Art. 1. [Ustawa o nasiennictwie] W ustawie z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie (Dz. U. poz. 1512, z 2013 r. poz. 865 oraz z 2015 r. poz. 1893) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1:

a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) rejestracji odmian oraz wytwarzania, oceny i kontroli materiału siewnego odmian gatunków roślin uprawnych tradycyjnie uprawianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „odmianami tradycyjnymi”,”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przepisy ustawy w zakresie rejestracji odmian, wytwarzania, oceny i kontroli materiału siewnego oraz obrotu materiałem siewnym dotyczą również gatunków roślin stosowanych do uszlachetniania odmian gatunków roślin, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 1a.”;

2) w art. 3 w ust. 1:

a) w pkt 8:

– lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) materiał siewny roślin rolniczych obejmujący nasiona roślin rolniczych odmian gatunków objętych przepisami dotyczącymi wytwarzania i jakości, a w przypadku ziemniaka – bulwy, zwane dalej „sadzeniakami ziemniaka”,”,

– uchyla się lit. c,

b) w pkt 10 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„materiał siewny kategorii elitarny roślin rolniczych i warzywnych – oznacza:”,

c) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu:

„10a) materiał siewny kategorii elitarny roślin sadowniczych – oznacza:

a) rośliny stanowiące rozmnożenia poprzedzające materiał siewny przedbazowy (rośliny kandydackie), przeznaczone do produkcji materiału siewnego przedbazowego,

b) materiał siewny przedbazowy wytworzony przez zachowującego odmianę, stanowiący rozmnożenia poprzedzające materiał siewny bazowy, przeznaczony do produkcji materiału siewnego bazowego lub dla zachowującego odmianę – również do produkcji materiału siewnego kategorii kwalifikowany,

c) materiał siewny bazowy wytworzony z materiału siewnego przedbazowego lub z materiału matecznego – w przypadku gdy jest wytwarzany przez zachowującego odmianę, przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii kwalifikowany;”,

d) pkt 13 otrzymuje brzmienie:

„13) materiał szkółkarski CAC (Conformitas agraria communitatis) – oznacza materiał szkółkarski wytworzony przez dostawcę i przez niego oceniony, spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości określone dla tego materiału;”;

3) w art. 6:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) ma zadowalającą wartość gospodarczą – w przypadku gatunków roślin rolniczych i cykorii korzeniowej;”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Odmianę tradycyjną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

1) należy do gatunku tradycyjnie uprawianego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadającego różne kierunki użytkowania, a także znaczenie dla ukształtowania krajobrazu i zrównoważonego rolnictwa;

2) jest odrębna, wyrównana i trwała;

3) spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3.”;

4) w art. 7 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) co do której został złożony wniosek o wpis do krajowego rejestru lub która została wpisana do krajowego rejestru, lub odpowiedniego rejestru innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, lub”,

b) w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu:

„3) powszechnie znanej w rozumieniu art. 66 ust. 2 – w przypadku roślin sadowniczych.”;

5) w art. 13:

a) w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:

„6a) proponowany okres wpisu odmiany do krajowego rejestru – w przypadku roślin sadowniczych;”,

b) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) kwestionariusz techniczny uwzględniający opis odmiany zawierający cechy charakterystyczne odmiany określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 – w przypadku odmian roślin sadowniczych, które mają być wpisane na sadowniczą listę B, o której mowa w art. 19 ust. 4 pkt 2;”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, można dołączyć:

1) listę osób fizycznych, które brały udział w wyhodowaniu albo odkryciu i wyprowadzeniu odmiany, pod warunkiem że osoby te wyraziły na to zgodę na piśmie;

2) urzędowy opis sporządzony przez jednostkę zajmującą się rejestracją odmian w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub państwie trzecim – w przypadku odmian roślin sadowniczych.”,

d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Wniosek o wpis odmiany do krajowego rejestru oraz załączniki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2 oraz w ust. 3 pkt 1, składa się na formularzach udostępnionych na stronie internetowej administrowanej przez Centralny Ośrodek.”,

e) dodaje się ust. 8 w brzmieniu:

„8. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, cechy charakterystyczne odmiany roślin sadowniczych zawarte w opisie odmiany wpisywanej na sadowniczą listę B, o której mowa w art. 19 ust. 4 pkt 2, mając na względzie jednolity sposób sporządzania tego opisu.”;

6) w art. 14 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Centralny Ośrodek może:

1) zlecić innemu podmiotowi przeprowadzenie badań, o których mowa w ust. 1 lub 2, lub części tych badań;

2) uznać wyniki badań OWT wykonanych za granicą, jeżeli są przeprowadzone zgodnie z metodykami albo wytycznymi, o których mowa w ust. 1, a w przypadku ich braku – zgodnie z metodykami albo wytycznymi opracowanymi przez jednostkę zajmującą się rejestracją odmian w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub państwie trzecim.”;

7) w art. 16:

a) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu:

„4) opis odmiany, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2a, nie zawiera cech charakterystycznych odmiany roślin sadowniczych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 8.”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Po wpisaniu odmiany roślin sadowniczych na sadowniczą listę B, o której mowa w art. 19 ust. 4 pkt 2, opis tej odmiany uwzględniony w kwestionariuszu technicznym, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2a, uważa się za urzędowo uznany opis.”,

c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Dyrektor Centralnego Ośrodka przechowuje dokumenty dotyczące odmian wpisanych do krajowego rejestru przez okres ich wpisu w krajowym rejestrze.”;

8) w art. 18:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) nazwę gatunku rośliny uprawnej w języku polskim i nazwę botaniczną oraz nazwę odmiany i synonim nazwy odmiany, jeżeli został podany przez zachowującego odmianę;”,

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) datę wpisu odmiany do krajowego rejestru, datę przedłużenia okresu wpisu do krajowego rejestru lub datę skreślenia tej odmiany z krajowego rejestru;”;

9) w art. 19:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W krajowym rejestrze spośród roślin warzywnych wyodrębnia się odmiany, których materiał siewny może być uznany za materiał siewny:

1) kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard – warzywna lista A;

2) wyłącznie kategorii standard – warzywna lista B.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. W krajowym rejestrze spośród roślin sadowniczych wyodrębnia się odmiany:

1) z urzędowym opisem – sadownicza lista A;

2) z urzędowo uznanym opisem, o którym mowa w art. 16 ust. 4a – sadownicza lista B.”;

10) w art. 20:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wskazany przez zachowującego odmianę, nie dłuższy niż 30 lat – w przypadku roślin sadowniczych,”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Na wniosek zachowującego odmianę okres wpisu odmiany w krajowym rejestrze może być przedłużony:

1) na okres wskazany przez zachowującego odmianę, nie dłuższy niż 30 lat, jeżeli odmiana nadal spełnia wymagania dotyczące odrębności, wyrównania i trwałości oraz jest uprawiana – w przypadku roślin sadowniczych;

2) o 10 lat, jeżeli odmiana nadal spełnia wymagania dotyczące odrębności, wyrównania i trwałości oraz jest uprawiana – w przypadku roślin warzywnych;

3) o 10 lat, jeżeli odmiana nadal spełnia wymagania dotyczące odrębności, wyrównania i trwałości, jest uprawiana oraz ma znaczenie gospodarcze – w przypadku roślin rolniczych.”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do wniosku o przedłużenie okresu wpisu odmiany w krajowym rejestrze przepis art. 13 ust. 1 pkt 6a stosuje się odpowiednio.”,

d) dodaje się ust. 8 w brzmieniu:

„8. Od decyzji, o których mowa w ust. 7, zachowującemu odmianę przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.”;

11) w art. 23 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Jeżeli nastąpiła zmiana informacji zawartych w opisie odmiany, zachowujący odmianę powiadamia na piśmie o tej zmianie dyrektora Centralnego Ośrodka, w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła ta zmiana. Do powiadomienia dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego nastąpienie tej zmiany.”;

12) w art. 25:

a) w ust. 1:

– w pkt 5 w lit. b kropkę zastępuje się przecinkiem, dodaje wyraz „lub” i lit. c w brzmieniu:

„c) nie dostarczył bezpłatnie materiału siewnego odmiany w ilości wystarczającej do przeprowadzenia badań – w przypadku odmian roślin sadowniczych;”,

– dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) informacje o odmianie zawarte w opisie odmiany uległy zmianie i nie zostały uzupełnione zgodnie z art. 23 ust. 3.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. We wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, zachowujący odmianę podaje informację o tym, czy materiał siewny skreślonej odmiany może znajdować się w obrocie do dnia 30 czerwca trzeciego roku, licząc od roku następującego po roku, w którym odmiana ta została skreślona z krajowego rejestru. Informację tę umieszcza się w krajowym rejestrze przy skreślonej odmianie.”,

c) w ust. 3 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) nie dostarczył bezpłatnie materiału siewnego odmiany w ilości wystarczającej do przeprowadzenia badań – w przypadku odmian roślin rolniczych i warzywnych, lub”;

13) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu:

„Art. 25a. Do odmian tradycyjnych stosuje się przepisy art. 7 i art. 9–25.”;

14) w art. 32:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do wpisu odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej do krajowego rejestru, przedłużenia jej wpisu w krajowym rejestrze oraz skreślenia jej z krajowego rejestru przez dyrektora Centralnego Ośrodka przepisy art. 20 ust. 1 pkt 2, ust. 2–7 oraz art. 25 ust. 1–5 stosuje się odpowiednio.”,

b) w ust. 5 w pkt 2 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) przedłużenia okresu wpisu odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej w krajowym rejestrze”,

c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. W przypadku odmian regionalnych i odmian amatorskich nie pobiera się opłat za czynności, o których mowa w art. 24 ust. 1 i 2.”;

15) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu:

„Art. 32a. Do odmian regionalnych i odmian amatorskich, w przypadku gdy odmiana jest zachowywana przez więcej niż jednego zachowującego odmianę, przepisy art. 22 stosuje się odpowiednio.”;

16) w art. 36:

a) w ust. 8:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) opis składników odmiany mieszańcowej – w przypadku zgłaszania do oceny polowej odmiany mieszańcowej; w opisie nie uwzględnia się składników, którymi są odmiany wpisane do krajowego rejestru lub wspólnotowych katalogów;”,

– pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) oryginał albo kopię dokumentu zakupu zawierającego w szczególności numer partii i stopień kwalifikacji – w przypadku zgłaszania do oceny polowej materiału siewnego na plantacji nasiennej obsianej albo obsadzonej materiałem siewnym kategorii elitarny albo kategorii kwalifikowany, z wyłączeniem plantacji nasiennej obsianej albo obsadzonej przez zachowującego odmianę materiałem siewnym własnej odmiany w gospodarstwie będącym w jego posiadaniu;

5) dla partii materiału siewnego wytworzonego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokument potwierdzający spełnienie wymagań jakościowych, a w przypadku sadzeniaków ziemniaka – również wymagań zdrowotności, wystawiony przez właściwy dla danego państwa urząd kwalifikacyjny.”,

b) w ust. 10:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„W przypadku plantacji nasiennych, na których odbywa się wytwarzanie materiału siewnego odmian roślin rolniczych pochodzących z państw trzecich, objętych systemami OECD, do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału siewnego roślin rolniczych dołącza się:”,

– pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3) oświadczenie zachowującego odmianę, że materiał siewny został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla danej odmiany oraz własne oznaczenie odmiany identyfikujące materiał siewny użyty do siewu – w przypadku zgłaszania do oceny polowej materiału siewnego na plantacji obsianej albo obsadzonej materiałem matecznym;

4) pisemną zgodę właściwego urzędu kwalifikacyjnego państwa trzeciego, w którym odmiana jest wpisana do rejestru i której materiał siewny podlega wytwarzaniu.”,

c) ust. 11 otrzymuje brzmienie:

„11. Wnioskodawca, składając wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego roślin rolniczych lub warzywnych:

1) wpisanej do rejestru innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego lub państwa stowarzyszonego, lub państwa trzeciego, dołącza do wniosku urzędowy opis odmiany sporządzony przez jednostkę zajmującą się rejestracją odmian w tym państwie;

2) zgłoszonej i przyjętej do badań rejestrowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym, dołącza do wniosku tymczasowy opis odmiany sporządzony przez jednostkę zajmującą się rejestracją odmian w tym państwie lub opis odmiany sporządzony przez zachowującego odmianę wraz z tłumaczeniem na język polski.”,

d) uchyla się ust. 13;

17) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu:

„Art. 36a. 1. Wnioskodawca, który złożył wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego roślin rolniczych lub warzywnych, przechowuje etykiety dotyczące partii materiału siewnego użytego do siewu lub sadzenia do czasu zakończenia oceny tego materiału i okazuje je na żądanie organu dokonującego oceny albo przekazuje je producentowi materiału siewnego.

2. W przypadku gdy wnioskodawca przekaże producentowi materiału siewnego etykiety, o których mowa w ust. 1, producent materiału siewnego jest obowiązany do przechowywania etykiet do czasu zakończenia oceny tego materiału i okazywania etykiet na żądanie organu dokonującego oceny.”;

18) po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu:

„Art. 44a. 1. Oceny cech zewnętrznych materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych dokonują urzędowi kwalifikatorzy.

2. Oceny cech zewnętrznych materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych kategorii kwalifikowany mogą dokonywać również akredytowani kwalifikatorzy.

3. Oceny cech zewnętrznych materiału siewnego odmian regionalnych dokonuje zachowujący odmianę.”;

19) w art. 46 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wyniki oceny laboratoryjnej prób pobranych przez to urządzenie oraz prób pobranych ręcznie z dziesięciu tych samych partii są zgodne dla nie mniej niż 70% co najmniej dwóch badanych parametrów łącznie.”;

20) w art. 50:

a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Degradacji materiału siewnego dokonuje się w stosunku do całej partii tego materiału lub jej części.

4. Po dokonaniu degradacji:

1) całej partii materiału siewnego – wydaje się świadectwo oceny laboratoryjnej, z tym że w przypadku gdy świadectwo oceny laboratoryjnej zostało już wydane, nowe świadectwo oceny laboratoryjnej wydaje się po uprzednim anulowaniu świadectwa oceny laboratoryjnej, dokonanym przez przekreślenie świadectwa i umieszczenie na nim wyrazu „anulowano” oraz opatrzeniu go podpisem kierownika laboratorium oceny nasion właściwego ze względu na miejsce dokonania degradacji lub kierownika akredytowanego laboratorium;

2) części partii materiału siewnego – zdegradowanej części partii nadaje się nowy numer partii oraz wydaje się świadectwo oceny laboratoryjnej, z tym że w przypadku gdy świadectwo oceny laboratoryjnej zostało już wydane, umieszcza się na nim informację o ilości zdegradowanego materiału siewnego oraz wyrazy „częściowa degradacja” i na podstawie tego świadectwa wydaje się nowe świadectwo oceny laboratoryjnej; na nowym świadectwie umieszcza się wyrazy „częściowa degradacja” oraz opatruje je podpisem kierownika laboratorium oceny nasion właściwego ze względu na miejsce dokonania degradacji lub kierownika akredytowanego laboratorium.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Degradacji partii materiału siewnego lub części partii materiału siewnego dokonuje się bez wykonania oceny laboratoryjnej materiału siewnego.”;

21) w art. 55:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Informację o wynikach oceny tożsamości i czystości odmianowej partii materiału siewnego dyrektor Centralnego Ośrodka niezwłocznie po uzyskaniu tych wyników przekazuje:

1) prowadzącemu obrót będącemu właścicielem partii podlegającej ocenie;

2) Głównemu Inspektorowi;

3) zachowującemu odmianę, która podlega ocenie.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Informację o wynikach oceny tożsamości i czystości odmianowej partii materiału siewnego dyrektor Centralnego Ośrodka przekazuje:

1) za pomocą poczty elektronicznej lub telefaksu albo

2) w innej formie lub w inny sposób, niż określone w pkt 1, po uzgodnieniu z podmiotami wymienionymi w ust. 3.”,

c) w ust. 5 uchyla się pkt 5 i 6;

22) w art. 56 uchyla się pkt 2;

23) w art. 64:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w trakcie produkcji identyfikuje i monitoruje zagrożenia dla danej uprawy wynikające w szczególności z czynników zewnętrznych (punkty krytyczne) określonych przez dostawcę;”,

– w pkt 2 uchyla się lit. a,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Dostawca wytwarzający materiał szkółkarski prowadzi dokumentację dotyczącą identyfikacji i monitorowania punktów krytycznych oraz przechowuje ją przez 3 lata od zakończenia cyklu produkcyjnego tego materiału.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Dostawca prowadzący wyłącznie obrót materiałem szkółkarskim, materiałem rozmnożeniowym i materiałem nasadzeniowym roślin warzywnych i ozdobnych oraz sadzonkami winorośli, prowadzi dokumentację dotyczącą zakupu lub sprzedaży tego materiału, z wyłączeniem dokumentów sprzedaży dla nieprofesjonalnych odbiorców, oraz przechowuje ją przez:

1) 3 lata odpowiednio od dnia zakupu albo sprzedaży tego materiału – w przypadku materiału szkółkarskiego i sadzonek winorośli;

2) 12 miesięcy odpowiednio od dnia zakupu albo sprzedaży tego materiału – w przypadku materiału rozmnożeniowego i materiału nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych.”;

24) w art. 65 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Ocena laboratoryjna materiału szkółkarskiego obejmuje również badanie gleby i podłoża w zakresie obecności organizmów szkodliwych.”;

25) w art. 66:

a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Za materiał szkółkarski kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany oraz materiał szkółkarski CAC uznaje się materiał spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 72 pkt 2, gatunków roślin stosowanych do uszlachetniania odmian tego materiału (podkładki nienależące do odmiany) oraz odmian:”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Za odmiany powszechnie znane uznaje się odmiany:

1) wpisane do odpowiedniego rejestru innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego albo państwa trzeciego albo

2) co do których złożono wniosek o wpis do krajowego rejestru, odpowiedniego rejestru innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego lub wniosek o przyznanie wyłącznego prawa do odmiany, albo

3) wprowadzone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego przed dniem 30 września 2012 r., pod warunkiem że opis odmiany zawiera odpowiednio cechy charakterystyczne odmiany roślin sadowniczych określone w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 8 albo wymagania określone w odpowiednich przepisach innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, albo

4) które posiadały urzędowy opis przed skreśleniem tej odmiany z krajowego rejestru lub odpowiedniego rejestru innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego.”,

c) uchyla się ust. 3;

26) art. 67 otrzymuje brzmienie:

„Art. 67. Za materiał rozmnożeniowy i materiał nasadzeniowy roślin warzywnych uznaje się materiał spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 72a pkt 1, uzyskany z materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian wpisanych do krajowego rejestru lub do odpowiednich rejestrów innych niż Rzeczpospolita Polska państw członkowskich lub wspólnotowego katalogu, lub rejestru państwa stowarzyszonego.”;

27) użyte w art. 70 ust. 1 i 2 w różnym przypadku wyrazy „materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany roślin sadowniczych” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany”;

28) w art. 70:

a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. Próby materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany pobiera wojewódzki inspektor albo dostawca tego materiału.

2b. Próby gleby i podłoża, w których jest wytwarzany materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, pobiera wojewódzki inspektor albo dostawca tego materiału.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Oceny cech zewnętrznych materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany dokonuje wojewódzki inspektor albo dostawca tego materiału.”,

c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a–5c w brzmieniu:

„5a. Oceny tożsamości i czystości odmianowej materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany dokonuje dyrektor Centralnego Ośrodka albo dostawca tego materiału.

5b. Dostawca materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany dokonuje czynności, o których mowa w ust. 2a, 2b, 5 i 5a, w przypadku gdy złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 87 ust. 4 pkt 3a.

5c. Dostawca materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany uprawia ten materiał w glebie i podłożu, spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 72 pkt 3a.”,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Oceny polowej, oceny laboratoryjnej, oceny tożsamości i czystości odmianowej, oceny cech zewnętrznych, pobierania prób materiału szkółkarskiego CAC oraz pobierania prób gleby i podłoża, w których jest wytwarzany materiał szkółkarski CAC, dokonują dostawcy tego materiału.”;

29) użyte w art. 71 ust. 1 i 3–5 oraz w art. 72 w różnym przypadku wyrazy „materiał siewny kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany roślin sadowniczych” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „materiał szkółkarski kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany”;

30) w art. 71 w ust. 4:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) świadectwo oceny polowej albo szkółkarski dokument towarzyszący, albo etykietę urzędową wydaną dla tego materiału;”,

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) informację o wynikach oceny laboratoryjnej – w przypadku gdy materiał podlega ocenie laboratoryjnej lub zostały pobrane próby gleby i podłoża.”;

31) w art. 72:

a) w pkt 2:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„wymagania w zakresie wytwarzania i jakości materiału szkółkarskiego kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany oraz materiału szkółkarskiego CAC, z uwzględnieniem w szczególności:”,

– uchyla się lit. b,

– lit. e otrzymuje brzmienie:

„e) sposobu oznaczania partii materiału szkółkarskiego kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany oraz materiału szkółkarskiego CAC,”,

b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu:

„3a) wymagania dla gleby i podłoża, w których jest uprawiany materiał szkółkarski kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany, oraz warunki i metody pobierania prób gleby i podłoża,

3b) zakres dokumentacji dotyczącej identyfikacji i monitorowania punktów krytycznych oraz sposób jej prowadzenia,”;

32) po art. 72 dodaje się art. 72a w brzmieniu:

„Art. 72a. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania w zakresie wytwarzania i jakości materiału rozmnożeniowego i materiału nasadzeniowego roślin warzywnych i roślin ozdobnych oraz sadzonek winorośli,

2) sposób oznaczania partii materiału rozmnożeniowego i materiału nasadzeniowego roślin warzywnych i roślin ozdobnych oraz sadzonek winorośli

– biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup lub gatunków roślin, specyfikę ich wytwarzania, zapewnienie wysokiej jakości materiału siewnego, a także zapewnienie właściwej identyfikacji wytworzonego materiału.”;

33) w art. 78 uchyla się ust. 7–9;

34) w art. 79:

a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Urzędowi kwalifikatorzy, urzędowi próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy i analitycy nasienni są obowiązani co najmniej raz na 5 lat uczestniczyć w szkoleniu doskonalącym.

4. Urzędowi kwalifikatorzy, urzędowi próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy i analitycy nasienni, którzy nie uczestniczyli w szkoleniu doskonalącym co najmniej raz na 5 lat, licząc od dnia zakończenia poprzedniego szkolenia, nie mogą dokonywać oceny lub pobierać prób materiału siewnego.”,

b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:

„5. Urzędowi kwalifikatorzy, urzędowi próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy i analitycy nasienni uczestniczą w szkoleniu doskonalącym częściej niż raz na 5 lat, w przypadku:

1) zmiany przepisów z zakresu nasiennictwa lub

2) braku minimalnej liczby wykonanych ocen polowych, ocen laboratoryjnych, pobranych prób materiału siewnego przez te podmioty, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 4.

6. Urzędowi kwalifikatorzy, urzędowi próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy i analitycy nasienni, którzy nie uczestniczyli w szkoleniu doskonalącym, w przypadku, o którym mowa w ust. 5, nie mogą dokonywać oceny lub pobierać prób materiału siewnego w roku następującym po roku, w którym odbyło się szkolenie doskonalące.”;

35) w art. 81:

a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) uczestniczyć w ocenie polowej, ocenie cech zewnętrznych, ocenie laboratoryjnej lub pobieraniu prób materiału siewnego, dokonywanych przez te podmioty lub sprawdzać prawidłowość wykonywania tych czynności;”,

b) w ust. 4:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Jeżeli w trakcie przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi, że akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy oraz akredytowane laboratoria nie spełniają warunków niezbędnych do wykonywania odpowiednio oceny polowej materiału siewnego, oceny cech zewnętrznych materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, lub pobierania prób materiału siewnego, w szczególności:”,

– część wspólna otrzymuje brzmienie:

„– w zależności od zakresu i stopnia stwierdzonych uchybień, w drodze decyzji, cofa akredytację albo nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień w określonym terminie lub nakazuje odbycie szkolenia doskonalącego.”,

c) w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) że plantacja nasienna, a w przypadku oceny cech zewnętrznych – partia materiału siewnego – zostały ocenione nieprawidłowo przez akredytowanych kwalifikatorów – unieważnia wynik oceny polowej albo oceny cech zewnętrznych materiału siewnego, przekreślając świadectwo oceny polowej albo oceny cech zewnętrznych i umieszczając na nim wyraz „anulowano” oraz opatrując je podpisem osoby kontrolującej i datą;”,

d) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. W przypadkach, o których mowa w ust. 7, wojewódzki inspektor przeprowadza odpowiednio kontrolną ocenę polową materiału siewnego albo kontrolną ocenę cech zewnętrznych materiału siewnego albo kontrolną ocenę laboratoryjną materiału siewnego lub kontrolne pobranie prób materiału siewnego oraz wydaje nowe świadectwo lub informację, o której mowa w art. 73 ust. 1 pkt 5.

9. Jeżeli zainteresowany podmiot nie zgadza się z kontrolną oceną polową materiału siewnego albo kontrolną oceną cech zewnętrznych materiału siewnego, albo kontrolną oceną laboratoryjną materiału siewnego, o której mowa w ust. 8, może zwrócić się do Głównego Inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny. Przepisy art. 49 ust. 3–6 stosuje się odpowiednio.”,

e) w ust. 10 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) kopie świadectw i informacji, o których mowa w art. 73 ust. 1, oraz dokumentacji, o której mowa w art. 43 ust. 5, art. 44 ust. 6 i art. 47 ust. 4, w terminie 7 dni odpowiednio od dnia dokonania oceny polowej materiału siewnego, oceny cech zewnętrznych materiału siewnego, oceny laboratoryjnej materiału siewnego, pobrania próby, wydania świadectwa albo informacji lub sporządzenia protokołu pobrania prób;”;

36) w art. 82 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Oceny polowej, oceny cech zewnętrznych i pobrania prób urzędowi kwalifikatorzy i urzędowi próbobiorcy dokonują w ramach czynności służbowych.”;

37) w art. 83:

a) w ust. 1 część wspólna otrzymuje brzmienie:

„– mając na uwadze odpowiednio zapewnienie właściwego dokonania oceny polowej materiału siewnego, oceny cech zewnętrznych, pobierania prób materiału siewnego i wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego, a także zapewnienie przez ośrodki szkoleniowe właściwego poziomu prowadzenia szkoleń, w tym środków dydaktycznych, pomieszczeń, miejsc do prowadzenia zajęć praktycznych i materiałów szkoleniowych, oraz prawidłowego przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz ośrodków szkoleniowych upoważnionych do prowadzenia szkoleń w zakresie oceny polowej materiału siewnego, oceny cech zewnętrznych, pobierania prób materiału siewnego oraz oceny laboratoryjnej materiału siewnego, podając nazwę i adres oraz siedzibę ośrodka szkoleniowego oraz zakres udzielonego upoważnienia.”;

38) w art. 84 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wojewódzki inspektor wydaje przedsiębiorcy zaświadczenie o dokonaniu wpisu do ewidencji przedsiębiorców albo zaświadczenie o zmianie wpisu w ewidencji, zawierające numer przedsiębiorcy wynikający z ewidencji przedsiębiorców, datę wpisu albo zmiany wpisu, w terminie 14 dni od dnia odpowiednio wpisu albo dokonania zmiany wpisu.”;

39) w art. 86 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wojewódzki inspektor wydaje rolnikowi zaświadczenie o dokonaniu wpisu do ewidencji rolników albo zaświadczenie o zmianie wpisu w ewidencji, zawierające numer rolnika wynikający z ewidencji rolników, datę wpisu albo zmiany wpisu, w terminie 14 dni od dnia odpowiednio wpisu albo dokonania zmiany wpisu.”;

40) w art. 87:

a) w ust. 4:

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wskazanie rodzaju działalności, której ma dotyczyć wpis do ewidencji dostawców, z podaniem grup roślin uprawnych, a w przypadku materiału szkółkarskiego – wskazanie przez dostawcę głównych rodzajów lub gatunków uprawnych objętych jego działalnością;”,

– po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) oświadczenie o tym, że dostawca będzie dokonywać pobierania prób, oceny cech zewnętrznych, oceny tożsamości i czystości odmianowej wytwarzanego przez siebie materiału oraz pobierania prób gleby i podłoża, w których jest wytwarzany ten materiał – w przypadku dostawców materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, którzy będą dokonywać tych czynności;”,

b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Wojewódzki inspektor wydaje dostawcy zaświadczenie o dokonaniu wpisu do ewidencji dostawców albo zaświadczenie o zmianie wpisu w ewidencji, zawierające numer dostawcy wynikający z ewidencji dostawców, datę wpisu albo zmiany wpisu, w terminie 14 dni od dnia odpowiednio wpisu albo dokonania zmiany wpisu.”;

41) w art. 91 wyrazy „może wykreślić” zastępuje się wyrazem „wykreśla”;

42) w art. 98:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, na czas określony, upoważnić do wypełniania etykiet urzędowych prowadzącego obrót, który:

1) w dniu złożenia wniosku jest wpisany do ewidencji przedsiębiorców albo ewidencji rolników od co najmniej roku;

2) daje rękojmię zgodnego z przepisami ustawy wypełniania etykiet urzędowych.”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wojewódzki inspektor cofa, w drodze decyzji, upoważnienie do wypełniania etykiet urzędowych, jeżeli prowadzący obrót:

1) został wykreślony z ewidencji przedsiębiorców albo ewidencji rolników, lub

2) przestał spełniać warunek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.”,

c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu:

„8. Prowadzący obrót, któremu na podstawie ust. 6, cofnięto upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, może ponownie ubiegać się o jego udzielenie nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia cofnięcia tego upoważnienia.”;

43) uchyla się art. 99;

44) art. 102 i art. 103 otrzymują brzmienie:

„Art. 102. 1. Do każdej przesyłki zawierającej jedną lub kilka partii wprowadzonego do obrotu materiału rozmnożeniowego lub materiału nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dostawca dołącza informację o dostarczonym materiale, zwaną dalej „dokumentem dostawcy”.

2. Dokument dostawcy sporządza się w dwóch egzemplarzach, przy czym jeden egzemplarz dołącza się do każdej przesyłki materiału, o której mowa w ust. 1, a drugi pozostawia u dostawcy.

3. Dokument dostawcy zawiera:

1) oznaczenie „jakość WE”;

2) oznaczenie „PL” jako oznaczenie państwa, w którym wystawiono ten dokument;

3) napis „Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa”;

4) numer w ewidencji dostawców;

5) numer partii określony przez dostawcę;

6) datę wystawienia;

7) nazwę botaniczną;

8) nazwę odmiany albo jej opis;

9) liczbę roślin objętych dokumentem dostawcy;

10) nazwę państwa, w którym dokonano zbioru materiału – w przypadku importu z państw trzecich.

4. Dokumentem dostawcy może być paszport roślin, jeżeli zawiera informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3, 7 i 9.

5. Dokumentem dostawcy dla materiału przeznaczonego dla nieprofesjonalnych odbiorców roślin warzywnych lub ozdobnych może być etykieta, jeżeli zawiera informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 7 i 8.

6. Dostawca przechowuje kopie dokumentów dostawcy przez 12 miesięcy od dnia ich wydania.

Art. 103. 1. Materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany zaopatruje się w etykiety wydawane przez:

1) wojewódzkiego inspektora – dla materiału wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

2) właściwy urząd innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego – dla materiału wytworzonego na terytorium tego państwa.

2. Etykiety, o których mowa w ust. 1, są etykietami urzędowymi.

3. Druk na etykiecie jest nieusuwalny, widoczny i czytelny.

4. Za etykiety, o których mowa w ust. 1, uznaje się również paszport roślin, jeżeli spełnia wymagania określone dla etykiety.

5. Etykiety, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na wniosek prowadzącego obrót, wydaje odpłatnie wojewódzki inspektor. Na etykietach umieszcza się informacje identyfikujące materiał siewny określone w przepisach wydanych na podstawie art. 103c pkt 1 lit. b.

6. Wojewódzki inspektor może upoważnić podmiot wpisany do ewidencji dostawców, w drodze decyzji, na czas określony, do wypełniania etykiet urzędowych. Przepisy art. 98 ust. 2–8 stosuje się odpowiednio.

7. Materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany jest wprowadzany do obrotu w opakowaniach zabezpieczonych przez plombowanie.

8. Sadzonki winorośli zaopatruje się w etykietę dostawcy.

9. Na etykietach, o których mowa w ust. 8, mogą również zostać umieszczone informacje, które zawiera paszport roślin.”;

45) po art. 103 dodaje się art. 103a–103c w brzmieniu:

„Art. 103a. 1. Każdą przesyłkę zawierającą materiał szkółkarski składający się z różnych odmian lub rodzajów materiału kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany zaopatruje się w szkółkarski dokument towarzyszący.

2. Szkółkarski dokument towarzyszący jest wydawany przez dostawcę.

3. Szkółkarski dokument towarzyszący jest wydawany co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym jeden dołącza się do przesyłki zawierającej materiał, o którym mowa w ust. 1, a drugi pozostawia u dostawcy.

4. Na szkółkarskim dokumencie towarzyszącym umieszcza się informacje identyfikujące materiał siewny określone w przepisach wydanych na podstawie art. 103c pkt 1 lit. b.

5. Jeżeli informacje umieszczone na szkółkarskim dokumencie towarzyszącym są niezgodne z informacjami umieszczonymi na etykiecie, o której mowa w art. 103 ust. 1, za wiążące uznaje się informacje umieszczone na etykiecie.

6. Na szkółkarskim dokumencie towarzyszącym mogą zostać umieszczone informacje, które zawiera paszport roślin.

7. Dostawca przechowuje kopie szkółkarskich dokumentów towarzyszących przez 12 miesięcy od dnia ich wydania.

Art. 103b. 1. Do każdej przesyłki zawierającej jedną lub kilka partii wprowadzonego do obrotu materiału szkółkarskiego CAC dostawca dołącza informację o dostarczonym materiale, zwaną dalej „szkółkarskim dokumentem dostawcy”.

2. Szkółkarski dokument dostawcy zawiera:

1) informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 103c pkt 2 oraz oznaczenie odbiorcy;

2) co najmniej nazwę botaniczną, nazwę odmiany albo opis tej odmiany – dla materiału przeznaczonego dla nieprofesjonalnych odbiorców roślin sadowniczych.

3. Szkółkarski dokument dostawcy jest wydawany przez dostawcę w dwóch egzemplarzach, przy czym jeden egzemplarz dołącza się do każdej przesyłki zawierającej materiał, o którym mowa w ust. 1, a drugi pozostawia u dostawcy.

4. Na szkółkarskim dokumencie dostawcy mogą zostać również umieszczone informacje, które zawiera paszport roślin.

5. Druk na szkółkarskim dokumencie dostawcy jest nieusuwalny, widoczny i czytelny.

6. Dostawca przechowuje kopie szkółkarskich dokumentów dostawcy przez 3 lata od dnia ich wydania.

7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się w przypadku materiału przeznaczonego dla nieprofesjonalnych odbiorców roślin sadowniczych.

Art. 103c. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy sposób etykietowania, plombowania i pakowania materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, z uwzględnieniem:

a) rozmiarów i kolorów etykiet dla materiału szkółkarskiego,

b) informacji, które umieszcza się na etykietach oraz szkółkarskim dokumencie towarzyszącym,

2) informacje, które umieszcza się na szkółkarskim dokumencie dostawcy,

3) informacje, które umieszcza się na etykiecie dostawcy sadzonek winorośli

– mając na względzie zapewnienie identyfikacji materiału siewnego i rozwiązania stosowane w tym zakresie przez międzynarodowe organizacje nasienne oraz zapewnienie widocznych różnic między tymi dokumentami, a także biorąc pod uwagę rodzaj i gatunek roślin oraz kategorię materiału siewnego.”;

46) w art. 104:

a) w ust. 1:

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) materiał szkółkarski kategorii elitarny, materiał szkółkarski kategorii kwalifikowany i materiał szkółkarski CAC odmian roślin chronionych wyłącznym prawem do odmiany, wpisanych do krajowego rejestru, lub odmian powszechnie znanych;”,

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) materiał szkółkarski kategorii elitarny, materiał szkółkarski kategorii kwalifikowany i materiał szkółkarski CAC podkładek nienależących do odmiany;”,

– pkt 21 otrzymuje brzmienie:

„21) materiał siewny kategorii elitarny, a w przypadku koniczyny łąkowej – również materiał siewny kategorii elitarny oraz materiał siewny kategorii kwalifikowany, który nie spełnia określonych dla danej kategorii wymagań w zakresie zdolności kiełkowania.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Materiał siewny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może znajdować się w obrocie w terminie podanym przy skreślonej odmianie w krajowym rejestrze, odpowiednich rejestrach innych niż Rzeczpospolita Polska państw członkowskich lub wspólnotowym katalogu lub rejestrze państwa stowarzyszonego.”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Zdolność kiełkowania materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 21, nie może być niższa o więcej niż 10 punktów procentowych od zdolności kiełkowania określonej w wymaganiach szczegółowych w zakresie wytwarzania i jakości materiału siewnego.”,

d) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:

„9a. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zakaz obrotu materiałem siewnym określonych odmian, kierując się ich nieprzydatnością do uprawy w warunkach klimatyczno-glebowych Rzeczypospolitej Polskiej lub koniecznością uniknięcia zagrożeń zdrowia ludzi, zwierząt, roślin oraz dla środowiska.”,

e) ust. 10 otrzymuje brzmienie:

„10. Minister właściwy do spraw rolnictwa powiadamia Komisję Europejską o wydaniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 9 lub 9a, i przyczynach uzasadniających wydanie tego rozporządzenia.”;

47) po art. 105 dodaje się art. 105a w brzmieniu:

„Art. 105a. Określenia „materiał siewny”, „materiał do siewu” lub „materiał do sadzenia” stosuje się do oznaczenia materiału siewnego, o którym mowa w art. 104 i art. 105.”;

48) w art. 115:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) pobranie urzędowych prób, dokonanie oceny polowej i oceny laboratoryjnej materiału siewnego oraz pobranie prób gleby i podłoża, w których jest wytwarzany materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, przez organy Państwowej Inspekcji;”,

b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 10, pobiera się również w przypadku materiału siewnego odmian roślin rolniczych objętych systemami OECD, nieprzeznaczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej.”;

49) w art. 126 w ust. 1:

a) pkt 6–8 otrzymują brzmienie:

„6) nie zaopatruje materiału siewnego w etykiety, nie dołącza dokumentu dostawcy, szkółkarskiego dokumentu towarzyszącego lub szkółkarskiego dokumentu dostawcy, nie stosuje plomb lub nie zabezpiecza opakowań z materiałem siewnym zgodnie z art. 95 ust. 2, art. 96 ust. 1, art. 97 ust. 1, art. 102 ust. 1, art. 103 ust. 1, art. 103a ust. 1 lub art. 103b ust. 1 lub podaje na etykietach informacje niezgodne ze świadectwem oceny laboratoryjnej,

7) nie umieszcza na dokumencie sprzedaży nazwy gatunku, nazwy odmiany, numeru partii, kategorii lub stopnia kwalifikacji jako informacji identyfikujących ten materiał,

8) nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji zgodnie z art. 64 ust. 2 pkt 2 i ust. 3a, art. 92 ust. 1 pkt 2 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 72 pkt 3b,”,

b) pkt 12 otrzymuje brzmienie:

„12) nie będąc wpisanym do ewidencji dostawców, sprzedaje materiał siewny przeznaczony dla nieprofesjonalnego odbiorcy poza obszarem powiatu, w którym go wytworzył,”,

c) pkt 20 otrzymuje brzmienie:

„20) nie oznacza partii materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej numerem utworzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 pkt 6, art. 72 pkt 2 lit. e lub art. 72a pkt 2,”,

d) w pkt 32 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 33–37 w brzmieniu:

„33) prowadzi obrót materiałem siewnym, który nie został poddany okresowej ocenie laboratoryjnej, o której mowa w art. 48,

34) nie przechowuje etykiet zgodnie z art. 36a,

35) nie przechowuje kopii dokumentu dostawcy, szkółkarskiego dokumentu towarzyszącego lub szkółkarskiego dokumentu dostawcy zgodnie z art. 102 ust. 6, art. 103a ust. 7 lub art. 103b ust. 6,

36) stosuje określenia „materiał siewny”, „materiał do siewu” lub „materiał do sadzenia” do oznaczenia roślin lub ich części, które mogą być użyte do rozmnażania roślin, innych niż materiał siewny, o którym mowa w art. 104 i art. 105,

37) prowadzi obrót materiałem siewnym wbrew zakazowi wprowadzonemu w przepisach wydanych na podstawie art. 104 ust. 9a”;

50) w art. 139 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „jednak nie dłużej niż do dnia 31 stycznia 2017 r.”.

Art. 2. [Ustawa o ochronie roślin] W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2016 r. poz. 2041) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 16:

a) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Za paszport roślin uznaje się etykietę dla materiału siewnego, określoną w przepisach o nasiennictwie, jeżeli zawiera ona informacje, o których mowa w ust. 6.”,

b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2 i 3, na etykiecie umieszcza się informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1–5, a na dokumencie handlowym, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, lub w pisemnej informacji, o której mowa w ust. 7 pkt 3, towarzyszącym roślinom, produktom roślinnym lub przedmiotom – wszystkie informacje wymienione w ust. 6.”,

c) w ust. 15a uchyla się pkt 3,

d) w ust. 18 uchyla się pkt 3;

2) w art. 86 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Główny Inspektor współpracuje z właściwymi do spraw zdrowia roślin i nasiennictwa organami Unii Europejskiej, innych państw członkowskich i państw trzecich oraz innymi organizacjami międzynarodowymi, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem oraz reprezentuje Inspekcję przed tymi organami i organizacjami.

2. Główny Inspektor przekazuje Komisji Europejskiej, innym państwom członkowskim oraz państwom trzecim informacje z zakresu ochrony roślin i nasiennictwa wymagane przez Komisję oraz te państwa.”;

3) w art. 91 uchyla się ust. 4a.

Art. 3. [Wniosek o wpisanie rośliny sadowniczej do rejestru odmian] 1. Odmiany roślin sadowniczych utrzymywane przez dostawców na liście odmian materiału szkółkarskiego CAC, o której mowa w ustawie zmienianej w art. 1, w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 27 stycznia 2013 r. mogą być wpisane do rejestru odmian, o którym mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, zwanego dalej „krajowym rejestrem”, na sadowniczą listę B, o której mowa w ustawie zmienianej w art. 1, na wniosek zainteresowanego podmiotu.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, zainteresowany podmiot dołącza opis odmiany sporządzony zgodnie z załącznikiem do dyrektywy Komisji 93/79/EWG z dnia 21 września 1993 r. określającej dodatkowe przepisy wykonawcze dla wykazów odmian materiału rozmnożeniowego roślin owocowych oraz roślin owocowych przechowywanych przez dostawców zgodnie z dyrektywą Rady 92/34/EWG (Dz. Urz. WE L 256 z 14.10.1993, str. 25 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 15, str. 115).

3. Za złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, wpis odmiany i jej utrzymanie w krajowym rejestrze nie pobiera się opłat.

Art. 4. [Odmiany roślin sadowniczych wpisane do krajowego rejestru przed dniem wejścia w życie ustawy] Odmiany roślin sadowniczych wpisane do krajowego rejestru przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uznaje się za odmiany wpisane do krajowego rejestru na sadowniczą listę A, o której mowa w ustawie zmienianej w art. 1.

Art. 5. [Wpis dostawców materiału szkółkarskiego do ewidencji dostawców dokonany przed dniem wejścia w życie ustawy] 1. Dokonany przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wpis dostawców materiału szkółkarskiego do ewidencji dostawców, o której mowa w art. 87 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, zachowuje ważność, pod warunkiem że dostawca przekaże wojewódzkiemu inspektorowi ochrony roślin i nasiennictwa informacje, o których mowa w art. 87 ust. 4 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa wydaje dostawcy zaświadczenie o zmianie wpisu w ewidencji, zawierające datę zmiany wpisu, w terminie 14 dni od dnia dokonania zmiany wpisu.

2. Dostawcy materiału szkółkarskiego wpisani do ewidencji dostawców, o której mowa w art. 87 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, którzy będą dokonywać pobierania prób, oceny cech zewnętrznych, oceny tożsamości i czystości odmianowej wytwarzanego przez siebie materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany oraz pobierania prób gleby i podłoża, w których jest wytwarzany ten materiał, składają wojewódzkiemu inspektorowi ochrony roślin i nasiennictwa oświadczenie, o którym mowa w art. 87 ust. 4 pkt 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6. [Materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany roślin sadowniczych oraz materiał szkółkarski CAC roślin sadowniczych] Materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany roślin sadowniczych oraz materiał szkółkarski CAC roślin sadowniczych, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 1, wytworzony i oceniony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uznaje się za materiał szkółkarski kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i materiał szkółkarski CAC w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 7. [Zaopatrzenie materiału siewnego w etykiety, wypis ze świadectwa oraz dokument dostawcy, zgodnie z dotychczasowymi przepisami] 1. Materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany roślin sadowniczych oraz materiał szkółkarski CAC roślin sadowniczych, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 1, którego ocena została rozpoczęta i niezakończona przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wprowadzany do obrotu, zaopatruje się w etykiety, wypis ze świadectwa oraz dokument dostawcy, zgodnie z dotychczasowymi przepisami.

2. Materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany roślin sadowniczych oraz materiał szkółkarski CAC roślin sadowniczych, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 1, zaopatrzony w etykiety, wypis ze świadectwa oraz dokument dostawcy, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, może znajdować się w obrocie po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 8. [Stosowanie przepisów dotychczasowych do spraw dotyczących wpisu do krajowego rejestru] Do spraw dotyczących wpisu do krajowego rejestru wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 9. [Stosowanie przepisów dotychczasowych do cofania upoważnień] Do cofania upoważnień, o których mowa w art. 16 ust. 15 ustawy zmienianej w art. 2, wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 10. [Dotychczasowe przepisy wykonawcze] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 56, art. 72 i art. 83 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 56, art. 72, art. 72a i art. 83 ust. 1 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 11. [Dotychczasowe przepisy wykonawcze] Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 118 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 118 ustawy zmienianej w art. 1, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.

Art. 12. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.