Prawa autorskie i licencje w podatkach i rachunkowości

Prawa autorskie i licencje: We współczesnym obrocie gospodarczym wzrasta znaczenie dóbr o charakterze niematerialnym. Dobra te oraz majątkowe interesy ich twórców chroni prawo. Najwięcej postanowień w tym zakresie zawiera ustawa o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych, a także ustawa - Prawo własności przemysłowej. Ponieważ dobra te mają wartość majątkową, stały się także przedmiotem zainteresowania prawa podatkowego. Jeżeli są wykorzystywane w działalności gospodarczej, konieczne jest uwzględnienie ich wartości w księgach rachunkowych.

Znaczenie w praktyce podatkowej i księgowej pojęcia praw autorskich przejawia się między innymi w ustalaniu prawa do zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu w preferencyjnej wysokości 50% osiągniętego przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczaniu określonych dóbr do wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu obu ustaw o podatkach dochodowych oraz ustawy o rachunkowości. Także ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do praw autorskich definiując znaczenie terminu „usługa”.

Ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych określa, jakie dobra korzystają z ochro- ny jej przepisów, czyli mogą być przedmiotem prawa autorskiego. Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór. Utworem ustawa nazywa każdy przejaw działalności twórczej człowieka niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Działalność ta musi mieć charakter indywidualny. Aby powstały prawa autorskie, utwór musi być ustalony w jakiejkolwiek postaci.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia przykłady utworów:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

• plastyczne,

• fotograficzne,

• lutnicze,

• wzornictwa przemysłowego,

• architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

• muzyczne i słowno-muzyczne,