Komentarz do wymogów ustawy o rachunkowości. Prowadzenie ksiąg rachunkowych - Art. 16

Księgi pomocnicze (obejmujące zespoły kont pomocniczych prowadzonych do poszczególnych kont księgi głównej, jako konta analityczne i/lub konta szczegółowe) mają za zadanie zapewnienie dostarczania przez księgi rachunkowe danej jednostki szczegółowych informacji na temat jej składników majątkowych oraz procesów mających wpływ na ich wielkość. Dlatego też zapisy w nich ujęte stanowią uzupełnienie i uszczegółowienie zapisów dokonanych na kontach syntetycznych (księgi głównej).

Wyróżnia się podział kont ksiąg pomocniczych na konta:

● analityczne,
● szczegółowe.

Podział ten odzwierciedla kolejne stopnie uszczegółowienia danych, przy czym konta szczegółowe prowadzi się do kont analitycznych, natomiast konta analityczne - do kont syntetycznych. Podział ten jest podziałem zwyczajowym (wynika z praktyki rachunkowości) i nie występuje na wszystkich kontach syntetycznych księgi głównej. Na przykład podział na konta analityczne i szczegółowe stosowany jest w odniesieniu do środków trwałych ewidencjonowanych na koncie 011 "Środki trwałe", do którego prowadzona jest ewidencja analityczna w postaci księgi środków trwałych, gdzie ewidencjonuje się zmiany w stanie środków trwałych w podziale na grupy rodzajowe środków trwałych, oraz ewidencja szczegółowa w postaci kart/kartotek środków trwałych, które służą do prowadzenia ewidencji zmian wartości początkowej i umorzenia poszczególnych obiektów inwentarzowych środków trwałych. Ponadto stosuje się go także na kontach służących do ewidencjonowania nakładów inwestycyjnych, gdzie podział analityczny odnosi się do danego zadania inwestycyjnego, natomiast szczegółowy - do nakładów na poszczególne obiekty inwentarzowe środków trwałych powstających w ramach tego zadania, z wyodrębnieniem kosztów wspólnych dla kilku lub wszystkich obiektów inwentarzowych.