§ 1.[Czas pobrania próbek] Pobierania próbek winogron, moszczu winogronowego przed rozpoczęciem fermentacji, moszczu winogronowego w trakcie fermentacji i wina w trakcie fermentacji dokonuje się nie później niż w dniu przeprowadzenia wzbogacania, w miejscu przeprowadzania tego wzbogacania wskazanym w zgłoszeniu zamiaru przeprowadzenia wzbogacania dokonanym na formularzu, o którym mowa w art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina.

§ 2.[Pobieranie próbek zgodnie z Polską Normą PN-A-75050:1972] Pobieranie próbek moszczu winogronowego przed rozpoczęciem fermentacji, moszczu winogronowego w trakcie fermentacji i wina w trakcie fermentacji, o którym mowa w § 1, odbywa się zgodnie z Polską Normą PN-A-75050:1972 – wersja polska „Przetwory owocowe, warzywne, wina i miody pitne – Pobieranie próbek”.

§ 3.[Naturalna zawartość alkoholu] 1. W celu ustalenia naturalnej zawartości alkoholu w winogronach:

1) pobiera się próbkę winogron o masie 1 kg co najmniej z trzech różnych miejsc partii winogron;

2) z próbki winogron pobranej w sposób określony w pkt 1 sporządza się moszcz winogronowy, z którego – po zmieszaniu, przesączeniu przez suchą czterokrotnie złożoną gazę i odrzuceniu pierwszych kropel przesączu – pobiera się próbkę do badania naturalnej zawartość alkoholu w moszczu winogronowym przed rozpoczęciem fermentacji.

2. Naturalną zawartość alkoholu w moszczu winogronowym przed rozpoczęciem fermentacji:

1) ustala się w dniu pobrania próbek, w miejscu przeprowadzania wzbogacania, wskazanym w zgłoszeniu zamiaru przeprowadzenia wzbogacania dokonanym na formularzu, o którym mowa w art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina, przy użyciu:

a) refraktometru wyposażonego w skalę, z której można odczytać:

– procentową zawartość sacharozy z dokładnością do 0,2% lub

– współczynnik załamania światła z dokładnością do jednej dziesięciotysięcznej,

b) termometru ze skalą o zakresie co najmniej od +15°C do +25°C;

2) ustala się w temperaturze 20°C (+/–5°C), wykonując następujące czynności:

a) umieszcza się niewielką ilość próbki na dolnym pryzmacie refraktometru i wykonuje się pomiar zgodnie z instrukcją obsługi refraktometru,

b) odczytuje się procentową zawartość sacharozy z dokładnością do 0,2% albo współczynnik załamania światła z dokładnością do jednej dziesięciotysięcznej,

c) przeprowadza się co najmniej dwa oznaczania tej samej próbki,

d) zapisuje się temperaturę, w której przeprowadzono oznaczanie;

3) oznacza się w procentach objętościowych w temperaturze 20°C.

3. W przypadku gdy ustalenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, dokonuje się przy użyciu refraktometru:

1) wyposażonego w skalę, z której można odczytać procentową zawartość sacharozy, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a tiret pierwsze:

a) w temperaturze 20°C – dla zmierzonej procentowej zawartości sacharozy odczytuje się z załącznika nr 1 do rozporządzenia odpowiadającą jej zawartość alkoholu w % objętościowych,

b) w temperaturze innej niż 20°C – do zmierzonej procentowej zawartości sacharozy odpowiednio dodaje się albo odejmuje wartość liczbową określoną w załączniku nr 2 do rozporządzenia, zgodnie z dokonanym pomiarem temperatury, a następnie dla tak obliczonej procentowej zawartości sacharozy odczytuje się z załącznika nr 1 do rozporządzenia odpowiadającą jej zawartość alkoholu w % objętościowych;

2) wyskalowanego we współczynniku załamania światła, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a tiret drugie:

a) w temperaturze 20°C – dla zmierzonej wartości współczynnika załamania światła odczytuje się z załącznika nr 1 do rozporządzenia odpowiadającą mu zawartość alkoholu w % objętościowych,

b) w temperaturze innej niż 20°C – odczytuje się z załącznika nr 1 do rozporządzenia odpowiadającą zmierzonej wartości współczynnika załamania światła procentową zawartość sacharozy i odpowiednio dodaje się do tej wartości albo odejmuje od niej wartość liczbową określoną w załączniku nr 2 do rozporządzenia, zgodnie z dokonanym pomiarem temperatury, a następnie dla tak obliczonej procentowej zawartości sacharozy odczytuje się z załącznika nr 1 do rozporządzenia odpowiadającą jej zawartość alkoholu w % objętościowych.

§ 4.[Ustalanie naturalnej zawartości alkoholu w moszczu winogronowym w trakcie fermentacji oraz w winie w trakcie fermentacji] Naturalną zawartość alkoholu w moszczu winogronowym w trakcie fermentacji oraz w winie w trakcie fermentacji ustala się:

1) oznaczając zawartość alkoholu, cukrów redukujących oraz sacharozy, przy zastosowaniu metod analizy ogłoszonych przez Komisję Europejską na podstawie upoważnienia zawartego w art. 15 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009 z dnia 10 lipca 2009 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń (Dz. Urz. UE L 193 z 24.07.2009, str. 1, z późn. zm.²⁾) oraz

2) sumując:

a) zawartość alkoholu oznaczoną w sposób określony w pkt 1,

b) ilość alkoholu, którą można uzyskać z cukrów redukujących, o których mowa w pkt 1, przyjmując, że ze 100 g tych cukrów uzyskuje się 57 ml alkoholu,

c) ilość alkoholu, którą można uzyskać z sacharozy, o której mowa w pkt 1, przyjmując, że ze 100 g sacharozy uzyskuje się 61 ml alkoholu.

§ 5.[Miejsce ustalania naturalnej zawartości alkoholu w moszczu winogronowym w trakcie fermentacji oraz w winie w trakcie fermentacji] Naturalną zawartość alkoholu w moszczu winogronowym w trakcie fermentacji oraz w winie w trakcie fermentacji ustala się w laboratoriach wykonujących badania laboratoryjne związane z kontrolą jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

§ 6.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.³⁾