Zaliczki wpłacane przez podatników

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm. - dalej ustawa o p.d.o.f.) nakłada na podatników osiągających dochody:

• z pozarolniczej działalności gospodarczej,

• ze stosunku pracy, wówczas gdy dochody te otrzymywane są z zagranicy,

• z emerytur i rent otrzymywanych z zagranicy bez pośrednictwa banków,

• z najmu lub dzierżawy,

• z samodzielnie wykonywanej działalności, określonej w art. 13 pkt 2 i 8 ustawy o p.d.o.f., jeśli dochody te uzyskiwane są bez pośrednictwa płatników,

• ze źródeł przychodów położonych za granicą, w przypadku określonym w art. 44 ust. 7 ustawy o p.d.o.f.,

• z kapitałów pieniężnych, w przypadkach wyszczególnionych w art. 44 ust. 8 ustawy.

określone w art. 44 obowiązek samodzielnego obliczenia i odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego miesięcznych zaliczek na podatek.

Wymienieni podatnicy wpłacają zaliczki bez wezwania, składając jednocześnie - w terminach wpłaty zaliczek - deklarację według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego dochodu.

Przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią odrębne źródło przychodów, opodatkowane bądź w formie zryczałtowanej na podstawie ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 z późn.zm.), bądź też na zasadach ogólnych określonych w ustawie o p.d.o.f. W pierwszym przypadku kwotę miesięcznego podatku wyznacza - w zależności od rodzaju wykonywanej działalności - określony w ustawie procent od osiągniętego przychodu (ryczałt od przychodów ewidencjonowanych) lub też podatek jest stałą kwotą wynikającą z doręczonej podatnikowi decyzji na dany rok podatkowy (karta podatkowa).