Komentarz do wymogów ustawy o rachunkowości. Prowadzenie ksiąg rachunkowych - Art. 15

Księga główna obejmuje zapisy dotyczące zdarzeń gospodarczych uporządkowane na kontach syntetycznych, gdzie operacje gospodarcze ujmuje się zbiorczo, w odniesieniu do grup określonych aktywów i pasywów, w sposób pozwalający na sporządzenie przez jednostkę sprawozdania finansowego. Konta syntetyczne służą do ogólnego przedstawienia sytuacji majątkowej i finansowej jednostki.

Konto księgowe jest to podstawowe urządzenie księgowe służące do rejestracji operacji gospodarczych, wpływających na zmiany poszczególnych kategorii majątkowych. Na koncie księgowym rejestruje się zwiększenia i zmniejszenia danej kategorii majątkowej oraz ustala się stan końcowy po dokonaniu operacji. Konta księgowe w ujęciu systematycznym należy prowadzić odrębnie dla:

● poszczególnych kategorii składników bilansowych aktywów i pasywów,
● kategorii ekonomicznych ujmowanych w rachunku wyników (przychody i zyski, koszty i straty).

Konta księgi głównej dzieli się na konta:

1) bilansowe:

● aktywne,
● pasywne,

2) aktywno-pasywne;

3) wynikowe (procesowe);

4) korygujące.

Podstawowe zasady funkcjonowania syntetycznych kont księgowych są takie same, niezależnie od tego, jaką techniką prowadzona jest ewidencja księgowa jednostki. Zasady te przedstawiono w