Artykuł
Świadczenia urlopowe - warunki przyznawania i rozliczenia podatkowo-składkowe
Pracodawca, zatrudniający mniej niż 20 pracowników, nie ma obowiązku tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W takiej sytuacji wypłaca on pracownikom świadczenie urlopowe. Może jednak tego uniknąć, przekazując pracownikom informację o niewypłacaniu świadczenia do końca stycznia danego roku, w sposób przyjęty u pracodawcy. Wysokość świadczenia urlopowego ustala pracodawca, z tym że nie może być ono wyższe niż wysokość odpisu podstawowego na zfśs w danym roku.
W ramach prowadzonej działalności socjalnej pracodawca może udzielić pracownikom wsparcia finansowego, dopłacając im do różnych form wypoczynku. Możliwość wyboru formy udzielanej pomocy mają pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Mogą oni tworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub wypłacać świadczenie urlopowe. Wypłacanie świadczenia urlopowego ma charakter fakultatywny, ponieważ pracodawca może zwolnić się z obowiązku jego wypłacania.
Rezygnacja z wypłacania świadczeń urlopowych
Pracodawca, który nie chce wypłacać świadczenia urlopowego, musi dokonać zróżnicowanych formalności w zależności od stanu zatrudnienia, ustalanego na dzień 1 stycznia danego roku, i tak:
● pracodawca, zatrudniający co najmniej 20 pracowników, objętych układem zbiorowym pracy, postanowienie w sprawie niewypłacania świadczenia urlopowego zawiera w układzie zbiorowym pracy. Jeżeli u takiego pracodawcy pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy, powyższe postanowienie zawiera się w regulaminie wynagradzania. W przypadku gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, postanowienia regulaminu wymagają uzgodnienia z pracownikiem reprezentującym interesy załogi;
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right