zarzutach, co do których przedsiębiorstwo miało możliwość wypowiedzenia się.

Artykuł 8

Przegląd decyzji przez Radę Prezesów EBC

1. Rada Prezesów EBC może zażądać od danego przedsiębiorstwa, Zarządu EBC i/lub właściwego krajowego banku centralnego dostarczenia dodatkowych informacji w celu dokonania przeglądu decyzji Zarządu EBC.

2. Rada Prezesów EBC ustali termin, w ciągu którego informacja powinna zostać dostarczona, lecz nie powinien być on krótszy niż 10 dni roboczych.

3. W wyniku dokonanego przeglądu Rada Prezesów może:

a) zatwierdzić decyzję Zarządu;

b) [3] zmienić decyzję Zarządu poprzez zmodyfikowanie:

(i) wysokości nałożonej sankcji;

(ii) przesłanek stwierdzenia naruszenia;

(iii) decyzji co do tego, czy i w jakim zakresie informacje o sankcji podlegają publikacji;

c) uchylić decyzję Zarządu.

Artykuł 9

Stosowanie decyzji

1. [4] EBC bez zbędnej zwłoki publikuje na swojej oficjalnej stronie internetowej decyzje o nałożeniu sankcji za naruszenie rozporządzenia lub decyzji EBC po uprawomocnieniu się decyzji o nałożeniu sankcji zgodnie z art. 3 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 2532/98.

Publikacja zawiera informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości danego przedsiębiorstwa, jak również kwoty i charakteru sankcji, chyba że Zarząd stwierdzi, że taka publikacja:

a) zagroziłaby stabilności rynków finansowych lub systemu finansowego albo toczącemu się dochodzeniu w sprawie karnej;

b) spowodowałaby – na tyle, na ile można to stwierdzić – nieproporcjonalne szkody dla zainteresowanego przedsiębiorstwa; lub

c) doprowadziłaby do publikacji informacji poufnych, które zagrażałyby uzasadnionym interesom publicznym w zakresie bezpieczeństwa, takim jak bezpieczeństwo i ochrona integralności banknotów euro, lub bezpiecznemu zarządzaniu ryzykiem cybernetycznym lub operacyjnym w odniesieniu do systemów płatności o znaczeniu systemowym.

W okolicznościach, o których mowa w akapicie drugim lit. a)–c), decyzje dotyczące sankcji publikuje się w sposób zanonimizowany. Ewentualnie, jeżeli okoliczności, o których mowa powyżej, prawdopodobnie przestaną występować w przeciągu rozsądnego okresu, opublikowanie tego rodzaju danych można opóźnić o taki okres.

Na potrzeby akapitu drugiego lit. c) EBC może zdecydować o niepublikowaniu decyzji o nałożeniu sankcji, jeżeli uzna, że nie można ograniczyć ryzyka dla uzasadnionych interesów publicznych w zakresie bezpieczeństwa poprzez opublikowanie odpowiednich decyzji w sposób zanonimizowany lub poprzez odroczenie ich publikacji w sposób określony w poprzednim akapicie.

Jeżeli od decyzji o nałożeniu sankcji wniesiono odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, EBC bez zbędnej zwłoki publikuje na swojej oficjalnej stronie internetowej informację o statusie i wyniku postępowania odwoławczego.

Informacje publikowane zgodnie z niniejszym ustępem pozostają na oficjalnej stronie internetowej EBC przez co najmniej pięć lat.

2. Decyzja EBC wyznacza sposób dokonywania płatności związanych z nałożoną sankcją.

3. EBC może zwrócić się z prośbą do krajowego banku centralnego Państwa Członkowskiego, w którego jurysdykcji ma zostać wprowadzona sankcja, o podjęcie w tym celu wszelkich niezbędnych środków.

4. Krajowe banki centralne składają EBC sprawozdania w sprawie stosowania sankcji.

5. Wszelkie informacje istotne dla określenia i wprowadzenia w życie sankcji będą przechowywane przez właściwy krajowy bank centralny lub EBC, w odpowiednim przypadku, w aktach, przez co najmniej pięć lat od dnia, w którym decyzja w sprawie wprowadzenia sankcji stanie się ostateczna. Właściwy krajowy bank centralny przekaże EBC kopie całej początkowej dokumentacji i materiałów związanych z postępowaniem w sprawie naruszenia przepisów, będące w jego posiadaniu.

Artykuł 10

Uproszczona procedura w przypadku drobniejszych naruszeń przepisów

1. W przypadku niewielkiego naruszenia przepisów, Zarząd EBC może zadecydować o zastosowaniu uproszczonego postępowania o naruszenie przepisów. Sankcja nałożona na podstawie tej procedury nie przekracza 25 000 EUR

2. Uproszczona procedura obejmuje następujące etapy:

a) Zarząd EBC powiadamia przedsiębiorstwo o zarzucanym naruszeniu przepisów;

b) powiadomienie zawiera wszelkie fakty stanowiące materiał dowodowy zarzucanego naruszenia przepisów oraz stosowną sankcję;

c) powiadomienie informuje przedsiębiorstwo o zastosowaniu uproszczonej procedury oraz o jego prawie do zakwestionowania tej procedury w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania powiadomienia; i

d) jeżeli sprzeciw został wniesiony przed upływem terminu ustalonego w lit. c) powyżej, procedurę o naruszenie przepisów uważa się za rozpoczętą, a termin 30 dni roboczych, w ciągu którego można skorzystać z prawa do wysłuchania, rozpoczyna się od momentu wygaśnięcia terminu ustalonego w lit. c). Jeżeli sprzeciw nie został wniesiony przed terminem ustalonym w lit. c), decyzja Zarządu EBC o nałożeniu sankcji staje się ostateczna.

3. Niniejszy artykuł nie uchybia procedurze stosowanej w przypadku niespełnienia wymagań dotyczących minimalnych rezerw obowiązkowych, ustanowionych w art. 11 niniejszego rozporządzenia.

4. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do sankcji za naruszenia rozporządzeń i decyzji EBC w dziedzinie nad systemami płatności o znaczeniu systemowym.

Artykuł 11

Procedura w przypadku niezastosowania się do wymagań dotyczących minimalnych rezerw obowiązkowych

1. W przypadku niezastosowania się do wymogów, jak to określono w art. 7 ust. rozporządzenia (WE) nr 2531/98, art. 2 ust. 1 i ust. 3, art. 3, 4 i 5 oraz art. 6, z wyjątkiem ust. 3 niniejszego rozporządzenia nie stosuje się. Termin przewidziany w art. 8 ust. 2 ulega skróceniu do pięciu dni roboczych.

2. W przypadku nałożenia przez EBC sankcji zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2531/98 mającą zastosowanie sankcję oblicza się stosując wzór i metodę określoną w decyzji Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2021/ 1815 (EBC/2021/45) (⁵).

3. Przed nałożeniem sankcji, zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2531/98, Zarząd EBC lub, w jego imieniu, właściwy krajowy bank centralny powiadamiają przedsiębiorstwo o domniemanym wykroczeniu i stosownej sankcji. Powiadomienie zawiera wszystkie istotne fakty zarzucanego wykroczenia i informuje przedsiębiorstwo, że, jeżeli nie zgłosi sprzeciwu, sankcję uznaje się za nałożoną na mocy decyzji Zarządu EBC.

4. Po otrzymaniu powiadomienia przedsiębiorstwu daje się pięć dni roboczych na:

– potwierdzenie zarzucanego niestosowania się i wyrażenie zgody na zapłatę określonej sankcji, co w tym przypadku uznaje się za zakończenie postępowania w sprawie o naruszenie przepisów,

lub

– przedstawienie informacji pisemnej, wyjaśnień lub sprzeciwu, które mogą być uznane za istotne dla decyzji o tym, czy sankcja powinna być nałożona. Przedsiębiorstwo może także załączyć istotne dokumenty dla potwierdzenia treści swojej odpowiedzi. Właściwy krajowy bank centralny przekazuje, bez nadmiernej zwłoki, akta do Zarządu EBC, który następnie podejmuje decyzję o nałożeniu sankcji.

5. Jeżeli przedsiębiorstwo nie wnosi sprzeciwu w ciągu ustalonego terminu, uznaje się, że sankcja została nałożona na mocy decyzji Zarządu EBC. Gdy decyzja stanie się ostateczna zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 2532/98, przedsiębiorstwo zostaje obciążone kwotą sankcji określoną w zawiadomieniu.

6. W sytuacjach przewidzianych w ust. 4 tiret pierwsze oraz w ust. 5, EBC lub, w zależności od sytuacji, właściwy krajowy bank centralny w imieniu EBC powiadamia na piśmie właściwe władze nadzorcze.

7. [5] W sytuacjach przewidzianych w ust. 4 tiret pierwsze i w ust. 5 EBC publikuje informacje o nałożonych sankcjach zgodnie z art. 9 ust. 1. W przypadku przyjęcia przez Zarząd propozycji właściwego krajowego banku centralnego, w której stwierdza się, że zastosowanie ma co najmniej jedno z wyłączeń określonych w art. 9 ust. 1 akapit drugi, Zarząd może podjąć decyzję o opublikowaniu tej decyzji w sposób zanonimizowany lub odroczyć taką publikację. W przypadku gdy zastosowanie ma wyłączenie określone w art. 9 ust. 1 akapit drugi lit. c), Zarząd może podjąć decyzję o niepublikowaniu informacji o nałożonej sankcji.

Artykuł 12

Terminy

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 4 rozporządzenia (WE) nr 2532/98, terminy przewidziane w tym rozporządzeniu zaczynają biec od dnia następującego po otrzymaniu komunikatu lub jego doręczeniu. Każdy komunikat od przedsiębiorstwa musi dotrzeć do adresata lub zostać wysłany przesyłką poleconą przed upływem odpowiedniego terminu.

2. Gdy termin upływa w sobotę, niedzielę lub dzień wolny od pracy, zostaje on przedłużony do końca następnego dnia roboczego.

3. Na potrzeby tego rozporządzenia, dni wolne od pracy istotne dla EBC wymienione są w Załączniku do tego rozporządzenia, podczas gdy dni wolne od pracy istotne dla krajowych banków centralnych reguluje prawo poszczególnych obszarów Państwa Członkowskiego, w których przedsiębiorstwo posiada swoją siedzibę. Pojęcie „dzień roboczy” będzie interpretowane zgodnie z powyższym. EBC w razie potrzeby uaktualni Załącznik do niniejszego rozporządzenia.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 23 września 1999 r.