Mimo, iż przepisy prawa wprost nie obligują podatników do podejmowania czynności sprawdzających uczciwość swoich kontrahentów, to zaniechania w tym zakresie niosą ryzyko obciążenia odpowiedzialnością za ewentualne oszustwo podatkowe. Negatywnym tego skutkiem może być pozbawienie podatnika prawa do odliczenia VAT.
Przy ocenie dobrej wiary nabywcy należy zweryfikować, czy istniały obiektywne sygnały związane z odbiegającym od standardowego w danej branży wizerunku kontrahenta i okoliczności transakcji, które mogły oraz powinny wzbudzać niepokój, obawy i wątpliwości (wyrok NSA z 12 września 2019 r., sygn. akt I FSK 611/19).
Nabywca paliwa nie może się powoływać na dobrą wiarę, gdy płacił za paliwo gotówką i nie złożył wniosku o potwierdzenie rejestracji VAT sprzedawcy. Przy ocenie dobrej wiary nabywcy istotną rolę odgrywa bowiem dokonywanie płatności w systemie bankowym (nie gotówką) oraz złożenie wniosku o potwierdzenie rejestracji VAT dostawcy (wyrok NSA z 21 listopada 2018 r., I FSK 1989/16).
