Podatek dochodowy od osób prawnych

Przy ustalaniu łącznej wartości początkowej amortyzowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w ramach przedsiębiorstwa przyjętego do odpłatnego korzystania, nie można uwzględniać wartości przejętych zobowiązań krótkoterminowych

Definicja ceny nabycia zawarta w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT wskazuje na to, że oprócz kwoty należnej zbywcy cena może zostać powiększona jedynie o tzw. koszty techniczno-organizacyjne, które poniósł nabywca od dnia zakupu do dnia przekazania nabytego przedsiębiorstwa do korzystania. Pomimo, że katalog tych kosztów nie jest zamknięty, nie można uznać, że przy nabyciu przedsiębiorstwa przejęte zobowiązania stanowią dla nabywcy dodatkowe koszty związane z zakupem przedsiębiorstwa. Jako koszty związane z zakupem ustawodawca wymienił: koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji. To wyliczenie jednoznacznie wskazuje, że chodzi tutaj tylko o takie koszty, które bezpośrednio związane są z zakupem, w tym wypadku z transakcją oddania do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa oraz o te, które nabywca poniósł później do dnia przekazania do używania nabytego przedsiębiorstwa. Posłużenie się przez ustawodawcę w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT zwrotem „w szczególności" nie oznacza, że jest to katalog tak szeroko otwarty, że mieściłyby się w nim również zobowiązania nabywanego przedsiębiorstwa, które powstały przed jego zbyciem. Skoro odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów, to uwzględnienie zobowiązań krótkoterminowych spółki przy określaniu wysokości tych odpisów (co stanowiłoby konsekwencję uwzględnienia tego typu zobowiązań przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego czy wartości niematerialnej i prawnej) prowadziłoby w istocie do obejścia normy prawnej wynikającej z ww. przepisu.