Pracownicy tymczasowi. Zatrudnianie po zmianie przepisów od 1 czerwca 2017 r.

WSTĘP

Od 1 czerwca 2017 r. zmieniły się przepisy regulujące zasady pracy tymczasowej. Do najważniejszych zmian należy doprecyzowanie okresu, przez jaki pracownik tymczasowy może wykonywać pracę u jednego pracodawcy użytkownika. Obecnie agencja pracy tymczasowej może skierować pracownika tymczasowego do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy. Z kolei pracodawca użytkownik może korzystać z pracy tego samego pracownika tymczasowego przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy.

Inną ważną zmianą jest konieczność przedłużenia do dnia porodu umowy o pracę zawartej z pracownicą w ciąży, która rozwiązałaby się po upływie trzeciego miesiąca ciąży. Dotyczy to pracownic tymczasowych mających co najmniej 2-miesięczny okres skierowania do wykonywania pracy tymczasowej przez daną agencję pracy tymczasowej w ciągu ostatnich 36 miesięcy.

Zmianie uległy także zasady ustalania wynagrodzenia urlopowego oraz ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Nowelizacja uprościła zasady obliczania wynagrodzenia urlopowego i ekwiwalentu za urlop dla pracowników tymczasowych przez zbliżenie tych zasad do regulacji obowiązujących pracowników zatrudnionych na podstawie przepisów Kodeksu pracy.

Obowiązująca od 1 czerwca 2017 r. zmiana przepisów wprowadziła nowy obowiązek dla pracodawców użytkowników. Muszą oni prowadzić ewidencję osób wykonujących pracę tymczasową, zawierającą informacje o datach rozpoczęcia i zakończenia wykonywania takiej pracy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy.

Nowelizacja przepisów o pracy tymczasowej może skłonić pracodawców do szerszego korzystania z usług agencji pracy tymczasowej. Jednocześnie zmiany poprawiają sytuację pracowników tymczasowych. W konsekwencji nowelizacja porządkuje rynek i eliminuje nadużycia. Przyczynia się to do redukcji wysokich i stałych kosztów po stronie pracodawcy.