W sprawozdawczości finansowej istotną rolę odgrywa zmiana stanu produktów. Mimo że jej ustalenie stanowi często swoisty "problem techniczny", warto wniknąć głębiej w sedno tego problemu i spojrzeć systemowo na sposób, w jaki ewidencyjnie powstaje ta kategoria porównawczego rachunku zysków i strat.
Jednostki gospodarcze zaliczają do kosztów według rodzaju wydatki, które zostały poniesione w danym okresie. Nie są one równoznaczne z kosztem własnym sprzedaży. Część z nich ma związek z przychodami danego okresu, ale część dotyczy wyprodukowanych i złożonych w magazynie wyrobów gotowych, produkcji w toku itp., jak również część wynika z rozliczeń międzyokresowych czynnych i biernych. Aby więc zapewnić
Ustalenie zmiany stanu produktów dla celów sporządzenia rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym często sprawia kłopoty. Pojawiają się pytania, jak ująć w rachunku zysków i strat takie transakcje, jak np. przekazanie własnych wyrobów gotowych do sklepów własnych lub jak przyjąć do ewidencji wyroby gotowe jako środek trwały.
Przedsiębiorstwo, które sporządza rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym, ma obowiązek przedstawić w informacji dodatkowej dane o poniesionych kosztach według rodzaju. Dlatego jeśli jednostki nie zdecydują się prowadzić ewidencji w układzie rodzajowym i wybiorą jedynie układ kalkulacyjny (zespół 5 w planie kont), wskazane jest prowadzenie stosownej ewidencji analitycznej. Jak prowadzić ewidencję
