Kodeks pracy 2018 z komentarzem - Dział III
Wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia
Wysokość wynagrodzenia
Wysokość wynagrodzenia zależy od wzajemnych ustaleń stron umowy o pracę. Jedynym ograniczeniem jest konieczność zapewnienia pracownikowi zatrudnionemu zarówno w pełnym, jak i niepełnym wymiarze czasu pracy minimalnego wynagrodzenia uregulowanego w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, którego wysokość jest każdego roku aktualizowana. W 2018 r. minimalne wynagrodzenie dla pracownika zatrudnionego na pełny etat wynosi 2100 zł brutto, a w przypadku pracowników zatrudnionych na niepełny etat - w wysokości proporcjonalnej do tej kwoty.
Regulamin wynagradzania
Obecnie obowiązek określenia warunków wynagradzania pracowników w regulaminie wynagradzania dotyczy tych pracodawców, którzy zatrudniają co najmniej 50 pracowników nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy bądź ponadzakładowym układem zbiorowym pracy. Nie ma przeszkód, aby regulamin wynagradzania został wprowadzony również u pracodawcy, który zatrudnia mniej niż 50 pracowników. Pracodawca zatrudniający co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wystąpi z wnioskiem o jego ustalenie. Taki wniosek jest bezwzględnie wiążący dla pracodawcy.
W regulaminie wynagradzania pracodawca określa wszystkie kwestie związane z przysługującymi pracownikom świadczeniami pieniężnymi, takimi jak: premie, odprawy, nagrody, należności związane z podróżą służbową itp. Ustalając te kwestie należy szczegółowo uregulować dla każdego z tych składników zasady ich przyznawania (np. zaliczenie poszczególnych okresów do stażu pracy, od którego zależy nabycie prawa do świadczeń, w tym okresów pracy w innych zakładach czy w gospodarstwie rolnym), wysokość, a także warunki pozbawienia pracownika takich świadczeń. Regulamin może też zawierać postanowienia dotyczące przyznawania innych niepieniężnych świadczeń związanych z pracą, np. w postaci udostępnienia pracownikom do celów prywatnych służbowego samochodu czy telefonu.