Przedmiotem inwentaryzacji na koniec każdego roku obrotowego są m.in. nieuregulowane na dzień bilansowy rozrachunki między jednostką a jej kontrahentami. Inwentaryzacja rozrachunków następuje - co do zasady - drogą uzgodnienia salda z kontrahentem, a więc uzyskania od kontrahenta potwierdzenia, że uznaje saldo (kwotę wymagającą zapłaty).
Płatnik, który chce się dowiedzieć, jakie jest jego saldo konta rozliczeniowego w ZUS, może złożyć wniosek o rozliczenie konta płatnika składek na formularzu RD-3. Natomiast płatnik, który uregulował należności składkowe, a następnie ZUS udzielił mu zwolnienia z ich opłacenia, np. w ramach Tarczy antykryzysowej, może wystąpić o zwrot tych składek. Aby je odzyskać, składa wniosek do ZUS o symbolu RZS-P
Pracuję w firmie, która generuje z programu F-K miesięcznie około 1000 faktur sprzedaży. Do tego dochodzi sprzedaż niefakturowana w liczbie 300-500 odbiorców. Sprzedaż ewidencjonowana jest w programie F-K jednym zapisem po stronie przychodu, VAT oraz należności. Podczas przeglądu biegły określił, że do syntetyki jest konieczna analityka. Czy analityka oraz rozliczanie rozrachunków z poszczególnymi
Spółka świadczy usługi na rzecz kontrahentów, którzy jednocześnie są dla niej dostawcami. Czy trzeba tworzyć kompensatę należności i zobowiązań w postaci pisemnej (potwierdzenia sald), czy wystarczy uzgodnić to drogą telefoniczną i dokonać przelewu różnicy między zobowiązaniami i należnościami? Kto może podpisać zgodność sald należności i zobowiązań?
Czy w ramach rocznej inwentaryzacji mamy obowiązek potwierdzać należności zerowe? Jeśli tak, to czy możemy je zinwentaryzować wcześniej, np. w listopadzie?
Kiedy należy stosować metodę potwierdzenia sald? W jakich przypadkach inwentaryzacja polega na porównaniu danych księgowych z odpowiednimi dokumentami?
