CYKL: Dokąd zmierza podatek u źródła

Czy sztuczność działań wyłącza zastosowanie zwolnienia w podatku u źródła

Aby skorzystać z preferencji w podatku u źródła, trzeba wykazać, że dana czynność i sama struktura grupy są uzasadnione ekonomicznie i nie są działaniami sztucznymi mającymi na celu wyłącznie osiągnięcie korzyści podatkowej

Polskie regulacje dotyczące zryczałtowanego podatku od osób prawnych zawierają tzw. małą klauzulę antyabuzywną, wyłączającą zastosowanie preferencji podatkowej (to jest zwolnienia) w odniesieniu do dywidend, odsetek czy należności licencyjnych. Zgodnie z art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) przepisów dotyczących zwolnień nie stosuje, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia było:

1) sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

2) głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

W obecnym brzmieniu art. 22c ustawy o CIT spełnienie którejkolwiek z przesłanek będzie pozbawiało podatnika prawa do zastosowania preferencji podatkowej, natomiast w poprzednim stanie prawnym przesłanki te musiały być spełnione kumulatywnie. Przepis ten stanowi implementację do krajowego porządku prawnego dyrektywy Rady 2011/96/UE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (dyrektywa PSD), której celem jest zapewnienie neutralności przepływów między spółkami z różnych państw unijnych. Analogiczne regulacje zostały zawarte również w dyrektywie Rady 2003/49/WE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich (tzw. dyrektywa licencyjno-odsetkowa, dyrektywa IRD).