Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.424.2024.2.PRM

Skutki podatkowe opodatkowania transakcji zakupu i sprzedaży Telefonów używanych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do zastosowania procedury VAT-marża dla dostawy Telefonów używanych, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, oraz opodatkowania w Poslce sprzedaży ww. Towarów do państw członkowskich Unii Europejskiej (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
• uznania, że nabycie Towarów od podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej nie stanowi wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów oraz braku możliwości wykazania jej w procedurze VAT-OSS (pytanie nr 2) – jest prawidłowe,
• uznania, że dostawa Towarów na rzecz podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (pytanie nr 3) – jest prawidłowe,
• uznania, że sprzedaż Towarów w procedurze VAT-marża na rzecz odbiorców z państw członkowskich Unii Europejskiej nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość (część pytania nr 4) – jest nieprawidłowe,
• wykazania sprzedaży Towarów w procedurze VAT-marża na rzecz odbiorców z państw członkowskich Unii Europejskiej jako sprzedaż krajową (część pytania nr 4) – jest prawidłowe,
• obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży Towarów do państw członkowskich Unii Europejskiej oraz sposobu przewalutowania ww. sprzedaży (pytanie nr 5) – jest prawidłowe,
• rozliczenia dostaw Telefonów używanych, na zasadach opisanych we wniosku, w ramach procedury VAT-marża oraz ewidencjonowania jej na kasie rejestrującej (pytanie nr 6) – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania kosztów transportu w taki sam sposób jak sprzedawany Towar w sytuacji gdy na paragonie i fakturze zostanie usługa wysyłki zostanie wykazana w odrębnej pozycji niż sprzedawany Towar (pytanie nr 7) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych opodatkowania transakcji zakupu i sprzedaży Telefonów używanych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 sierpnia 2024 r. (wpływ 22 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w (...), Polska.

Spółka prowadzi działalność w zakresie kupna używanych telefonów komórkowych, ich odnawianiu lub naprawie i dalszej ich odsprzedaży. Spółka nabywa takie używane telefony komórkowe (dalej jako „Telefony używane” lub „Towary”), które będą nadawały się do dalszej odsprzedaży po ewentualnym odnowieniu lub naprawie. Z tego też względu zakup każdego Towaru będzie poprzedzony przeprowadzeniem oceny jego stanu technicznego, w tym możliwości jego dalszego użytkowania. Proces odnawiania i napraw zakupionych telefonów używanych odbywał się w (...), w Polsce.

Spółka nabywa lub będzie nabywać Towary z następujących źródeł:

1.od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska), które będą sprzedawać Towary bez naliczania VAT; transakcja udokumentowana jest umową sprzedaży,

2.od instytucji niebędących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska), które będą sprzedawać Towary bez naliczania VAT; transakcja udokumentowana jest umową sprzedaży,

3.od instytucji będących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska), ale które będą sprzedawać Towary bez naliczania VAT (zwolnienie albo opodatkowanie na zasadach marży), transakcja udokumentowana jest umową sprzedaży,

4.od instytucji będących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska i kraje niebędące członkami Unii Europejskiej) i które będą sprzedawać Towary z VAT, transakcja udokumentowana jest umową oraz fakturą VAT.

Sprzedaż przez Spółkę po przeprowadzeniu procesu odnowienia lub naprawy Telefonu używanego następować będzie za pośrednictwem internetowych platform zakupowych (sprzedaż wysyłkowa).

W niektórych przypadkach do dostawy będą doliczone koszty transportu (kuriera). Koszty te jednak będą wykazywane w odrębnej linii na fakturze lub paragonie.

Sprzedaż wysyłkowa za pośrednictwem internetowych platform sprzedażowych odbywać się będzie w walucie innej niż PLN (najczęściej EUR):

1.do osób fizycznych na terenie Polski,

2.do osób fizycznych na terenie innych krajów UE.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Wskazują Państwo, że Spółka nabywa lub będzie nabywać wskazane towary i tak należy rozpatrywać cały wniosek.

Nabywali Państwo telefony od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz działalności odpowiadającej takiej działalności na terenie UE.

Spółka może nabywać telefony od różnych instytucji (np. publicznych), które zamierzają sprzedawać swoje używane telefony. W przypadku instytucji publicznych zastosowane byłoby zwolnienie z VAT. Do takiego nabycia jeszcze nie doszło. Podobnie sprawa ma się z nabyciem z UE. Do takich nabyć jeszcze nie doszło ale może dojść, gdyż w UE nacisk jest kładziony na naprawienie i ponowne użycie towarów uprzednio używanych. Mogą to być ministerstwa, instytucje publiczne, instytucje kultury itp. Podmioty te korzystałyby wówczas ze zwolnienia z VAT odpowiadającego art. 113 ustawy o VAT. Nie będą Państwo zobowiązani do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia telefonów od ww. podmiotów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o VAT.

Spółka do tej pory nie importowała Towarów. Do takiego nabycia wkrótce dojdzie. Spółka będzie wówczas importerem telefonów.

Spółka nie jest jeszcze zarejestrowana w systemie OSS.

Zdaniem Spółki, sprzedawane telefony znajdują się pod PKWiU 26.30.22 – telefony do sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych.

Dokonując sprzedaży telefonów używanych osobom fizycznym zamieszkałym na terenie Polski i na terenie innych niż Polska krajów UE to Państwo, a nie nabywca odpowiadacie za transport towarów. W tym przypadku najczęściej wykorzystywane są firmy kurierskie (typu DHL, UPS), które organizuje i opłaca Spółka.

Sprzedaż telefonów używanych ma miejsce prawie w całości do osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami i nie będących podatnikami VAT.

Pytania (pytanie nr 6 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

1)Czy do opisanych powyżej łańcuchów dostaw (pkt 1, 2, 3) Spółka będzie mogła stosować zasady opodatkowania przewidziane w art. 120 ust. 4 u.p.t.u. (VAT-marża), co w przypadku sprzedaży do innych krajów UE będzie oznaczało wykazywanie i odprowadzenie podatku VAT wyłącznie w Polsce?

2)Czy sprzedaż Towarów w procedurze VAT-marża do osób fizycznych z państw członkowskich UE stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i można je rozliczać w procedurze OSS?

3)Czy nabycie telefonów w procedurze VAT-marża od podmiotów z państw członkowskich UE stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?

4)Czy sprzedaż Towarów w procedurze VAT-marża do państw członkowskich UE stanowi wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (WSTO)?

5)Czy jest konieczność stosowania kasy fiskalnej przy sprzedaży do innych krajów UE w procedurze VAT-marża? W przypadku sprzedaży w innej walucie niż PLN w procedurze VAT-marża, w jaki sposób prawidłowo naliczyć kwotę na kasę fiskalną (jeżeli odp. na pkt. 5 to TAK)?

6)Czy sprzedaż używanych telefonów komórkowych do osób fizycznych poza Polskę, nabytych w opisany w stanie faktycznym sposób, do których znajdzie zastosowanie procedura VAT-OSS podlega rejestracji na kasie fiskalnej?

7)Jeżeli na fakturze lub paragonie uwzględniony będzie koszt transportu, to czy również ta usługa podlega opodatkowaniu na tej samej zasadzie co sprzedany towar (procedura VAT-marża)?

Państwa stanowisko w sprawie (do pytania nr 2 i 6 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

W ocenie Spółki:

1.Przenosząc to na grunt stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przypadkach opisanych w punktach 1, 2 i 3 stanu faktycznego Spółka ma prawo stosować procedurę VAT-marża. W przypadku wskazanym w punkcie 4 (nabycie od podatników z naliczonym VAT) nie będzie zaś można zastosować procedury VAT-marża, a transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

2.Sprzedaż Towarów do podmiotów z państw UE w procedurze VAT-marża nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Sprzedaż takich telefonów w procedurze VAT-marża nie podlega także pod procedurę VAT-OSS (art. 22 ust. 1a ustawy o VAT).

3.Nabycie Towarów w procedurze VAT-marża z krajów UE nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

4.Sprzedaż Towarów w procedurze VAT-marża do państw członkowskich UE nie stanowi WSTO i należy ją wykazać jako sprzedaż krajową.

5.Sprzedaż w procedurze VAT-marża powinna być ewidencjonowana przy pomocy kasy rejestrującej. Sprzedaż w walucie powinna być przeliczana według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego powstanie obowiązku podatkowego.

6.Jeśli Spółka stosowałaby procedurę OSS do takiej sprzedaży, wówczas rozpatrzeć należy art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy o VAT. Zgodnie z nim miejscem dostawy towarów jest w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

To oznacza, że taka sprzedaż nie jest opodatkowania w Polsce, wobec tego nie musi być ewidencjonowana przy pomocy kasy rejestrującej.

Sprzedaż w procedurze WSTO do innych państw UE nie podlega ewidencji na kasie fiskalnej. Jeśli jednak podlegałaby takiej ewidencji należy zastosować tzw. zero techniczne.

7.Koszt transportu jest częścią składową ceny sprzedaży i nawet jeśli jest wykazany w osobnej linii na paragonie lub fakturze podlega opodatkowaniu według zasad, jakim podlega sprzedawany towar.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. towary używane oznaczają ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie.

W przypadku Spółki są to zatem używane telefony komórkowe nabyte od osób fizycznych w celu dalszej ich sprzedaży po ich odnowieniu lub naprawie, przy czym sprzedaż dokonana będzie na rzecz osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 120 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 u.p.t.u., tj. nabytych od:

• osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
• podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
• podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
• podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
• podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Przenosząc to na grunt stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przypadku opisanych w punktach 1, 2 i 3 stanu faktycznego Spółka ma prawo stosować procedurę VAT-marża. W przypadku wskazanym w punkcie 4 (nabycie od podatników z naliczonym VAT) nie będzie zaś można zastosować procedury VAT-marża, a transakcja będzie podlegać opodatkowaniem podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Powyższe oznacza, że niezależnie od miejsca do którego telefony zostaną wysłane, Spółka ma obowiązek wykazania sprzedaży opodatkowanej VAT-marża wyłącznie w Polsce i nie będzie musiała odprowadzać podatku VAT w Państwie, do którego telefony zostały wysłane.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Tym miejscem jest Polska.

Zdaniem Spółki należy nadmienić, że przepisy wyraźnie stanowią, że do dostaw opodatkowanych VAT-marża nie znajdą zastosowania przepisy specjalne zmieniające miejsce opodatkowania (art. 22 ust. 1a ustawy o VAT).

Ad 2

Sprzedaż Towarów w procedurze VAT-marża do podmiotów z państw UE nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z art. 13 ust. 8 u.p.t.u.

Ad 3

Nabycie Towarów z krajów UE nie będzie traktowana jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 10 ust. 1 pkt 4 i 5 u.p.t.u.).

Ad 4

Zdaniem Spółki, sprzedaż używanych telefonów komórkowych w procedurze VAT-marża nie stanowi WSTO.

Przepisów o WSTO nie stosuje się, gdy przedmiotem sprzedaży są dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki lub towary używane i transakcja opodatkowana jest wg procedury marży. Wynika to z art. 22 ust. 1a pkt 1 u.p.t.u.

W opinii Spółki, w wypadku wysyłki telefonów w procedurze VAT-marża do państw członkowskich UE sprzedaż należy wykazać jedynie w polskiej deklaracji VAT.

Ad 5

Jak wskazano w punkcie 1 sprzedaż towarów w procedurze VAT-marża jest opodatkowana w kraju rozpoczęcia transportu (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W opisywanym przypadku jest to Polska. To zaś oznacza, że do opodatkowania takiej dostawy stosują Państwo polskie przepisy, w tym te dotyczące kasy fiskalnej.

Zgodnie z art. 111 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Co więcej, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. h) ustawy o VAT w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolnień z obowiązku ewidencji za pomocą takiej kasy nie stosuje się do komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11), a więc towarów, które sprzedaje Spółka. Zdaniem Spółki, to zaś oznacza, że Spółka będzie miała obowiązek stosowania kasy rejestrującej przy sprzedaży w procedurze VAT-marża niezależnie od miejsca, do którego towary zostaną wysłane.

Sprzedaż będzie prowadzona w EUR, więc kluczowe jest przeliczenie wartości sprzedaży na polskie złote.

Stosownie do zapisu art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W opinii Spółki, oznacza to, że taką sprzedaż należy zaewidencjonować korzystając ze średniego kursu NBP poprzedzającego datę dostawy.

Sprzedaż w procedurze VAT-marża powinna być ewidencjonowana zgodnie z oznaczeniem literowym „F” i „G” – do których przypisywane są pozostałe stawki podatku, w tym wartość 0% (zero techniczne) w przypadku sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 119 ust. 1 lub art. 120 ust. 4 ustawy o VAT (§ 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w sprawie w sprawie kas rejestrujących).

Ad 7

Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W związku z powyższym koszt transportu musi zostać wliczony w podstawę opodatkowania towaru i być traktowany jako jedna całość. Oznacza to, że koszty transportu należy opodatkować taką samą stawką VAT co sprzedawany towar.

Zdaniem Spółki, sprzedający, ponosząc koszty wysyłki towaru, może obciążyć nimi kupującego na dwa sposoby:

• wliczając koszty transportu w cenę sprzedawanego towaru, wówczas na fakturze widoczna jest jedna pozycja – nazwa towaru, w którego cenę jest wliczona przesyłka;
• można również ująć koszt transportu jako osobną pozycję na fakturze, wtedy ten koszt również jest tak samo opodatkowany jak sprzedany towar, a na fakturze są wyróżnione dwie pozycje – nazwa towaru oraz koszt transportu.

Potwierdzeniem powyższego postępowania jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 listopada 2015 r. o sygn. IPTPP3/4512-458/15-2/BM, w której czytamy, że: „(...) elementy faktury określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na dokumencie faktury. Ustawodawca w żaden sposób nie ograniczył prawa podatnika do zamieszczania na fakturach dodatkowych informacji np. ujęcie poszczególnych elementów kosztów dokonanej dostawy towarów. Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że dopuszczalne jest ujęcie na fakturze kosztów wysyłki formalnie w odrębnej pozycji od ceny towarów, ale opisanej jako integralna część towaru (stanowiąca jednolitą podstawę opodatkowania)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak wskazuje treść art. 9 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Zaznaczyć należy jednak, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Co istotne, o potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydować muszą okoliczności faktyczne, a nie wola i przekonanie kontrahentów.

W przypadku rozpoznania danej transakcji jako WNT, nabywca towarów jest zobowiązany do rozliczenia (opodatkowania i wykazania) tego nabycia w kraju.

Aby daną transakcję uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wymagane jest spełnienie dwóch podstawowych warunków:

1.podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel - tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

2.w wyniku dokonania dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma tu znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym, art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy stanowi, że:

Przepis art. 9 ustawy definiuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), natomiast w art. 10 ustawy wymieniono sytuacje, które nie są uznawane za WNT. Są to m.in. przypadki nabycia towarów od podatników zwolnionych podmiotowo oraz tych, które nabyte są w procedurze VAT-marża.

Na podstawie art. 13 ust. 1. Ustawy:

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy:

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży (dalej WDT), której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Wskazać także należy, że zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy:

Adekwatnie jak w przypadku WNT, za WDT nie uznaje się transakcji opodatkowanych w systemie VAT-marża.

Procedury szczególne tzw. marża zostały uregulowane przez ustawodawcę w Dziale XII ustawy, m.in. w Rozdziale 4 „Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskicj i antyków”.

Procedurą VAT-marża można objąć m.in. sprzedaż towarów używanych. W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:

Szczególną procedurę opodatkowania, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy stosuje się do dostawy „towarów używanych”. Przez „towary używane” w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Nazwa towar „używany” wskazuje, że nie dotyczy towarów nowych, lecz takich, które już wcześniej choćby raz zostały użyte. Również zawarte ww. przepisie określenie „nadające się do dalszego użytku” może wskazywać, że towary te przed dokonaniem dostawy były wcześniej używane. Ponadto koniecznym warunkiem jest, spełnienie przez zbywany towar, definicji „towaru używanego”.

Powyższe potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 24 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 786/20, w którym stwierdzono, że:

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 stycznia 2019 r., sygn. I FSK 305/17 wskazano, że:

Należy zaznaczyć, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:

Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży od określonej kategorii podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie kupna Telefonów używanych, ich odnawianiu i dalszej sprzedaży. Nabywają Państwo tylko takie Towary, które po odnowieniu/naprawie nadają się do dalszej odsprzedaży. Telefony używane nabywają Państwo od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz działalności odpowiadającej takiej działalności na terenie UE. Nabycie przez Państwa Telefonów używanych dokumentowane będzie umową sprzedaży bez naliczania podatku VAT.

W przyszłości zamierzają Państwo, oprócz nabycia Towarów od  nabywać osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz działalności odpowiadającej takiej działalności na terenie UE, nabywać Towary:

1.od instytucji niebędących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska), np. od ministerstw, instytucji publicznych, instytucji kultury itp. Wskazali Państwo, że do takiego nabycia jeszcze nie doszło. Państwa zdaniem instytucje te korzystałyby ze zwolnienia z podatku VAT odpowiadającego art. 113 ustawy. Nabyte przez Państwa Towary od tych instytucji dokumentowane będą umową sprzedaży bez naliczania podatku VAT.

2.od instytucji będących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska), które sprzedane Towary dokumentować będą umową sprzedaży bez naliczania podatku VAT tzn. ze zwolnieniem albo opodatkowanie na zasadach marży,

3.od instytucji będących podatnikami VAT w Polsce i za granicą (Unia Europejska i kraje niebędące członkami Unii Europejskiej), które sprzedane Towary dokumentować będą umową oraz fakturą VAT.

Nabywane przez Państwa Telefony używane od podmiotów z innych krajów Unii Europejskiej transportowane są do Polski, skąd następuje ich sprzedaż. Dokonując następnie sprzedaży ww. Telefonów używanych osobom fizycznym zamieszkałym na terenie Polski i na terenie innych niż Polska krajów UE to Państwo, a nie nabywca odpowiadacie za transport towarów. W tej sytuacji organizujecie i opłacacie Państwo firmy kurierskie.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy do opisanych we wniosku łańcuchów dostaw 1-3 będą mogli Państwo zastosować zasady opodatkowania przewidziane w art. 120 ust. 4 ustawy (pytanie nr 1).

Podkreślić należy, że katalog podmiotów, wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, od których nabycie towarów warunkuje możliwość zastosowania opodatkowania marżą sprzedaży tych towarów jest katalogiem zamkniętym. Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

Nabywają Państwo Towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz działalności odpowiadającej takiej działalności na terenie UE. Zamierzają Państwo również nabywać Telefony używane od instytucji niebędących podatnikami VAT w Polsce i na terenie Unii Europejskiej, które to instytucje korzystałyby ze zwolnienia z podatku VAT odpowiadającego art. 113 ustawy. Będą Państwo również nabywać Towary od instytucji będących podatnikami VAT w Polsce i na terytorium Unii Europejskiej, jednakże – jak wskazali Państwo w opisie sprawy - tanskacje te będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT lub będą opodatkowane na zasadzie marży.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym przypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Stąd też niezbędne jest ustalenie miejsca dostawy towarów. Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw wskazuje państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana.

Tym samym, odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że w wymienionych przez Państwa łańcuchach dostaw Telefonów używanych opisanych w punktach 1-3 nabywają Państwo Towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji, dokonując dostaw Telefonów używanych w łańcuchach dostaw oznaczonych punktami 1-3, jako towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, będą mogli Państwo określić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy tj. jako marżę stanowiącą różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Mają Państwo również wątpliwości dotyczące rozpoznania i opodatkowania Towarów nabytych w wyżej opisanych łańcuchach dostaw (opodatkowanych w procedurze VAT-marża) jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (pytanie nr 3) i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (część pytania nr 2).

Wskazali Państwo w opisie sprawy, że nabywając Towary od różnych instytucji byliby Państwo wyłączeni z opodatkowania tych transakcji jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy. Ponadto, jak już wyżej wskazano, do sprzedaży Telefonów używanych w łańcuchach dostaw oznaczonych punktami 1-3, będą mogli Państwo określić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy.

Stosownie do ww. art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje w przypadku , gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem przypadku, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transport. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy tj. dostawę towarów z montażem i montaż ten odbywałby się w Polsce (art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy). Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie wystąpi również w przypadkach tam opisanych tj. w sytuacji sprzedaży towarów przez dostawców na zasadach analogicznych do zasad wynikających z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, tzn. sprzedaż na zasadzie VAT-marży lub sprzedaży zwolnionej od podatku VAT (art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy). Analogicznie treść art. 13 ust. 8 ustawy wskazuje, że wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie stanowi dostawa towarów opodatkowana m.in. według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

Zatem transakcja nabycia przez Państwa ww. Telefonów używanych nie wpisuje się w dyspozycję art. 9 ust. 1 i 2 ustawy i nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. Nie rozpoznają Państwo także i nie rozliczą wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z tytułu sprzedaży Telefonów używanych w systemie VAT-marża. Przepis art. 13 ust. 8 ustawy wyłącza z procedury wewnątrzwspólnotowej dostawę towarów, jeżeli podlega ona opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy w ramach specjalnej procedury opodatkowania przewidzianej m.in. dla towarów używanych tj. opodatkowania marży.

Państwa stanowisko, w zakresie rozpoznania i opodatkowania Towarów nabytych w wyżej opisanych łańcuchach dostaw (opodatkowanych w procedurze VAT-marża) jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (pytanie nr 3) i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (część pytania nr 2) uznaję za prawidłowe.

Wątpliwości mają Państwo również wobec kwestii, czy sprzedaż towarów w procedurze VAT-marża do państw członkowskich UE nie stanowi WSTO i czy należy ją wykazać jako sprzedaż krajową (pytanie nr 4) oraz braku możliwości wykazania jej w procedurze VAT-OSS (część pytania nr 2).

Stosownie do treści art. 2 pkt 22a ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:

W myśl art. 22 ust. 1a ustawy:

Odnosząc się natomiast do procedury szczególnej VAT-OSS (procedury unijnej) należy wskazać, że została ona uregulowana w przepisach rozdziału 6a ustawy.

Zgodnie z art. 130a pkt 2 ustawy:

Jak stanowi art. 130a pkt 3 ustawy:

Według art. 130a pkt 2a ustawy:

Na podstawie art. 130a pkt 2b ustawy:

W świetle przepisu art. 130b ust. 1 ustawy:

Na podstawie ww. procedury podatnicy dokonujący sprzedaży dla zagranicznych konsumentów, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS.

Procedura unijna w odniesieniu do towarów może być stosowana przez przedsiębiorców:

• posiadających siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, w celu deklarowania i płacenia podatku VAT należnego z tytułu WSTO;
• ułatwiających poprzez użycie interfejsu elektronicznego zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy (niezależnie od tego, czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej na terytorium UE czy w kraju trzecim), dokonanie:
• WSTO,
• krajowych dostaw towarów na rzecz konsumenta, których wysyłka lub transport rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego.

Jak wynika z przywołanych przepisów, co do zasady, miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO) jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Dla ustalenia miejsca dostawy towarów opodatkowanych wg tzw. procedury marży zastosowanie znajdą ogólne zasady określania miejsca dostawy. W przypadku dostawy np. towarów używanych, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 120 ustawy o VAT, które są wysyłane lub transportowane przez dokonującego ich dostawy, miejsce dostawy takich towarów zostanie określone na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 tej ustawy tj. będzie nim miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Przepisy art. 22 ust. 1 ustawy określają miejsce dostawy towarów. Nie rozstrzygają natomiast o charaketrze danej dostawy. Oznacza to, że w przypadku dostawy towarów przy zastosowaniu procedury VAT-marża - która będzie spełniała warunki do rozpoznania jej jako WSTO - miejsce dostawy będzie rozpoznawane na podstawie regulacji zawartych w art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dostawa taka nie będzie spełniała definicji WSTO.

W Państwa sprawie, ze względu na to, że mogą Państwo ww. sprzedaży opodatkować w procedurze szczególnej VAT-marża dla towarów używanych (Telefonów używanych) do określenia miejsce ich dostawy nie ma zastosowania art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy.

Miejsce takiej dostawy będzie wyznaczone zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - tj. jako miejsce, w którym Towary znajdują się w momencie wysyłki. W związku z tym, że to Państwo odpowiadacie za dostawę Telefonów używanych do nabywców z państw członkowskich UE to miejscem ich opodatkowania będzie w takim wypadku Polska.

Zatem, pomimo tego że do dostawy towarów w procedurze VAT-marża nie będą miały zastosowania przepisy w zakresie określenia miejsca dostawy przewidziane dla WSTO, to nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że sprzedaż towarów nie stanowi WSTO.

Tym samym do ww. transakcji nie znajdzie zastosowania procedura unijna VAT-OSS, o której mowa w ww. art. 130a-130d ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie części pytania nr 2 uznaję za prawidłowe, natomiast stanowisko dotyczące pytania nr 4 ocenianego całościowo uznaję za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także rozliczenia dostaw Telefonów używanych, na zasadach opisanych we wniosku, w ramach procedury VAT-marża oraz ewidencjonowania jej na kasie rejestrującej (pytanie nr 6).

Jak już wyżej wskazano dokonywana przez Państwa dostawa Telefonów używanych do nabywców z państw członkowskich Unii Europejskiej, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowana będzie w Polsce w ramach procedury szczególnej VAT-marża. Do dostawy Towarów opodatkowanej na terytorium kraju nie może mieć zastosowania procedura VAT-OSS, bowiem jest to procedura, która umożliwia rozliczenie sprzedaży wysyłkowej do innych krajów Unii Europejskiej opodatkowanej w państwie, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy, o czym stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy. A zatem procedura VAT-OSS nie będzie miała u Państwa zastosowania. Tym samym, ponieważ miejscem świadczenia dla dostawy przez Państwa Towarów używanych jest terytorium kraju to do takiej sprzedaży mają zastosowanie przepisy dotyczące ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Państwa stanowisko, w zakresie pytania nr 6 uznaję całościowo za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości (pytanie nr 5) dotyczą ponadto konieczności ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży w procedurze VAT-marża dokonywanej do państw członkowskich Unii Europejskiej oraz prawidłowego wystawienia paragonu w przypadku sprzedaży w walucie innej niż PLN.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Natomiast według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2023 r. poz. 2605), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się w przypadku m.in. dostawy towarów, które zostały wymienione w § 4 rozporządzenia.

Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Jednocześnie w myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia:

W pozycji 50 załącznika do rozporządzenia dotyczącego czynności zwolnionych z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej została wymieniona:

Jak już wskazano powyżej, dostawa Telefonów używanych przez Państwa do nabywców z państw członkowskich Unii Europejskiej opodatkowana będzie w Polsce w ramach procedury szczególnej VAT-marża. Sprzedawane przez Państwa Towary, wymienione zostały w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. h) rozporządzenia. Mają Państwo zatem obowiązek ewidencjonowania ich sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Z powołanego powyżej art. 111 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towarów opodatkowanej na terytorium kraju, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z powyższą analizą skoro do dokonanej przez Państwa sprzedaży Towarów do państw członkowskich UE miejscem ich dostawy jest miejsce, w którym Towary znajdują się w momencie wysyłki - w tej sytuacji Polska - to sprzedaż taka dokonana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych powinna zostać zaewidencjonowana za pomocą kasy rejestrującej. Stanowi ona bowiem odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.

Zasady przeliczania waluty obcej zostały zawarte w art. 31a ustawy.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy:

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż podatnicy dokonujący przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania, wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności co do wyboru sposobu przeliczania waluty, gdyż zasady przeliczania tych kwot zostały wyraźnie określone w przywołanych przepisach.

Zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Wskazaliście Państwo, że sprzedaż Towarów do państw członkowskich Unii Europejskiej może zostać wykazana w walucie innej niż PLN. Najczęściej stosowaną walutą będzie EUR.

Przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Wówczas kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Alternatywnie, podatnik może przeliczać kwoty wyrażone w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Przepisy dopuszczają możliwość zastosowania (wyboru) jednego z ww. kursów waluty do przeliczenia kwot wyrażonych na fakturze w walucie obcej. Ponadto, obowiązek wystawienia faktury ciąży na podatniku dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług. W konsekwencji, to ten podmiot (sprzedawca) powinien dokonać stosownego przeliczenia na złote kwoty podatku. Kwota ta określona zgodnie z przyjętym przez sprzedawcę kursem waluty stanowi dla niego podatek należny - a odpowiednio dla nabywcy podatek naliczony. Dopuszczenie możliwości przeliczania przez nabywcę kwoty podatku podanej na fakturze w walucie obcej, na potrzeby odliczenia podatku naliczonego, mogłoby prowadzić (przy zastosowaniu innego kursu waluty) do wyliczenia tej kwoty w wysokości innej niż wynikałoby to z przeliczenia dokonanego przez sprzedawcę.

Odnosząc powyższe do Państwa sytuacji dotyczącej zastosowania prawidłowego przeliczenia kursu walut dla dostawy Towarów opodatkowanych w procedurze VAT-marża do państwa członkowskich Unii Europejskiej wskazać należy, że sprzedaż dokonaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych należy zaewidencjonować na kasie rejestrującej zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, tj. z zastosowaniem kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także opodatkowania kosztów transportu w taki sam sposób jak i sprzedawany Towar w sytuacji gdy na paragonie i fakturze usługa wysyłki zostanie wykazana w odrębnej pozycji (pytanie nr 7).

Z opisu sprawy wynika, że w niektórych przypadkach do dostawy Towarów doliczone będą koszty transportu (kuriera). Koszty te będą przez Państwa wykazane w odrębnej pozycji na fakturze lub paragonie niż dostarczany Towar.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 106e ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-8 i 15-17 ustawy:

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 5 lit. f) rozporządzenia w sprawie kas:

Jak wynika z § 25 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Procedura VAT-marża jest procedurą szczególną i mają do niej zastosowanie wyłącznie przepisy wskazane w rozdziale 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez całkowitą kwotę sprzedaży w przypadku dostawy towarów używanych, o czym stanowi art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy.

Wskazać należy również, że procedura VAT-marży przewidziana w art. 120 ustawy ma zastosowanie wyłącznie do sprzedaży towarów, a nie świadczenia usług. Natomiast koszty wysyłki z uwagi na swój niematerialny charakter nie spełniają definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy. Tym samym powinny być wykazane w jednej pozycji ze sprzedażą towaru używanego, ponieważ stanowią część składową świadczenia zasadniczego, tj. dostawy towaru używanego.

Reasumując, w rozpatrywanej sprawie koszty wysyłki stanowią element świadczenia zasadniczego (dostawy towarów używanych opodatkowanych na podstawie „marży”) na rzecz kupującego i nie ma możliwości odrębnego wykazania świadczenia usługi transportowej tego towaru ani na fakturze ani na paragonie, ponieważ jak wskazano powyżej marża stanowi różnicę pomiędzy wartością dostawy, która obejmuje cenę towaru oraz koszt przesyłki, a wartością nabycia towaru używanego.

W konsekwencji, nie można zgodzić się z Państwem, że kosztami wysyłki można obciążyć nabywcę na dwa sposoby m.in. wykazując koszty transportu jako osobną pozycję na fakturze/paragonie. Podkreślenia wymaga fakt, że w omawianej sprawie opłata za transport stanowi element całkowity kwoty sprzedaży z tytułu dostawy Towarów.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 uznaję za nieprawidłowe.

Do podanej przez Państwa interpretacji indywidualnej o sygn. IPTPP3/4512-458/15-2/BM należy wyjaśnić, że została ona wydana w innym stanie faktycznym niż w tej sprawie - nie dotyczy sprzedaży towarów używanych w procedurze VAT-marża.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zakres przedmiotowy wniosku wyznaczają przedstawione przez Państwa pytania. Wskazuję tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).