Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres stosowania przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się w sprawach związanych z usuwaniem skutków powodzi w rozumieniu art. 16 pkt 43 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1478, 1688, 1890, 1963 i 2029).

2. W przypadku wystąpienia powodzi o rozmiarach powodujących konieczność zastosowania szczególnych rozwiązań określonych w ustawie, gdy środki zastosowane przez właściwe organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego okazały się niewystarczające, Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, na podstawie danych przekazanych Prezesowi Rady Ministrów przez właściwych wojewodów:

1) wykaz gmin lub miejscowości poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi, na terenie których stosuje się szczególne rozwiązania określone w ustawie,

2) rodzaj stosowanych rozwiązań – w zakresie określonym w rozdziale 2,

3) warunki lub okres stosowania rozwiązań określonych w rozdziale 2 lub termin na dokonanie określonych w rozdziale 2 czynności, nie dłuższy niż 12 miesięcy – w przypadku gdy określenia takich warunków lub takiego okresu lub terminu wymagają przepisy rozdziału 2

– kierując się zakresem niezbędnej do udzielenia pomocy, uwzględniając bieżące możliwości budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego.

3. W przypadku wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236), z wyłączeniem przedsiębiorców wykonujących działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, którzy ponieśli szkodę w wyniku powodzi, mogą ubiegać się o pożyczki na zasadach określonych w rozdziale 3.

3a. W przypadku wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, podmioty wykonujące działalność leczniczą, które poniosły szkodę w wyniku powodzi, mogą ubiegać się o pożyczki na zasadach określonych w rozdziale 3.

4. Po wydaniu przez Radę Ministrów rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, w celu umożliwienia zastosowania szczególnych rozwiązań określonych ustawą, Prezes Rady Ministrów może dokonywać, w drodze rozporządzenia, przeniesienia planowanych wydatków budżetowych między częściami i działami budżetu państwa, uwzględniając przeznaczenie środków publicznych na sfinansowanie zadań określonych przez dysponentów części wnioskujących o dokonanie przeniesień.

Art. 2.[Poszkodowany] Użyte w ustawie określenie „poszkodowany” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, które na skutek powodzi doznały szkód majątkowych lub utraciły, chociażby czasowo, możliwość korzystania z posiadanej nieruchomości lub lokalu.

Art. 3.[Finansowanie rozwiązań określonych w ustawie] 1. Finansowanie szczególnych rozwiązań określonych ustawą następuje z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

2. W roku budżetowym, w którym wystąpiła powódź, minister właściwy do spraw finansów publicznych może utworzyć rezerwę celową z przeznaczeniem na sfinansowanie usuwania skutków powodzi i przenieść do tej rezerwy kwoty planowanych wydatków budżetowych zablokowane na podstawie art. 177 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.), z tym że wymogu uzyskania opinii sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu, o której mowa w art. 177 ust. 6 tej ustawy, nie stosuje się.

3. Do podziału rezerwy celowej, o której mowa w ust. 2, nie stosuje się terminu, o którym mowa w art. 154 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 4.[Maksymalna wysokość pomocy publicznej] 1. Łączna wartość pomocy publicznej udzielonej na podstawie ustawy w celu naprawienia szkód powstałych w wyniku wystąpienia powodzi nie może przekroczyć wartości szkód materialnych poniesionych przez beneficjenta pomocy na skutek powodzi, w związku z którą zostało wydane rozporządzenie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, pomniejszonej o wartość uzyskanego odszkodowania.

2. Beneficjent pomocy jest obowiązany do zwrotu, zgodnie z ust. 9 i 10, uzyskanej pomocy publicznej, w wysokości, w jakiej przekracza wartość poniesionych szkód obliczoną zgodnie z ust. 1.

3. Podmiot ubiegający się o pomoc publiczną składa wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce faktycznie prowadzonej działalności gospodarczej oświadczenie o wartości szkód materialnych poniesionych na skutek powodzi, niezwłocznie po ich ustaleniu. W oświadczeniu podaje się także informację o posiadaniu lub braku ubezpieczenia, z tytułu którego jest możliwe uzyskanie odszkodowania, a także informację o numerze w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o numerze identyfikacji podatkowej (NIP), o ile podmiot takie numery posiada.

4. W przypadku uzyskania pomocy publicznej na podstawie ustawy, beneficjent pomocy składa wojewodzie, o którym mowa w ust. 3, oświadczenie o wartości tej pomocy, w terminie 14 dni od dnia jej uzyskania. Do oświadczenia dołącza się dokumenty potwierdzające wartość uzyskanej pomocy publicznej, o ile zgodnie z odrębnymi przepisami takie dokumenty są wydawane.

5. W przypadku uzyskania pomocy publicznej na podstawie ustawy, beneficjentowi pomocy, który nie zawarł umowy ubezpieczenia, pomniejsza się przyznaną pomoc o 10 %.

6. Podmiot udzielający pomocy publicznej składa wojewodzie, o którym mowa w ust. 3, informację na temat udzielonej pomocy w terminie 14 dni od dnia jej udzielenia.

7. W przypadku uzyskania odszkodowania na pokrycie szkód materialnych poniesionych na skutek powodzi, beneficjent pomocy niezwłocznie składa wojewodzie, o którym mowa w ust. 3, oświadczenie o wysokości uzyskanego odszkodowania.

8. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, 4 i 7, składa się za pośrednictwem naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach podatku dochodowego.

9. Wojewoda dokonuje sprawdzenia, czy uzyskana przez beneficjenta pomoc publiczna nie przekracza wartości szkód materialnych określonej w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, obliczonej zgodnie z ust. 1. W przypadku stwierdzenia przekroczenia, wojewoda zawiadamia beneficjenta pomocy o wysokości kwoty przekroczenia, wskazując rachunek bankowy, na który dokonuje się wpłaty tej kwoty w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.

10. W przypadku niedokonania zwrotu pomocy zgodnie z ust. 9, wojewoda wydaje decyzję określającą kwotę przypadającą do zwrotu oraz rachunek bankowy, na który dokonuje się zwrotu. Przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760) stosuje się odpowiednio.

11. Organem wyższego stopnia w sprawach określonych w ust. 10 jest minister właściwy do spraw gospodarki.

12. Środki zwrócone przez beneficjenta pomocy stanowią dochód budżetu państwa.

13. Przepisy ust. 1–12 stosuje się odpowiednio do poszkodowanych pracodawców, którzy uzyskali na podstawie niniejszej ustawy pomoc niebędącą pomocą publiczną.

Rozdział 2

Szczególne rozwiązania, które mogą być stosowane w przypadku wystąpienia powodzi

Art. 5. [Jednorazowy zasiłek powodziowy] 1. Rodzina lub osoba samotnie gospodarująca, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 901, 1693, 1938 i 2760), poszkodowana w wyniku wystąpienia powodzi, w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może otrzymać jednorazowy zasiłek powodziowy w kwocie do 2 tys. zł, zwany dalej „zasiłkiem”.

2. Zasiłek jest przyznawany niezależnie od dochodów rodziny lub osoby samotnie gospodarującej, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, i nie podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 7.

3. Zasiłek jest przyznawany na wniosek rodziny lub osoby samotnie gospodarującej, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) gminy, na terenie której wnioskodawca poniósł szkodę w wyniku powodzi, albo gminy sąsiadującej, na terenie której przebywa w wyniku przeprowadzenia ewakuacji albo konieczności opuszczenia zagrożonego miejsca zamieszkania.

4. Decyzję o przyznaniu zasiłku wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 2 dni od dnia wpłynięcia wniosku do organu.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, wnioskodawca dołącza oświadczenie, że w wyniku powodzi doznał szkody majątkowej wraz z określeniem jej wartości, nie ubiegał się o zasiłek na terenie innej gminy oraz że wyraża zgodę na weryfikację danych zawartych we wniosku. Oświadczenie jest składane pod rygorem poniesienia odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań.

6. Zasiłek jest wypłacany przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 2 dni od dnia wydania decyzji w sprawie przyznania zasiłku, w wysokości:

1) równej wartości szkody według oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, jeżeli nie przekracza 2 tys. zł;

2) 2 tys. zł, jeżeli wartość szkody według oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, jest równa bądź wyższa niż 2 tys. zł.

6a. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może upoważnić, w formie pisemnej, pracownika urzędu gminy oraz gminnej jednostki organizacyjnej do wydawania decyzji, o której mowa w ust. 4, oraz do wypłaty zasiłku.

7. Organ wypłacający zasiłek po jego wypłacie dokonuje weryfikacji prawdziwości danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3. Jeżeli w wyniku weryfikacji ustalono, że rodzina lub osoba samotnie gospodarująca, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, która otrzymała zasiłek, nie poniosła szkody w wyniku wystąpienia powodzi, organ wypłacający zasiłek wydaje decyzję o jego zwrocie, określając termin jego zwrotu nie krótszy niż 7 dni. Do zwrotu zasiłku stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.

8. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb wypłaty i szczegółowy tryb zwrotu zasiłku oraz wzór formularza wniosku, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność uzyskania danych niezbędnych do identyfikacji rodziny lub osób, którym ma być przyznany zasiłek, oraz potrzebę określenia treści oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, a także mając na względzie zapewnienie sprawnego i terminowego wypłacania zasiłku poszkodowanym oraz skuteczności zwrotu nienależnie uzyskanego zasiłku.

9. Przyznawanie i wypłacanie zasiłku należy do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę.

Art. 5a.[Zapewnienie opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 w związku z wystąpieniem powodzi] 1. W celu zapewnienia opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 w związku z wystąpieniem powodzi dopuszcza się niestosowanie przepisów art. 7 ust. 2 i 3, art. 15 ust. 1–3 oraz art. 38 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2024 r. poz. 338, 743 i 858) oraz przepisów wydanych na podstawie art. 25 ust. 3 tej ustawy na terenie gmin objętych powodzią oraz innych gmin przyjmujących dzieci z terenu gmin objętych powodzią.

2. Stosowanie wyłączenia określonego w ust. 1 nie może zakłócić realizacji funkcji opiekuńczej, wychowawczej i edukacyjnej.

3. W przypadku zwiększenia liczby miejsc w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 podmiot prowadzący opiekę jest obowiązany do złożenia wniosku, o którym mowa odpowiednio w art. 35 ust. 1 pkt 1 lub art. 47a pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, oraz dołączenia oświadczenia, że zwiększenie liczby miejsc w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 ma na celu objęcie opieką dzieci z terenu gmin objętych powodzią. Do wniosków nie stosuje się przepisu art. 35b ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.

4. W przypadku zwiększenia liczby dzieci zapisanych w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 podmiot prowadzący opiekę jest obowiązany do złożenia informacji, o której mowa odpowiednio w art. 35 ust. 1 pkt 2 lit. a lub art. 47a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, oraz do dołączenia oświadczenia, że zwiększenie liczby dzieci zapisanych w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 ma na celu objęcie opieką dzieci z terenu gmin objętych powodzią.

5. W przypadku gdy odpowiednio żłobek lub klub dziecięcy są prowadzone przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, lub dzienny opiekun jest zatrudniany przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 lub 3 tej ustawy, odstąpienie na podstawie ust. 1 od każdego z warunków określonych odpowiednio w art. 7 ust. 2 i 3, art. 15 ust. 1–3, art. 35b ust. 4 oraz art. 38 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 3 tej ustawy jest możliwe po uzyskaniu zmiany we wpisie na podstawie wniosku złożonego w trybie ust. 3 lub 4.

Art. 5b.[Czas pracy pracowników socjalnych na terenach dotkniętych wystąpieniem powodzi] 1. Na terenach dotkniętych wystąpieniem powodzi pracodawca prowadzący placówkę opiekuńczo-wychowawczą, regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną lub interwencyjny ośrodek preadopcyjny, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2024 r. poz. 177, 742, 743 i 858), w celu zapewnienia opieki nad dziećmi umieszczonymi w systemie pieczy zastępczej oraz pracodawca prowadzący jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, może po uzyskaniu uprzedniej zgody pracownika, na czas określony:

1) polecić pracownikowi świadczenie pracy w godzinach nadliczbowych w niezbędnym wymiarze; przepisów art. 151 § 3 i 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878 i 1222) nie stosuje się;

2) zawiesić stosowanie przepisu art. 133 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, przy zachowaniu w każdej dobie nieprzerwanego odpoczynku dobowego, o którym mowa w art. 132 § 1 tej ustawy.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, pracodawca udziela pracownikowi czasu wolnego od pracy, odpowiadającego okresowi nieprzerwanego odpoczynku, o którym mowa w art. 133 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, niezwłocznie po ustaniu okoliczności uniemożliwiających korzystanie z odpoczynku tygodniowego, nie później niż w terminie 3 miesięcy od daty zawieszenia odpoczynku. Udzielenie czasu wolnego nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. Wymiar czasu wolnego może w takim przypadku obejmować mniejszą liczbę godzin, niż określona w art. 133 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.

Art. 5c.[Wyliczanie średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej w związku z przeciwdziałaniem negatywnym skutkom powodzi] W związku z przeciwdziałaniem negatywnym skutkom powodzi przy wyliczaniu średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej, o którym mowa w art. 6 pkt 15 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, nie uwzględnia się wydatków i kosztów, które zostały pokryte ze środków finansowych pochodzących z programów finansowanych z udziałem środków europejskich, programów krajowych lub dotacji celowych z budżetu państwa udzielonych na podstawie art. 115 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.

Art. 5d.[Jednorazowy zasiłek losowy na cele edukacyjne] 1. W celu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych dziecka realizującego obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne lub ucznia uczęszczającego do szkoły wszystkich typów, kształcącego się w tej szkole w formie dziennej, poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi, może zostać przyznany jednorazowy zasiłek losowy na cele edukacyjne w kwocie 1 tys. zł, zwany dalej „zasiłkiem losowym”.

2. Zasiłek losowy jest przyznawany niezależnie od dochodów rodziny lub osoby samotnie gospodarującej, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, i nie podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 8.

3. Zasiłek losowy jest przyznawany na wniosek rodziców dziecka lub ucznia, jego opiekunów prawnych, rodziców zastępczych, osób prowadzących rodzinny dom dziecka, opiekunów faktycznych w rozumieniu ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 421 i 858) albo pełnoletniego ucznia albo na wniosek innej osoby za zgodą rodziców dziecka lub ucznia, opiekunów prawnych, rodziców zastępczych, osób prowadzących rodzinny dom dziecka, opiekunów faktycznych w rozumieniu ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci albo pełnoletniego ucznia, złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) gminy, na terenie której wnioskodawca poniósł szkodę w wyniku powodzi, albo gminy sąsiadującej, na terenie której przebywa w wyniku przeprowadzenia ewakuacji albo konieczności opuszczenia zagrożonego miejsca zamieszkania.

4. Decyzję o przyznaniu zasiłku losowego wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 2 dni od dnia wpłynięcia wniosku do organu.

5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może upoważnić, w formie pisemnej, każdego pracownika urzędu gminy oraz gminnej jednostki organizacyjnej do wydawania decyzji, o których mowa w ust. 4, oraz do wypłaty zasiłku.

6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, wnioskodawca dołącza oświadczenie, że w wyniku powodzi doznał szkody majątkowej wraz z określeniem jej wartości, nie ubiegał się o zasiłek losowy na terenie innej gminy oraz że wyraża zgodę na weryfikację danych zawartych we wniosku. Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

7. Zasiłek losowy jest wypłacany przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie.

8. Organ wypłacający zasiłek losowy po jego wypłacie dokonuje weryfikacji prawdziwości danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3. Jeżeli w wyniku weryfikacji ustalono, że rodzina lub osoba samotnie gospodarująca, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, która otrzymała zasiłek losowy, nie poniosły szkody w wyniku wystąpienia powodzi, organ wypłacający zasiłek losowy wydaje decyzję o jego zwrocie, określając termin zwrotu nie krótszy niż 7 dni. Do zwrotu zasiłku losowego stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.

9. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, tryb wypłaty i szczegółowy tryb zwrotu zasiłku losowego oraz wzór formularza wniosku, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność uzyskania danych niezbędnych do identyfikacji rodziny lub osób, którym ma być przyznany zasiłek losowy, oraz potrzebę określenia treści oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, a także mając na względzie zapewnienie sprawnego i terminowego wypłacania zasiłku losowego poszkodowanym oraz skuteczności zwrotu nienależnie uzyskanego zasiłku losowego.

10. Przyznawanie i wypłacanie zasiłku losowego należy do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę.

Art. 5e.[Dodatkowy zasiłek opiekuńczy] 1. [1] W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu powodzi, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.

2. [2] W przypadku zamknięcia szkoły, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, specjalnego ośrodka wychowawczego, młodzieżowego ośrodka socjoterapii, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, do których uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna lub zagrożona niedostosowaniem społecznym, z powodu powodzi, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dorosłą osobą niepełnosprawną lub zagrożoną niedostosowaniem społecznym przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.

3. [3] W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu powodzi na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2780), przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.

4. [4] Zasiłki, o których mowa w ust. 1–3, przysługują również funkcjonariuszom służb wymienionych w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 1121 i 1243), w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2024 r. poz. 145, 1006, 1089, 1222 i 1248), ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 915, 1089, 1222 i 1248), ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1443), ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2024 r. poz. 812 i 1222), ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2023 r. poz. 2098), ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 184 i 1222), ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1683 i 1860 oraz z 2024 r. poz. 1222), ustawie z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 325 i 1222), ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 615, z późn. zm.) oraz ustawie z dnia 26 stycznia 2018 r. o Straży Marszałkowskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1729).

5. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zamknięcia z powodu powodzi placówki, o której mowa w ust. 1–3, lub przez okres niemożności sprawowania opieki z powodu powodzi przez nianię lub dziennego opiekuna, jeżeli dziecko albo dorosła osoba niepełnosprawna lub zagrożona niedostosowaniem społecznym nie uczęszcza do innej placówki.

6. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy jest przyznawany w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa i nie wlicza się do okresu, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy. Za okres pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego, zasiłek, o którym mowa w art. 32 ust. 1 tej ustawy, nie przysługuje.

7. Dokumentem niezbędnym do przyznania i wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego jest, złożone w postaci papierowej lub elektronicznej, oświadczenie zawierające:

1) dane osoby, która ubiega się o dodatkowy zasiłek opiekuńczy:

a) imię i nazwisko,

b) numer PESEL albo, jeżeli nie nadano tego numeru, serię i numer dowodu osobistego lub serię i numer dokumentu paszportowego,

c) adres zamieszkania albo ostatniego zamieszkania w przypadku osoby nieposiadającej adresu zamieszkania,

d) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres zamieszkania;

2) wskazanie okresu, za który wnioskodawca ubiega się o dodatkowy zasiłek opiekuńczy;

3) dane dziecka albo dorosłej osoby niepełnosprawnej lub zagrożonej niedostosowaniem społecznym:

a) imię i nazwisko,

b) numer PESEL,

c) stopień pokrewieństwa z wnioskodawcą,

d) data urodzenia dziecka albo dorosłej osoby niepełnosprawnej lub zagrożonej niedostosowaniem społecznym;

4) wskazanie, czy dziecko lub podopieczny albo dorosła osoba niepełnosprawna lub zagrożona niedostosowaniem społecznym legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, lub orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych;

5) informacje, czy:

a) jest drugi rodzic lub małżonek mogący zapewnić opiekę dziecku albo dorosłej osobie niepełnosprawnej lub zagrożonej niedostosowaniem społecznym we wnioskowanym okresie,

b) drugi rodzic lub małżonek otrzymał dodatkowy zasiłek opiekuńczy, ze wskazaniem okresu, za który został pobrany, oraz jego imienia i nazwiska oraz numeru PESEL;

6) wskazanie sposobu wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego wraz z podaniem danych niezbędnych do jego wypłaty;

7) treść klauzuli, o której mowa w ust. 8 zdanie drugie;

8) datę oraz podpis wnioskodawcy.

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

9. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 7, złożonego do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w postaci elektronicznej stosuje się art. 47c, art. 71ab i art. 71ac ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 497, 863 i 1243).

10. Okresów pobierania zasiłków, o których mowa w ust. 1–3, nie wlicza się do okresów, o których mowa odpowiednio w art. 121b ust. 3, art. 125b ust. 3, art. 105b ust. 3, art. 136b ust. 3, art. 96b ust. 3, art. 102b ust. 3, art. 60c ust. 3, art. 194 ust. 3, art. 233 ust. 2 oraz art. 87 ust. 3 ustaw wymienionych w ust. 4.

Art. 5f.[Zasiłek opiekuńczy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem] 1. [5] W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna na terenie gminy wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu powodzi osobie, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 90 i 1243), przysługuje zasiłek opiekuńczy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych albo osobą dorosłą posiadającą orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

2. [6] W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna na terenie gminy wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu powodzi, osobie, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, przysługuje zasiłek opiekuńczy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

3. Zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje przez okres zamknięcia z powodu powodzi placówki, o której mowa w ust. 1 i 2, lub przez okres niemożności sprawowania opieki z powodu powodzi przez nianię lub dziennego opiekuna, jeżeli dziecko nie uczęszcza do innej placówki.

4. Zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ust. 1 i 2, za każdy dzień wynosi 1/30 kwoty emerytury podstawowej w rozumieniu art. 6 pkt 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.

5. Do przyznawania i wypłaty zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

6. Zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest finansowany z budżetu państwa za pośrednictwem Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

7. Do zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się art. 29 ust. 13, 15 i 16 oraz art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 5g.[Zapewnienie przez jednostki samorządu terytorialnego kształcenia, wychowania i opieki w okresie niezbędnym do usunięcia szkód powstałych w wyniku powodzi] 1. Jednostki samorządu terytorialnego, w ramach zadań własnych, mogą zapewnić uczniom i wychowankom przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego, szkół i placówek oświatowych, mających siedziby na obszarze gmin dotkniętych skutkami powodzi, kształcenie, wychowanie i opiekę w okresie niezbędnym do usunięcia szkód powstałych w wyniku powodzi.

2. Zadania jednostki samorządu terytorialnego, związane z realizacją zadania, o którym mowa w ust. 1, wykonuje odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.

Art. 6. [Odpowiednie stosowanie art. 37 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami] 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do zbywania na rzecz poszkodowanych będących osobami fizycznymi nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego, przeznaczonych na cele mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub dla których została wydana decyzja o warunkach zabudowy i ustalająca przeznaczenie nieruchomości na cele mieszkaniowe, zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, stosuje się odpowiednio przepis art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2023 r. poz. 344, z późn. zm.).

2. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w przypadku budowy urządzeń infrastruktury technicznej nie stosuje się przepisów działu III rozdziału 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Art. 7.[Zbycie nieruchomości na rzecz poszkodowanych w trybie bezprzetargowym] Na wniosek gminy składany w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 zbywanie nieruchomości wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa przeznaczonych na cele mieszkaniowe na rzecz poszkodowanych następuje w trybie bezprzetargowym.

Art. 7a.[Pracownik poszkodowany przez powódź] 1. Pracownikowi będącemu poszkodowanym przysługuje, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, zwolnienie od pracy, w wymiarze do 20 dni, w celu usuwania skutków powodzi w odniesieniu bezpośrednio do swojego mienia lub mienia osoby spokrewnionej lub niespokrewnionej pozostającej z nim w faktycznym związku, wspólnie zamieszkującej i gospodarującej. W okresie tego zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.

2. Pracodawca jest obowiązany udzielić zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, na wniosek zgłoszony przez pracownika najpóźniej w dniu korzystania z tego zwolnienia, chyba że nie jest to obiektywnie możliwe ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy.

3. Zwolnienie od pracy, o którym mowa w ust. 1, dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny.

4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracownikowi niezależnie od usprawiedliwionej nieobecności, o której mowa w art. 8 ust. 1.

5. Wynagrodzenie określone w ust. 1 wypłaca pracodawca.

6. Marszałek województwa na wniosek pracodawcy, złożony za pośrednictwem wojewódzkiego urzędu pracy, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności, dokonuje ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne pracowników, o których mowa w ust. 1, miesięcznie do wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

7. Wniosek, o którym mowa w ust. 6, zawiera oświadczenie o poniesionych kosztach na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne. Do wniosku dołącza się wykaz pracowników, których wynagrodzenie będzie podlegało zwrotowi.

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

9. Kwotę, o której mowa w ust. 6, pracodawca zwraca w całości, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych od dnia jej otrzymania, na rachunek bankowy wojewódzkiego urzędu pracy, jeżeli:

1) wydatkował ją niezgodnie z przeznaczeniem lub

2) złożył niezgodne ze stanem faktycznym oświadczenie, o którym mowa w ust. 7

– w terminie 30 dni liczonych od dnia doręczenia wezwania marszałka województwa do dokonania zwrotu.

10. Marszałek województwa dochodzi roszczeń z tytułu niezwróconych i nienależnie udzielonych kwot, o których mowa w ust. 6.

11. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 6, oraz wykazu, o którym mowa w ust. 7, uwzględniając konieczność uproszczenia postępowania.

Art. 8.[Usprawiedliwiona nieobecność w pracy] 1. Faktyczna niemożność świadczenia pracy w związku z powodzią stanowi podstawę usprawiedliwienia nieobecności pracownika w pracy.

2. Za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy z przyczyny, o której mowa w ust. 1, pracownikowi przysługuje prawo do odpowiedniej części minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przez okres nie dłuższy niż 10 dni roboczych wynikających z rozkładu czasu pracy pracownika.

3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do pracowników, których uprawnienie do wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy z powodu powodzi lub do innej formy rekompensaty utraconego wynagrodzenia z tego tytułu wynika z odrębnych przepisów.

4. Wynagrodzenie określone w ust. 2 wypłaca pracodawca.

4a. Pracodawca, w razie uzasadnionych okoliczności, może wydłużyć okres, za który jest wypłacane wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2.

5. Pracodawca może powierzyć pracownikowi wykonywanie pracy innego rodzaju niż wynikająca z nawiązanego stosunku pracy, jeżeli jest to konieczne w związku z usuwaniem skutków powodzi u tego pracodawcy. W takim przypadku pracownik zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.

6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio do osób wykonujących pracę na podstawie stosunku służbowego.

Art. 8a.[Urlop na żądanie] Pracodawca jest obowiązany do udzielenia na żądanie pracownika zamieszkującego na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach w ramach przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego nie więcej niż 8 dni urlopu wypoczynkowego, w terminie wskazanym przez pracownika. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. W takim przypadku art. 167² ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy nie stosuje się.

Art. 8b.[Urlop wypoczynkowy] Pracownikowi zamieszkującemu na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach można udzielić urlopu wypoczynkowego w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy. Urlop taki może być udzielony w wymiarze nie wyższym niż 5 dni.

Art. 8c.[Wniosek o obniżenie wymiaru czasu pracy] 1. Pracownik zamieszkujący na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach może złożyć pracodawcy wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy. Pracodawca jest obowiązany do uwzględnienia wniosku pracownika, chyba że nie jest to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. O przyczynie odmowy uwzględnienia wniosku pracodawca informuje pracownika w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 2 dni roboczych od dnia złożenia wniosku przez pracownika.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się na 2 dni przed dniem rozpoczęcia wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Jeżeli wniosek został złożony bez zachowania terminu, pracodawca obniża wymiar czasu pracy nie później niż z upływem 2 dni od dnia złożenia wniosku.

Art. 8d.[Zakaz zatrudniania w godzinach nadliczbowych lub delegowania pracownika bez jego zgody] 1. Pracownika zamieszkującego na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 i w okresie wskazanym w tych przepisach nie wolno, bez jego zgody wyrażonej w postaci papierowej lub elektronicznej:

1) zatrudniać w godzinach nadliczbowych;

2) delegować poza stałe miejsce pracy.

2. Zgoda pracownika nie jest wymagana w przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku zagrożenia mienia pracownika lub zagrożenia życia lub zdrowia pracownika lub osoby zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym.

Art. 8e.[Zawieszenie wykonywania obowiązków wynikających z przepisów Kodeksu pracy dotyczących wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich] 1. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach zawiesza się wykonywanie obowiązków wynikających z przepisów art. 229 § 2 zdanie pierwsze, § 4a w zakresie badań okresowych i § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

2. Po zakończeniu okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 pracodawca i pracownik są obowiązani do niezwłocznego podjęcia wykonywania zawieszonych obowiązków, o których mowa w ust. 1, i wykonania ich w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zakończenia tego okresu.

3. W przypadku braku dostępu do lekarza uprawnionego do przeprowadzenia badania wstępnego lub kontrolnego badanie takie może przeprowadzić i wydać odpowiednie orzeczenie lekarskie inny lekarz. Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza traci moc po upływie 30 dni od dnia zakończenia okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2. Lekarz ten może przeprowadzić badanie i wydać orzeczenie lekarskie w trybie określonym w art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2024 r. poz. 1287). Do orzeczenia lekarskiego wydanego przez innego lekarza stosuje się odpowiednio art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2023 r. poz. 2465). Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza włącza się do akt osobowych pracownika.

4. Orzeczenia lekarskie wydane w ramach wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, których ważność upłynęła w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, zachowują ważność, nie dłużej jednak niż do upływu 30 dni od dnia zakończenia tego okresu.

Art. 8f.[Szkolenia wstępne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej] 1. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach dopuszcza się przeprowadzanie szkoleń wstępnych w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w całości za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, z wyjątkiem instruktażu stanowiskowego:

1) pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym;

2) pracownika zatrudnianego na stanowisku, na którym występuje narażenie na działanie czynników niebezpiecznych;

3) pracownika przenoszonego na stanowisko, o którym mowa w pkt 1 i 2;

4) ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką.

2. W przypadku gdy termin przeprowadzenia szkolenia okresowego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy przypada w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 – termin ten wydłuża się do 30. dnia od dnia zakończenia tego okresu.

Art. 8g.[Kadencja rady pracowników lub społecznego inspektora pracy] 1. W przypadku gdy w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 upływa kadencja rady pracowników lub społecznego inspektora pracy, powołanych u pracodawców działających na terenie obszaru wskazanego w tych przepisach, i nie istnieją warunki do przeprowadzenia wyborów rady pracowników lub społecznego inspektora pracy, kadencja rady pracowników lub społecznego inspektora pracy ulega przedłużeniu do czasu przeprowadzenia wyborów na nową kadencję, jednak nie dłużej niż do 30. dnia od dnia zakończenia tego okresu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do kadencji organów statutowych związku zawodowego, związku lub organizacji przedsiębiorców, związków pracodawców, ich federacji i konfederacji.

Art. 8h.[Dochodzenie roszczeń pracowników przed sądem] 1. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 i w okresie wskazanym w tych przepisach terminy, o których mowa w art. 264 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, nie rozpoczynają się, a rozpoczęte ulegają zawieszeniu na ten okres i rozpoczynają swój bieg od daty wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

2. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 wniosek o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 265 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, wnosi się w terminie 60 dni od daty wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

3. Okres przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 291 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ulega wydłużeniu o okres wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 8i.[Przeniesienie pracownika jednostki samorządowej] 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 pracownika samorządowego, o którym mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1135), można tymczasowo przenieść, za jego zgodą, do wykonywania takiej samej lub innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w tej samej lub innej miejscowości, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przyjmującej.

2. Przeniesienia dokonuje się w drodze porozumienia jednostek, o których mowa w ust. 1, zawierającego w szczególności:

1) wskazanie podstawy prawnej przeniesienia;

2) dane pracownika i jego kwalifikacje oraz dotychczasowe stanowisko pracy;

3) określenie nowego stanowiska pracy;

4) określenie daty, z jaką nastąpi przeniesienie, rozpoczęcie i zakończenie świadczenia pracy;

5) informacje o wynagrodzeniu, w wysokości nie niższej niż dotychczasowe;

6) oświadczenie, że przeniesienie nie narusza ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika;

7) wskazanie potrzeb jednostki przyjmującej uzasadniających przeniesienie;

8) określenie zasad odpowiedzialności jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika, i jednostki przyjmującej za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do przeniesienia pracownika samorządowego jednostki samorządu terytorialnego niewskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do wykonywania pracy w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, znajdującej się w jednostce samorządu terytorialnego wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

4. Pracownikom, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsca przeniesienia do pracy w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w miejscowościach na obszarze, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w celu, o którym mowa w ust. 1.

Art. 8j.[Wyłączenia dotyczące ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni] 1. Na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach zakaz, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. z 2024 r. poz. 449), nie obowiązuje w niedziele w zakresie wykonywania czynności związanych z handlem, polegających na rozładowywaniu, przyjmowaniu i ekspozycji towarów pierwszej potrzeby, oraz powierzania pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania takich czynności.

2. Zwolnienie z zakazu, o którym mowa w ust. 1, nie obowiązuje w niedziele, w które przypada święto.

Art. 9.[Zniszczenie dokumentów niezbędnych do ustalenia świadczenia z tytułu ubezpieczeń społecznych, świadczeń dla osób niepełnosprawnych lub zaopatrzenia emerytalnego] W przypadku zniszczenia na skutek powodzi dokumentów niezbędnych do ustalenia świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych, świadczeń dla osób niepełnosprawnych lub zaopatrzenia emerytalnego przyjmuje się:

1) wszelkie dokumenty oraz zeznania świadków pozwalające na udowodnienie okresów zatrudnienia (ubezpieczenia) oraz czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, macierzyństwa lub sprawowania opieki;

2) wszelkie dokumenty pozwalające na udowodnienie wysokości ich podstawy wymiaru;

3) wszelkie dokumenty pozwalające na udowodnienie niepełnosprawności albo stopnia niepełnosprawności, a także wszelkie dokumenty pozwalające na ustalenie poziomu potrzeby wsparcia dla potrzeb świadczenia wspierającego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. poz. 1429 i 2760).

Art. 9a.[Terminy w postępowaniach podatkowych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych] 1. W stosunku do stron postępowań, zamieszkujących lub mających siedzibę na obszarze wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, będących poszkodowanymi, terminy dotyczące czynności stron w postępowaniach podatkowych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych nie rozpoczynają się, a rozpoczęte ulegają zawieszeniu na okres wskazany w tych przepisach i odpowiednio rozpoczynają swój bieg albo po okresie zawieszenia biegną dalej po upływie 14 dni od daty wskazanej w tych przepisach.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do kontroli podatkowej i kontroli celno-skarbowej.

Art. 10.[Przeznaczenie środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na cele związane z pomocą dla poszkodowanych] Środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych mogą być przeznaczone na cele związane z pomocą dla poszkodowanych zatrudnionych u pracodawcy, który utworzył fundusz, a także dla poszkodowanych zatrudnionych u innego pracodawcy w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 11.[Przeznaczenie środków PFRON] 1. Środki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych mogą być przeznaczone na:

1) utrzymanie zagrożonych likwidacją na skutek powodzi miejsc pracy osób niepełnosprawnych;

2) odtworzenie zniszczonej lub utraconej na skutek powodzi infrastruktury i wyposażenia warsztatów terapii zajęciowej, zakładów aktywności zawodowej, przedsiębiorstw osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą, placówek służących rehabilitacji społecznej lub zawodowej realizujących zadania na podstawie art. 36 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44, 858, 1089 i 1165), zwanej dalej „ustawą o rehabilitacji”, oraz wspomaganych społeczności mieszkaniowych finansowanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o rehabilitacji;

3) pomoc dla osób niepełnosprawnych na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, środków pomocniczych i przedmiotów ortopedycznych utraconych lub zniszczonych na skutek powodzi;

4) usunięcie powstałych na skutek powodzi szkód w obrębie zlikwidowanych uprzednio barier technicznych i architektonicznych w związku z indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych (finansowanie remontów, readaptacja oraz zakup sprzętu);

4a) usunięcie powstałych na skutek powodzi szkód w obrębie zlikwidowanych uprzednio barier technicznych i architektonicznych w przedszkolach, szkołach i placówkach systemu oświaty (finansowanie remontów, readaptacja oraz zakup sprzętu);

5) dofinansowanie, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji, do oprocentowania kredytów bankowych i w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, zaciągniętych na likwidację skutków powodzi w związku z zatrudnianiem i rehabilitacją osób niepełnosprawnych.

2. Cele określone w ust. 1 mogą zostać dofinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych maksymalnie do kwoty, która nie może być sfinansowana z innych źródeł.

3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przyznawania środków, o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność uproszczenia postępowania.

Art. 11a.[Środki Funduszu Solidarnościowego] Środki Funduszu Solidarnościowego mogą być przeznaczone na odtworzenie infrastruktury i wyposażenia w ramach zawartych umów, o których mowa w art. 13 ust. 9 i 12 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 296, 863 i 1089). Przepis art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym stosuje się odpowiednio.

Art. 12.[Przeznaczenie środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych] 1. Środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zwanego dalej „funduszem rehabilitacji”, mogą być przeznaczone na odtworzenie infrastruktury i wyposażenia, utraconych lub zniszczonych na skutek powodzi miejsc pracy oraz rehabilitacji osób niepełnosprawnych u dysponenta tego funduszu.

2. Dysponent funduszu rehabilitacji może przeznaczyć środki, o których mowa w art. 33 ust. 3 pkt 4 ustawy o rehabilitacji, na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych, przeznaczoną na usuwanie skutków powodzi dotyczących tych osób, w szczególności na zakup utraconego lub zniszczonego sprzętu rehabilitacyjnego, środków pomocniczych i przedmiotów ortopedycznych lub na ograniczenie barier technicznych i architektonicznych powstałych na skutek powodzi.

3. Środki funduszu rehabilitacji, z wyłączeniem środków przeznaczonych na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych, mogą być przeznaczone na ratowanie zagrożonych likwidacją na skutek powodzi warsztatów terapii zajęciowej prowadzonych przez dysponenta tego funduszu.

4. Dysponent funduszu rehabilitacji może przeznaczyć do 10 % środków tego funduszu, z wyłączeniem środków, o których mowa w art. 33 ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o rehabilitacji, na przedsięwzięcia wspólne lub na bezzwrotną pomoc na usuwanie skutków powodzi u innego dysponenta funduszu rehabilitacji, który poniósł szkody na skutek powodzi.

5. Warunkiem przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji w sposób określony w ust. 1, 3 i 4 jest uzyskanie zgody dysponenta Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

6. W przypadku nieuzyskania zgody, o której mowa w ust. 5, dysponent funduszu rehabilitacji jest obowiązany do dokonania wpłat, o których mowa w art. 33 ust. 4a ustawy o rehabilitacji.

7. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio do dysponentów zakładowego funduszu aktywności.

Art. 13.(uchylony)

Art. 14.[Odroczenie terminu płatności należności z tytułu zwrotu udzielonej pomocy] 1. Organ udzielający pomocy, o której mowa w art. 12a, art. 26, art. 26d, art. 26e lub art. 32 ustawy o rehabilitacji, może odroczyć termin płatności należności z tytułu zwrotu udzielonej pomocy, jeżeli niemożność terminowego zwrotu pomocy jest skutkiem powodzi.

2. Jeżeli naruszenie warunków umowy, na podstawie której udzielono pomocy określonej w ust. 1, nastąpiło na skutek powodzi, to organ udzielający pomocy może nie żądać zwrotu pomocy, pod warunkiem niezwłocznego usunięcia nieprawidłowości, i kontynuować realizację umowy lub odroczyć termin płatności należności z tytułu zwrotu pomocy.

Art. 15.[Wymogi formalne związane z uzyskaniem pomocy przez poszkodowanych] Podmioty zamierzające:

1) wystąpić o pomoc, o której mowa w art. 11 ust. 1,

2) wykorzystać fundusz rehabilitacji w sposób określony w art. 12 ust. 1, 3 i 4,

3) (uchylony)

4) wystąpić o odroczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 1

– są obowiązane odpowiednio złożyć wniosek albo wystąpić o zgodę do dysponenta Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 16.[Refundacja w przypadku nieterminowego opłacania składek] Za okresy określone w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku, w którym wystąpiła powódź, refundacja, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o rehabilitacji, może być dokonywana w przypadku nieterminowego opłacenia składek podlegających refundacji, jeżeli uchybienie terminu płatności składek było skutkiem powodzi.

Art. 17.[Umorzenie pożyczki udzielonej na sfinansowanie kosztów szkolenia] 1. Pożyczka, o której mowa w art. 42 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2024 r. poz. 475), zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”, może zostać umorzona w całości lub w części wraz odsetkami, jeżeli na skutek powodzi:

1) nastąpiła trwała lub czasowa przeszkoda w funkcjonowaniu instytucji szkoleniowej;

2) poszkodowany bezrobotny w okresie trwania powodzi nie mógł podjąć lub ukończyć szkolenia.

2. Umorzenia pożyczki w przypadku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje, w drodze decyzji, starosta na wniosek pożyczkobiorcy złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 lub z urzędu w wypadku śmierci pożyczkobiorcy bez konieczności uzyskania opinii powiatowej rady rynku pracy.

Art. 18.[Umorzenie przyznanych refundacji na wyposażenie lub doposażenie stanowisk pracy] 1. Przyznane refundacje na wyposażenie lub doposażenie stanowisk pracy, lub środki na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia, mogą zostać umorzone w całości lub w części wraz z odsetkami, jeżeli miejsca pracy uległy zniszczeniu na skutek powodzi.

2. Osobom bezrobotnym, którym umorzono środki przyznane na podjęcie działalności gospodarczej, w związku z utratą miejsca pracy na skutek powodzi, przysługuje prawo ponownego złożenia wniosku o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej.

3. Umorzenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje, w drodze decyzji, starosta na wniosek poszkodowanego złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 19.[Prawo do świadczenia w wysokości zasiłku dla bezrobotnych] 1. Starosta, na wniosek poszkodowanego bezrobotnego, przyznaje prawo do świadczenia w wysokości zasiłku dla bezrobotnych, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia, finansowanego z Funduszu Pracy, za okres poprzedzający dzień zarejestrowania się poszkodowanego bezrobotnego w powiatowym urzędzie pracy, przypadający w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, nie dłuższy jednak niż 30 dni, jeżeli opóźnienie w rejestracji było spowodowane powodzią, a poszkodowany bezrobotny spełnia warunki określone w art. 71 ustawy o promocji zatrudnienia.

2. W przypadku gdy świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje bezrobotnemu za okres krótszy niż 30 dni, jest wypłacane w kwocie 1/30 wysokości zasiłku dla bezrobotnych, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia, za każdy dzień przysługiwania.

3. Od świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne.

4. Poszkodowanym bezrobotnym, którzy utracili prawo do zasiłku dla bezrobotnych w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu upływu okresu jego pobierania, przysługuje od dnia określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 prawo do zasiłku dla bezrobotnych przez okres 30 dni w wysokości zasiłku otrzymywanego w ostatnim miesiącu przysługiwania prawa, pod warunkiem niezaistnienia zawartych w ustawie o promocji zatrudnienia ustawowych przyczyn utraty statusu bezrobotnego.

5. Przepisu art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia nie stosuje się, jeżeli niestawienie się przez poszkodowanego bezrobotnego w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie lub brak powiadomienia o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa w terminie 7 dni spowodowane było powodzią.

Art. 20.[Zwrot kosztów poniesionych przez pracodawcę na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne] 1. Starosta może, w trybie określonym dla prac interwencyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o promocji zatrudnienia, biorąc pod uwagę zakres i skalę zniszczeń u pracodawcy spowodowanych powodzią oraz możliwości utrzymania przez pracodawcę miejsc pracy, dokonywać ze środków Funduszu Pracy zwrotu, przez okres do 12 miesięcy, poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia skierowanych bezrobotnych zamieszkałych na obszarze gmin lub miejscowości określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie iloczynu dwukrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę i liczby zatrudnionych bezrobotnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, pod warunkiem że pracodawca nie zmniejszy w tym okresie liczby zatrudnionych pracowników w stosunku do stanu na dzień podpisania umowy o refundację – jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź.

2. W przypadku gdy pracodawca nie dotrzyma warunku, o którym mowa w ust. 1, pomoc podlega wstrzymaniu od miesiąca, w którym nastąpiło niedotrzymanie warunku, w wysokości stanowiącej iloczyn przyznanej refundacji na jedną osobę i liczby zwolnionych pracowników.

Art. 21.[Zwrot kosztów na wynagrodzenia, nagrody i składki na ubezpieczenie społeczne poniesionych przez pracodawcę] 1. Starosta może, w trybie określonym dla prac interwencyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o promocji zatrudnienia, biorąc pod uwagę zakres i skalę zniszczeń u pracodawcy spowodowanych powodzią oraz możliwości utrzymania przez pracodawcę miejsc pracy, dokonywać ze środków Funduszu Pracy zwrotu, przez okres do 12 miesięcy, poniesionych przez pracodawcę, którego zakład został zniszczony na skutek powodzi, kosztów na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne zatrudnianych pracowników, w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie iloczynu dwukrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę i liczby zatrudnionych pracowników, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, pod warunkiem że pracodawca nie zmniejszy w tym okresie liczby zatrudnionych pracowników w stosunku do stanu na dzień podpisania umowy o refundację – jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź. Przepis art. 20 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Starosta może zwracać organizatorowi robót publicznych, który przy pracach związanych z usuwaniem skutków powodzi zatrudnił skierowane poszkodowane osoby fizyczne, które osobiście i na własny rachunek prowadzą działalność w zakresie produkcji rolnej, w pozostającym w ich posiadaniu gospodarstwie rolnym obejmującym obszar użytków rolnych o powierzchni przekraczającej 2 ha przeliczeniowe lub prowadzące dział specjalny produkcji rolnej, o którym mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, oraz ich małżonków i pełnoletnich domowników przez okres do 12 miesięcy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź, poniesione koszty na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia skierowanych osób w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie iloczynu dwukrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę i liczby zatrudnionych skierowanych osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

3. Skierowanie do prac określonych w ust. 2 odbywa się pod warunkiem, że zniszczeniu na skutek powodzi uległo co najmniej 30 % gospodarstwa rolnego lub upraw działu specjalnego produkcji rolnej albo straty w hodowli prowadzonej w dziale specjalnym produkcji rolnej powstałe na skutek powodzi przekroczyły 30 % hodowanych zwierząt.

4. Do organizowania prac, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy o robotach publicznych, o których mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, z wyłączeniem zasad udzielania pomocy publicznej.

5. Osoby, o których mowa w ust. 2, które podlegały ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie bezpośrednio przed zatrudnieniem przy wykonywaniu robót publicznych, mogą podlegać nadal temu ubezpieczeniu w okresie podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu robót publicznych, jeżeli złożą w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oświadczenie o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie.

Art. 22.[Rezerwa Funduszu Pracy] 1. Świadczenia, o których mowa w art. 18–21, są finansowane ze środków utworzonej na ten cel rezerwy Funduszu Pracy, będącej w dyspozycji ministra właściwego do spraw pracy.

2. Rezerwa, o której mowa w ust. 1, jest tworzona w ramach posiadanych środków finansowych Funduszu Pracy, obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu państwa i pozostałości środków z okresów poprzednich.

Art. 22a.[Świadczenie interwencyjne] 1. Poszkodowanemu w wyniku wystąpienia powodzi będącemu przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, który prowadził działalność gospodarczą na dzień wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, może być w związku z tą powodzią przyznane jednorazowo świadczenie interwencyjne na wsparcie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, zwane dalej „świadczeniem interwencyjnym”.

2. Świadczenie interwencyjne może być przyznane wyłącznie przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, który:

1) poniósł szkodę polegającą na utracie, uszkodzeniu lub zniszczeniu, bezpośrednio w wyniku powodzi, składników materialnych przedsiębiorstwa niezbędnych do dalszego prowadzenia działalności gospodarczej oraz

2) zobowiąże się do prowadzenia działalności gospodarczej przez co najmniej 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego, oraz

3) zobowiąże się do utrzymania poziomu zatrudnienia przez okres 6 miesięcy od dnia wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2.

3. Przez utrzymanie poziomu zatrudnienia rozumie się utrzymanie liczby ubezpieczonych zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego.

Art. 22b.[Wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego] 1. W celu uzyskania świadczenia interwencyjnego przedsiębiorca składa do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek zawierający:

1) oznaczenie wnioskodawcy: imię i nazwisko lub nazwę skróconą, adres do korespondencji, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny REGON, a jeżeli ich nie nadano – numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu;

2) wskazanie sposobu ustalenia wysokości świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w art. 22c ust. 1;

3) wysokość średniomiesięcznego przychodu uzyskanego z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w przypadku wyboru sposobu ustalania wysokości świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w art. 22c ust. 1 pkt 2;

4) numer rachunku płatniczego przedsiębiorcy prowadzonego w kraju lub wydanego w kraju instrumentu płatniczego w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30, 731 i 1222), na który ma być przekazane świadczenie interwencyjne;

5) wysokość wnioskowanego świadczenia interwencyjnego.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca dołącza:

1) oszacowanie, o którym mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2 lub 3, wraz z dokumentacją, na podstawie której zostało ono dokonane, albo zobowiązanie do przesłania tego oszacowania wraz z tą dokumentacją w terminie 5 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego;

2) dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych – jeżeli zawarł taką umowę, albo oświadczenie o niezawarciu takiej umowy;

3) oświadczenie o faktycznym miejscu prowadzenia działalności gospodarczej;

4) oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej na dzień wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2;

5) zobowiązanie do prowadzenia działalności gospodarczej oraz zobowiązanie do utrzymania poziomu zatrudnienia, o których mowa w art. 22a ust. 2 pkt 2 i 3.

3. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 2–4, przedsiębiorca składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. W oświadczeniu jest zawarta klauzula następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z załącznikami, o których mowa w ust. 2, może być złożony w formie dokumentu elektronicznego za pomocą profilu informacyjnego utworzonego w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym albo wykorzystującego sposób potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych udostępniony bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w systemie teleinformatycznym.

5. Wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego przedsiębiorca składa w terminie 6 miesięcy od dnia wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2.

Art. 22c.[Wysokość świadczenia interwencyjnego] 1. Świadczenie interwencyjne jest przyznawane w wysokości wskazanej przez przedsiębiorcę we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 – nie wyższej jednak niż wysokość szkody określonej w art. 22a ust. 2 pkt 1. Wysokość przyznanego świadczenia nie może także przekraczać wysokości ustalonej zgodnie ze sposobem wskazanym przez przedsiębiorcę w tym wniosku, jako:

1) kwota stanowiąca iloczyn liczby ubezpieczonych zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego, na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1, albo na dzień wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w zależności od tego, która liczba jest mniejsza, oraz kwoty określonej w tym rozporządzeniu albo

2) kwota stanowiąca iloczyn wysokości średniomiesięcznego przychodu uzyskanego z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, oraz współczynnika określonego w tym rozporządzeniu z uwzględnieniem rozmiarów skutków powodzi oraz sytuacji budżetu państwa.

2. Określona w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 ust. 2, kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie może być niższa niż połowa przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z kwartału poprzedzającego wydanie tego rozporządzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

3. Wysokość średniomiesięcznego przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się przez podzielenie przychodu uzyskanego z prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, przez liczbę miesięcy kalendarzowych w tym roku kalendarzowym, w trakcie których działalność ta była prowadzona przynajmniej przez jeden dzień, w którym nie była zawieszona.

4. Maksymalną wysokość przyznawanego świadczenia interwencyjnego określa rozporządzenie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, przy uwzględnieniu rozmiarów skutków powodzi.

5. W przypadku gdy przedsiębiorca przed wystąpieniem powodzi nie zawarł umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych, świadczenie interwencyjne jest przyznawane w kwocie 75 % wysokości ustalonej zgodnie z ust. 1–4.

Art. 22d.[Wymiana informacji] 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o średniomiesięcznym przychodzie stanowiącym podstawę dla ustalenia wysokości świadczenia interwencyjnego, wskazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1.

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej informuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o rozbieżnościach między średniomiesięcznym przychodem wykazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 3, a średniomiesięcznym przychodem uzyskanym z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wykazanym dla celów podatkowych wyliczonym w trybie wskazanym w art. 22c ust. 3.

3. Wymiana informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje w formie elektronicznej.

Art. 22e.[Zwrot świadczenia interwencyjnego] 1. Świadczenie interwencyjne podlega, z zastrzeżeniem art. 4, zwrotowi przez przedsiębiorcę w całości, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli przedsiębiorca:

1) w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej lub zawiesił jej prowadzenie;

2) złożył niezgodne ze stanem faktycznym przynajmniej jedno z oświadczeń, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2–4;

3) wbrew zobowiązaniu nie przesłał w terminie oszacowania wraz z dokumentacją, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 1;

4) nie poddał się kontroli lub utrudniał kontrolę, o której mowa w art. 22f ust. 1.

2. Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w części, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli:

1) Szef Krajowej Administracji Skarbowej poinformuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wystąpieniu rozbieżności między średniomiesięcznym przychodem wykazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 3, a średniomiesięcznym przychodem uzyskanym z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wykazanym dla celów podatkowych wyliczonym w trybie wskazanym w art. 22c ust. 3 – proporcjonalnie do wysokości zawyżenia;

2) przedsiębiorca nie wykonał zobowiązania, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 3 – proporcjonalnie do różnicy w liczbie ubezpieczonych, zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, oraz wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego.

3. Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w części, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli zostało ono przyznane w wysokości wyższej niż wysokość szkody wynikającej z oszacowania, o którym mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2 lub 3.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1–3, okres zwrotu świadczenia interwencyjnego lub jego części nie może być dłuższy niż 30 dni kalendarzowych, liczonych od dnia uprawomocnienia się decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

5. W przypadku śmierci przedsiębiorcy w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego spadkobiercy przedsiębiorcy nie są obowiązani do zwrotu wypłaconego świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dochodzi nienależnie wypłaconych świadczeń interwencyjnych w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

7. W przypadku zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej przed upływem 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego przez przedsiębiorcę niebędącego osobą fizyczną, do dochodzenia nienależnie wypłaconego świadczenia interwencyjnego stosuje się odpowiednio przepisy działu III rozdziału 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

8. Przychód z tytułu uzyskanego świadczenia interwencyjnego oraz w przypadku, o którym mowa w ust. 5, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 22f.[Kontrole Zakładu Ubezpieczeń Społecznych] 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest uprawniony do kontroli prawidłowości i rzetelności danych, informacji i oświadczeń przekazanych przez przedsiębiorcę we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1. Przepisy rozdziału 10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stosuje się odpowiednio. Przepisów art. 47 ust. 1, art. 48 ust. 1, art. 54 ust. 1 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców nie stosuje się.

2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadza kontrolę wobec podmiotu, któremu przyznano świadczenie interwencyjne, w okresie 3 lat liczonych od dnia jego przyznania, w zakresie:

1) prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego;

2) utrzymania poziomu zatrudnienia przez okres 6 miesięcy od dnia wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2;

3) właściwego dokumentowania wniosku o świadczenie interwencyjne.

3. Kontrolowany podmiot jest obowiązany udostępnić wszelkie dokumenty i udzielać wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.

4. Środki pochodzące ze świadczenia interwencyjnego nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej.

Art. 22g.[Rozstrzygnięcia dotyczące świadczenia interwencyjnego] 1. Rozstrzygnięcie o przyznaniu świadczenia interwencyjnego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości uwzględniające wniosek, o którym mowa w art. 22b ust. 1, nie wymaga wydania decyzji.

2. W przypadku:

1) rozstrzygnięcia, które nie uwzględnia w całości wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1, lub uwzględnia ten wniosek w części,

2) rozstrzygnięcia o odmowie przyznania świadczenia interwencyjnego,

3) rozstrzygnięcia o zwrocie wypłaconego świadczenia interwencyjnego, w całości lub w części

– Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję.

3. Nie wydaje się decyzji o zwrocie wypłaconego świadczenia interwencyjnego, jeżeli kwota podlegająca zwrotowi nie przekracza dziesięciokrotności kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

4. Od decyzji, o których mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.).

5. Zakład wraz z odwołaniem przekazuje do sądu akta sprawy w postaci wydruków z systemu teleinformatycznego. Wydruki zastępują dokumenty elektroniczne.

6. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma w sprawie świadczenia interwencyjnego, lub nienależnie pobranego świadczenia interwencyjnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych może doręczać w postaci elektronicznej na profilu informacyjnym. Informacja o umieszczeniu na profilu informacyjnym decyzji, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacji lub innego pisma w wymienionych sprawach może zostać przesłana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wskazany na profilu informacyjnym adres poczty elektronicznej lub numer telefonu.

7. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma, o których mowa w ust. 6, opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo zamieszcza się w nich imię, nazwisko i stanowisko służbowe osoby upoważnionej do ich wydania.

8. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma uznaje się za doręczone:

1) w momencie ich odbioru na profilu informacyjnym;

2) po upływie 14 dni od dnia umieszczenia na profilu informacyjnym decyzji, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacji lub innego pisma – w przypadku ich nieodebrania.

Art. 22h.[Wyłączenie stosowania przepisów o zamówieniach publicznych] 1. Do zamówień na usługi lub dostawy udzielane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w związku z wykonaniem przepisów dotyczących świadczenia interwencyjnego nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.

2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w terminie 14 dni od dnia udzielenia zamówienia na usługi lub dostawy, o których mowa w ust. 1, zamieszcza w Biuletynie Zamówień Publicznych informację o udzieleniu tego zamówienia, w której podaje:

1) nazwę i adres siedziby zamawiającego;

2) datę i miejsce zawarcia umowy lub informację o zawarciu umowy drogą elektroniczną;

3) opis przedmiotu umowy, z wyszczególnieniem odpowiednio ilości rzeczy lub innych dóbr lub zakresu usług;

4) wartość umowy;

5) okoliczności faktyczne uzasadniające udzielenie zamówienia bez zastosowania przepisów o zamówieniach publicznych;

6) nazwę (firmę) podmiotu albo imię i nazwisko osoby, z którymi została zawarta umowa.

Art. 23.[Wniosek o udzielenie nieoprocentowanej pożyczki z FGŚP] 1. W przypadku braku środków na wypłatę pracownikom wynagrodzenia przysługującego za:

1) czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy w przypadku, o którym mowa w art. 8,

2) czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, które zostały bezpośrednio spowodowane powodzią,

3) wykonaną pracę, polegającą na ochronie zakładu pracy przed powodzią lub na usuwaniu skutków powodzi, mającą na celu utrzymanie lub przywrócenie prowadzenia przez pracodawcę działalności gospodarczej

– pracodawca, który na skutek powodzi przejściowo zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej lub istotnie ograniczył jej prowadzenie, może złożyć do właściwego marszałka województwa wniosek o udzielenie nieoprocentowanej pożyczki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

2. Zaspokojeniu ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych może podlegać wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, miesięcznie do wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okres wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od pracodawcy.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera oświadczenie o braku własnych środków na wypłatę wynagrodzenia, określenie okresu, za który przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, podlegające zaspokojeniu z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz kwoty tego wynagrodzenia. Do wniosku załącza się wykaz pracowników, których wynagrodzenie będzie podlegało zaspokojeniu w ramach pożyczki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

4. Po dokonaniu wypłaty wynagrodzenia pracownikom, pracodawca przekazuje na rachunek bankowy Funduszu różnicę między kwotą otrzymaną z Funduszu a kwotą wypłaconą pracownikom w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia otrzymania środków w ramach nieoprocentowanej pożyczki.

5. Zwrot pożyczki, o której mowa w ust. 1, następuje w dowolnym terminie, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku wystąpienia powodzi na rachunek bankowy Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Termin pracodawca określa we wniosku, o którym mowa w ust. 3. Do zwrotu pożyczki stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.

6. Pracodawca może ubiegać się po dniu 31 grudnia roku następującego po roku wystąpienia powodzi o umorzenie pożyczki w całości lub w części na wniosek złożony do marszałka województwa. Pożyczka może zostać umorzona przez ministra właściwego do spraw pracy będącego dysponentem Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwanego dalej „dysponentem Funduszu”, jeżeli:

1) pracodawca wykaże, że na skutek powodzi nastąpiło u niego pogorszenie warunków prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności:

a) spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż lub zmniejszenie zamówień na usługi lub dostawy wytwarzanych towarów, w ciągu kolejnych 6 miesięcy w okresie od dnia otrzymania pożyczki do dnia złożenia wniosku o umorzenie w porównaniu z analogicznymi kolejnymi miesiącami w ciągu ostatnich dwóch lat lub

b) straty w środkach trwałych, które ograniczyły możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w porównaniu z okresem sprzed powodzi;

2) w postępowaniu egzekucyjnym stwierdzono, że przedsiębiorca, który pobrał pożyczkę, nie posiada majątku, z którego można dochodzić należności;

3) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie odzyska się kwoty spłaty pożyczki przewyższającej wydatki egzekucyjne.

7. Dysponent Funduszu umarza pożyczkę z urzędu, jeżeli pracodawca, będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, który pobrał pożyczkę, zmarł.

8. Dysponent Funduszu może upoważnić marszałków województw do wykonywania czynności, o której mowa w ust. 6 zdanie drugie i ust. 7.

9. W przypadku zaistnienia niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1087) kwota główna niespłaconego zadłużenia wraz z naliczonymi odsetkami za zwłokę staje się wymagalna z dniem zaistnienia niewypłacalności.

9a. Zadania określone w ust. 1 realizują marszałkowie województw przy pomocy wojewódzkich urzędów pracy.

9b. Podmioty, o których mowa w ust. 9a, przetwarzają dane osobowe pracowników, o których mowa w ust. 1, w zakresie wynikającym z przepisów wydanych na podstawie ust. 10. Przetwarzanie danych osobowych może następować w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 4 ust. 9 ustawy o promocji zatrudnienia.

9c. Umorzenie należności, o których mowa w ust. 6 i 7, następuje w formie pisemnej, na podstawie przepisów prawa cywilnego.

10. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, i wzór wykazu, o którym mowa w ust. 3, tryb ich składania i rozpatrywania, sposób przekazywania środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i dokonywania wypłaty wynagrodzenia oraz szczegółowy tryb zwrotu Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych kwot przekazanych pracodawcy, uwzględniając konieczność uproszczenia postępowania.

Art. 24.[Dokonywanie zmian w kwotach przychodów i kosztów lub dochodów i wydatków ujętych w planach finansowych PFRON, Funduszu Pracy oraz FGŚP Funduszu Solidarnościowego oraz Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej] Zmiany kwot przychodów i kosztów lub dochodów i wydatków ujętych w planach finansowych Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Funduszu Solidarnościowego oraz Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej w zakresie wynikającym z niniejszej ustawy, w roku, w którym wystąpiła powódź, dokonuje się zgodnie z art. 29 ust. 12 i 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że nie jest wymagana opinia sejmowej komisji do spraw budżetu w przypadku zmian powodujących zwiększenie:

1) łącznych kwot przychodów i kosztów lub łącznych kwot dochodów i wydatków, lub

2) planowanych wydatków ponad planowane dochody, jednak nie więcej niż o wysokość środków pieniężnych z poprzednich okresów, pozostających w dyspozycji państwowego funduszu celowego.

Art. 24a.[Wypłata świadczenia interwencyjnego] 1. Świadczenie interwencyjne wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

2. Świadczenie interwencyjne oraz koszty obsługi wypłaty tego świadczenia są finansowane z budżetu państwa ze środków rezerwy celowej, o której mowa w art. 3.

3. Koszty obsługi, o których mowa w ust. 2, wynoszą 0,5 % kwoty przeznaczonej na wypłatę świadczenia interwencyjnego.

4. Zwroty nienależnie udzielonych świadczeń interwencyjnych w trakcie danego roku budżetowego nie mają wpływu na wysokość kosztów obsługi, o których mowa w ust. 3.

Art. 25.[Pomoc w spłacie kredytu udzielana właścicielowi lub zarządcy budynku lub lokalu mieszkalnego] 1. Właściciel lub zarządca budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego uszkodzonego lub zniszczonego na skutek powodzi może, z kredytu uzyskanego na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi (Dz. U. poz. 690, z 2001 r. poz. 907, z 2009 r. poz. 545 oraz z 2010 r. poz. 996), dokonać spłaty całości lub części kredytu bankowego lub pożyczki bankowej, zaciągniętych przed wystąpieniem powodzi lub w jej trakcie na budowę, odtworzenie lub remont tego budynku lub lokalu.

2. Kredyt uzyskany na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi nie może zostać przeznaczony na spłatę kredytu lub pożyczki udzielanej ze środków publicznych lub z dopłatami do oprocentowania ze środków publicznych.

Art. 26.[Zawieszenie spłaty kredytu wraz z odsetkami] Na wniosek poszkodowanego, będącego kredytobiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1446), którego mieszkanie (dom jednorodzinny) zostało uszkodzone lub zniszczone na skutek powodzi, bank zawiesza spłatę kredytu wraz z odsetkami, bez względu na wysokość dochodu jego gospodarstwa domowego, na okres wskazany we wniosku, jednak nie dłuższy niż rok. Wniosek składa się w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 26a.[Wsparcie udzielane poszkodowanemu] 1. Poszkodowanemu:

1) będącemu kredytobiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 r. o wsparciu kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy i znajdują się w trudnej sytuacji finansowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1385), zwanej dalej „ustawą o wsparciu kredytobiorców”, oraz

2) którego dom jednorodzinny lub lokal mieszkalny, których dotyczy kredyt mieszkaniowy w rozumieniu ustawy o wsparciu kredytobiorców, zostały uszkodzone lub zniszczone na skutek powodzi, oraz który utracił, chociażby czasowo, możliwość korzystania z tego domu lub jego części lub tego lokalu albo

3) który całkowicie utracił źródło dochodu w wyniku powodzi oraz był zatrudniony lub prowadził działalność gospodarczą na obszarze gminy lub miejscowości wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2

– może zostać udzielone, na jego wniosek, wsparcie finansowe, z tym że do tego wsparcia przepisów art. 3 ust. 1 i art. 4 ustawy o wsparciu kredytobiorców nie stosuje się.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, polega na przekazywaniu kredytodawcy przez Bank Gospodarstwa Krajowego z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców kwoty środków pieniężnych z przeznaczeniem na spłatę zobowiązań kredytobiorcy z tytułu kredytu mieszkaniowego, przez okres 12 miesięcy w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, albo przez okres 3 miesięcy w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

3. Wysokość wsparcia, o którym mowa w ust. 1, określa się w złotych jako równowartość przewidywanych:

1) 12 miesięcznych rat kapitałowych i odsetkowych kredytu mieszkaniowego w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;

2) 3 miesięcznych rat kapitałowych i odsetkowych kredytu mieszkaniowego w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

4. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest przekazywane w ratach miesięcznych na wskazany przez kredytodawcę rachunek przeznaczony do przekazywania wsparcia.

5. Wniosek o udzielenie wsparcia, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

6. Wniosek o udzielenie wsparcia, o którym mowa w ust. 1, zawiera dodatkowo oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń:

1) w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, że dom jednorodzinny lub lokal mieszkalny, których dotyczy kredyt mieszkaniowy, zostały uszkodzone lub zniszczone na skutek powodzi, oraz kredytobiorca utracił, chociażby czasowo, możliwość korzystania z tego domu lub jego części lub tego lokalu z powodu powodzi;

2) w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, że utracił źródło dochodu w wyniku powodzi oraz był zatrudniony lub prowadził działalność gospodarczą na obszarze gminy lub miejscowości wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

7. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, nie podlega zwrotowi.

8. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–7 przepisy ustawy o wsparciu kredytobiorców stosuje się odpowiednio.

9. W przypadku gdy kredytem mieszkaniowym, o którym mowa w ust. 2, jest bezpieczny kredyt 2 %, o którym mowa w ustawie z dnia 1 października 2021 r. o rodzinnym kredycie mieszkaniowym i bezpiecznym kredycie 2 % (Dz. U. z 2024 r. poz. 531 i 1089), spłatę zobowiązań poszkodowanego dokonywaną zgodnie z ust. 4 uznaje się za dokonaną zgodnie z harmonogramem spłat rat kapitałowo-odsetkowych tego kredytu.

Art. 27.[Wyłączenie] Przepisów art. 3d i art. 3e ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych nie stosuje się w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do poszkodowanych, którym przysługuje premia gwarancyjna z tytułu dokonania czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 11–12 tej ustawy, jeżeli przedmiotem czynności był odpowiednio lokal mieszkalny, dom jednorodzinny albo budynek mieszkalny, uszkodzony lub zniszczony na skutek powodzi. Wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej składa się w terminie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 27a.[Prawo pierwokupu lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych] Gminie wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 i w okresie wskazanym w tych przepisach przysługuje prawo pierwokupu lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych położonych na obszarze tej gminy. Nabyte przez gminę lokale mieszkalne oraz budynki mieszkalne jednorodzinne wchodzą w skład mieszkaniowego zasobu gminy.

Art. 27b.[Wyłączenie stosowania art. 5 ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego] Do odpłatnego używania lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy przez poszkodowanego, który w wyniku powodzi czasowo utracił możliwość zaspokajania potrzeb mieszkaniowych w dotychczasowym miejscu zamieszkania, nie stosuje się art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 725).

Art. 28.[Finansowe wsparcie na pokrycie kosztów przedsięwzięcia polegającego na tworzeniu lokali mieszkalnych lub budynków przeznaczonych dla poszkodowanych] 1. W przypadku gdy przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 304) lub art. 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a tej ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 5a ust. 1 tej ustawy, obejmuje tworzenie lokali mieszkalnych lub budynków przeznaczonych dla poszkodowanych będących osobami fizycznymi, finansowego wsparcia udziela się w wysokości 100 % kosztów przedsięwzięcia.

2. Łączna liczba lokali mieszkalnych utworzonych w danej gminie w ramach przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, na które udzielono finansowego wsparcia zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, nie może być wyższa od łącznej liczby znajdujących się na terenie tej gminy i trwale uszkodzonych na skutek powodzi lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych.

3. Finansowego wsparcia na pokrycie kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, udziela się również:

1) gminie albo jednoosobowej spółce gminnej, jako beneficjentowi wsparcia, w przypadku przedsięwzięcia polegającego na remoncie lokalu mieszkalnego stanowiącego mieszkaniowy zasób gminy, zajmowanego przez lokatora na podstawie obowiązującej umowy najmu w wysokości:

a) 70 % kosztów przedsięwzięcia, w przypadku gdy beneficjent wsparcia uzyskał premię, o której mowa w art. 11g ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2024 r. poz. 1446), z tytułu realizacji przedsięwzięcia remontowego w budynku, w którym znajduje się ten lokal mieszkalny, i realizuje to przedsięwzięcie łącznie z remontem tego lokalu,

b) 100 % kosztów przedsięwzięcia, w przypadku gdy temu przedsięwzięciu remontowemu poddawany jest lokal mieszkalny inny niż spełniający warunki, o których mowa w lit. a,

2) gminie albo związkowi międzygminnemu, jako beneficjentowi wsparcia, w przypadku przedsięwzięcia polegającego na remoncie lokalu mieszkalnego stanowiącego własność inwestora innego niż gmina, utworzonego z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 1440), lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157), i zajmowanego przez lokatora na podstawie obowiązującej umowy najmu, w wysokości 70 % kosztów tego przedsięwzięcia

– w przypadku gdy przedsięwzięcie to dotyczy usuwania szkód powstałych na skutek powodzi, a szkody dotyczące objętego nim lokalu oszacowano na poziomie uszkodzeń wynoszącym co najmniej 5 %.

4. Finansowego wsparcia na zasadach określonych w ust. 1 i 3 udziela się, jeżeli wniosek o to wsparcie złożono w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2. W przypadku gdy w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 dokonano aktualizacji złożonego do Banku Gospodarstwa Krajowego przed dniem rozpoczęcia tego terminu wniosku o finansowe wsparcie udzielane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, dostosowującej ten wniosek do zasad określonych w ust. 1, wniosek ten uznaje się za spełniający warunek, o którym mowa w zdaniu pierwszym.

5. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, wysokość kwoty bazowej finansowego wsparcia udzielonego zgodnie z zasadami, o których mowa:

1) w ust. 1 dotyczącego przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych biorąc pod uwagę średni koszt realizacji przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1,

2) w ust. 3, biorąc pod uwagę średni koszt realizacji przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3

– ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, wynikających z wniosków o finansowe wsparcie na pokrycie części kosztów takich przedsięwzięć realizowanych na terenie gmin poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi i złożonych w okresie 6 miesięcy poprzedzających wydanie tego rozporządzenia.

6. W przypadku wydania przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa przepisów wykonawczych na podstawie:

1) ust. 5 pkt 1 finansowego wsparcia zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 1, na wniosek złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 na pokrycie kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w:

a) art. 3 ust. 1 pkt 5 udziela się do kwoty odpowiadającej iloczynowi kwoty bazowej określonej w tych przepisach powierzchni nabywanego lokalu mieszkalnego oraz współczynnika 1,2,

b) art. 3 ust. 1 pkt 6 udziela się do kwoty odpowiadającej sumie iloczynu kwoty bazowej określonej w tych przepisach i powierzchni nabywanego lokalu mieszkalnego oraz kosztów jego remontu;

2) ust. 5 pkt 2, finansowego wsparcia zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 3, na wniosek złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, udziela się danej gminie, danemu związkowi międzygminnemu albo danej jednoosobowej spółce gminnej do wysokości różnicy między iloczynem kwoty bazowej określonej w tych przepisach i łącznej powierzchni użytkowej znajdujących się na terenie tej gminy i uszkodzonych w wyniku powodzi lokali mieszkalnych stanowiących mieszkaniowy zasób gminy lub będących własnością inwestora innego niż gmina i utworzonych z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157), a łączną wysokością finansowego wsparcia udzielonego tej gminie, temu związkowi międzygminnemu albo tej jednoosobowej spółce gminnej zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 3, na podstawie innych wniosków złożonych w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

7. Do wniosku o udzielenie finansowego wsparcia zgodnie z zasadami określonymi w:

1) ust. 1 – beneficjent wsparcia dołącza oświadczenie o:

a) przeznaczeniu tworzonych lokali mieszkalnych lub budynków dla poszkodowanych będących osobami fizycznymi,

b) łącznej liczbie znajdujących się na terenie gminy i trwale uszkodzonych na skutek powodzi lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;

2) ust. 3 – beneficjent wsparcia dołącza:

a) oświadczenie beneficjenta lub inwestora o uszkodzeniu na skutek powodzi lokali mieszkalnych objętych przedsięwzięciem, na pokrycie kosztów którego udzielone ma zostać finansowe wsparcie,

b) informację o łącznej liczbie i łącznej powierzchni użytkowej znajdujących się na terenie danej gminy i uszkodzonych na skutek powodzi lokali mieszkalnych:

– stanowiących mieszkaniowy zasób gminy lub

– będących własnością inwestora innego niż gmina i utworzonych z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157)

– co do których szkody oszacowano na poziomie uszkodzeń wynoszącym co najmniej 5 %.

8. W informacji, o której mowa w ust. 7 pkt 2 lit. b tiret drugie, nie uwzględnia się lokali mieszkalnych, których właściciel wyraził pisemną zgodę na przeprowadzenie ich remontu dotyczącego usunięcia szkód powstałych na skutek powodzi przez najemcę.

9. W przypadku finansowego wsparcia udzielanego zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 nie stosuje się art. 8a ust. 1 oraz art. 13 ust. 4 i 8–11 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.

10. W przypadku finansowego wsparcia udzielanego zgodnie z zasadami określonymi:

1) w ust. 1 w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, do przedsięwzięć objętych tym finansowym wsparciem nie stosuje się art. 6aa tej ustawy;

2) w ust. 3 pkt 1 lit. a do przedsięwzięć objętych tym finansowym wsparciem nie stosuje się art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.

11. W przypadku finansowego wsparcia udzielanego zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 do kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, zalicza się:

1) cenę ustaloną w umowie sprzedaży, pomniejszoną o wartość rynkową gruntu, nie większą niż wartość rynkowa lokalu mieszkalnego, budynku mieszkalnego albo udziału we współwłasności budynku mieszkalnego, pomniejszoną o wartość rynkową gruntu, określoną w operacie szacunkowym przez rzeczoznawcę;

2) koszty remontu lokalu mieszkalnego, budynku mieszkalnego albo udziału we współwłasności budynku mieszkalnego objętego tym przedsięwzięciem.

12. Wnioski o finansowe wsparcie udzielane zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 Bank Gospodarstwa Krajowego rozpatruje poza kolejnością, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.

13. Finansowego wsparcia zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 udziela się do wysokości środków Funduszu Dopłat pochodzących z rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2.

14. Wnioski o finansowe wsparcie udzielane zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 Bank Gospodarstwa Krajowego kwalifikuje do udzielenia finansowego wsparcia w terminie do dnia 31 grudnia danego roku.

Art. 28a.[Premia remontowa i premia MZG] 1. W przypadku gdy przedsięwzięcie remontowe, o którym mowa w:

1) art. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, dotyczy usuwania szkód powstałych na skutek powodzi, wysokość premii remontowej stanowi:

a) 60 % kosztów przedsięwzięcia – w przypadku gdy temu przedsięwzięciu remontowemu poddawany jest budynek mieszkalny wielorodzinny wpisany do rejestru zabytków lub znajdujący się na obszarze wpisanym do rejestru zabytków, nie więcej jednak niż wykorzystana kwota kredytu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków,

b) 50 % kosztów przedsięwzięcia – w przypadku gdy temu przedsięwzięciu remontowemu poddawany jest budynek mieszkalny wielorodzinny inny niż spełniający warunki, o których mowa w lit. a,

2) art. 11g ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, związane jest z usuwaniem skutków powodzi premia MZG w rozumieniu art. 2 pkt 22 tej ustawy, zwana dalej „premią MZG”, przysługuje:

a) w wysokości 70 % kosztów tego przedsięwzięcia,

b) jeżeli przedmiotem przedsięwzięcia jest budynek mieszkalny wielorodzinny, w którym wszystkie lokale mieszkalne wchodzą w skład mieszkaniowego zasobu gminy lub stanowią własność inwestora innego niż gmina i zostały utworzone z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157)

– jeżeli wniosek o tę premię złożono w okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

2. W przypadku przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, prowadzonego przez inwestora innego niż gmina, art. 11g ust. 1 pkt 3 i 4, art. 11h, art. 11i ust. 2 oraz art. 11j ust. 3 pkt 2 lit. a, b, d i e ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków nie stosuje się.

3. W przypadku gdy przedsięwzięcie, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzone przez inwestora innego niż gmina:

1) do wniosku o przyznanie premii MZG dołącza się oświadczenie, że wszystkie lokale mieszkalne znajdujące się w budynku stanowią mieszkaniowy zasób gminy i zostały utworzone z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157);

2) art. 11j ust. 3 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków nie stosuje się.

4. W przypadku przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do audytu remontowego, o którym mowa w art. 11j ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, dołącza się dokumenty potwierdzające uszkodzenie budynku na skutek powodzi.

5. W przypadku przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się przepisów art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, 2 i 3, art. 8 pkt 3 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

6. Premii remontowych i premii MZG zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 udziela się do wysokości środków Funduszu Termomodernizacji i Remontów pochodzących z rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2.

Art. 29.[Czynności urzędowe zwolnione z opłat] W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 zwalnia się od:

1) opłaty skarbowej dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) oraz złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii, w sprawach związanych z usuwaniem skutków powodzi;

2) opłaty za wydanie dokumentu paszportowego osoby, które przedstawią wydane przez właściwy organ gminy zaświadczenie potwierdzające, że dokumenty zostały utracone w związku z powodzią;

3) opłaty za udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1752, 1615, 1688 i 1762), standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e tej ustawy, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego – w przypadku konieczności uzyskania tych danych i informacji w związku z usuwaniem przez poszkodowanych skutków powodzi.

Art. 30.[Dochody zwolnione z podatku dochodowego] 1. Zwalnia się od podatku dochodowego:

1) dochody (przychody) poszkodowanego otrzymane na usuwanie skutków powodzi z tytułu:

a) nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń,

b) darowizn, do których nie ma zastosowania ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843);

2) przychody poszkodowanego otrzymane na podstawie art. 10–12 i art. 17–19; wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z tych przychodów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;

3) przychody otrzymane na podstawie art. 23;

4) dochody kredytobiorców z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 26a ust. 1.

2. Zwalnia się od podatku od spadków i darowizn darowizny, jeżeli do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź, zostaną przeznaczone przez obdarowanego na usunięcie skutków powodzi.

3. Do środków trwałych, których dotyczą przepisy ust. 1 pkt 1 i ust. 2, nie stosuje się przepisów art. 23 ust. 1 pkt 45 i pkt 45a lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 i 232) oraz art. 16 ust. 1 pkt 48 i pkt 63 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 oraz z 2024 r. poz. 232).

4. W przypadku gdy przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 oraz z 2023 r. poz. 1059 i 1414), została spowodowana powodzią, podatnik zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie przerwy, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie.

5. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź.

6. Do zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 30a.[Przepisy stosowane dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach omówionych w art. 24ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych] 1. Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia się kosztów wytworzenia lub ceny nabycia rzeczy podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z tytułu darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju przekazanych na usuwanie skutków powodzi.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź.

Art. 31.[Wyłączenie stosowania niektórych przepisów ustaw o podatku dochodowym] W przypadku oddania poszkodowanemu do nieodpłatnego używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź, nie stosuje się przepisów art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 32.[Wniosek o udzielenie ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego] Udzielanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, o których mowa w art. 67a i art. 67b § 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na obszarze gmin lub miejscowości określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, następuje na wniosek przedsiębiorcy złożony w terminie do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź.

Art. 33.[Świadczenia uzyskane w związku z powodzią] 1. Świadczeń uzyskanych w związku z powodzią nie wlicza się do dochodu, od wysokości którego odrębne przepisy uzależniają uzyskanie świadczeń o charakterze socjalnym, ulg, dodatków i zwolnień, w tym z zakresu:

1) pomocy społecznej;

2) świadczeń rodzinnych;

3) dodatków mieszkaniowych;

4) stypendiów i pomocy materialnej dla uczniów;

4a) stypendiów i zapomóg otrzymywanych przez studentów na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.);

5) świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

2. Świadczeń uzyskanych w związku z powodzią nie wlicza się do przychodu w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, od wysokości którego uzależniona jest możliwość uzyskania statusu bezrobotnego.

3. Jeżeli zalaniu na skutek powodzi uległo co najmniej 30 % powierzchni gospodarstwa rolnego w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, przy ustalaniu prawa do świadczeń z pomocy społecznej lub prawa do innych świadczeń lub form wsparcia przyznawanych na podstawie dochodu, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 323 i 858), lub w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, nie wlicza się do dochodu z gospodarstwa rolnego powierzchni gospodarstwa rolnego, która uległa zalaniu na skutek powodzi.

Art. 33a.[Gromadzenie oszczędności na cele mieszkaniowe na rachunku oszczędnościowym] W przypadku gdy miejscem zamieszkania osoby fizycznej, na rzecz której jest prowadzony rachunek oszczędnościowy, o którym mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe (Dz. U. poz. 1114 oraz z 2024 r. poz. 1081), jest gmina wskazana w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe, uznaje się za spełniony również w przypadku, gdy wpłaty dokonano w co najmniej jednym z 6 kolejnych miesięcy następujących po dniu wydania tych przepisów.

Art. 34.[Dotacja na pokrycie kosztów działania straży pożarnej] 1. Gmina otrzymuje z budżetu państwa dotację w wysokości równej sumie wypłaconych członkom ochotniczej straży pożarnej ekwiwalentów, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 233), za uczestnictwo w działaniu ratowniczym związanym z powodzią.

2. Ochotnicza straż pożarna może otrzymać z budżetu państwa dotację na pokrycie strat wynikających z utraty lub trwałego uszkodzenia specjalistycznego sprzętu, jeżeli utrata lub uszkodzenie nastąpiły na skutek działania ratowniczego prowadzonego w trakcie powodzi.

3. Ochotnicza straż pożarna, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od zakończenia działania ratowniczego przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, za pośrednictwem komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, zestawienie poniesionych strat w wymiarze rzeczowym i wartościowym. W zestawieniu uwzględnia się kwotę przysługującą z tytułu ubezpieczenia utraconego lub uszkodzonego sprzętu, o którym mowa w ust. 2.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, po uzyskaniu opinii Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, występuje do ministra właściwego do spraw finansów publicznych z wnioskiem o przyznanie środków na dotacje dla ochotniczych straży pożarnych. Po przyznaniu środków przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, minister właściwy do spraw wewnętrznych przekazuje dotację ochotniczej straży pożarnej, o której mowa w ust. 2.

Art. 35.[Wyłączenie stosowania przepisu ustalającego maksymalny limit dotacji] W przypadku udzielania gminom wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 lub gminom, na terenie których znajdują się miejscowości wskazane w tych przepisach, dotacji przeznaczonej na zadania własne związane z usuwaniem skutków powodzi, nie stosuje się warunku określonego w art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jeżeli straty poniesione przez gminę przekroczyły 50 % planowanych dochodów własnych za rok poprzedzający rok wystąpienia powodzi.

Art. 35a.[Zwiększenie wysokości udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego] 1. W przypadku realizacji zadań, o których mowa w art. 36 ustawy o rehabilitacji, organ administracji publicznej zlecający realizację zadania publicznego organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571 oraz z 2024 r. poz. 834), oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, jest uprawniony do zmiany warunków umów na wniosek strony lub za jej zgodą, w tym w szczególności do zwiększenia wysokości udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego, do przedłużenia terminu na złożenie sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego, z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego, a także do uznania za uzasadnione wydatków poniesionych na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zleconego zadania publicznego, które zostały odwołane w następstwie okoliczności będących skutkiem powodzi.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której zlecono realizację zadania publicznego, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania publicznego w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.

Art. 35b.[Przedłużenie terminu na złożenie sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenie udzielonej dotacji] 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 organ administracji publicznej zlecający realizację zadania publicznego organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, jest uprawniony do przedłużenia terminu na złożenie sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego, a także do uznania za uzasadnione wydatków poniesionych na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zleconego zadania publicznego, które zostały odwołane w następstwie okoliczności będących skutkiem powodzi.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której zlecono realizację zadania publicznego, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania publicznego w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.

Art. 35c.[Zmiana warunków umowy] 1. W przypadku realizacji zadań, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 4 i 4a ustawy o rehabilitacji, w zakresie niezbędnym do niwelowania i ograniczenia negatywnych skutków powodzi oraz innych okoliczności będących następstwem skutków powodzi, organy i podmioty powołane do zawierania umów mogą, na wniosek strony lub za jej zgodą zmienić jej warunki, w tym w szczególności:

1) zmienić termin na jej realizację lub przesunąć termin na realizację zobowiązań z niej wynikających;

2) zmienić termin na złożenie sprawozdania z wykonania zadania oraz rozliczenia udzielonej dotacji, z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego, a także uznać za uzasadnione wydatki poniesione na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zadania, które zostały odwołane w następstwie okoliczności będących skutkiem powodzi.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której udzielono dotacji na realizację zadania, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.

Art. 35d.[Udzielanie pomocy publicznej] Pomoc publiczna udzielana na podstawie art. 26, art. 26a, art. 26d, art. 32 i art. 41 ustawy o rehabilitacji może być udzielana pracodawcom w trudnej sytuacji ekonomicznej posiadającym siedziby na terenach objętych powodzią, jako pomoc publiczna, mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, zgodnie z warunkami zawartymi w komunikacie Komisji Europejskiej.

Art. 35e.[Termin złożenia sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji i środków na realizację zadania publicznego] 1. Poszkodowani mający siedzibę lub realizujący zadania publiczne na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, którym została udzielona dotacja lub przekazane środki na realizację zadań publicznych, mogą złożyć sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji i środków na realizację zadania publicznego z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Termin złożenia sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji i środków na realizację zadania publicznego podlega uzgodnieniu z organem, który przekazał dotację celową lub środki na realizację zadania publicznego, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego.

2. Organ zlecający zadanie publiczne może uznać za uzasadnione wydatki poniesione na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zleconego zadania publicznego, które nie zostało wykonane w całości w następstwie okoliczności związanych z obowiązywaniem stanu klęski żywiołowej bądź innych nowych działań w ramach realizacji zadania publicznego w związku z wprowadzonym stanem klęski żywiołowej, zrealizowanych za zgodą organu zlecającego zadanie publiczne.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zatwierdzenie rozliczenia dotacji w zakresie rzeczowym i finansowym, o którym mowa w art. 152 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powinno nastąpić w terminie 60 dni od dnia jego przedstawienia, a w przypadku dotacji na realizację zadania za granicą – 120 dni od dnia jego przedstawienia.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której zlecono realizację zadania publicznego, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania publicznego w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.

Art. 36.[Uznanie składek za opłacone w terminie] 1. Składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz inne składki, do poboru których jest obowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych, należne za okres wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, opłacone przez poszkodowanego będącego płatnikiem tych składek w terminie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, uważa się za opłacone w terminie.

2. W przypadku niedotrzymania terminu określonego w ust. 1, odsetki za zwłokę będą naliczane, poczynając od dnia następującego po upływie terminu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 36a.[Szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy publicznej] 1. W zakresie, w jakim wykorzystanie środków, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2024 r. poz. 324 i 862), zgodnie z celami niniejszej ustawy wiąże się z udzielaniem pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub pomocy de minimis, zastosowanie mają szczegółowe warunki i tryb udzielania pomocy.

2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1, a także podmioty udzielające tej pomocy, uwzględniając konieczność zapewnienia zgodności tej pomocy z rynkiem wewnętrznym, efektywnego i skutecznego jej wykorzystania oraz przejrzystości jej udzielania, w przypadku gdy przepisy odrębne nie określają szczegółowego przeznaczenia, warunków lub trybu udzielania tej pomocy.

3. Szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1, nieobjętej przepisami wydanymi na podstawie ust. 2, lub innymi przepisami określa akt będący podstawą jej udzielenia.

Art. 36b.[Projekty służące usuwaniu skutków powodzi wybierane w sposób niekonkurencyjny] W sposób niekonkurencyjny, o którym mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 (Dz. U. poz. 1079), mogą być wybierane projekty służące usuwaniu skutków powodzi. W takim przypadku art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 nie stosuje się.

Art. 36c.[Zmiana krajowego programu, programu Interreg lub regionalnego programu] 1. W przypadku gdy w celu przeciwdziałania skutkom powodzi konieczne jest dokonanie zmiany programu, o którym mowa w art. 2 pkt 20 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 opracowanego przez:

1) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego – zmianę programu przyjmuje Rada Ministrów w drodze uchwały, przed skierowaniem do przyjęcia przez Komisję Europejską;

2) zarząd województwa – zmianę programu przyjmuje zarząd województwa w drodze uchwały, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, przed skierowaniem do przyjęcia przez Komisję Europejską.

2. Uchwała, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podejmowana jest na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, kierowany bezpośrednio do Sekretarza Rady Ministrów.

3. Do zmiany, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów:

1) art. 14g ust. 1 pkt 4, art. 14k, art. 14ka ust. 2–6 i art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2024 r. poz. 324 i 862);

2) art. 46–49 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2024 r. poz. 1112).

Art. 37.(uchylony)

Art. 38.(uchylony)

Art. 39.[Stosowanie przepisów w stosunku do urządzeń wodnych] 1. W stosunku do urządzeń wodnych, o których mowa w art. 16 pkt 65 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi nie stosuje się przepisu art. 389 pkt 6 tej ustawy.

1a. Odbudowa urządzeń wodnych, o których mowa w art. 16 pkt 65 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi, z wykorzystaniem rozwiązań bardziej korzystnych dla środowiska albo podnoszących poziom bezpieczeństwa ochrony przeciwpowodziowej niż tych użytych w stanie pierwotnym, wymaga zgłoszenia wodnoprawnego.

2. W zakresie wykonywania innych robót związanych z odbudową, remontem i rozbiórką urządzeń wodnych, o których mowa w art. 16 pkt 65 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi nie stosuje się przepisów art. 390 ust. 1 tej ustawy.

3. Odbudowa, remont lub rozbiórka urządzeń pomiarowych służb państwowych na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi, jest możliwa bez uzyskania zgody wodnoprawnej.

4. Złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej pozwolenia wodnoprawnego, o którym mowa w art. 389 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, w zakresie poboru wód do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz odwodnienia obiektów lub wykopów budowlanych nie wstrzymują wykonania tych decyzji.

5. Wykonanie urządzenia wodnego oraz robót, o których mowa w ust. 1 i 2, będących przedsięwzięciem:

1) mogącym znacząco oddziaływać na środowisko,

2) innym niż określone w pkt 1, mogącym znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000, które nie jest bezpośrednio związane z ochroną tego obszaru lub nie wynika z tej ochrony

– wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, do której stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023 r. poz. 1094, z późn. zm.), z wyłączeniem art. 74 ust. 1 pkt 5 i 6 oraz ust. 1a i art. 80 ust. 2 tej ustawy.

6. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i kartę informacyjną przedsięwzięcia przedkłada się w jednym egzemplarzu wraz z ich zapisem w formie elektronicznej na informatycznych nośnikach danych.

7. Organem właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, jest regionalny dyrektor ochrony środowiska.

8. Postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, dla przedsięwzięć, o których mowa w ust. 5 pkt 2, wszczyna się na wniosek podmiotu planującego realizację przedsięwzięcia.

9. W decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5 pkt 2, określa się warunki realizacji przedsięwzięcia w zakresie oddziaływania na obszar Natura 2000.

9a. Termin wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, wynosi 60 dni od dnia złożenia wniosku.

9b. Termin rozpatrzenia przez organ wyższego stopnia odwołania od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, wynosi 60 dni od dnia otrzymania odwołania.

10. Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

11. Odwołanie od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5:

1) wskazuje interes prawny lub obowiązek odwołującej się strony;

2) zawiera zarzuty przeciw decyzji, określa istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazuje dowody uzasadniające to żądanie.

11a. Odwołanie od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, wnosi się w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia stronie albo w terminie 14 dni od dnia, w którym zawiadomienie o jej wydaniu w drodze obwieszczenia uważa się za dokonane.

12. Do organizacji ekologicznych stosuje się przepisy art. 44 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

13. W postępowaniu w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach stosuje się przepis art. 49 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572).

Art. 39a.[Przystąpienie do robót budowlanych] 1. Do wykonywania robót budowlanych, o których mowa w art. 30 ust. 5f ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725, 834 i 1222), można przystąpić przed doręczeniem organowi administracji architektoniczno-budowlanej zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1b tej ustawy. Inwestor jest obowiązany do doręczenia tego zgłoszenia w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia robót budowlanych.

2. Właściwa jednostka samorządu terytorialnego na potrzeby budowy przenośnych wolno stojących masztów antenowych podczas powodzi udostępnia niezwłocznie i nieodpłatnie przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 34, 731 i 834), dostępne i możliwe do wykorzystania nieruchomości ze swojego zasobu nieruchomości.

Art. 39b.[Współpraca operatorów ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej] Operatorzy ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne są obowiązani do współpracy w zapewnieniu telekomunikacji na obszarze, na którym wprowadzono stan klęski żywiołowej, na czas obowiązywania tego stanu, poprzez wzajemne udostępnienie na tym obszarze usługi roamingu i korzystanie z niej.

Art. 39c.[Uprawnienia sądu] 1. Sąd w okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 może:

1) zawiesić z urzędu postępowanie cywilne albo postępowanie sądowoadministracyjne, jeżeli strona lub inny uczestnik tego postępowania zostali dotknięci skutkami powodzi, wskutek czego ich uczestnictwo w postępowaniu byłoby niemożliwe lub znacznie utrudnione;

2) zawiesić na uzasadniony wniosek dłużnika natychmiastową wykonalność tytułu wykonawczego lub wstrzymać jego wykonanie, jeżeli dłużnik został dotknięty skutkami powodzi, wskutek czego prowadzenie egzekucji stałoby w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego.

2. Zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na okres nie dłuższy niż określony w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 39d.[Nieodpłatna pomoc prawna oraz nieodpłatne poradnictwo obywatelskie] 1. W okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 poszkodowanemu będącemu osobą fizyczną przysługuje nieodpłatna pomoc prawna oraz nieodpłatne poradnictwo obywatelskie, na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 945 oraz z 2024 r. poz. 928).

2. Do nieodpłatnej pomocy prawnej oraz do nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 4 i art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej.

Art. 40.[Zadania wojewody] 1. Nadzór nad realizacją zadań związanych z pomocą poszkodowanym sprawuje wojewoda.

2. W uzasadnionych przypadkach, w celu przyspieszenia realizacji wypłaty zasiłku wojewoda może powierzyć to zadanie podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571), z pominięciem otwartego konkursu ofert. Przepis art. 47 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.

3. Wojewoda podpisuje z podmiotem wymienionym w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie umowę, przyznając jednocześnie dotację celową na realizację zadań.

4. Umowa, o której mowa w ust. 3, określa:

1) cel, na jaki dotacja została przyznana i termin jego wykonania;

2) szczegółowy opis zadania, w tym zasady wypłaty pomocy osobom fizycznym poszkodowanym w wyniku powodzi;

3) wysokość udzielonej dotacji i tryb płatności;

4) termin wykorzystania dotacji, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego;

5) tryb kontroli wykonywania zadania;

6) termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji;

7) termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji, nie dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie dnia wykonania zadania.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wojewoda niezwłocznie wydaje decyzję w sprawie zwrotu środków budżetu państwa przekazanych jednostce samorządu terytorialnego na wypłaty zasiłku, określając kwotę przypadającą do zwrotu. Kwotę przypadającą do zwrotu pomniejsza się o środki już przekazane na podstawie decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 4.

Art. 40a.[Świadczenia opieki zdrowotnej] 1. Świadczenia opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywane w związku z przeciwdziałaniem skutkom powodzi, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, są udzielane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz przez podmioty prowadzące apteki ogólnodostępne wpisane do wykazu, zwanego dalej „wykazem”, opracowywanego przez właściwego wojewodę w uzgodnieniu z dyrektorem właściwego miejscowo oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

2. W wykazie umieszcza się podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz podmioty prowadzące apteki ogólnodostępne, uwzględniając potrzeby wynikające z zabezpieczenia dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, na terenach wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, a także strukturę organizacyjną tych podmiotów, rodzaj wykonywanej działalności leczniczej oraz zasoby kadrowe i sprzętowe.

3. Wykaz podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym w drodze obwieszczenia wojewody oraz w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwego organu, o którym mowa w ust. 1.

4. Świadczenia opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywane w związku z przeciwdziałaniem skutkom powodzi, udzielone przez podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz podmioty prowadzące apteki ogólnodostępne, są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków, na podstawie sprawozdań i rachunków składanych do właściwego miejscowo dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

5. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4, mogą być finansowane w formie opłaty ryczałtowej za utrzymanie stanu gotowości do udzielania tych świadczeń lub ceny odpowiadającej liczbie i rodzajowi świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w przyjętym okresie rozliczeniowym.

6. Finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4, nie może prowadzić do wielokrotnego finansowania tych samych świadczeń z różnych źródeł.

7. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia określi zasady sprawozdawania oraz warunki rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4.

8. Do sprawozdawania i rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4, mając na celu zapewnienie rzetelności i gospodarności wydatkowania środków publicznych, w tym utrzymania wydatków w przewidzianych limitach, oraz skuteczności udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.

Art. 40b.[Zmiana miejsca lub warunków udzielania świadczeń opieki zdrowotnej] 1. W przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, świadczeniodawca posiadający umowę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, udzielający lub zamierzający udzielać świadczeń na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w ramach realizacji posiadanej umowy, może dokonać zmiany miejsca lub warunków udzielania świadczeń, w tym dotyczących personelu medycznego realizującego tę umowę, po uzyskaniu zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, na okres nie dłuższy niż wskazany w tych przepisach.

2. Do miejsca i warunków udzielania świadczeń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146, 858 i 1222) i ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz w szczegółowych warunkach umów określonych przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 i art. 159 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

3. Zmiana określonego w umowie, o której mowa w ust. 1, miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej następuje na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

4. Zmiany, o których mowa w ust. 1, nie mogą naruszać wymagań dotyczących kwalifikacji osób wykonujących zawód medyczny określonych w przepisach regulujących wykonywanie tych zawodów lub określających te kwalifikacje.

Art. 40c.[Wynagrodzenie podmiotu prowadzącego działalność leczniczą nie posiadającego umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo, którego umowa dotyczy innego rodzaju lub zakresu świadczeń] 1. W przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej na terenach wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, podmiot wykonujący działalność leczniczą:

1) który nie posiada umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,

2) posiada umowę, o której mowa w pkt 1, w innym rodzaju lub zakresie

– ma prawo do wynagrodzenia za udzielone świadczenia opieki zdrowotnej.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1:

1) jest wypłacane pod warunkiem uzyskania zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, w której został określony rodzaj lub zakres świadczeń i okres jej obowiązywania, nie dłuższy niż okres wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2;

2) obejmuje zwrot kosztów w wysokości odpowiadającej kwocie finansowania danego świadczenia gwarantowanego stosowanej w rozliczeniach między Narodowym Funduszem Zdrowia a świadczeniodawcami z tytułu realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

3. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.

4. Do zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 40d.[Przerwanie leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej] 1. Świadczeniobiorca, który w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, przerwał leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, z powodu zawieszenia wykonywania działalności leczniczej przez świadczeniodawcę, przed upływem 15. dnia przewidzianego programem pobytu w miejscowości uzdrowiskowej położonej na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, może kontynuować jego realizację na podstawie dotychczasowego skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, o którym mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, u tego samego świadczeniodawcy w okresie 12 miesięcy po podjęciu przez niego zawieszonej działalności leczniczej, w terminie uzgodnionym ze świadczeniodawcą.

2. Kontynuacja realizacji leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, o której mowa w ust. 1, odbywa się na dotychczasowych warunkach realizacji świadczenia, przy uwzględnieniu liczby dni pobytu wykorzystanych przez świadczeniobiorcę przed przerwaniem jego realizacji i związanych z tym wzajemnych praw i obowiązków świadczeniodawcy i świadczeniobiorcy.

3. Informację o:

1) planowanej kontynuacji przerwanych świadczeń, po dokonaniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1,

2) zrealizowanych świadczeniach, o których mowa w ust. 1

– świadczeniodawca niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia.

Art. 40e.[Niemożność rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej] 1. Świadczeniobiorca, który w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, nie rozpoczął leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej w miejscowości uzdrowiskowej położonej na terenie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z powodu zawieszenia działalności leczniczej przez danego świadczeniodawcę, zgodnie z datą wynikającą ze skierowania potwierdzonego przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, może zrealizować to świadczenie u innego świadczeniodawcy na podstawie tego skierowania, z uwzględnieniem miejsca na liście świadczeniobiorców, o której mowa w tych przepisach.

2. W przypadku skierowań wystawionych w wersji papierowej warunkiem realizacji świadczenia przez świadczeniobiorcę, o którym mowa w ust. 1, jest przekazanie skierowania do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie 6 miesięcy od wynikającej ze skierowania daty rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej.

Art. 40f.[Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej bez przeprowadzania konkursu ofert albo rokowań] 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, po zasięgnięciu opinii wojewody, może zawrzeć umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej bez przeprowadzania konkursu ofert albo rokowań, o których mowa w art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Informacja o umowach zawartych w tym trybie, zawierająca co najmniej nazwę świadczeniodawcy, wartość zawartej umowy oraz okres jej obowiązywania, jest publikowana przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w Biuletynie Informacji Publicznej w terminie dwóch dni roboczych od zawarcia umowy.

2. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia może zawrzeć umowę, o której mowa w ust. 1, w przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej lub zwiększonych potrzeb zdrowotnych, których nie można było przewidzieć.

3. Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, może zostać zwolniony przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z obowiązku spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli zapewnia bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów. W szczególności dopuszcza się udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w pojeździe przeznaczonym do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Art. 40g.[Świadczenia psychologiczne dla dorosłych bez skierowania] W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 skierowanie, o którym mowa w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie jest wymagane do świadczeń psychologicznych dla dorosłych. Przedstawienie skierowania nie jest wymagane także w przypadku, gdy termin udzielenia świadczenia zostanie wyznaczony po terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

Art. 40h.[Działalność lecznicza wykonywana przez jednostki budżetowe i jednostki wojskowe, dla których podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej] W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, jednostki budżetowe i jednostki wojskowe, dla których podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej, o których mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, mogą wykonywać działalność leczniczą w zakresie czynności ratunkowych, leczenia, ewakuacji medycznej i transportu sanitarnego z wykorzystaniem pojazdów sanitarnych, statków powietrznych, etatowego i tabelarycznego sprzętu i wyposażenia medycznego, medycznych środków materiałowych oraz leków będących na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz ludności cywilnej.

Art. 40i.[Zawieszenie stosowania niektórych ustawowych wymagań] 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, podmioty wykonujące działalność leczniczą dotknięte skutkami powodzi mogą nie stosować wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, jeżeli zapewniają bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów.

2. Na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w okresie wskazanym w tych przepisach, dopuszcza się możliwość odstąpienia od przeprowadzania przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej planowych kontroli szpitali w zakresie przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne.

3. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, podmioty prowadzące apteki dotknięte skutkami powodzi mogą nie stosować wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 95 ust. 4, art. 97 ust. 5 i art. 98 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 686), jeżeli zapewniają bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów.

Art. 40j.[Dotacja celowa na inwestycje, w tym remont] 1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, o którym mowa w art. 114 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wykonujący działalność leczniczą na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, może otrzymywać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, środki publiczne na zadania, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1–3 tej ustawy – niezależnie od zakresu w jakim realizacja tych zadań służy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Środki publiczne w formie dotacji celowej na zadania, o których mowa w zdaniu pierwszym, może także przekazać minister właściwy do spraw zdrowia.

2. Do inwestycji, w tym remontu, która jest finansowana z dotacji celowej na realizację zadania, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, lub o której mowa w art. 95d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie stosuje się, na warunkach i w okresie wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, warunku uzyskania opinii o celowości inwestycji.

Art. 40k.[Decyzja o konieczności dodatkowego zabezpieczenia wybranych miejsc lub dokonania czynności wykraczających poza zadania określone w wojewódzkim planie działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne] 1. W przypadku wydania przepisów na podstawie art. 1 ust. 2, wojewoda, w porozumieniu z dysponentami zespołów ratownictwa medycznego działających na obszarze województwa, z wyłączeniem dysponenta lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, oraz z dyrektorem oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, może wydać decyzję o konieczności dodatkowego zabezpieczenia wybranych miejsc lub dokonania czynności wykraczających poza zadania określone w wojewódzkim planie działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana w drodze decyzji administracyjnej i zawiera informacje dotyczące w szczególności liczby i rodzaju zespołów ratownictwa medycznego koniecznych do uruchomienia.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dodatkowe zadania nałożone na dysponentów zespołów ratownictwa medycznego są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest wojewoda, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.

Art. 40l.[Rozliczenia rzeczowych świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych przez apteki] 1. Do rozliczenia rzeczowych świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych przez apteki, które w okresie sprawozdawczym, którego rozliczenie przypada w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, poniosły szkody spowodowane powodzią, skutkujące utratą danych wynikających z realizacji recept nie stosuje się przepisów art. 45 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 930).

2. Rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane:

1) pod warunkiem uzyskania zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia; zgoda ta jest wydawana na czas określony;

2) na podstawie danych wynikających z realizacji recept zgromadzonych w systemie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, przekazanych przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia oraz rachunku, o którym mowa w art. 5 pkt 32a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

3. Zakres przekazywanych danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, oraz zasady ich sprawozdawania określi Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.

4. Do zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

5. W przypadku rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów wydanych na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych dotyczących nakładania kar umownych za nieprzekazanie uzgodnionego zestawienia zbiorczego recept.

Art. 40m.[Tymczasowe miejsce udzielania świadczeń opieki zdrowotnej] 1. Właściwy minister może nałożyć na podmiot leczniczy, dla którego jest podmiotem tworzącym, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, obowiązek utworzenia i prowadzenia na terenie dotkniętym skutkami powodzi tymczasowego miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.

2. Podmiot leczniczy, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do udzielania świadczeń ambulatoryjnej pomocy doraźnej osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 652 i 1222).

3. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia dokonuje zmian w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z podmiotem leczniczym, o którym mowa w ust. 1, w szczególności w zakresie uzupełnienia personelu realizującego świadczenia opieki zdrowotnej oraz warunków ich realizacji.

4. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane zgodnie z ust. 1–3 są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest minister, o którym mowa w ust. 1, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.

Art. 40n.[Zaopatrywanie w produkty lecznicze] Podmioty lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne lub w rodzaju ambulatoryjne świadczenia zdrowotne, które są położone na terenach wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, mogą być – w okresie wskazanym w tych przepisach – zaopatrywane w produkty lecznicze przez inny podmiot leczniczy posiadający aptekę szpitalną, zlokalizowany na terenie tego samego województwa, bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 106 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 686), oraz bez konieczności spełnienia przez podmiot zaopatrujący warunku określonego w tym przepisie, jeżeli:

1) w momencie wystąpienia powodzi podmiot zaopatrywany posiadał aptekę szpitalną albo dział farmacji szpitalnej, a wskutek powodzi asortyment produktów leczniczych tej apteki albo działu został utracony, uległ zniszczeniu, albo w inny sposób stał się niezdatny do użytku;

2) podmiot zaopatrywany lub podmiot zaopatrujący powiadomią o fakcie zaopatrywania, w terminie 30 dni po zakończeniu okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego właściwego ze względu na lokalizację podmiotu zaopatrywanego.

Art. 40o.[Dotacja podmiotowa w wysokości kosztów za uczestnictwo w działaniach związanych z powodzią] 1. Dysponent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia, otrzymuje, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, środki finansowe w formie dotacji podmiotowej w wysokości kosztów za uczestnictwo w działaniach związanych z powodzią.

2. Dysponent, o którym mowa w ust. 1, może otrzymać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, środki finansowe w formie dotacji celowej na zakup sprzętu utraconego lub uszkodzonego na skutek działania związanego z powodzią.

3. Dysponent jednostki, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, z wyłączeniem dysponenta lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, może otrzymać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest wojewoda, środki finansowe w formie dotacji celowej na zakup sprzętu utraconego lub uszkodzonego na skutek działania związanego z powodzią.

4. Dysponent jednostki, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia zakończenia działań związanych z powodzią, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia zestawienie kosztów poniesionych na zakup sprzętu w wymiarze rzeczowym i wartościowym. W zestawieniu uwzględnia się kwotę przysługującą z tytułu ubezpieczenia utraconego lub uszkodzonego sprzętu, o którym mowa w ust. 2.

5. Dysponent jednostki, o której mowa w ust. 3, w terminie 30 dni od dnia zakończenia działań związanych z powodzią, przekazuje właściwemu wojewodzie zestawienie kosztów poniesionych na zakup sprzętu w wymiarze rzeczowym i wartościowym. W zestawieniu uwzględnia się kwotę przysługującą z tytułu ubezpieczenia utraconego lub uszkodzonego sprzętu, o którym mowa w ust. 3.

Art. 40p.[Polecenia wydawane przez ministra właściwego do spraw zdrowia] 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 minister właściwy do spraw zdrowia może, z własnej inicjatywy, wydawać polecenia nakładające zadania na Narodowy Fundusz Zdrowia, organy administracji rządowej działające w województwie, państwowe osoby prawne, organy jednostek samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

2. Polecenia, o których mowa w ust. 1, są wydawane w związku z koniecznością odtworzenia infrastruktury teleinformatycznej służącej zapewnieniu ciągłości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w podmiocie wykonującym działalność leczniczą położonym na terenie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w drodze decyzji administracyjnej i podlegają natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia oraz nie wymagają uzasadnienia.

3. Polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być uchylane lub zmieniane, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony, a ich uchylenie lub zmiana nie wymaga zgody stron.

4. Wykonywanie zadań objętych poleceniami, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy zawartej z podmiotem, o którym mowa w ust. 1, przez ministra właściwego do spraw zdrowia i jest finansowane ze środków budżetu państwa, w tym w formie dotacji celowej, z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.

5. W przypadku niezawarcia umowy, o której mowa w ust. 4, zadania objęte poleceniem są wykonywane na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 2. W takim przypadku decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i jest finansowana ze środków budżetu państwa, w tym w formie dotacji celowej, z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.

6. Polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń.

7. Polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być wydawane także ustnie, pisemnie w formie adnotacji, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344 oraz z 2024 r. poz. 1222) lub za pomocą innych środków łączności. Istotne okoliczności takiego załatwienia sprawy utrwalane są w formie protokołu.

8. Zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 1, są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Art. 40q.[Uchwała o przeznaczeniu środków z Funduszu Medycznego] 1. Rada Ministrów może, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, postanowić, w drodze uchwały, o przeznaczeniu środków z Funduszu Medycznego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 października 2020 r. o Funduszu Medycznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 889), na realizację zadań, o których mowa w art. 40a–40g, art. 40j–40m oraz art. 40p. W uchwale określa się wysokość środków na te zadania oraz okres jej obowiązywania.

2. Podjęcie uchwały, o której mowa w ust. 1, nie wyklucza możliwości finansowania zadań, o których mowa w art. 40a–40g, art. 40j–40m oraz art. 40p, ze środków pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.

3. Dysponent Funduszu Medycznego może ze środków tego funduszu sfinansować lub dofinansować w formie dotacji celowej realizację zadań, o których mowa w art. 40j, na wniosek podmiotu wykonującego działalność leczniczą, jeżeli podmiot ten został dotknięty skutkami powodzi, na podstawie umowy z tym podmiotem.

4. Dysponent Funduszu Medycznego może ze środków tego funduszu przekazać środki w formie dotacji celowej na sfinansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań przez Narodowy Fundusz Zdrowia, o których mowa w art. 40a–40g, art. 40k–40m oraz art. 40p, na wniosek Narodowego Funduszu Zdrowia. Do przekazania i rozliczenia tych środków stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 40a ust. 9.

Art. 40r.[Gospodarowanie odpadami powstałymi w wyniku powodzi] 1. W okresie występowania skutków powodzi wojewoda może wydać, w drodze decyzji administracyjnej, polecenie dotyczące gospodarowania odpadami powstałymi w wyniku powodzi, jeżeli zbieranie, transport lub przetwarzanie tych odpadów, zgodnie z przepisami o ochronie środowiska, w tym o odpadach, są niemożliwe z przyczyn technicznych lub organizacyjnych.

2. Wojewoda może wydać polecenie, o którym mowa w ust. 1, obowiązujące:

1) organy administracji rządowej działające w województwie,

2) państwowe osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną,

3) organy jednostek samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej,

4) osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz przedsiębiorców

– działające na terenie gmin poszkodowanych w wyniku powodzi lub innych gmin, na terenie których mają być zagospodarowane odpady powstałe w wyniku powodzi.

3. Wojewoda zawiadamia o poleceniu, o którym mowa w ust. 1, przez udostępnienie polecenia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej tego organu. Dzień, w którym nastąpiło udostępnienie polecenia w Biuletynie Informacji Publicznej, wskazuje się w Biuletynie Informacji Publicznej. Zawiadomienie uważa się za dokonane po upływie 14 dni od dnia, w którym nastąpiło udostępnienie polecenia w Biuletynie Informacji Publicznej. Obwieszczenie zamieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej usuwa się po upływie roku od dnia, w którym polecenie stało się prawomocne.

4. Polecenie wydane podmiotom, o którym mowa w ust. 2 pkt 1–3, podlega natychmiastowemu wykonaniu z chwilą jego wydania. Organ administracji publicznej jest związany poleceniem od chwili wydania polecenia. Polecenie nie wymaga uzasadnienia, z zastrzeżeniem ust. 7.

5. Polecenie wydane podmiotowi, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, podlega natychmiastowemu wykonaniu w przypadku niezawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 6. Polecenie nie wymaga uzasadnienia, z zastrzeżeniem ust. 7.

6. Wykonywanie zadań objętych poleceniem wydanym w stosunku do podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, następuje w drodze porozumienia na podstawie umowy zawartej z podmiotem przez wojewodę i jest finansowane ze środków budżetu państwa z części budżetowej, której dysponentem jest wojewoda, z wyjątkiem przypadku, gdy polecenie obejmuje wyłącznie zmiany warunków organizacyjnych prowadzenia działalności, które nie wymagają ponoszenia dodatkowych kosztów przez podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 4.

7. Uzasadnienie polecenia wojewoda sporządza na wniosek strony w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

8. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może być uchylone lub zmienione w drodze decyzji administracyjnej, z urzędu lub na wniosek strony, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Uchylenie lub zmiana nie wymaga zgody stron. Uchyleniu lub zmianie polecenia nie stoi na przeszkodzie wszczęte postępowanie sądowoadministracyjne. Do uchylenia lub zmiany polecenia stosuje się przepisy o wydaniu polecenia.

9. Do postępowań administracyjnych w sprawach poleceń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 7a, art. 10 § 1 i 3, art. 81 oraz art. 81a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

10. Prace związane z prowadzeniem przygotowań przez przedsiębiorców do realizacji zadań objętych poleceniami, mające charakter planistyczny, są finansowane ze środków własnych.

11. Polecenie wojewody może w szczególności dotyczyć:

1) składowania lub termicznego przekształcania odpadów bez wszystkich lub określonych wstępnych procesów przetwarzania;

2) przekazywania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do innych instalacji niż instalacje komunalne zapewniające przetwarzanie, o którym mowa w art. 35 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2023 r. poz. 1587, 1597, 1688, 1852 i 2029).

12. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, określa:

1) podmiot lub podmioty zobowiązane do gospodarowania odpadami;

2) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidzianych do zbierania, transportu lub przetwarzania;

3) masę odpadów poszczególnych rodzajów poddawanych przetwarzaniu, a w przypadku zbierania, największą masę odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającą z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;

4) miejsce, dopuszczoną metodę, w tym rodzaj procesu zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach i warunki unieszkodliwiania, w tym transportowania i magazynowania odpadów przed ich przetworzeniem;

5) opis czynności podejmowanych w ramach monitorowania i kontroli działalności objętej poleceniem;

6) opis czynności, które zostaną podjęte w przypadku zakończenia działalności objętej poleceniem i związanej z tym ochrony terenu, na którym działalność ta była prowadzona;

7) obowiązek prowadzenia ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów w postaci papierowej, o ile nie ma możliwości prowadzenia tej ewidencji za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

8) wskazanie warunków zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, wymagających przekroczenia oraz zakresu tego przekroczenia, o ile podmiot, którego dotyczy polecenie, posiada takie zezwolenie albo pozwolenie, albo taką decyzję;

9) środki bezpieczeństwa i ostrożności, które mają zostać zastosowane;

10) okres obowiązywania polecenia.

13. Wydanie polecenia, o którym mowa w ust. 1, jest możliwe, jeżeli podmiot zobowiązany do gospodarowania odpadami posiada stosowne możliwości techniczne i organizacyjne do jego realizacji.

14. Do prowadzenia ewidencji odpadów w przypadku wydania przez wojewodę polecenia, o którym mowa w ust. 1, podmiotowi, który nie ma możliwości prowadzenia tej ewidencji za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, stosuje się odpowiednio art. 67 ust. 7, 9, 12 i 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Podmiot, który nie ma możliwości prowadzenia ewidencji odpadów za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, a który dokonał przetworzenia odpadów na podstawie polecenia wojewody, o którym mowa w ust. 1, przekazuje kopię karty ewidencji odpadów właściwemu ze względu na miejsce przetworzenia odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie 14 dni od dnia przetworzenia odpadów.

15. Nadzór nad prawidłowym gospodarowaniem odpadami dokonywanym na podstawie polecenia wojewody, o którym mowa w ust. 1, sprawuje właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

16. Wojewoda przesyła kopię polecenia, o którym mowa w ust. 1, Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w terminie 7 dni od dnia jego wydania.

17. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może także dotyczyć magazynowania odpadów przez ich wytwórcę.

Art. 40s.[Zmiana lub wyłączenie wymagań dotyczących selektywnego zbierania odpadów komunalnych] 1. W przypadku wystąpienia braku technicznych i organizacyjnych możliwości odbioru, zbierania lub zagospodarowania odpadów komunalnych, zgodnie z przepisami ochrony środowiska, wojewoda może, w drodze zarządzenia, zmienić lub wyłączyć wymagania dotyczące selektywnego zbierania odpadów komunalnych, określone w regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2024 r. poz. 399).

2. W zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, wojewoda może, na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zmienić częstotliwość odbierania odpadów komunalnych oraz sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych, określone w uchwałach rady gminy wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.

Art. 40t.[Żywność, której termin przydatności do spożycia jest krótszy niż 30 dni] W okresie do 3 miesięcy po upływie okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 organizacje pozarządowe w rozumieniu ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności (Dz. U. z 2020 r. poz. 1645) gromadzące pomoc rzeczową w postaci żywności, w związku z przeciwdziałaniem skutkom powodzi, której termin przydatności do spożycia jest krótszy niż 30 dni mogą przed upływem tego terminu nieodpłatnie przekazać taką żywność jednostkom samorządu terytorialnego lub organizacjom pozarządowym oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w celu jej przekazania potrzebującym.

Rozdział 3

Pożyczki dla przedsiębiorców

Art. 41. [Prawo do ubiegania się o udzielenie pożyczki] 1. Przedsiębiorcy, o których mowa w art. 1 ust. 3, mogą ubiegać się o udzielenie pożyczki na warunkach określonych w przepisach niniejszego rozdziału.

2. Pożyczkę przedsiębiorca przeznacza na usuwanie szkód w rzeczowych aktywach trwałych lub obrotowych powstałych w wyniku powodzi w miejscu faktycznego wykonywania działalności gospodarczej; przedsiębiorca może przeznaczyć pożyczkę także na usuwanie szkód w środkach trwałych oddanych mu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Pożyczka może być przeznaczona także na remont lub przystosowanie do prowadzenia działalności gospodarczej innego lokalu lub budynku, w sytuacji, gdy usuwanie szkód w dotychczasowym miejscu jej prowadzenia wiązałoby się ze zwiększonym ryzykiem powtórnego zniszczenia przez powódź w przyszłości.

3. O udzielenie pożyczki ubiegać się może przedsiębiorca, który w czasie wystąpienia powodzi:

1) wykonywał działalność gospodarczą na obszarze gmin lub miejscowości określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2;

2) zatrudniał nie więcej niż 50 pracowników.

4. O udzielenie pożyczki ubiegać się może również przedsiębiorca, który zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej.

Art. 42.[Fundusze pożyczkowe] 1. Pożyczek udzielają fundusze pożyczkowe wybrane zgodnie z art. 51–54.

2. Środki finansowe na udzielanie pożyczek są przekazywane funduszowi pożyczkowemu w formie dotacji po wydaniu rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2.

3. Do czasu uzyskania dotacji, o której mowa w ust. 2, fundusz pożyczkowy może wypłacać pożyczki ze środków własnych. Kwota udzielonych pożyczek podlega refundacji w ramach tej dotacji.

Art. 43.[Wysokość pożyczki] 1. Pożyczka może być udzielona przedsiębiorcy jednokrotnie do wysokości szkody poniesionej w wyniku powodzi, w związku z którą wydane zostało rozporządzenie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, lecz nie więcej niż 50 000 zł.

2. W przypadku gdy przedsiębiorca przed wystąpieniem powodzi zawarł umowę ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych, kwota pożyczki nie może przekraczać różnicy między wysokością poniesionych szkód a wysokością odszkodowania przyznanego na dzień złożenia wniosku o udzielenie pożyczki.

3. Za ubezpieczenie przedsiębiorstwa uważa się ubezpieczenie od następstw klęsk żywiołowych przynajmniej jednego ze składników majątkowych przedsiębiorstwa.

4. Oszacowania szkód poniesionych przez przedsiębiorcę dokonuje, według wyboru przedsiębiorcy:

1) komisja powołana przez fundusz pożyczkowy;

2) rzeczoznawca lub biegły uprawniony do dokonywania wyceny środków trwałych lub aktywów obrotowych;

3) rzeczoznawca majątkowy.

5. Koszt związany z oszacowaniem szkód przez rzeczoznawcę majątkowego, rzeczoznawcę lub biegłego, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, może zostać pokryty ze środków finansowych uzyskanych w ramach pożyczki.

6. Oszacowanie, o którym mowa w ust. 4, stanowi podstawę określenia przez fundusz pożyczkowy kwoty pożyczki udzielanej przedsiębiorcy. W przypadku przedsiębiorcy, który przed wystąpieniem powodzi zawarł umowę ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych, podstawę określenia przez fundusz pożyczkowy kwoty pożyczki może stanowić oszacowanie dokonane przez ubezpieczyciela.

Art. 44.[Wniosek o udzielenie pożyczki] 1. Wniosek o udzielenie pożyczki przedsiębiorca składa w terminie 6 miesięcy od dnia wystąpienia szkody powstałej w wyniku powodzi.

2. Do wniosku o udzielenie pożyczki przedsiębiorca dołącza:

1) zaświadczenie wydane przez wójta gminy, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwego dla miejsca faktycznego wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, potwierdzające, że w okresie wskazanym w zaświadczeniu przedsiębiorca poniósł szkodę w wyniku powodzi;

2) oświadczenie przedsiębiorcy o:

a) spełnianiu warunku, o którym mowa w art. 41 ust. 3 pkt 2,

b) faktycznym wykonywaniu działalności gospodarczej w czasie wystąpienia powodzi albo jej zawieszeniu,

c) zawarciu przed wystąpieniem powodzi umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych oraz o kwocie przyznanego odszkodowania albo niezawarciu takiej umowy.

2a. W przypadku gdy podstawą określenia kwoty pożyczki jest oszacowanie, o którym mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2 lub 3, lub oszacowanie dokonane przez ubezpieczyciela, o którym mowa w art. 43 ust. 6, do wniosku o udzielenie pożyczki przedsiębiorca dołącza to oszacowanie wraz z dokumentacją, na podstawie której zostało ono dokonane.

3. W przypadku zawarcia przez przedsiębiorcę przed wystąpieniem powodzi umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych, przedsiębiorca dołącza jej kopię do wniosku o udzielenie pożyczki.

4. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, nie podlega opłacie skarbowej.

5. Wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, stanowi załącznik do ustawy.

Art. 45.[Termin na zawarcie umowy pożyczki] 1. Fundusz pożyczkowy jest obowiązany do zawarcia umowy pożyczki z przedsiębiorcą spełniającym warunki, o których mowa w art. 41 ust. 3 i 4, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o udzielenie pożyczki przez przedsiębiorcę.

2. W przypadku braków formalnych we wniosku złożonym przez przedsiębiorcę, fundusz pożyczkowy, w terminie 3 dni od dnia jego złożenia, informuje przedsiębiorcę o konieczności uzupełnienia tego wniosku.

3. Wnioski o udzielenie pożyczki fundusz pożyczkowy rozpatruje w kolejności ich złożenia. W przypadku konieczności uzupełnienia wniosku za datę jego złożenia przyjmuje się datę złożenia uzupełnionego kompletnego wniosku.

4. Wypłata pożyczki następuje niezwłocznie po zawarciu umowy pożyczki.

5. (uchylony)

Art. 46.[Obowiązki przedsiębiorcy] 1. Przedsiębiorca przed upływem 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy z funduszem pożyczkowym jest obowiązany do wykorzystania i przedstawienia rozliczenia otrzymanej pożyczki. W uzasadnionych przypadkach okres ten może być przedłużony przez fundusz pożyczkowy o kolejne 3 miesiące.

2. Za wykorzystanie pożyczki uznaje się również wydatki na cele określone w art. 41 ust. 2 poniesione przez przedsiębiorcę przed udzieleniem pożyczki.

2a. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek przedsiębiorcy oraz za zgodą funduszu pożyczkowego, dopuszczalne jest dokonywanie zmian pomiędzy wydatkami finansowanymi ze środków otrzymanej pożyczki.

3. Podstawę rozliczenia otrzymanej pożyczki stanowią rachunki lub faktury wystawione na przedsiębiorcę.

Art. 47.[Decyzja o umorzeniu pożyczki] 1. Pożyczka wykorzystana i rozliczona zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 46, podlega umorzeniu z dniem złożenia do funduszu pożyczkowego rozliczenia, o którym mowa w art. 46 ust. 1.

2. Decyzję w sprawie umorzenia pożyczki wydaje fundusz pożyczkowy po dokonaniu kontroli poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków. Do decyzji stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Fundusz pożyczkowy wydający decyzję w sprawie umorzenia pożyczki jest organem pierwszej instancji.

3. Jeżeli przedsiębiorca, który przed wystąpieniem powodzi nie zawarł umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych, wykorzystał i rozliczył otrzymaną pożyczkę zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 46, umorzeniu podlega 75 % udzielonej pożyczki. Pozostałe do spłaty 25 % kwoty pożyczki nie podlega oprocentowaniu.

4. Odmowa umorzenia pożyczki odpowiednio w całości lub w części następuje:

1) w przypadku niewykorzystania lub nierozliczenia pożyczki w całości lub w części w sposób oraz w terminach określonych w art. 41 ust. 2 i art. 46;

1a) w przypadku niewykorzystania pożyczki w całości lub w części i niedołączenia do jej rozliczenia potwierdzenia, o którym mowa w art. 47a ust. 2;

2) w przypadkach, o których mowa w art. 49 ust. 2–4.

4a. W decyzji o odmowie umorzenia pożyczki w całości lub w części określa się kwotę, do której zapłaty jest obowiązany przedsiębiorca. Kwota ta jest równa sumie nieumorzonej kwoty pożyczki oraz należnych w dniu wydania decyzji odsetek ustawowych, jeżeli są naliczane. Decyzja o odmowie umorzenia pożyczki w całości lub w części stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.

5. Od decyzji o odmowie umorzenia pożyczki w całości lub w części przysługuje przedsiębiorcy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

6. Jeżeli przedsiębiorca wniósł odwołanie, o którym mowa w ust. 5, za okres od dnia jego wniesienia do dnia uprawomocnienia się wydanego w postępowaniu odwoławczym rozstrzygnięcia nie nalicza się odsetek.