Art. 2. [Definicje] 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) certyfikacie – oznacza to dokument wydany przez jednostkę certyfikującą, potwierdzający, że osoba fizyczna lub przedsiębiorca spełnia wymagania określone w ustawie;

2) fluorowanych gazach cieplarnianych – oznacza to fluorowane gazy cieplarniane w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

3) ilości substancji kontrolowanych lub ilości fluorowanych gazów cieplarnianych zawartych w:

a) urządzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych i pompach ciepła – oznacza to dopuszczalne napełnienie pojedynczego obiegu czynnika chłodniczego określone w specyfikacji technicznej sporządzonej przez producenta danego urządzenia, lub – w przypadku jej braku – określone podczas doświadczalnego napełnienia przy pierwszej czynności serwisowej,

b) rozdzielnicach elektrycznych – oznacza to znamionowe napełnienie wyodrębnionego przedziału gazowego określone w specyfikacji technicznej sporządzonej przez producenta danej rozdzielnicy,

c) urządzeniach zawierających rozpuszczalniki – oznacza to dopuszczalne napełnienie całego zbiornika urządzenia określone w specyfikacji technicznej sporządzonej przez producenta danego urządzenia,

d) systemach ochrony przeciwpożarowej – oznacza to dopuszczalne napełnienie całego systemu ochrony przeciwpożarowej,

e) gaśnicach – oznacza to dopuszczalne napełnienie gaśnicy określone w specyfikacji technicznej sporządzonej przez producenta danej gaśnicy;

4) instalowaniu – oznacza to łączenie dwóch lub większej liczby urządzeń lub obiegów zawierających lub mających zawierać substancję kontrolowaną, w celu zmontowania układu w miejscu jego eksploatacji, którego wynikiem jest złączenie przewodów gazu danego układu, niezależnie od tego, czy układ będzie wymagał napełnienia po zakończeniu montażu – w stosunku do urządzeń zawierających substancje kontrolowane lub zaprojektowanych tak, aby zawierać substancje kontrolowane;

5) konserwacji lub serwisowaniu – oznacza to wszystkie czynności, z wyłączeniem dokonywania odzysku i sprawdzania pod względem wycieków, związane z dostaniem się do obwodów zawierających lub zaprojektowanych tak, aby zawierać substancje kontrolowane, w szczególności dostarczeniem substancji kontrolowanych do układu, usuwaniem jednego lub większej ilości elementów obwodu lub urządzenia, ponownym montażem dwóch lub większej liczby elementów obwodu lub urządzenia oraz naprawą nieszczelności – w stosunku do urządzeń zawierających substancje kontrolowane;

5a) likwidacji – oznacza to ostateczne wyłączenie z eksploatacji lub użycia produktu lub urządzenia zawierających substancje kontrolowane – w odniesieniu do produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane;

5b) naprawie – oznacza to renowację uszkodzonych lub nieszczelnych produktów lub urządzeń zawierających substancje kontrolowane lub których działanie jest od nich uzależnione, dotyczącą części zawierającej lub zaprojektowanej tak, aby zawierać substancje kontrolowane – w odniesieniu do produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane lub których działanie jest od nich uzależnione;

6) niektórych pojazdach silnikowych – oznacza to pojazdy samochodowe określone w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568, 695, 1087 i 1517) kategorii M₁ oraz kategorii N₁ o masie odniesienia nieprzekraczającej 1305 kg, przy czym przez masę odniesienia należy rozumieć masę własną pojazdu powiększoną o 100 kg;

7) nowych substancjach – oznacza to nowe substancje w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;

8) oddziale – oznacza to wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności;

9) operatorze – oznacza to operatora w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 3 pkt 26 lit. e rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;

10) (uchylony)

10a) pozostałych fluorowanych gazach cieplarnianych – oznacza to pozostałe fluorowane gazy cieplarniane wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

10b) produkcie lub urządzeniu – oznacza to odpowiednio produkt albo urządzenie w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 w odniesieniu do substancji zubożających warstwę ozonową albo produkt albo urządzenie, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 517/2014, w odniesieniu do fluorowanych gazów cieplarnianych lub pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych;

11) przedsiębiorstwie – oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 3 pkt 26 lit. a–d rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;

11a) przyczepie chłodni – oznacza to przyczepę chłodnię w rozumieniu art. 2 pkt 27 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

12) (uchylony)

12a) rozdzielnicy elektrycznej – oznacza to rozdzielnicę elektryczną w rozumieniu art. 2 pkt 36 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

13) ruchomym urządzeniu – oznacza to urządzenie, które jest zwykle przemieszczane podczas eksploatacji, z wyłączeniem urządzeń stanowiących systemy klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;

13a) samochodzie ciężarowym chłodni – oznacza to samochód ciężarowy chłodnię w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

14) substancjach kontrolowanych – oznacza to substancje kontrolowane w rozumieniu art. 3 pkt 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;

15) substancjach zubożających warstwę ozonową – oznacza to substancje kontrolowane oraz nowe substancje;

16) systemie klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych – oznacza to urządzenie stanowiące układ elementów zawierający substancję kontrolowaną lub fluorowany gaz cieplarniany, którego celem jest obniżenie temperatury i wilgotności powietrza w kabinie pasażerskiej pojazdu, umieszczony w niektórych pojazdach silnikowych;

17) systemie ochrony przeciwpożarowej – oznacza to urządzenie przeciwpożarowe stanowiące zbiornik lub szereg połączonych zbiorników wraz z elementami towarzyszącymi zainstalowane ze względu na określone zagrożenie pożarowe na określonej przestrzeni;

18) (uchylony)

19) tonie ekwiwalentu CO₂ – oznacza to tonę ekwiwalentu CO₂ w rozumieniu art. 2 pkt 7 rozporządzenia (UE) nr 517/2014.

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniu, oznacza to również urządzenie podstawowe wraz z elementami towarzyszącymi, w szczególności zewnętrznymi obiegami substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego, zaworami, złączkami, elementami serwisowymi, przyrządami pomiarowymi i sterującymi.

3. Przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorstwa stosuje się również do jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną wykonującej działalność, o której mowa w art. 3 pkt 26 lit. a–d rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.

4. Przepisy ustawy dotyczące personelu stosuje się również do:

1) osób fizycznych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 517/2014 oraz w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2065 z dnia 17 listopada 2015 r. określającym, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014, formę powiadamiania o programach szkoleń i certyfikacji państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 301 z 18.11.2015, str. 14);

2) personelu, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1497/2007 z dnia 18 grudnia 2007 r. ustanawiającym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady standardowe wymogi w zakresie kontroli szczelności w odniesieniu do stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 333 z 19.12.2007, str. 4), zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1497/2007”, oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1516/2007 z dnia 19 grudnia 2007 r. ustanawiającym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady standardowe wymogi w zakresie kontroli szczelności w odniesieniu do stacjonarnych urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 335 z 20.12.2007, str. 10), zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1516/2007”.

Art. 3. [Definicje] Ilekroć w ustawie jest mowa o produkcie lub urządzeniu uzależnionym od fluorowanych gazów cieplarnianych lub substancji zubożających warstwę ozonową, oznacza to produkt lub urządzenie, które nie funkcjonuje bez fluorowanych gazów cieplarnianych lub substancji zubożających warstwę ozonową, z wyłączeniem produktów i urządzeń wykorzystywanych do produkcji, przetwarzania, odzyskiwania, recyklingu, regeneracji lub niszczenia fluorowanych gazów cieplarnianych lub substancji zubożających warstwę ozonową.

Art. 4. [Zakres faktycznej kontroli nad technicznym działaniem produktu lub urządzenia] 1. Operator jest obowiązany sprawować faktyczną kontrolę nad technicznym działaniem produktu lub urządzenia polegającą na:

1) pełnym dostępie do produktu lub urządzenia umożliwiającym nadzorowanie ich elementów i ich funkcjonowania oraz możliwości ich udostępnienia osobom trzecim;

2) codziennej kontroli funkcjonowania lub działania produktu lub urządzenia, w tym podejmowaniu decyzji o ich włączeniu albo wyłączeniu;

3) podejmowaniu decyzji w sprawach finansowych i technicznych dotyczących modyfikacji produktu lub urządzenia, w szczególności wymiany poszczególnych elementów, zainstalowania detektora wycieków, podejmowaniu decyzji w sprawie modyfikacji ilości substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych zawartych w produkcie lub urządzeniu oraz decyzji dotyczących sprawdzenia pod względem wycieków lub naprawy produktu lub urządzenia.

2. Przepisy ustawy dotyczące operatora stosuje się również do jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, która wykonuje czynności, o których mowa w art. 2 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 517/2014 lub w art. 3 pkt 26 lit. e rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.

3. Operator może zlecić osobie trzeciej, pisemnie, sprawowanie kontroli nad technicznym działaniem produktów lub urządzeń, a w przypadku operatorów, o których mowa w art. 5 ust. 1, powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 3, właściwej w zakresie finansowym lub technicznym komórce organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej lub jednostce organizacyjnej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z obowiązującą strukturą organizacyjną. Operator ponosi odpowiedzialność za sprawowanie kontroli przez osobę trzecią, komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej lub jednostkę organizacyjną Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną staje się operatorem produktu lub urządzenia w dniu dostarczenia tego produktu lub urządzenia na miejsce ich użytkowania, a w przypadku gdy urządzenie wymaga instalowania – w dniu zakończenia instalowania i napełnienia urządzenia substancją kontrolowaną albo fluorowanym gazem cieplarnianym. Przepis stosuje się również do produktów lub urządzeń zawierających substancję kontrolowaną lub fluorowany gaz cieplarniany wyłączonych z eksploatacji nieprzekazanych do unieszkodliwienia.

5. W przypadku braku możliwości ustalenia operatora, obowiązki, o których mowa w ust. 1, wykonuje właściciel produktu lub urządzenia.

Art. 5. [Wykaz operatorów produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane i będących we władaniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych RP] 1. Operatorów produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane i będących we władaniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza Minister Obrony Narodowej.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz operatorów, o których mowa w ust. 1, kierując się koniecznością zapewnienia jednoznacznej identyfikacji operatora dla każdego produktu i urządzenia zawierających substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane i będących we władaniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 6. [Wnioski o odstępstwa] 1. Wnioski o odstępstwa, o których mowa w art. 11 ust. 8, art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 4 i art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, składa się do ministra właściwego do spraw klimatu.

1a. Wnioski o odstępstwa, o których mowa w art. 11 ust. 3 oraz art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, składa się do ministra właściwego do spraw klimatu.

2. Wnioski sporządza się w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym, na formularzu według wzoru określonego:

1) w przepisach wydanych na podstawie ust. 12 – w przypadku wniosku, o którym mowa w ust. 1,

2) zgodnie z ust. 13 – w przypadku wniosku, o którym mowa w ust. 1a

– w języku polskim wraz z tłumaczeniem wniosku na język angielski.

3. Wnioski o odstępstwa, o których mowa w art. 11 ust. 8, art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 4 i art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, zawierają:

1) nazwę wnioskodawcy oraz adres i siedzibę, a w przypadku gdy wnioskodawcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej lub adres strony internetowej – o ile je posiada;

2) datę sporządzenia wniosku;

3) przedmiot wniosku;

4) odniesienie do właściwego przepisu rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, na podstawie którego składany jest wniosek.

4. W zależności od przedmiotu wniosku, wniosek zawiera także:

1) przewidywaną datę wdrożenia rozwiązania alternatywnego oraz ilość substancji kontrolowanej, której dotyczy wniosek;

2) przewidywaną nową datę końcową lub nową datę graniczną dla wnioskowanego zastosowania krytycznego substancji kontrolowanej;

3) przewidywaną całkowitą masę produktu zawierającego substancję kontrolowaną (w kg), którego dotyczy wniosek, lub liczbę sztuk urządzeń zawierających substancję kontrolowaną, których dotyczy wniosek;

4) szczegółowy opis zastosowania substancji kontrolowanej, której dotyczy wniosek;

5) ilość substancji kontrolowanej (w kg) wyemitowaną w zastosowaniu, którego dotyczy wniosek, w każdym z dwóch lat poprzedzających datę rozpoczęcia jej stosowania zgodnie z wnioskiem oraz w każdym z kolejnych lat aż do przewidywanej daty wdrożenia rozwiązania alternatywnego, oraz informację, jaki procent zastosowanych ilości stanowiła ta emisja w poszczególnych latach;

6) opis wyposażenia, jakie zostało zainstalowane, i procedur, jakie zostały wprowadzone, w celu ograniczenia emisji substancji kontrolowanej w zastosowaniu, którego dotyczy wniosek;

7) opis wyposażenia, jakie zamierza się zainstalować, i procedur, jakie zamierza się wprowadzić, w celu ograniczenia emisji substancji kontrolowanej w zastosowaniu, którego dotyczy wniosek;

8) ilość substancji kontrolowanej (w kg) wykorzystywanej w zastosowaniu, którego dotyczy wniosek, w każdym z trzech lat poprzedzających datę rozpoczęcia jej stosowania zgodnie z wnioskiem oraz w każdym z kolejnych trzech lat, od kiedy rozpoczęto stosowanie substancji;

9) ilość substancji kontrolowanej (w kg) zmagazynowanej z przeznaczeniem do wykorzystania w zastosowaniu, którego dotyczy wniosek;

10) w przypadku gdy zakłada się przywóz substancji kontrolowanej do zastosowania, którego dotyczy wniosek – nazwę i dane kontaktowe importera, przez które rozumie się adres, numer telefonu, numer faksu, adres poczty elektronicznej oraz numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany;

11) w przypadku gdy zakłada się, że substancja kontrolowana do zastosowania, którego dotyczy wniosek, będzie produkowana – nazwę i dane kontaktowe producenta, przez które rozumie się adres wykonywania działalności, numer telefonu, numer faksu, adres poczty elektronicznej, numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany, oraz miejsce produkcji;

12) ilość substancji kontrolowanej (w kg) przeznaczonej do przywozu lub wyprodukowania do zastosowania, którego dotyczy wniosek, w roku złożenia wniosku i w każdym z kolejnych trzech lat;

13) w przypadku gdy zakłada się, że produkty lub urządzenia zawierające substancję kontrolowaną, których dotyczy wniosek, będą wywiezione – przewidywaną datę (lub daty) wywozu oraz nazwę i dane kontaktowe eksportera, przez które rozumie się adres wykonywania działalności, numer telefonu, numer faksu, adres poczty elektronicznej, numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany, oraz kraj (lub kraje) przeznaczenia;

14) opis problemów technicznych, jakie należy rozwiązać dla wprowadzenia rozwiązań alternatywnych, związanych ze spełnieniem wymagań technicznych, bezpieczeństwem, sprawami inżynieryjnymi i ewentualnymi innymi przeszkodami;

15) opis każdego rozwiązania alternatywnego dla substancji kontrolowanej, której dotyczy wniosek, które było sprawdzane albo jest aktualnie sprawdzane, z uwzględnieniem alternatywnych substancji, które nie są jeszcze dostępne na rynku; dla każdego z tych rozwiązań – jego zalety i wady; dla każdego rozwiązania, jakie zostało odrzucone – szczegółowe uzasadnienie przyczyn odrzucenia;

16) dla każdego rozwiązania aktualnie rozważanego – aktualny stan jego sprawdzania, prowadzonych badań lub wdrożenia oraz główne przeszkody w jego zastosowaniu wraz z określeniem terminu, w którym zostanie zakończone wdrożenie;

17) inne informacje, które mogą uzasadnić wniosek.

4a. Wnioski o odstępstwa, o których mowa w art. 11 ust. 3 oraz art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, zawierają:

1) nazwę wnioskodawcy oraz adres i siedzibę, a w przypadku gdy wnioskodawcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej lub adres strony internetowej – o ile je posiada;

2) datę sporządzenia wniosku;

3) przedmiot wniosku;

4) odniesienie do właściwego przepisu rozporządzenia (UE) nr 517/2014, na podstawie którego składany jest wniosek;

5) szczegółowe uzasadnienie wniosku, w szczególności wskazanie, w zależności od przedmiotu wniosku, informacji, dlaczego w odniesieniu do:

a) produktu lub urządzenia, którego dotyczy wniosek, lub szczególnej kategorii produktów lub urządzeń, których dotyczy wniosek, nie są dostępne rozwiązania alternatywne lub nie można ich stosować ze względów technicznych lub bezpieczeństwa lub zastosowanie rozwiązań, które są wykonalne technicznie, wiązałoby się z nieproporcjonalnymi kosztami albo

b) szczególnego zastosowania produktu lub urządzenia, którego dotyczy wniosek, nie są dostępne rozwiązania alternatywne lub nie można ich stosować ze względów technicznych lub bezpieczeństwa lub nie można zapewnić dostaw wodorofluorowęglowodorów bez poniesienia nieproporcjonalnych kosztów.

5. W przypadku gdy wniosek dotyczy kilku oddziałów wnioskodawcy, dane, o których mowa w ust. 4 pkt 5–17 i ust. 4a pkt 5, podaje się dla każdego oddziału oddzielnie.

6. Minister właściwy do spraw klimatu przekazuje wniosek wyspecjalizowanej jednostce, o której mowa w art. 16, w celu wydania opinii. Przy zasięganiu opinii przepisu art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298) nie stosuje się.

7. Wyspecjalizowana jednostka, o której mowa w art. 16, wydaje opinię w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

8. Minister właściwy do spraw klimatu, po zasięgnięciu opinii wyspecjalizowanej jednostki, o której mowa w art. 16, może w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku wystąpić do wnioskodawcy o uzupełnienie, wyjaśnienie dotyczące informacji zawartych we wniosku lub usunięcie braków formalnych w terminie 14 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Po otrzymaniu uzupełnienia, wyjaśnienia lub poprawionego wniosku w wyznaczonym terminie przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio.

9. Minister właściwy do spraw klimatu, po zasięgnięciu opinii wyspecjalizowanej jednostki, o której mowa w art. 16, weryfikuje wniosek w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia złożenia wniosku lub otrzymania uzupełnienia, wyjaśnienia lub poprawionego wniosku.

10. W przypadku pozytywnej weryfikacji wniosku minister właściwy do spraw klimatu występuje z wnioskiem o odstępstwa, o których mowa w ust. 1 i 1a, do Komisji Europejskiej.

11. W przypadku negatywnej weryfikacji wniosku minister właściwy do spraw klimatu odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wystąpienia z wnioskiem o odstępstwa, o których mowa w ust. 1 i 1a, do Komisji Europejskiej.

12. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności i przejrzystości danych i informacji, o których mowa w ust. 3 i 4.

13. Minister właściwy do spraw klimatu określi wzory wniosków, o których mowa w ust. 1a, w formie dokumentu elektronicznego.

Art. 7. [Rejestr przedsiębiorstw i operatorów] 1. Tworzy się rejestr przedsiębiorstw i operatorów, którym udzielono autoryzacji na przechowywanie halonów do zastosowań krytycznych, przedsiębiorstw produkujących, stosujących lub wprowadzających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje oraz przedsiębiorstw stosujących substancje kontrolowane w charakterze substratów oraz przedsiębiorstw prowadzących niszczenie substancji kontrolowanych.

2. Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw klimatu w postaci elektronicznej przy użyciu systemów teleinformatycznych, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695 i 1517). Administratorem danych zgromadzonych w rejestrze jest minister właściwy do spraw klimatu.

3. Rejestr jest jawny, a korzystanie z niego jest bezpłatne.

4. Minister właściwy do spraw klimatu udostępnia rejestr w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra.

5. Rejestr zawiera w zależności od przedmiotu wniosku:

1) nazwę przedsiębiorstwa lub operatora;

2) adres i siedzibę, a w przypadku przedsiębiorstwa lub operatora będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności;

3) numer telefonu, adres poczty elektronicznej lub adres strony internetowej przedsiębiorstwa lub operatora – o ile je posiada;

4) informację, czy przedsiębiorstwo jest producentem nowych substancji, stosującym te substancje, czy wprowadzającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej te substancje;

5) nazwy chemiczne nowych substancji;

6) w przypadku gdy przedsiębiorstwo jest stosującym nowe substancje – rodzaj zastosowania;

7) informację, czy przedsiębiorstwo stosuje substancje kontrolowane w charakterze substratów, czy prowadzi ich niszczenie.

Art. 8. [Autoryzacja na przechowywanie halonów do zastosowań krytycznych] 1. Autoryzacji na przechowywanie halonów do zastosowań krytycznych, o której mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, udziela minister właściwy do spraw klimatu poprzez wpisanie podmiotu do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

2. Autoryzacja może zostać udzielona przedsiębiorstwu lub operatorowi, który spełnia następujące wymagania:

1) posiada co najmniej dwuletnie doświadczenie w działalności związanej ze stosowaniem gazowych środków gaśniczych lub obrotem takimi środkami;

2) posiada zezwolenie na zbieranie odpadów;

3) posiada możliwość magazynowania halonów w szczelnie zamkniętych opakowaniach zabezpieczonych przed promieniami UV i wilgocią, w warunkach zapewniających zminimalizowanie ich emisji do środowiska.

3. Wniosek o udzielenie autoryzacji zawiera dane, o których mowa w art. 7 ust. 5 pkt 1–3, i sporządza się na formularzu według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 8.

4. Do wniosku o udzielenie autoryzacji załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz oświadczenie o spełnieniu wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 3, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

5. Wniosek o udzielenie autoryzacji oraz oświadczenia dołączane do niego składa się w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej. Wniosek w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. Dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, składa się w kopii lub elektronicznej kopii. Minister właściwy do spraw klimatu może żądać od przedsiębiorstwa lub operatora przedstawienia oryginałów dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2.

6. W przypadku niezłożenia dokumentów lub oświadczenia, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw klimatu odmawia udzielenia autoryzacji, w drodze decyzji administracyjnej.

7. Minister właściwy do spraw klimatu cofa udzieloną autoryzację i wykreśla przedsiębiorstwo lub operatora z rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, w przypadku gdy przedsiębiorstwo lub operator przestały spełniać wymagania, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3.

Art. 9. [Obowiązek wpisu do rejestru] 1. Przedsiębiorstwa produkujące, stosujące lub wprowadzające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje do zastosowania w charakterze substratów lub do celów laboratoryjnych i analitycznych, zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, oraz przedsiębiorstwa stosujące substancje kontrolowane w charakterze substratów, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, oraz prowadzące niszczenie substancji kontrolowanych, zgodnie z art. 22 i załącznikiem VII do tego rozporządzenia, obowiązane są uzyskać wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

2. W przypadku przedsiębiorstw produkujących, stosujących lub wprowadzających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje do zastosowania w charakterze substratów lub do celów laboratoryjnych i analitycznych, zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, wniosek o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zawiera dane i informacje, o których mowa w art. 7 ust. 5 pkt 1–6.

3. W przypadku przedsiębiorstw stosujących substancje kontrolowane w charakterze substratów, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, oraz prowadzących niszczenie substancji kontrolowanych, zgodnie z art. 22 i załącznikiem VII do tego rozporządzenia wniosek o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zawiera dane i informacje, o których mowa w art. 7 ust. 5 pkt 1–3 i 7, oraz:

1) w przypadku gdy przedsiębiorstwo stosuje substancje kontrolowane w charakterze substratów:

a) nazwę chemiczną substancji kontrolowanej,

b) skrócony opis procesu, w którym substancja jest stosowana, z określeniem reakcji chemicznej zachodzącej w tym procesie, w której substancja kontrolowana ulega całkowitemu przekształceniu ze stanu pierwotnego,

c) nazwę chemiczną produktu otrzymywanego w tym procesie w wyniku transformacji chemicznej substancji kontrolowanej,

d) wielkość emisji substancji kontrolowanej w tym procesie;

2) w przypadku gdy przedsiębiorstwo prowadzi niszczenie substancji kontrolowanej – skrócony opis technologii niszczenia.

4. Wnioski sporządza się w postaci elektronicznej na formularzu według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 i opatruje kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

5. Minister właściwy do spraw klimatu odmawia wpisania przedsiębiorstwa stosującego substancje kontrolowane w charakterze substratów oraz prowadzących niszczenie substancji kontrolowanych do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, w przypadku gdy stosowanie substancji kontrolowanej w charakterze substratu jest niezgodne z definicją substratu zawartą w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 albo technologia niszczenia substancji kontrolowanej jest niezgodna z technologiami wymienionymi w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.

6. Przedsiębiorstwa, które uzyskały wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, i zaprzestały prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1, są obowiązane poinformować o tym fakcie ministra właściwego do spraw klimatu, pismem w postaci elektronicznej opatrzonym kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym, w terminie 60 dni od dnia zaprzestania prowadzenia takiej działalności.

7. Minister właściwy do spraw klimatu po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 6, wykreśla przedsiębiorstwo z rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

8. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o udzielenie autoryzacji oraz wzory wniosków o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności danych i informacji przedstawianych we wnioskach oraz zapewnienia możliwości identyfikacji halonów, nowej substancji lub substancji kontrolowanej stosowanej w charakterze substratu i technologii niszczenia, oraz identyfikacji przedsiębiorstw lub operatorów.

Art. 10. [Nabywanie dostaw substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego w celu wykonywania czynności wymagających posiadania certyfikatu dla personelu] 1. Nabywania substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego w celu wykonywania czynności wymagających posiadania certyfikatu dla personelu, o którym mowa w art. 20, lub zaświadczenia o odbytym szkoleniu, o którym mowa w art. 37 ust. 1, może dokonywać osoba fizyczna posiadająca certyfikat dla personelu odpowiedni do wykonywanych przez tę osobę czynności związanych z substancjami kontrolowanymi lub fluorowanymi gazami cieplarnianymi albo – w przypadku osoby fizycznej wykonującej czynności serwisowe i naprawcze systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych – zaświadczenie, o którym mowa w art. 37 ust. 1, lub przedsiębiorca posiadający certyfikat dla przedsiębiorców, o którym mowa w art. 29.

2. Nabywanie substancji kontrolowanej, o którym mowa w ust. 1, może mieć miejsce tylko w przypadku halonów wykorzystywanych do celów krytycznych lub w przypadku uzyskania odstępstwa, o którym mowa w art. 11 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.

3. Za nabycie nie uważa się przyjęcia substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego przeznaczonych do recyklingu, regeneracji lub zniszczenia, odzyskanych z pojemników, a także z produktów i urządzeń.

4. Zakazuje się przekazywania, odpłatnie albo nieodpłatnie, substancji kontrolowanych osobom fizycznym na ich własne potrzeby, z wyjątkiem przekazywania wodorochlorofluorowęglowodorów w ramach usługi instalowania, konserwacji lub serwisowania oraz naprawy urządzeń w przypadku uzyskania odstępstwa, o którym mowa w art. 11 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, a także przekazywania halonów do celów krytycznych w ramach usługi instalowania, konserwacji lub serwisowania oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych.

5. Zakazuje się przekazywania, odpłatnie albo nieodpłatnie, fluorowanych gazów cieplarnianych osobom fizycznym na ich własne potrzeby, z wyjątkiem przekazywania w ramach usługi instalowania, konserwacji lub serwisowania oraz naprawy urządzeń, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014.

Art. 11. [Stosowanie art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 oraz art. 8 rozporządzenia (UE) nr 517/2014] Przepisy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 oraz art. 8 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 dotyczące odpowiednio odzysku substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych ze stacjonarnych urządzeń, agregatów chłodniczych w samochodach ciężarowych chłodniach i przyczepach chłodniach oraz przepisy ustawy dotyczące nabywania substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych stosuje się również do ruchomych urządzeń.

Art. 12. [Sprawdzanie urządzeń oraz systemów zawierających co najmniej 3 kg substancji kontrolowanych] 1. Stacjonarne urządzenia chłodnicze, klimatyzacyjne i pompy ciepła, agregaty chłodnicze w samochodach ciężarowych chłodniach i przyczepach chłodniach oraz stacjonarne systemy ochrony przeciwpożarowej, zawierające co najmniej 3 kg substancji kontrolowanych, sprawdzane są pod względem wycieków zgodnie z art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.

2. Stacjonarne urządzenia chłodnicze, klimatyzacyjne i pompy ciepła, agregaty chłodnicze w samochodach ciężarowych chłodniach i przyczepach chłodniach oraz stacjonarne systemy ochrony przeciwpożarowej, a także rozdzielnice elektryczne i organiczne obiegi Rankine'a, zawierające co najmniej 5 ton ekwiwalentu CO₂ fluorowanych gazów cieplarnianych sprawdzane są pod względem wycieków zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014.

3. (uchylony)

Art. 13. [Obowiązki podmiotów wprowadzających na terytorium RP produkty i urządzenia lub pojemniki zawierające substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane] 1. Podmioty wprowadzające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) produkty i urządzenia:

a) zawierające substancje kontrolowane lub od nich uzależnione,

b) zawierające fluorowane gazy cieplarniane lub od nich uzależnione,

2) pojemniki zawierające substancje kontrolowane albo fluorowane gazy cieplarniane

– są obowiązane do umieszczenia na nich etykiety oraz dołączenia instrukcji dotyczącej ich przeznaczenia i funkcjonowania, sporządzonych w języku polskim.

2. (uchylony)

Art. 13a. [Umowa na wykonanie usługi instalowania jako dowód, o którym mowa w art. 11 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014] 1. Dowodem, o którym mowa w art. 11 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, jest umowa na wykonanie usługi instalowania, zawierająca w szczególności dane pozwalające na identyfikację urządzenia, które ma zostać zainstalowane, oraz:

1) informację o nazwie i numerze certyfikatu dla przedsiębiorców wykonujących na rzecz użytkownika końcowego usługę instalowania – w przypadku gdy taka umowa jest zawarta przez użytkownika końcowego z osobą prawną;

2) numer certyfikatu dla personelu osoby wykonującej usługę instalowania na rzecz użytkownika końcowego – w przypadku gdy taka umowa jest zawarta przez użytkownika końcowego z osobą fizyczną.

2. W przypadku gdy sprzedaż niehermetycznie zamkniętych urządzeń napełnionych fluorowanymi gazami cieplarnianymi dokonywana jest na rzecz podmiotu uprawnionego do wykonywania czynności instalowania na podstawie certyfikatu dla przedsiębiorców, o którym mowa w art. 29, dowodem, o którym mowa w art. 11 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, jest certyfikat dla przedsiębiorców.

3. Sprzedawca niehermetycznie zamkniętych urządzeń napełnionych fluorowanymi gazami cieplarnianymi jest obowiązany do prowadzenia rejestru sprzedanych urządzeń oraz do przechowywania kopii dowodów, o których mowa w ust. 1 i 2, przez 5 lat od dnia nabycia urządzenia i udostępniania ich na żądanie organom, o których mowa w art. 45.

4. Dowodem, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, jest dokument podpisany przez uprawnionego przedstawiciela podmiotu wprowadzającego fluorowane gazy cieplarniane i pozostałe fluorowane gazy cieplarniane do obrotu, zawierający oświadczenie, że trifluorometan wyprodukowany jako produkt uboczny podczas procesu produkcyjnego tych gazów, w tym podczas produkowania substratów do ich produkcji, został zniszczony lub odzyskany w celu późniejszego zastosowania, zgodnie z najlepszymi możliwymi technikami.

5. Producent lub importer, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, jest obowiązany do przechowywania kopii dokumentu, o którym mowa w ust. 4, przez 5 lat od dnia wprowadzenia fluorowanych gazów cieplarnianych lub pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych do obrotu i udostępniania jej na żądanie organom, o których mowa w art. 45, oraz audytorowi, o którym mowa w art. 19 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 517/2014.

Art. 15. [Wpisy danych] 1. Operatorzy urządzeń są obowiązani do zapewnienia, aby wpisu do Karty Urządzenia oraz Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej danych dotyczących czynności i środków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 4 i 5, dokonywały osoby:

1) wykonujące te czynności i posiadające, w stosownych przypadkach, certyfikat dla personelu uprawniający do wykonywania tych czynności lub

2) posiadające dostęp do Karty Urządzenia albo Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej nadany przez operatora dokonujące wpisu na podstawie protokołu dotyczącego czynności, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 4, sporządzonego i podpisanego przez osobę wykonującą te czynności posiadającą, w stosownych przypadkach, certyfikat dla personelu uprawniający do wykonywania tych czynności.

2. Wpisy danych są dokonywane w terminie 15 dni roboczych od dnia wykonania czynności i środków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 4 i 5.

3. Aktualna kopia Karty Urządzenia oraz Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej w postaci elektronicznej jest przechowywana przez operatora i zabezpieczona przed dostępem osób trzecich.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do operatorów urządzeń będących we władaniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 17. [Wykonywanie zadań wyspecjalizowanej jednostki] Wykonywanie zadań wyspecjalizowanej jednostki powierza się Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytutowi Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego.

Art. 18. [Nadzór nad wykonywaniem zadań przez wyspecjalizowaną jednostkę] 1. Minister właściwy do spraw klimatu sprawuje nadzór nad wykonywaniem przez wyspecjalizowaną jednostkę zadań określonych w art. 16.

2. Wyspecjalizowana jednostka przedkłada ministrowi właściwemu do spraw klimatu sprawozdanie z wykonania zadań określonych w art. 16 za rok poprzedni w terminie do dnia 31 maja roku następnego.

3. W przypadku gdy sprawozdanie jest niepełne lub budzi zastrzeżenia, minister właściwy do spraw klimatu może zażądać jego uzupełnienia lub udzielenia dodatkowych wyjaśnień w wyznaczonym przez niego terminie.

4. Minister właściwy do spraw klimatu może zlecić imiennie upoważnionym pracownikom obsługującego go urzędu przeprowadzenie kontroli wyspecjalizowanej jednostki w zakresie wykonywanych przez nią zadań określonych w art. 16, w szczególności w przypadku gdy w wyznaczonym terminie wyspecjalizowana jednostka nie uzupełni sprawozdania lub nie udzieli dodatkowych wyjaśnień, a także jeśli złożone sprawozdanie pomimo uzupełnienia lub udzielenia dodatkowych wyjaśnień budzi zastrzeżenia.

5. Kontrolę, o której mowa w ust. 4, przeprowadza się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.

6. Kierownik wyspecjalizowanej jednostki jest obowiązany do realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych przez ministra właściwego do spraw klimatu.

7. Analizy i opracowania danych przekazywanych do Centralnego Rejestru Operatorów, o którym mowa w art. 19, oraz do bazy danych, o której mowa w art. 41 ust. 1, i danych zawartych w zbiorczych zestawieniach, o których mowa w art. 14 ust. 10, art. 40 ust. 6 oraz art. 41 ust. 5, a także analizy i opracowania dotyczące wykonywania bieżących zaleceń Unii Europejskiej w zakresie substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych, są wykonywane przez wyspecjalizowaną jednostkę na zlecenie ministra właściwego do spraw klimatu.

8. Analizy i opracowania, o których mowa w ust. 7, mogą być bezpłatnie udostępniane organom administracji publicznej.

9. Wyspecjalizowana jednostka może sporządzać odpłatnie, na podstawie informacji zawartych w Centralnym Rejestrze Operatorów, o którym mowa w art. 19, i bazie danych, o której mowa w art. 41 ust. 1, analizy i opracowania na zlecenie organów administracji publicznej innych niż minister właściwy do spraw klimatu oraz organizacji samorządu gospodarczego i organizacji pracodawców.

10. Analizy i opracowania sporządzone na zlecenie podmiotów innych niż organy administracji publicznej nie mogą zawierać informacji umożliwiających identyfikację operatorów oraz osób dokonujących wpisów do Kart Urządzenia i Kart Systemu Ochrony Przeciwpożarowej, podmiotów i osób przekazujących sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1.

Art. 21. [Warunki uzyskania certyfikatu dla personelu] 1. Certyfikat dla personelu może uzyskać osoba pełnoletnia, która nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko środowisku i złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin teoretyczny i praktyczny przed komisją egzaminacyjną powołaną przez jednostkę oceniającą personel.

2. Certyfikat dla personelu jest wydawany na wniosek.

3. Wniosek zawiera:

1) imię i nazwisko wnioskodawcy;

2) numer PESEL albo numer dokumentu potwierdzającego tożsamość wnioskodawcy;

3) adres wnioskodawcy.

4. Do wniosku dołącza się zaświadczenie albo oświadczenie o nieskazaniu prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko środowisku oraz dokument potwierdzający złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym i określający zakres egzaminu, wydany przez jednostkę oceniającą personel.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Art. 22. [Wydawanie certyfikatu dla personelu] 1. Certyfikat dla personelu wydaje jednostka certyfikująca personel.

2. Certyfikat dla personelu wydawany jest bezterminowo.

3. Certyfikat dla personelu podlega cofnięciu i wykreśleniu z rejestru wydanych certyfikatów dla personelu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. d, przez kierownika jednostki certyfikującej personel w przypadku prawomocnego skazania osoby posiadającej ten certyfikat za przestępstwo przeciwko środowisku.

4. Odmowa wydania certyfikatu dla personelu następuje w przypadku, gdy wnioskodawca nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 21 ust. 1. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla personelu oraz dokonania wpisu do rejestru wydanych certyfikatów dla personelu kierownik jednostki certyfikującej personel zawiadamia o odmowie wnioskodawcę.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, oraz w przypadku cofnięcia certyfikatu dla personelu i wykreślenia z rejestru wydanych certyfikatów dla personelu przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1.

6. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie wydania certyfikatu dla personelu i dokonania wpisu do rejestru wydanych certyfikatów dla personelu lub cofnięciu certyfikatu dla personelu i wykreśleniu z rejestru wydanych certyfikatów dla personelu, za pośrednictwem kierownika jednostki certyfikującej personel.

7. Nadanie pisma z odwołaniem w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041) lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do Komitetu Odwoławczego.

8. Odwołanie rozpatruje trzyosobowy zespół, wyznaczony spośród członków Komitetu Odwoławczego przez Przewodniczącego Komitetu Odwoławczego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia odwołania.

9. Po rozpatrzeniu odwołania Komitet Odwoławczy:

1) stwierdza zasadność odwołania i przekazuje sprawę kierownikowi jednostki certyfikującej personel do ponownego rozpoznania albo

2) oddala odwołanie.

10. W przypadku oddalenia odwołania przysługuje skarga do sądu administracyjnego, za pośrednictwem Komitetu Odwoławczego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o oddaleniu odwołania. W postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu.

11. W przypadku utraty, zniszczenia lub uszkodzenia certyfikatu dla personelu w stopniu uniemożliwiającym jego odczytanie jednostka certyfikująca personel wydaje, na wniosek, wtórnik certyfikatu dla personelu.

12. Osoba, która po uzyskaniu wtórnika certyfikatu dla personelu odzyskała utracony certyfikat dla personelu, jest obowiązana zwrócić ten certyfikat do jednostki certyfikującej personel.

13. Osoba, która wnioskuje o zmianę danych certyfikatu dla personelu, składa wniosek do jednostki certyfikującej personel wraz z posiadanym aktualnie certyfikatem, którego dane mają być zmienione.

Art. 23. [Wykonywanie czynności wynikających z przepisów rozporządzeń] 1. Jednostka certyfikująca personel wykonuje czynności wynikające z przepisów rozporządzenia (UE) 2015/2067, rozporządzenia (WE) nr 304/2008, rozporządzenia (UE) 2015/2066 i rozporządzenia (WE) nr 306/2008, w tym:

1) ustanawia i stosuje procedurę wydawania i cofania certyfikatów dla personelu;

2) tworzy, prowadzi i udostępnia na swojej stronie internetowej:

a) rejestr jednostek oceniających personel,

b) rejestr jednostek prowadzących szkolenia,

c) rejestr jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu,

d) rejestr wydanych certyfikatów dla personelu;

3) ustanawia procedurę dotyczącą sprawdzania spełnienia wymagań przez jednostki oceniające personel i jednostki prowadzące szkolenia oraz jednostki wydające zaświadczenia o odbytym szkoleniu.

2. Rejestry, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są prowadzone w postaci elektronicznej przy użyciu systemów teleinformatycznych w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Administratorem danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest jednostka certyfikująca personel.

3. Rejestry, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a–c, zawierają:

1) nazwę jednostki;

2) adres i siedzibę jednostki;

3) numer telefonu, adres poczty elektronicznej lub adres strony internetowej – o ile jednostka je posiada;

4) zakres prowadzonych szkoleń lub egzaminów.

4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d, zawiera:

1) numer certyfikatu dla personelu;

2) imię i nazwisko osoby, która uzyskała certyfikat dla personelu;

3) zakres certyfikatu dla personelu.

5. Rejestry, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są jawne, a korzystanie z nich jest bezpłatne.

Art. 24. [Pobieranie opłat] 1. Jednostka certyfikująca personel pobiera opłaty za:

1) rozpatrzenie wniosku o wydanie certyfikatu dla personelu i wydanie certyfikatu dla personelu;

2) dokonanie wpisu do rejestru wydanych certyfikatów dla personelu;

3) rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki prowadzącej szkolenia;

4) dokonanie wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia;

5) rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki oceniającej personel;

6) dokonanie wpisu do rejestru jednostek oceniających personel;

7) wydanie wtórnika certyfikatu dla personelu;

8) zmianę danych certyfikatu dla personelu.

2. Maksymalna jednostkowa wysokość opłat jest ustalana w odniesieniu do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1070), obowiązującego w dniu złożenia wniosku lub dokonania zgłoszenia i wynosi za:

1) rozpatrzenie wniosku o wydanie certyfikatu dla personelu, wydanie certyfikatu dla personelu oraz dokonanie wpisu do rejestru wydanych certyfikatów dla personelu – łącznie 3% tego wynagrodzenia;

2) dokonanie wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia albo dokonanie wpisu do rejestru jednostek oceniających personel – 5% tego wynagrodzenia;

3) rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki oceniającej personel albo rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki prowadzącej szkolenia – 70% tego wynagrodzenia.

3. Opłata za wydanie wtórnika certyfikatu dla personelu lub zmianę danych certyfikatu dla personelu wynosi 50 zł za każdy wydany wtórnik lub zmieniony certyfikat.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, jednostkowe stawki opłat, kierując się oceną wysokości ponoszonych kosztów, z uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.

5. Opłaty stanowią dochód jednostki certyfikującej personel i są przeznaczane na zadania związane z wydawaniem certyfikatów dla personelu, dokonywaniem wpisów do rejestrów, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 2, kontrolą jednostek oceniających personel oraz osób fizycznych, którym wydane zostały certyfikaty dla personelu, oraz finansowanie działalności Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1.

6. Dowód uiszczenia opłaty jest załączany do wniosku o dokonanie czynności, której dotyczy opłata.

7. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla personelu oraz dokonania wpisu do rejestru wydanych certyfikatów dla personelu albo odmowy dokonania wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia albo jednostek oceniających personel opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 6, podlega zwrotowi, w terminie 30 dni od dnia odmowy.

Art. 25. [Jednostka oceniająca personel] 1. Jednostką oceniającą personel może być podmiot:

1) prowadzący działalność w zakresie kształcenia lub prowadzenia badań w zakresie substancji kontrolowanych i fluorowanych gazów cieplarnianych w dziedzinie będącej przedmiotem egzaminów dla osób ubiegających się o certyfikat dla personelu;

2) dysponujący odpowiednim wyposażeniem technicznym niezbędnym do przeprowadzania egzaminów w części praktycznej, zgodnie z zakresem tematycznym egzaminów określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 28 ust. 2;

3) zatrudniający osoby posiadające odpowiednią wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne umożliwiające ocenę umiejętności praktycznych i teoretycznych osób przystępujących do egzaminu;

4) który uzyskał wpis do rejestru jednostek oceniających personel.

2. Wymóg dotyczący zakresu działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy podmiotu będącego producentem lub operatorem urządzeń będących rozdzielnicami elektrycznymi lub zawierających rozpuszczalniki, który może pełnić funkcję jednostki oceniającej personel w zakresie odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z tych urządzeń.

3. Jednostka oceniająca personel:

1) posiada procedury przygotowywania egzaminów, w tym posiada pulę pytań egzaminacyjnych i ją aktualizuje, z uwzględnieniem zasady tajności pytań egzaminacyjnych;

2) posiada procedury przeprowadzania egzaminów, w tym egzaminów poprawkowych;

3) wyznacza skład komisji egzaminacyjnej oraz wyznacza spośród członków komisji egzaminacyjnej przewodniczącego oraz zapewnia, aby członkami komisji egzaminacyjnej nie były osoby, które przeprowadziły szkolenie osoby egzaminowanej;

4) wydaje osobie, która złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym, dokument potwierdzający złożenie egzaminu i określający zakres egzaminu, zgodnie ze wzorem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 28 ust. 2;

5) opracowuje i stosuje procedury w zakresie sprawozdawczości z przeprowadzonych egzaminów oraz prowadzi rejestr przeprowadzonych egzaminów zawierający ich wyniki i dokumentuje, w postaci pisemnej i elektronicznej, jednostkowe i łączne wyniki egzaminów.

4. Podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki oceniającej personel zgłasza taki zamiar w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej do jednostki certyfikującej personel. Zgłoszenie w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

5. Zgłoszenie zawiera nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres, a w przypadku podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki oceniającej personel będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności oraz numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany, i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli podmiot podlega wpisowi do tego rejestru.

6. Do zgłoszenia dołącza się, w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej, oświadczenie o dysponowaniu odpowiednim wyposażeniem technicznym niezbędnym do przeprowadzania egzaminów oraz zatrudnianiu osób posiadających odpowiednią wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne. Oświadczenie w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. Oświadczenie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

7. Kierownik jednostki certyfikującej personel przed dokonaniem wpisu podmiotu do rejestru jednostek oceniających personel zleca kontrolę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1.

8. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki oceniającej personel spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia kierownik jednostki certyfikującej personel dokonuje wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek oceniających personel, zawiadamiając ten podmiot o dokonaniu wpisu.

9. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki oceniającej personel nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, kierownik jednostki certyfikującej personel odmawia dokonania wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek oceniających personel, zawiadamiając ten podmiot o odmowie dokonania wpisu.

10. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru jednostek oceniających personel, podmiotowi, o którym mowa w ust. 9, przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1. Przepisy art. 22 ust. 6–10 stosuje się.

Art. 26. [Kontrola przeprowadzana przez jednostkę certyfikującą personel] 1. Jednostka certyfikująca personel jest obowiązana do przeprowadzania:

1) kontroli podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki oceniającej personel w zakresie spełnienia wymagań, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1–3;

2) nie rzadziej niż co trzy lata okresowych kontroli jednostek oceniających personel pod względem zgodności z wymaganiami określonymi w art. 25 ust. 1 pkt 1–3 lub w przepisach rozporządzenia (UE) 2015/2067, rozporządzenia (WE) nr 304/2008, rozporządzenia (UE) 2015/2066 i rozporządzenia (WE) nr 306/2008.

2. Kontrolę przeprowadzają pracownicy jednostki certyfikującej personel posiadający imienne upoważnienie kierownika tej jednostki.

3. Podczas przeprowadzania kontroli osoba przeprowadzająca kontrolę jest uprawniona do:

1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, w których kontrolowana jednostka oceniająca personel prowadzi działalność podlegającą kontroli;

2) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym dla ustalenia stanu faktycznego;

3) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z zakresem przeprowadzanej kontroli.

4. Osoba przeprowadzająca kontrolę jest uprawniona do poruszania się po terenie nieruchomości, obiektu lub ich części bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlega rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki oceniającej personel.

5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Kierownik podmiotu kontrolowanego oraz kontrolowana osoba fizyczna, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązani są umożliwić przeprowadzenie kontroli osobie kontrolującej, w szczególności w zakresie, o którym mowa w ust. 3.

7. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół, którego jeden egzemplarz doręcza się kontrolowanej jednostce oceniającej personel.

8. Protokół podpisują pracownicy jednostki certyfikującej personel przeprowadzający kontrolę i kierownik kontrolowanej jednostki oceniającej personel.

9. W razie odmowy podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanej jednostki oceniającej personel pracownik jednostki certyfikującej personel dokonuje o tym wzmianki w protokole.

10. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez jednostkę oceniającą personel wymagań określonych w art. 25 ust. 1 pkt 1–3 lub w przepisach rozporządzenia (UE) 2015/2067, rozporządzenia (WE) nr 304/2008, rozporządzenia (UE) 2015/2066 i rozporządzenia (WE) nr 306/2008, kierownik jednostki certyfikującej personel wykreśla tę jednostkę oceniającą personel z rejestru jednostek oceniających personel, zawiadamiając tę jednostkę o wykreśleniu.

11. W przypadku wykreślenia jednostki oceniającej personel z rejestru jednostek oceniających personel przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1. Przepisy art. 22 ust. 6–10 stosuje się.

Art. 27. [Wymagania dotyczące podmiotów prowadzących szkolenia] 1. Szkolenia w zakresie wiedzy niezbędnej do uzyskania certyfikatu dla personelu mogą prowadzić podmioty, które:

1) dysponują odpowiednim wyposażeniem technicznym niezbędnym do przeprowadzania szkoleń w części praktycznej, w zakresie zgodnym z zakresem tematycznym egzaminów określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 28 ust. 2 pkt 4;

2) posiadają programy szkoleń zgodne z zakresem tematycznym egzaminów określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 28 ust. 2 pkt 4 i materiały szkoleniowe niezbędne do prowadzenia szkoleń;

3) zatrudniają osoby posiadające wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne gwarantujące prawidłowy przebieg szkolenia;

4) uzyskały wpis do rejestru jednostek prowadzących szkolenia.

2. Podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki prowadzącej szkolenia zgłasza taki zamiar w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej do jednostki certyfikującej personel. Zgłoszenie w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres, a w przypadku podmiotu będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności, oraz numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany, i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli podmiot podlega wpisowi do tego rejestru, oraz planowany zakres prowadzenia szkoleń.

4. Do zgłoszenia dołącza się, w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej, oświadczenie o spełnieniu wymagań określonych w ust. 1 pkt 1–3, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

5. Kierownik jednostki certyfikującej personel przed dokonaniem wpisu podmiotu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia zleca kontrolę, o której mowa w ust. 10 pkt 1.

6. Jednostka prowadząca szkolenia może być równocześnie jednostką oceniającą personel, o ile spełnia wymagania dla obu jednostek, pod warunkiem udokumentowania rozdzielenia obu funkcji, szczególnie w zakresie oceny części praktycznej egzaminu.

7. Osoba, która odbyła szkolenie w jednostce prowadzącej szkolenia pełniącej jednocześnie funkcję jednostki oceniającej personel, nie może składać egzaminu w tej jednostce.

8. W przypadku spełnienia przez podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki prowadzącej szkolenia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia kierownik jednostki certyfikującej personel dokonuje wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia, zawiadamiając ten podmiot o dokonaniu wpisu.

9. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki prowadzącej szkolenia nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, kierownik jednostki certyfikującej personel odmawia dokonania wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia, zawiadamiając ten podmiot o odmowie dokonania wpisu.

10. Jednostka certyfikująca personel jest obowiązana do przeprowadzania:

1) kontroli podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki prowadzącej szkolenia przed dokonaniem wpisu podmiotu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia,

2) nie rzadziej niż co trzy lata kontroli jednostki prowadzącej szkolenia

– w celu sprawdzenia spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3; przepisy art. 26 ust. 2–9 stosuje się odpowiednio.

11. W razie stwierdzenia naruszenia przez jednostkę prowadzącą szkolenia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, kierownik jednostki certyfikującej personel wykreśla tę jednostkę prowadzącą szkolenia z rejestru jednostek prowadzących szkolenia, zawiadamiając tę jednostkę o wykreśleniu.

12. W przypadku odmowy dokonania wpisu lub wykreślenia z rejestru jednostek prowadzących szkolenia przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1. Przepisy art. 22 ust. 6–10 stosuje się.

Art. 28. [Wzory] 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór zgłoszenia podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki oceniającej personel,

2) wzór zgłoszenia podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki prowadzącej szkolenia

– kierując się koniecznością uwzględnienia zakresu informacji, jaki powinien być zawarty w zgłoszeniach.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) minimalne wymagania dotyczące wyposażenia technicznego niezbędnego do prowadzenia szkoleń i przeprowadzania egzaminów, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa osób wykonujących czynności objęte szkoleniem i egzaminem oraz zapewnienia ochrony środowiska;

2) minimalne wymagania dotyczące wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego osób przeprowadzających egzaminy oraz osób prowadzących szkolenia, kierując się potrzebą zapewnienia możliwości właściwego sprawdzenia umiejętności teoretycznych i praktycznych osób przystępujących do egzaminu lub uczestniczących w szkoleniu;

3) wymagania dotyczące przeprowadzania egzaminów, w tym:

a) wymagania dotyczące składu komisji egzaminacyjnej oraz sposobu jej działania, kierując się potrzebą zapewnienia udziału w komisji egzaminacyjnej co najmniej trzech osób z odpowiednią wiedzą teoretyczną i doświadczeniem praktycznym w zakresie objętym egzaminem oraz potrzebą zapewnienia obiektywnego działania komisji,

b) sposób organizowania i wytyczne do procedury przeprowadzania egzaminów, w tym egzaminu poprawkowego, kierując się potrzebą sprawnego i obiektywnego przeprowadzenia egzaminu oraz egzaminu poprawkowego oraz zapewnienia, aby egzaminy obejmowały część teoretyczną i część praktyczną, a także potrzebą zapewnienia przez jednostkę oceniającą personel wyposażenia technicznego umożliwiającego przeprowadzenie egzaminu w części praktycznej;

4) zakresy tematyczne egzaminów, uwzględniając minimalne wymagania zawarte w rozporządzeniu (UE) 2015/2067, rozporządzeniu (WE) nr 304/2008, rozporządzeniu (UE) 2015/2066 i rozporządzeniu (WE) nr 306/2008, a także zapewniając, że obejmą one zagadnienia teoretyczne i praktyczne dotyczące substancji kontrolowanych oraz odzysku substancji kontrolowanych i fluorowanych gazów cieplarnianych z ruchomych urządzeń, a także biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia posiadania przez personel odpowiedniego poziomu wiedzy i umiejętności w odniesieniu do wykonywanych czynności objętych certyfikatem dla personelu, w tym wiedzy i umiejętności dotyczących technologii alternatywnych w stosunku do technologii wykorzystujących substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane;

5) wzór:

a) dokumentu potwierdzającego, w celu wydania certyfikatu dla personelu, złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym oraz określającego zakres złożonego egzaminu,

b) wniosku o wydanie certyfikatu dla personelu

– kierując się potrzebą ujednolicenia tych dokumentów i wniosków;

6) wzory certyfikatów dla personelu wraz z wyszczególnieniem zakresu tych certyfikatów oraz ich opisy, uwzględniając minimalne wymagania dotyczące wydawania certyfikatów dla personelu zawarte w rozporządzeniu (UE) 2015/2067, rozporządzeniu (WE) nr 304/2008, rozporządzeniu (UE) 2015/2066 i rozporządzeniu (WE) nr 306/2008, a także potrzebę wydawania certyfikatu dla personelu w formie odpornej na zniszczenie karty o niewielkich wymiarach, konieczność zabezpieczenia certyfikatów przed podrobieniem lub przerobieniem oraz potrzebę identyfikacji jednostki certyfikującej personel, rodzaju certyfikatu oraz jego posiadacza.

Art. 29. [Obowiązek posiadania certyfikatu dla przedsiębiorców] [5] Przedsiębiorca prowadzący działalność i wykonujący czynności dla osób trzecich, polegające na instalowaniu, konserwacji lub serwisowaniu, naprawie lub likwidacji stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych lub pomp ciepła, jak również urządzeń będących stacjonarnymi systemami ochrony przeciwpożarowej zawierającymi fluorowane gazy cieplarniane, jest obowiązany posiadać certyfikat dla przedsiębiorców, o którym mowa odpowiednio w rozporządzeniu (UE) 2015/2067 albo w rozporządzeniu (WE) nr 304/2008.

Art. 30. [Certyfikat dla przedsiębiorców] 1. Certyfikat dla przedsiębiorców wydaje jednostka certyfikująca przedsiębiorców.

2. Certyfikat dla przedsiębiorców może uzyskać przedsiębiorca, który:

1) spełnia wymagania odpowiednie do rodzaju prowadzonej działalności, określone w rozporządzeniu (UE) 2015/2067 albo rozporządzeniu (WE) nr 304/2008, w szczególności:

a) posiada i stosuje w głównym miejscu wykonywania działalności oraz we wszystkich oddziałach procedury prowadzenia działalności,

b) posiada w głównym miejscu wykonywania działalności oraz we wszystkich oddziałach wdrożony system dokumentowania czynności wykonywanych przez personel posiadający odpowiedni certyfikat dla personelu,

c) dysponuje w głównym miejscu wykonywania działalności oraz we wszystkich oddziałach wyposażeniem technicznym spełniającym minimalne wymagania odpowiednie do zakresu prowadzonej działalności;

2) będąc osobą fizyczną nie został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko środowisku w związku z prowadzoną działalnością albo za takie przestępstwo nie zostały skazane osoby wchodzące w skład organów przedsiębiorcy będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną;

3) złoży do jednostki certyfikującej przedsiębiorców wniosek o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców.

3. Certyfikat dla przedsiębiorców jest wydawany bezterminowo.

4. Do wniosku o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców dołącza się oświadczenie o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Wniosek o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców zawiera:

1) nazwę wnioskodawcy;

2) adres i siedzibę, a w przypadku gdy przedsiębiorcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności;

3) numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany, i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli podlega wpisowi do tego rejestru;

4) prośbę o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców w określonym zakresie;

5) oświadczenie woli o wykonywaniu działalności zgodnie z zakresem certyfikatu dla przedsiębiorców.

7. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, spełnienia przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców wydaje przedsiębiorcy certyfikat dla przedsiębiorców i dokonuje wpisu do rejestru wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców, zawiadamiając tego przedsiębiorcę o dokonaniu wpisu.

8. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, niespełnienia przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców odmawia wydania certyfikatu dla przedsiębiorców, zawiadamiając tego przedsiębiorcę o odmowie.

9. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla przedsiębiorców przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1. Przepisy art. 22 ust. 6–10 stosuje się odpowiednio.

10. W przypadku utraty, zniszczenia lub uszkodzenia certyfikatu dla przedsiębiorców w stopniu uniemożliwiającym jego odczytanie jednostka certyfikująca przedsiębiorców wydaje na wniosek przedsiębiorcy wtórnik certyfikatu dla przedsiębiorców.

11. Przedsiębiorca, który po uzyskaniu wtórnika certyfikatu dla przedsiębiorców odzyskał utracony certyfikat dla przedsiębiorców, jest obowiązany zwrócić ten certyfikat do jednostki certyfikującej przedsiębiorców.

12. Przedsiębiorca, który wnioskuje o zmianę danych certyfikatu dla przedsiębiorców, składa wniosek do jednostki certyfikującej przedsiębiorców wraz z posiadanym aktualnie certyfikatem, którego dane mają być zmienione.

Art. 31. [Delegacja] 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wskaże, w drodze rozporządzenia, podmiot pełniący funkcję jednostki certyfikującej przedsiębiorców oraz podmiot pełniący funkcję jednostki certyfikującej personel, kierując się potrzebą zapewnienia bezstronności i niezależności jednostki certyfikującej przedsiębiorców lub personel, dotychczasowym doświadczeniem podmiotu w certyfikacji przedsiębiorców lub personelu, a także możliwością pełnienia przez ten podmiot funkcji jednostki certyfikującej dla sektorów i rodzajów działalności objętych obowiązkiem uzyskiwania certyfikatów dla przedsiębiorców oraz koniecznością spełnienia wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2015/2067 i rozporządzeniu (WE) nr 304/2008 lub możliwością pełnienia przez ten podmiot funkcji jednostki certyfikującej personel dla wszystkich sektorów i rodzajów czynności objętych obowiązkiem uzyskiwania certyfikatów dla personelu.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad jednostką certyfikującą personel w zakresie prowadzenia działalności określonej w art. 23 ust. 1 oraz nad jednostką certyfikującą przedsiębiorców w zakresie prowadzenia działalności określonej w art. 32 ust. 1.

3. Podmiot pełniący funkcję jednostki certyfikującej przedsiębiorców może jednocześnie pełnić funkcję jednostki certyfikującej personel.

Art. 32. [Wykonywanie czynności wynikających z rozporządzenia (UE) 2015/2067 oraz rozporządzenia (WE) nr 304/2008] 1. Jednostka certyfikująca przedsiębiorców wykonuje czynności wynikające z rozporządzenia (UE) 2015/2067 oraz rozporządzenia (WE) nr 304/2008, a także:

1) tworzy, prowadzi i udostępnia na swojej stronie internetowej rejestr wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców;

2) przeprowadza kontrole przedsiębiorcy, każdorazowo przed wydaniem certyfikatu dla przedsiębiorców i nie rzadziej niż raz na 7 lat po wydaniu certyfikatu, w celu sprawdzenia spełniania warunków określonych w art. 30 ust. 2 pkt 1 i 2.

2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, prowadzony jest w postaci elektronicznej przy użyciu systemów teleinformatycznych, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Administratorem danych zawartych w rejestrze, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest jednostka certyfikująca przedsiębiorców.

3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera:

1) numer certyfikatu dla przedsiębiorców;

2) nazwę przedsiębiorcy;

3) typ certyfikatu dla przedsiębiorców;

4) informację o wydaniu, zawieszeniu, odwieszeniu lub cofnięciu certyfikatu dla przedsiębiorców.

4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest jawny, a korzystanie z niego jest bezpłatne.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania kontroli spełniania warunków określonych w art. 30 ust. 2 pkt 1 i 2, kierując się potrzebą sprawdzenia prawidłowości wypełniania nałożonych na przedsiębiorcę obowiązków.

Art. 33. [Zawieszenie certyfikatu] 1. Kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców zawiesza certyfikat dla przedsiębiorców i dokonuje wpisu w rejestrze wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców w razie stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, niespełnienia przez przedsiębiorcę któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1 i 2.

2. Kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców na wniosek przedsiębiorcy, którego certyfikat został zawieszony, odwiesza zawieszony certyfikat dla przedsiębiorców i dokonuje wpisu w rejestrze wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców, jeżeli powtórna kontrola, przeprowadzona nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku o odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców, wykaże, że przedsiębiorca ten spełnia warunki określone w art. 30 ust. 2 pkt 1 i 2.

3. Kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców cofa certyfikat dla przedsiębiorców i dokonuje wpisu w rejestrze wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców, jeżeli:

1) kontrola przedsiębiorcy posiadającego certyfikat dla przedsiębiorców, który został już wcześniej zawieszony, wykaże, że przedsiębiorca nie spełnia warunków określonych w art. 30 ust. 2 pkt 1 i 2;

2) przedsiębiorca będący osobą fizyczną albo osobą wchodzącą w skład organów przedsiębiorcy będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko środowisku w związku z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością.

4. O zawieszeniu, cofnięciu albo odwieszeniu certyfikatu dla przedsiębiorców kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców zawiadamia przedsiębiorcę.

5. W przypadku zawieszenia, cofnięcia lub odmowy odwieszenia certyfikatu dla przedsiębiorców, przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1. Przepisy art. 22 ust. 6–10 stosuje się odpowiednio.

Art. 34. [Opłaty] 1. Jednostka certyfikująca przedsiębiorców pobiera opłaty za:

1) rozpatrzenie wniosku o wydanie lub odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców i wydanie lub odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców;

2) dokonanie wpisu lub wpisu o odwieszeniu do rejestru wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców;

3) wydanie wtórnika certyfikatu;

4) zmianę danych certyfikatu dla przedsiębiorców.

2. Maksymalna jednostkowa wysokość opłat jest ustalana w odniesieniu do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, obowiązującego w dniu złożenia wniosku i wynosi za:

1) rozpatrzenie wniosku o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców, wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonanie wpisu do rejestru wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców – łącznie 50% tego wynagrodzenia;

2) rozpatrzenie wniosku o odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców, odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonanie wpisu o odwieszeniu w rejestrze wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców – łącznie 25% tego wynagrodzenia.

3. Opłata za wydanie wtórnika certyfikatu dla przedsiębiorców lub zmianę danych certyfikatu dla przedsiębiorców wynosi 50 zł za każdy wydany wtórnik lub zmieniony certyfikat.

4. Opłaty stanowią dochód jednostki certyfikującej przedsiębiorców i są przeznaczane na zadania związane z czynnościami wydawania certyfikatów dla przedsiębiorców, dokonywania wpisów do rejestru wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców oraz kontrolą przedsiębiorców, którym mają być wydane lub zostały wydane certyfikaty dla przedsiębiorców.

5. Dowód uiszczenia opłaty jest załączany do wniosku o dokonanie czynności, której dotyczy opłata.

6. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla przedsiębiorców i dokonania wpisu do rejestru wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców albo odmowy odwieszenia certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonania wpisu o odwieszeniu w rejestrze wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców opłata podlega zwrotowi, w terminie 30 dni od dnia odmowy.

7. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności danych zawartych we wniosku;

2) wzór certyfikatu dla przedsiębiorców i jego opis, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności danych zawartych w certyfikacie, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2067 oraz rozporządzeniem (WE) nr 304/2008, oraz potrzebą wydawania certyfikatu dla przedsiębiorców w formie odpornej na zniszczenie i zabezpieczonej przed podrobieniem lub przerobieniem;

3) wysokość jednostkowych stawek opłat za rozpatrzenie wniosku o wydanie albo odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców, wydanie albo odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonanie wpisu do rejestru wydanych, zawieszonych, odwieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców, kierując się oceną wysokości ponoszonych kosztów, z uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.

8. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wyposażenie techniczne, odpowiednie do działalności, o której mowa w art. 29, procedury prowadzenia działalności oraz system dokumentowania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2, kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa osób wykonujących czynności w zakresie instalacji, konserwacji lub serwisowania, a także naprawy i likwidacji stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych lub pomp ciepła, urządzeń będących stacjonarnymi systemami ochrony przeciwpożarowej, zawierających fluorowane gazy cieplarniane, jak również zapewnienia ochrony środowiska.

Art. 37. [Czynności polegające na odzysku substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji - szkolenie] 1. Osoba fizyczna wykonująca czynność polegającą na odzysku substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych jest obowiązana do posiadania zaświadczenia o odbytym szkoleniu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 307/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego, na mocy rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania w zakresie programów szkoleniowych oraz warunki wzajemnego uznawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu dla personelu w odniesieniu do wykorzystywanych w niektórych pojazdach silnikowych systemów klimatyzacyjnych zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 92 z 03.04.2008, str. 25), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 307/2008”.

2. Jednostkami prowadzącymi szkolenia w zakresie odzysku substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych i uprawnionymi do wydawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 307/2008 mogą być podmioty, które:

1) prowadzą działalność w zakresie dokonywania napraw i przeglądów systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych lub prowadzenia badań w zakresie klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;

2) zatrudniają osoby posiadające odpowiednią wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne, umożliwiające prowadzenie szkoleń, w szczególności posiadające udokumentowaną co najmniej 3-miesięczną praktykę w wykonywaniu napraw i przeglądów systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;

3) dysponują materiałami szkoleniowymi oraz odpowiednim wyposażeniem technicznym niezbędnym do prowadzenia szkoleń w części praktycznej w zakresie tematycznym zgodnym z zakresem programu szkolenia określonym w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008, z uwzględnieniem zagadnień dotyczących odzysku substancji kontrolowanych i fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych oraz stosowania w tych systemach alternatywnych dla fluorowanych gazów cieplarnianych czynników chłodniczych;

4) uzyskały wpis do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu.

3. Jednostki, o których mowa w ust. 2, są obowiązane do tworzenia, prowadzenia oraz udostępniania na swojej stronie internetowej rejestrów wydanych zaświadczeń o odbytym szkoleniu.

4. Rejestry, o których mowa w ust. 3, są prowadzone w postaci elektronicznej przy użyciu systemów teleinformatycznych, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Administratorami danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 3, są jednostki prowadzące szkolenia.

5. Rejestry, o których mowa w ust. 3, zawierają:

1) numer wydanego zaświadczenia o odbytym szkoleniu;

2) imię i nazwisko osoby, która uzyskała zaświadczenie o odbytym szkoleniu.

6. Rejestry, o których mowa w ust. 3, są jawne, a korzystanie z nich jest bezpłatne.

7. Podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki, o której mowa w ust. 2, jest obowiązany zgłosić do jednostki certyfikującej personel zamiar rozpoczęcia prowadzenia szkoleń i wydawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu, w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej. Zgłoszenie w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

8. Zgłoszenie zawiera:

1) nazwę podmiotu;

2) adres i siedzibę, a w przypadku gdy podmiotem zamierzającym pełnić funkcję jednostki, o której mowa w ust. 2, jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą – adres wykonywania działalności;

3) numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany, i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli podmiot podlega wpisowi do tego rejestru.

9. Do zgłoszenia dołącza się, w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej, oświadczenie o spełnieniu wymagań określonych w ust. 2 pkt 1–3, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

10. Kierownik jednostki certyfikującej personel przed dokonaniem wpisu podmiotu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu zleca kontrolę, o której mowa w ust. 13.

11. W przypadku spełnienia przez podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki, o której mowa w ust. 2, wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, kierownik jednostki certyfikującej personel, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia, dokonuje wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu, zawiadamiając o dokonaniu wpisu ten podmiot.

12. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki, o której mowa w ust. 2, nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, kierownik jednostki certyfikującej personel odmawia dokonania wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu, zawiadamiając o odmowie ten podmiot.

13. Jednostka certyfikująca personel przeprowadza kontrolę przed dokonaniem wpisu podmiotu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu i nie rzadziej niż raz na 3 lata, w celu stwierdzenia, czy spełniają one wymagania określone w ust. 2 pkt 1–3.

14. Do kontroli jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu przepisy art. 26 ust. 2–9 stosuje się odpowiednio.

15. W razie stwierdzenia naruszenia przez jednostkę wydającą zaświadczenia o odbytym szkoleniu wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, kierownik jednostki certyfikującej personel wykreśla tę jednostkę z rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu, zawiadamiając tę jednostkę o wykreśleniu.

16. W przypadku odmowy wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu albo wykreślenia jednostki z tego rejestru przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 35 ust. 1. Przepisy art. 22 ust. 6–10 stosuje się.

17. Zaświadczenie o odbytym szkoleniu wydawane jest zgodnie ze wzorem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 6.

Art. 38. [Opłaty] 1. Jednostka certyfikująca personel pobiera opłaty za:

1) rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki wydającej zaświadczenia o odbytym szkoleniu;

2) dokonanie wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu.

2. Opłaty stanowią dochód jednostki certyfikującej personel i są przeznaczane na zadania związane z dokonaniem wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu oraz kontrolą jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu.

3. Dowód uiszczenia opłat jest załączany do zgłoszenia o zamiarze pełnienia funkcji jednostki wydającej zaświadczenia o odbytym szkoleniu.

4. W przypadku odmowy wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podlega zwrotowi, w terminie 30 dni od dnia odmowy wpisu.

5. Maksymalna jednostkowa wysokość opłat jest ustalana w odniesieniu do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, obowiązującego w dniu złożenia wniosku i wynosi za:

1) dokonanie wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu – 5% tego wynagrodzenia;

2) rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki wydającej zaświadczenia o odbytym szkoleniu – 70% tego wynagrodzenia.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania dotyczące wyposażenia technicznego, jakim powinna dysponować jednostka prowadząca szkolenia w zakresie odzysku substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych, kierując się zakresem części praktycznej szkoleń określonym w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008, jak też potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa osób wykonujących czynności objęte szkoleniem oraz zapewnienia ochrony środowiska;

2) minimalne wymagania dotyczące wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego osób prowadzących szkolenia, kierując się potrzebą zapewnienia możliwości właściwego przeszkolenia pod kątem umiejętności teoretycznych i praktycznych osób uczestniczących w szkoleniu;

3) wzór zaświadczenia o odbytym szkoleniu, uwzględniając informacje dotyczące treści zaświadczeń określone w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008;

4) wysokość jednostkowych stawek opłat, kierując się oceną wysokości ponoszonych kosztów, z uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.

Art. 40. [Sprawozdania sporządzane w postaci elektronicznej] 1. Sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, stanowią element bazy danych, o której mowa w art. 41 ust. 1, i są sporządzane w postaci elektronicznej. Przed sporządzeniem pierwszego sprawozdania podmiot jest obowiązany do zarejestrowania się w bazie danych poprzez wypełnienie w tej bazie formularza rejestracyjnego.

2. Sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, są przekazywane raz w roku do dnia 28 lutego za rok poprzedni.

3. Sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, zawierają:

1) rodzaj substancji kontrolowanych, nowych substancji oraz fluorowanych gazów cieplarnianych i pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, ich nazwy chemiczne i oznaczenie ASHRAE – Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Ogrzewnictwa, Chłodnictwa i Klimatyzacji;

2) ilość każdej substancji kontrolowanej, nowej substancji oraz każdego z fluorowanych gazów cieplarnianych i pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych:

a) przywiezionych z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,

b) przywiezionych spoza Unii Europejskiej,

c) zawartych w przywiezionych i wytworzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktach i urządzeniach,

d) zakupionych lub nabytych nieodpłatnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e) odzyskanych we własnym zakresie,

f) wstępnie oczyszczonych we własnym zakresie w ramach recyklingu,

g) zregenerowanych we własnym zakresie,

h) wywiezionych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,

i) wywiezionych poza Unię Europejską,

j) zawartych w wywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktach i urządzeniach,

k) sprzedanych lub przekazanych nieodpłatnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyodrębnieniem sprzedanych lub przekazanych nieodpłatnie do recyklingu, regeneracji lub zniszczenia oraz do innych celów,

l) zastosowanych w poszczególnych sektorach z podaniem rodzaju zastosowania,

m) poddanych zniszczeniu we własnym zakresie,

n) zmagazynowanych na dzień 1 stycznia i 31 grudnia roku, którego dotyczy sprawozdanie,

o) utraconych w trakcie roku, którego dotyczy sprawozdanie – z wyodrębnieniem ilości substancji kontrolowanych, nowych substancji, fluorowanych gazów cieplarnianych lub pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych utraconych wskutek wycieku lub z innych przyczyn.

4. Ilości każdej substancji lub gazu, o których mowa w ust. 3 pkt 2, poza przywozem, wywozem lub stosowaniem tych substancji lub gazów do celów laboratoryjnych lub analitycznych oraz produkcją, przywozem i wywozem produktów i urządzeń, podaje się z dokładnością do 0,1 kg, przyjmując, że wartości do 49 g zaokrągla się w dół, a wartości od 50 g zaokrągla się w górę. W przypadku przywozu, wywozu lub stosowania substancji lub gazów, o których mowa w ust. 3 pkt 2, do celów laboratoryjnych lub analitycznych ilości tych substancji lub gazów podaje się z dokładnością do 0,001 kg, przyjmując, że wartości do 0,49 g zaokrągla się w dół, a wartości od 0,50 g zaokrągla się w górę. W przypadku produkcji, przywozu i wywozu produktów i urządzeń ilość każdej substancji lub gazu zawartej w 1 kg masy produktu lub w 1 sztuce urządzenia podaje się z dokładnością do 0,001 kg, przyjmując, że wartości do 0,49 g zaokrągla się w dół, a wartości od 0,50 g zaokrągla się w górę.

5. Podmioty, o których mowa w art. 39 ust. 1, będące jednostkami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, raz w roku, w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, którego dotyczą dane, przekazują, w postaci elektronicznej, Ministrowi Obrony Narodowej roczne sprawozdania zawierające informacje, o których mowa w ust. 3.

6. Minister Obrony Narodowej przygotowuje zbiorcze zestawienie sprawozdań, o których mowa w ust. 5, i przesyła je, w postaci elektronicznej, do wyspecjalizowanej jednostki do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego to zestawienie dotyczy.

7. W przypadku gdy substancja kontrolowana lub nowa substancja jest zawarta w mieszaninie, w sprawozdaniu podaje się nazwę handlową i procentowy skład wagowy mieszaniny oraz dane dotyczące ilości tej mieszaniny.

8. W przypadku gdy fluorowany gaz cieplarniany lub pozostały fluorowany gaz cieplarniany jest mieszaniną w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 517/2014, w sprawozdaniu podaje się oznaczenie ASHRAE – Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Ogrzewnictwa, Chłodnictwa i Klimatyzacji i procentowy skład wagowy mieszaniny oraz dane dotyczące ilości tej mieszaniny.

Art. 41. [Baza danych] 1. Dane zawarte w sprawozdaniach, o których mowa w art. 39 ust. 1, przekazywane przez podmioty prowadzące działalność w poszczególnych sektorach, gromadzi się w bazie danych, zwanej dalej „bazą danych”.

2. Wszelkie dane zawarte w bazie danych, o której mowa w ust. 1, są zabezpieczone, a dostęp do nich mają wyłącznie osoby upoważnione przez kierownika wyspecjalizowanej jednostki.

3. [6] (uchylony)

3a. Dane, o których mowa w ust. 1, są gromadzone odrębnie dla każdego podmiotu przekazującego sprawozdanie, o którym mowa w art. 39 ust. 1.

3b. Zapisywanie danych, o których mowa w ust. 1, w systemie następuje po zatwierdzeniu ich kompletności i poprawności przez osobę przekazującą dane.

3c. Do czasu zatwierdzenia, o którym mowa w ust. 3b, system umożliwia tymczasowe zapisanie danych, o których mowa w ust. 1, przez osobę przekazującą dane, oraz ich modyfikację i uzupełnianie.

3d. Dane podmiotów i osób przekazujących sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, są zabezpieczone przed:

1) działaniem osób lub oprogramowania, których celem jest uzyskanie nieuprawnionego dostępu do bazy lub dokonywanie nieuprawnionej zmiany danych w bazie;

2) utratą danych w bazie spowodowaną w szczególności awarią zasilania lub zakłóceniami w sieci zasilającej.

3e. Dane podmiotów i osób przekazujących sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, są chronione przez zastosowanie mechanizmów:

1) ochrony przed nieuprawnionym dostępem, w szczególności przez zastosowanie zapory sieciowej;

2) ochrony przed oprogramowaniem złośliwym, w szczególności przez zastosowanie oprogramowania antywirusowego;

3) zapewnienia dostępności danych, w szczególności przez tworzenie kopii zapasowych danych;

4) zapewnienia poufności danych, w szczególności przez przechowywanie danych w formie zaszyfrowanej;

5) rozliczalności działań związanych z dostępem do danych;

6) reagowania na incydenty związane z bezpieczeństwem danych, w szczególności mechanizmów:

a) monitorowania aktualności wdrożonych zabezpieczeń,

b) wykrywania incydentów,

c) podejmowania działań związanych z wyjaśnianiem zaistniałych incydentów,

d) przywracania systemu teleinformatycznego, w którym są przetwarzane dane, do stanu niezakłóconego funkcjonowania po zaistniałym incydencie.

3f. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi wzór sprawozdania, o którym mowa w art. 39 ust. 1, oraz wzór sprawozdania, o którym mowa w art. 40 ust. 5, w formie dokumentu elektronicznego.

4. Podmioty użytkujące systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice zawierające halony i przeznaczone do zastosowań krytycznych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009, przekazują do wyspecjalizowanej jednostki sprawozdania zawierające informacje o ilościach halonów zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu lub obiektach na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, zastosowanych w tych rodzajach sprzętu lub obiektach i wyemitowanych z nich w ciągu roku objętego sprawozdaniem oraz zmagazynowanych na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, a także informacje o postępie w zastępowaniu halonów i działaniach podjętych w celu ograniczenia emisji halonów, w postaci elektronicznej, do dnia 28 lutego za rok poprzedni.

5. Podmioty użytkujące systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice zawierające halony i przeznaczone do zastosowań krytycznych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009, będące na wyposażeniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przekazują do Ministra Obrony Narodowej sprawozdania, o których mowa w ust. 4, w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej, w terminie do dnia 28 lutego za rok poprzedni. Sprawozdania w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. Minister Obrony Narodowej przygotowuje zbiorcze zestawienie sprawozdań i przekazuje je do wyspecjalizowanej jednostki, w postaci elektronicznej, do dnia 31 marca za rok poprzedni.

6. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego sposobu przekazywania danych o ilościach poszczególnych halonów zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu i poszczególnych rodzajach obiektów, a także o ilościach poszczególnych halonów zastosowanych i zmagazynowanych do poszczególnych zastosowań krytycznych i działaniach, jakie są podejmowane przez użytkowników w celu zastosowania technologii alternatywnych.

Art. 43. [Uznawanie certyfikatów lub zaświadczeń wydanych w innych państwach członkowskich UE] Certyfikaty lub zaświadczenia wydane w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej są uznawane, gdy posiadacz certyfikatu lub zaświadczenia dysponuje tłumaczeniem przysięgłym certyfikatu lub zaświadczenia na język polski.

Art. 44. [Przekazywanie kopii licencji] Kopie licencji, o których mowa w art. 18 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, są przekazywane bezpośrednio do wyspecjalizowanej jednostki.

Art. 46. [Kontrola przeprowadzana przez organy Krajowej Administracji Skarbowej] 1. Organy Krajowej Administracji Skarbowej kontrolują przywóz i wywóz substancji zubożających warstwę ozonową i fluorowanych gazów cieplarnianych oraz produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane lub od nich uzależnionych.

2. Substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane, a także produkty i urządzenia zawierające substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane lub od nich uzależnione zatrzymane przez organ celny w związku z nielegalnym wprowadzeniem na obszar celny Unii Europejskiej podlegają cofnięciu poza ten obszar, a w przypadku gdy cofnięcie nie jest możliwe – towary te są traktowane jako odpady i podlegają unieszkodliwieniu w trybie określonym w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875) na koszt osoby, na której ciążą obowiązki wynikające z przepisów prawa celnego.

3. W przypadku braku możliwości unieszkodliwienia substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych, a także pozostałych towarów wymienionych w ust. 2, na koszt osoby, o której mowa w ust. 2, koszty unieszkodliwienia pokrywane są ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

4. Środki, o których mowa w ust. 3, przeznaczone na unieszkodliwienie substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych, a także pozostałych towarów wymienionych w ust. 2, realizowane przez państwową jednostkę budżetową, są przekazywane tej jednostce zgodnie z art. 410c ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, 1378 i 1565).

5. Organy Krajowej Administracji Skarbowej przedkładają ministrowi właściwemu do spraw klimatu, do dnia 31 marca roku następnego, sprawozdanie zawierające:

1) raport z przypadków zatrzymania substancji kontrolowanej, a także produktu lub urządzenia zawierających taką substancję lub od niej uzależnionych, w danym roku kalendarzowym, w tym:

a) roczne dane o ilości zatrzymanej substancji kontrolowanej, a także o ilości zatrzymanego produktu i urządzenia zawierających taką substancję lub od niej uzależnionych, oraz o terminie przekazania ich do unieszkodliwienia, z podaniem nazwy i adresu podmiotu, któremu ta substancja, produkt lub urządzenie zostały przekazane do unieszkodliwienia,

b) roczne zestawienie wszczętych, kontynuowanych i zakończonych postępowań w stosunku do osób, które dokonały nielegalnego przywozu lub wywozu substancji kontrolowanej, a także produktu lub urządzenia zawierających taką substancję lub od niej uzależnionych;

2) informację o przeprowadzonych w danym roku kalendarzowym szkoleniach i działaniach promocyjnych, wspomagających ograniczenie nielegalnego przywozu lub wywozu substancji kontrolowanych, a także produktów i urządzeń zawierających taką substancję lub od niej uzależnionych.

6. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 5, w formie dokumentu elektronicznego.

Art. 48. [Administracyjna kara pieniężna w wysokości od 4000 do 15 000 zł] Administracyjną karę pieniężną w wysokości od 4000 zł do 15 000 zł wymierza się za:

1) niezapewnienie, wbrew art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, dokonania odzysku do celów recyklingu, regeneracji lub zniszczenia halonów;

2) niezapewnienie, wbrew art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, dokonania odzysku do celów recyklingu, regeneracji lub zniszczenia substancji kontrolowanych niebędących halonami;

3) niezapewnienie, wbrew art. 22 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, dokonania odzysku lub zniszczenia substancji kontrolowanych niebędących halonami zawartych w innych produktach i urządzeniach niż określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, w zakresie, w jakim jest to osiągalne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, w celu zapewnienia ich recyklingu, regeneracji lub zniszczenia;

4) niezapewnienie, wbrew art. 22 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, dokonania odzysku lub zniszczenia halonów zawartych w innych produktach i urządzeniach niż określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, w zakresie, w jakim jest to osiągalne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, w celu zapewnienia ich recyklingu, regeneracji lub zniszczenia;

5) niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających substancje kontrolowane oraz ich obiegów w terminach, o których mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;

6) niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających substancje kontrolowane w terminach, o których mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;

7) niezapewnienie wykonania kontroli szczelności, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, albo niespełnienie wymogów kontroli, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1516/2007, z wyłączeniem stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej;

8) niezapewnienie wykonania kontroli szczelności albo niespełnienie wymogów kontroli, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1516/2007, w odniesieniu do stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających fluorowane gazy cieplarniane w terminach, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

9) niezapewnienie, wbrew art. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, zainstalowania systemów wykrywania wycieków, z wyłączeniem stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej;

10) niezapewnienie w terminie, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, kontroli systemów wykrywania wycieków, z wyłączeniem stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej;

11) niezapewnienie, wbrew art. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, zainstalowania w stacjonarnych systemach ochrony przeciwpożarowej zawierających fluorowane gazy cieplarniane w ilości 500 ton ekwiwalentu CO₂ lub większej systemów wykrywania wycieków;

12) niezapewnienie w terminie, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, kontroli systemów wykrywania wycieków zainstalowanych w stacjonarnych systemach ochrony przeciwpożarowej zawierających fluorowane gazy cieplarniane w ilości 500 ton ekwiwalentu CO₂ lub większej;

13) niezapewnienie, wbrew art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, dokonania właściwego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych;

14) niezapewnienie, wbrew art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, dokonania odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych;

15) niezapewnienie, wbrew art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, dokonania odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych;

16) przekazanie, wbrew art. 10 ust. 4, substancji kontrolowanych niebędących halonami osobom fizycznym na ich własne potrzeby;

17) przekazanie, wbrew art. 10 ust. 4, halonów osobom fizycznym na ich własne potrzeby;

18) przekazanie, wbrew art. 10 ust. 5, fluorowanych gazów cieplarnianych osobom fizycznym na ich własne potrzeby;

19) niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających fluorowane gazy cieplarniane oraz ich obiegów przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 1, albo zawierających substancje kontrolowane oraz ich obiegów przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 4;

20) niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających fluorowane gazy cieplarniane przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 2, albo zawierających substancje kontrolowane przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 4;

21) niezapewnienie, wbrew art. 20 ust. 4, dokonania odzysku substancji kontrolowanych niebędących halonami zawartych w innych produktach i urządzeniach niż określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 przez personel posiadający odpowiedni certyfikat;

22) niezapewnienie, wbrew art. 20 ust. 4, dokonania odzysku halonów zawartych w innych produktach i urządzeniach niż określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 przez personel posiadający odpowiedni certyfikat;

23) prowadzenie szkolenia dla osób fizycznych ubiegających się o certyfikat dla personelu, bez uzyskania wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia, o którym mowa w art. 27 ust. 8;

24) wydanie zaświadczenia bez uzyskania wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu, o którym mowa w art. 37 ust. 11;

25) niezapewnienie, wbrew art. 10 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, aby podmiot, któremu zleca się wykonanie czynności, o której mowa w art. 10 ust. 1 tego rozporządzenia, posiadał certyfikat niezbędny dla danego zastosowania i wykonywanej czynności, z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej;

26) niezapewnienie, wbrew art. 10 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, aby podmiot, któremu zleca się wykonanie czynności, o której mowa w art. 10 ust. 1 tego rozporządzenia, posiadał certyfikat w zakresie systemów ochrony przeciwpożarowej;

27) nabycie, wbrew art. 10 ust. 1, substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego lub, wbrew art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, fluorowanego gazu cieplarnianego, bez posiadania certyfikatu dla personelu odpowiedniego do wykonywanych czynności związanych z substancjami kontrolowanymi lub fluorowanymi gazami cieplarnianymi albo – w przypadku czynności serwisowych i naprawczych systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych – bez posiadania zaświadczenia o odbytym szkoleniu albo w obu przypadkach bez zatrudnienia osoby z takim certyfikatem lub takim zaświadczeniem albo bez posiadania certyfikatu dla przedsiębiorcy;

28) przeprowadzenie egzaminu bez uzyskania wpisu do rejestru jednostek oceniających personel, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 4;

29) prowadzenie działalności bez posiadania certyfikatu dla przedsiębiorców, o którym mowa w art. 29, z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej;

30) prowadzenie działalności bez posiadania certyfikatu dla przedsiębiorców, o którym mowa w art. 29, w zakresie systemów ochrony przeciwpożarowej;

31) sprzedaż, wbrew art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, fluorowanego gazu cieplarnianego, bez upewnienia się zgodnie z wymogiem określonym w art. 13a ust. 1, że kupujący posiada certyfikat dla personelu odpowiedni do wykonywanych czynności związanych z fluorowanymi gazami cieplarnianymi albo – w przypadku czynności serwisowych i naprawczych systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych – zaświadczenie o odbytym szkoleniu, albo że jest podmiotem zatrudniającym taką osobę;

32) nieprowadzenie, wbrew art. 13a ust. 3 oraz wbrew art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, dokumentacji dotyczącej nabywców fluorowanych gazów cieplarnianych;

33) celowe uwalnianie fluorowanych gazów cieplarnianych wbrew art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapobieganie wyciekowi fluorowanych gazów cieplarnianych wbrew art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie naprawy bez zbędnej zwłoki wbrew art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie kontroli czy naprawa była skuteczna w ciągu 1 miesiąca zgodnie z art. 3 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia 517/2014, z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej;

34) celowe uwalnianie fluorowanych gazów cieplarnianych wbrew art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapobieganie wyciekowi fluorowanych gazów cieplarnianych wbrew art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie naprawy bez zbędnej zwłoki wbrew art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie kontroli czy naprawa była skuteczna w ciągu 1 miesiąca zgodnie z art. 3 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia 517/2014, w zakresie systemów ochrony przeciwpożarowej.

Art. 49. [Administracyjna kara pieniężna w wysokości od 6000 do 45 000 zł] Administracyjną karę pieniężną w wysokości od 6000 zł do 45 000 zł wymierza się za:

1) zastosowanie, wbrew art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, heksafluorku siarki;

2) wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, produktów i urządzeń wymienionych w załączniku III do tego rozporządzenia, z wyłączeniem stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej;

3) wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, produktów i urządzeń wymienionych w załączniku III do tego rozporządzenia, w odniesieniu do stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej;

4) sprzedaż, wbrew art. 11 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, niehermetycznie zamkniętych urządzeń bez dowodu spełniającego wymagania określone w art. 13a ust. 1 i 2;

5) wprowadzenie, wbrew art. 16 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, do obrotu fluorowanych gazów cieplarnianych bez uprzedniego uzyskania kontyngentu na wprowadzanie wodorofluorowęglowodorów do obrotu lub przekroczenie ilości przyznanych w kontyngencie;

6) stosowanie, wbrew art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, fluorowanych gazów cieplarnianych;

7) niewypełnienie obowiązku rejestracyjnego określonego w art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

8) nieprowadzenie, wbrew art. 13a ust. 3, rejestru sprzedanych niehermetycznie zamkniętych urządzeń napełnionych fluorowanymi gazami cieplarnianymi;

9) nieprzedstawienie, wbrew art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, organom celnym w chwili wprowadzania fluorowanych gazów cieplarnianych do obrotu dowodu określonego w art. 13a ust. 4;

10) wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych lub pomp ciepła napełnionych wodorofluorowęglowodorami bez uprzedniego uzyskania upoważnienia na wykorzystanie kontyngentu zgodnie z art. 18 ust. 2 tego rozporządzenia;

11) niesporządzenie, wbrew art. 14 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, deklaracji zgodności lub niezapewnienie weryfikacji dokumentacji i deklaracji zgodności przez niezależnego audytora.

Art. 50. [Administracyjna kara pieniężna w przypadku niezrealizowania przez wyspecjalizowaną jednostkę zaleceń] 1. W przypadku niezrealizowania przez wyspecjalizowaną jednostkę zaleceń, o których mowa w art. 18 ust. 6, minister właściwy do spraw klimatu nakłada na wyspecjalizowaną jednostkę, w drodze decyzji administracyjnej, administracyjną karę pieniężną w wysokości od 20 000 zł do 250 000 zł, w zależności od wagi zaleceń oraz stopnia uchybienia w ich realizacji przez wyspecjalizowaną jednostkę.

2. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw klimatu. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–21, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 16, 18, 19, 21, 23–25, 27–29, 31–33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 17, 20, 22, 26, 30 i 34 oraz art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw klimatu.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

Art. 52. [Odpowiedzialność za produkcję, przywóz, wywóz, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie substancji wbrew zakazom lub bez dochowania warunków] 1. Kto, wbrew zakazom lub bez dochowania warunków, o których mowa w art. 4–13, art. 15, art. 17, art. 20 i art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, produkuje, przywozi, wywozi, wprowadza do obrotu lub stosuje substancje zubożające warstwę ozonową lub produkty i urządzenia zawierające substancje kontrolowane lub od nich uzależnione,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie,

podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Art. 53. [Odpowiedzialność za wydanie bez uprawnienia certyfikatu dla personelu lub certyfikatu dla przedsiębiorców] Kto, nie będąc do tego uprawnionym, wydaje certyfikat dla personelu lub certyfikat dla przedsiębiorców,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 55. (pominięty)

Art. 56. (pominięty)

Art. 57. (pominięty)

Art. 58. (pominięty)

Art. 59. (pominięty)

Art. 61. [Pierwsza kontrola przedsiębiorcy] 1. W okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy jednostka certyfikująca przedsiębiorców przed wydaniem certyfikatu dla przedsiębiorców nie jest obowiązana do przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, pierwsza kontrola przedsiębiorcy, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, przeprowadzana jest nie później niż przed upływem 2 lat od dnia wejścia w życia niniejszej ustawy.

Art. 62. [Świadectwa kwalifikacji] Świadectwa kwalifikacji wydane na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 71, zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, zastępując w swoim zakresie certyfikaty dla personelu, o których mowa w art. 20 niniejszej ustawy, w stosunku do czynności wykonywanych w odniesieniu do substancji kontrolowanych wymagających, zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, posiadania certyfikatu dla personelu.

Art. 63. [Należne opłaty] Do opłat ustalonych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 71, należnych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do wpływów z tytułu tych opłat stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 64. [Postępowania] Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących wymierzenia kar pieniężnych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 71, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 65. [Kary pieniężne - przepisy dotychczasowe] Do kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 71, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 66. [Przychody funduszu z opłat i kar pieniężnych] Przekazane na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wpływy z tytułu:

1) opłat ustalonych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 71,

2) kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 71

– stanowią przychody tego funduszu.

Art. 67. [Przeznaczenie środków oraz przychodów] Środki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości ustalonego na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy stanu zobowiązania określonego w art. 401c ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 57, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, oraz przychody, o których mowa w art. 66 niniejszej ustawy, przeznacza się na:

1) finansowanie realizacji zadań wyspecjalizowanej jednostki;

2) utworzenie centralnych systemów gromadzenia danych w wyspecjalizowanej jednostce;

3) finansowanie zadań realizowanych przez gminy i podmioty związane:

a) ze zbiórką odpadów zawierających substancje kontrolowane,

b) z odzyskiwaniem substancji kontrolowanych,

c) z gromadzeniem substancji kontrolowanych,

d) z unieszkodliwianiem substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych;

4) finansowanie zadań związanych:

a) ze szkoleniem pracowników Państwowej Straży Pożarnej w zakresie przygotowania do prowadzenia kontroli postępowania z substancjami kontrolowanymi, nowymi substancjami i fluorowanymi gazami cieplarnianymi wykorzystywanymi w ochronie przeciwpożarowej, a także systemami ochrony przeciwpożarowej oraz gaśnicami zawierającymi substancje kontrolowane, nowe substancje lub fluorowane gazy cieplarniane,

b) z zakupem sprzętu do identyfikacji i pobierania próbek.

Art. 68. [Obowiązek złożenia wniosku o wpis do rejestru przez przedsiębiorstwa produkujące, stosujące lub wprowadzające na terytorium RP nowe substancje do zastosowania w charakterze substratów lub do celów laboratoryjnych i analitycznych] Przedsiębiorstwa produkujące, stosujące lub wprowadzające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje do zastosowania w charakterze substratów lub do celów laboratoryjnych i analitycznych, prowadzące działalność do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązane są do złożenia wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 69. [Obowiązek złożenia wniosku o wpis do rejestru przez przedsiębiorstwa stosujące substancje kontrolowane w charakterze substratów oraz przedsiębiorstwa prowadzące niszczenie substancji kontrolowanych] Przedsiębiorstwa stosujące substancje kontrolowane w charakterze substratów oraz przedsiębiorstwa prowadzące niszczenie substancji kontrolowanych, prowadzące działalność do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązane są do złożenia wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 1, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 70. [Maksymalny limit wydatków dla Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w latach 2015-2024] 1. W latach 2015–2024 maksymalny limit wydatków dla Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 5 805 000,00 zł, w tym w:

1) 2015 r. – 660 000,00 zł;

2) 2016 r. – 510 000,00 zł;

3) 2017 r. – 600 000,00 zł;

4) 2018 r. – 536 000,00 zł;

5) 2019 r. – 549 000,00 zł;

6) 2020 r. – 562 000,00 zł;

7) 2021 r. – 576 000,00 zł;

8) 2022 r. – 590 000,00 zł;

9) 2023 r. – 604 000,00 zł;

10) 2024 r. – 618 000,00 zł.

2. Minister właściwy do spraw klimatu monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 3.

3. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków określonego w ust. 1 oraz w przypadku, gdy część planowanych wydatków, o których mowa w ust. 1, przypadająca proporcjonalnie na okres od początku roku kalendarzowego do końca danego kwartału została przekroczona:

1) po pierwszym kwartale – co najmniej o 20%,

2) po dwóch kwartałach – co najmniej o 15%,

3) po trzech kwartałach – co najmniej o 10%

– minister właściwy do spraw klimatu stosuje mechanizm korygujący polegający na wstrzymaniu wydatków.

Art. 71. [Przepisy uchylone] Traci moc ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. z 2014 r. poz. 436).

Art. 72. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 10 ust. 1–3, art. 12 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1–5, art. 29, art. 37 ust. 1, art. 47 pkt 14–17 i 19 oraz art. 48 pkt 1, 2, 5–8, 13, 14, 16, 20–23 oraz 26–28, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia;

2) art. 14 ust. 1–10, art. 15, art. 47 pkt 5–10 oraz art. 48 pkt 30 i 31, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.