KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych (¹), w szczególności jego art. 3 ust. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 dokumentacja dotycząca urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła musi zawierać określone informacje. W celu zapewnienia skutecznego wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 należy przewidzieć włączenie do dokumentacji urządzeń dodatkowych informacji.

(2) W dokumentacji urządzeń należy zawrzeć informacje na temat ładunku fluorowanych gazów cieplarnianych. W przypadku gdy ładunek fluorowanych gazów cieplarnianych nie jest znany, dany operator urządzeń powinien zapewnić ustalenie tego ładunku przez uprawniony personel w celu ułatwienia kontroli szczelności.

(3) Przed przeprowadzeniem kontroli szczelności uprawniony personel powinien uważnie sprawdzić informacje zawarte w dokumentacji urządzeń w celu określenia wszelkich wcześniejszych problemów oraz zapoznać się z wcześniejszymi sprawozdaniami.

(4) W celu zapewnienia skutecznej kontroli szczelności kontrole powinny koncentrować się na tych częściach urządzeń, w których wystąpienie nieszczelności jest najbardziej prawdopodobne.

(5) Kontrole szczelności należy przeprowadzać za pomocą pomiarów bezpośrednich lub pośrednich. Pomiary bezpośrednie pozwalają stwierdzić nieszczelność za pomocą urządzeń wykrywających, które umożliwiają stwierdzenie, czy fluorowane gazy cieplarniane wydostają się z systemu. Pomiary pośrednie przeprowadza się na podstawie stwierdzenia nieprawidłowego funkcjonowania systemu oraz analizy stosownych parametrów.

(6) Pomiary pośrednie należy stosować w przypadkach, gdy do utraty szczelności dochodzi powoli oraz gdy urządzenia są umieszczone w miejscach o dobrej wentylacji, co utrudnia wykrycie ulatniania się fluorowanych gazów cieplarnianych z systemu. Pomiary bezpośrednie są niezbędne w celu określenia dokładnej lokalizacji nieszczelności. Decyzja o wyborze metody pomiaru powinna zostać podjęta przez uprawniony personel posiadający niezbędne kwalifikacje i doświadczenie pozwalające na wybór najstosowniejszej metody pomiaru w danym przypadku.

(7) W przypadku gdy istnieją podstawy, aby przypuszczać, że wystąpiła nieszczelność, należy dokonać kontroli w celu jej identyfikacji i naprawy.

(8) W celu zapewnienia bezpieczeństwa naprawionego systemu kolejne kontrole, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 842/2006, powinny koncentrować się na tych częściach systemu, w których wykryto nieszczelność, oraz na częściach przylegających.

(9) Poważne zagrożenie wystąpieniem nieszczelności związane jest z wadliwą instalacją nowych systemów. Dlatego nowo zainstalowane systemy powinny być poddawane kontroli szczelności natychmiast po ich oddaniu do eksploatacji.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady (²),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 standardowe wymogi kontroli szczelności w odniesieniu do działających i tymczasowo wyłączonych z eksploatacji stacjonarnych urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła zawierających przynajmniej 3 kg fluorowanych gazów cieplarnianych.

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do urządzeń z hermetycznie zamkniętymi systemami, które są odpowiednio oznakowane i które zawierają mniej niż 6 kg fluorowanych gazów cieplarnianych.

Artykuł 2

Dokumentacja urządzeń

1. W dokumentacji, o której mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, zwanej dalej „dokumentacją urządzeń", operator zamieszcza swoją nazwę, adres pocztowy i numer telefonu.

2. W dokumentacji urządzeń zamieszcza się informację na temat ładunku fluorowanych gazów cieplarnianych w urządzeniach chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pompach ciepła.

3. W przypadku gdy ładunek fluorowanych gazów cieplarnianych w urządzeniach chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pompach ciepła nie jest podany w specyfikacji technicznej producenta lub na etykiecie systemu, operator zapewnia jego ustalenie przez uprawniony personel.

4. W dokumentacji urządzeń zamieszcza się informacje o stwierdzonych przyczynach nieszczelności.

Artykuł 3

Kontrola dokumentacji urządzeń

1. Przed dokonaniem kontroli szczelności uprawniony personel sprawdza dokumentację urządzeń.

2. Szczególną uwagę poświęca się stosownym informacjom dotyczącym powtarzających się kwestii lub problemów.

Artykuł 4

Systematyczne kontrole

Systematycznym kontrolom poddaje się następujące elementy urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła:

1) złącza;

2) zawory wraz z trzpieniami;

3) uszczelki, w tym uszczelki wymiennych suszarek i filtrów;

4) elementy systemu narażone na wibracje;

5) połączenia z urządzeniami bezpieczeństwa i urządzeniami sterującymi.

Artykuł 5

Wybór metody pomiaru

1. Podczas dokonywania kontroli szczelności urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła uprawniony personel przeprowadza pomiary bezpośrednie określone w art. 6 lub pomiary pośrednie określone w art. 7.

2. Pomiary bezpośrednie można przeprowadzać we wszystkich przypadkach.

3. Pomiary pośrednie przeprowadza się wyłącznie w przypadku gdy określone w art. 7 ust. 1 parametry urządzeń, które mają zostać poddane analizie, dostarczają wiarygodnych informacji na temat ładunku fluorowanych gazów cieplarnianych określonego w dokumentacji urządzeń oraz na temat prawdopodobieństwa wystąpienia nieszczelności.

Artykuł 6

Metody pomiaru bezpośredniego

1. W celu wykrycia nieszczelności uprawniony personel może posłużyć się jedną lub kilkoma z następujących metod:

a) kontrola układów i elementów, w których występuje ryzyko wystąpienia nieszczelności, za pomocą urządzeń wykrywających gaz, dostosowanych do użytego w systemie czynnika chłodniczego;

b) zastosowanie w układzie fluorescencyjnego płynu detekcyjnego lub odpowiedniego barwnika;

c) specjalne płyny pieniące lub mydliny.

2. Urządzenia wykrywające gaz, o których mowa w ust. 1 lit. a), poddaje się kontroli co 12 miesięcy w celu zapewnienia ich właściwego działania. Czułość przenośnych urządzeń wykrywających gaz musi wynosić przynajmniej 5 gram rocznie. Fluorescencyjny płyn detekcyjny lub odpowiedni barwnik można zastosować w układzie jedynie pod warunkiem że producent urządzenia dopuszcza taką możliwość techniczną. Metoda taka może być stosowana jedynie przez personel uprawiony do wykonywania czynności obejmujących otwarcie układu zawierającego fluorowane gazy cieplarniane.

3. Fluorescencyjny płyn detekcyjny lub odpowiedni barwnik można zastosować w układzie jedynie pod warunkiem, że producent urządzenia dopuszcza taką możliwość techniczną. Metoda taka może być stosowana jedynie przez personel uprawiony do wykonywania czynności obejmujących otwarcie układu zawierającego fluorowane gazy cieplarniane.

4. Jeżeli pomimo zastosowania metod określonych w ust. 1 niniejszego artykułu nieszczelność nie zostanie wykryta, a elementy określone w art. 4 również nie wykazują oznak jej wystąpienia, zaś uprawniony personel uważa, że nieszczelność wystąpiła, kontroluje on pozostałe elementy urządzeń.

5. Przed dokonaniem kontroli szczelności za pomocą próby ciśnieniowej z wykorzystaniem azotu beztlenowego lub innego gazu odpowiedniego do tego celu, personel posiadający uprawnienia do odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z urządzeń danego typu dokona odzysku tych gazów z całego systemu.

Artykuł 7

Metody pomiaru pośredniego

1. W celu wykrycia nieszczelności uprawniony personel przeprowadza kontrole wzrokowe i ręczne urządzeń oraz dokonuje analizy jednego lub kilku z następujących parametrów:

a) ciśnienia;

b) temperatury;

c) prądu sprężarki;

d) poziomów płynów;

e) objętości uzupełnienia.

2. W przypadku gdy istnieją podstawy, aby przypuszczać, że wystąpiła nieszczelność, przeprowadza się badanie szczelności metodą pomiarów bezpośrednich określonych w art. 6.

3. Za podstawę do takich przypuszczeń uważa się wystąpienie jednej lub kilku z następujących sytuacji:

a) stały system wykrywania nieszczelności informuje o wystąpieniu nieszczelności;

b) urządzenia wydają nietypowe dźwięki, występują w nich nietypowe wibracje, tworzy się lód lub wydajność chłodzenia jest niewystarczająca;

c) w miejscach ewentualnej nieszczelności występują oznaki korozji, wycieku oleju lub uszkodzenia elementów lub materiału;

d) stwierdzenie nieszczelności za pomocą wzierników, wskaźników poziomu lub innych urządzeń kontroli wzrokowej;

e) oznaki uszkodzenia wyłączników bezpieczeństwa, wyłączników ciśnieniowych, przyrządów pomiarowych i przyłączy czujników;

f) odchylenia od normalnych warunków działania, stwierdzone na podstawie analizy parametrów, w tym wskazań systemów elektronicznych w czasie rzeczywistym;

g) inne oznaki utraty ładunku substancji chłodzącej.

Artykuł 8

Naprawa nieszczelności

1. Operator zapewnia przeprowadzenie naprawy przez personel uprawniony do tego rodzaju czynności.

Przed naprawą należy w razie potrzeby odpompować gazy lub dokonać ich odzysku.

2. Operator zapewnia przeprowadzenie w niezbędnych przypadkach próby szczelności za pomocą azotu beztlenowego lub innego gazu suchego odpowiedniego do tego celu, a następnie opróżnienie, ponowne napełnienie i przeprowadzenie próby szczelności.

Przed przeprowadzeniem próby ciśnieniowej z wykorzystaniem azotu beztlenowego lub innego gazu odpowiedniego do tego celu należy w razie konieczności dokonać odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z całego urządzenia.

3. W miarę możliwości określa się przyczyny nieszczelności w celu uniknięcia jej powtórzenia.

Artykuł 9

Kolejne kontrole

Podczas dokonywania kolejnych kontroli, o których mowa w art. 3 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 842/2006, uprawniony personel koncentruje się na obszarach wykrytych i naprawionych nieszczelności oraz na obszarach przyległych, które podczas naprawy poddane zostały obciążeniu

Artykuł 10

Wymogi dotyczące nowych urządzeń

Nowo zainstalowane urządzenia poddaje się kontroli szczelności natychmiast po ich oddaniu do eksploatacji.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2007 r.