Postępowanie administracyjne o wpis do rejestru pracowniczych programów emerytalnych

Postępowanie administracyjne o wpis do rejestru pracowniczych programów emerytalnych

Pracowniczy program emerytalny to forma grupowego oszczędzania na cele emerytalne, w której pracodawca stwarza swoim pracownikom możliwość uzyskania dodatkowych środków na zakończenie kariery zawodowej. Mechanizm oszczędzania obejmuje składki podstawowe finansowane przez pracodawcę (do 7 proc. wynagrodzenia pracownika) i dobrowolne składki dodatkowe finansowane bezpośrednio z wynagrodzenia uczestnika. Wpłacane przez pracodawcę środki są inwestowane przez podmiot zarządzający w dozwolone prawem instrumenty finansowe. Na przyszłą wypłatę składać się zatem będą oszczędności i zysk z inwestycji.

Pracownicze programy emerytalne stanowią trzeci filar zreformowanego systemu ubezpieczeń społecznych i mają charakter sformalizowany. Utworzenie pracowniczego programu emerytalnego zależy od spełnienia ściśle określonych prawem przesłanek w zakresie treści umów składających się na ten program, a przede wszystkim od wpisania go do specjalnego rejestru. Rejestr prowadzi centralny organ administracji rządowej – Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. Wpis do rejestru poprzedzony jest postępowaniem administracyjnym, w trakcie którego Urząd bada wniosek i załączone do niego dokumenty w zakresie zgodności z prawem i z uwzględnieniem interesów uczestników pracowniczych programów emerytalnych.

W niniejszym tekście autor postawił sobie za zadanie opisanie etapów powstawania pracowniczego programu emerytalnego, a zwłaszcza trybu występowania o wpis do rejestru pracowniczych programów emerytalnych.

FORMY PRACOWNICZEGO PROGRAMU EMERYTALNEGO

Artykuł 7 ustawy z 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 932 ze zm.) stanowi, że pracownicze programy emerytalne mogą być prowadzone według wyboru pracodawców w jednej z następujących form: