Jak rozliczyć w księgach rachunkowych zaliczkę na podróż służbową pobraną w złotych polskich
W zakresie rozliczania różnic kursowych wiele wątpliwości budzą m.in. operacje dotyczące otrzymanych zaliczek, transakcje na rachunku walutowym.
Od 1 stycznia 2019 r. w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały wprowadzone zmiany dotyczące samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.
Dokumenty dotyczące ewidencjonowania czasu pracy obejmują ewidencję czasu pracy pracownika oraz jego wnioski, zgody i inne dokumenty związane z czasem pracy. Rozporządzenie w sprawie dokumentacji pracowniczej, obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., zmieniło zasady ewidencjonowania czasu pracy. Nowy sposób ewidencjonowania czasu pracy należy stosować wobec pracowników zatrudnionych w 2019 r. Jednakże w
Zamknięcie roku sprawozdawczego w spółkach kapitałowych wiąże się z podziałem wypracowanego zysku netto. Jedną z form tego podziału jest wypłata dywidendy wspólnikom. W przypadku wypłaty dywidendy w walucie obcej zagranicznej osobie fizycznej należy pamiętać nie tylko o właściwym jej przeliczeniu ze złotych polskich na walutę obcą (zastosowany kurs jest zależny od tego, czy w uchwale o wypłacie dywidendy
Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających m.in. z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych. Zobowiązania te wykazuje się w bilansie jako rezerwy na zobowiązania.
W celu zapewnienia rzetelnego obrazu dokonań i potencjału gospodarczego jednostki prezentowanego w księgach rachunkowych i w sprawozdaniu finansowym, a także aby nie wykazywać strat jako aktywów, należy co najmniej na dzień bilansowy dokonać aktualizacji aktywów, w tym należności, do ich realnej wysokości. Z aktualizacją związana jest konieczność weryfikowania zdolności aktywów do przynoszenia jednostce
Jeśli koszty dotyczą przyszłych okresów sprawozdawczych, to „zawiesza się” je na koncie czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Sposób i okresy rozliczania kosztów w czasie powinny być określone w polityce rachunkowości jednostki.
Rozliczeń pieniężnych w jednostkach dokonuje się w formie gotówkowej lub bezgotówkowej. Rozliczenia pieniężne gotówkowe realizuje się za pośrednictwem wyodrębnionej w jednostce do tego celu kasy. Takie rozliczenia mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeśli przynajmniej jedna ze stron transakcji (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy.
Na dzień bilansowy jednostka powinna dokonać wyceny lokaty terminowej poprzez ustalenie i zaksięgowanie części odsetek przypadających na okres od dnia zawarcia umowy z bankiem do dnia bilansowego. W następnym roku obrotowym, pod datą zrealizowania odsetek, jednostka powinna ująć w księgach rachunkowych całą wartość odsetek naliczonych przez bank, za cały okres umowny lokaty terminowej, na jaki została
W ustawie o rachunkowości wymieniono elementy składające się na wynik finansowy netto, którymi są: 1) wynik działalności operacyjnej, w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych, 2) wynik operacji finansowych, 3) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, i płatności z nim zrównane, na podstawie odrębnych przepisów.
Zmiany w majątku trwałym należy wykazać w każdym elemencie sprawozdania finansowego sporządzanym przez jednostkę. W bilansie będzie to wartość netto środków trwałych ustalona na dzień bilansowy. W rachunku zysków i strat należy wykazać wynik ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych. Bardzo szczegółowa analiza zmian w majątku trwałym wymagana jest również w informacji dodatkowej.
W sprawozdaniu finansowym jednostki powinny ujawnić informacje dotyczące wzajemnych transakcji między jednostkami powiązanymi. W związku z tym jednostka powinna przyjąć w swoich zasadach (polityce) rachunkowości takie rozwiązania, aby łatwo można było wyodrębnić z ksiąg rachunkowych informacje na temat transakcji z podmiotami powiązanymi. W tym celu jednostka powinna wprowadzić do ksiąg rachunkowych
Jednostka prowadząca działalność gospodarczą podejmuje ryzyko związane z powstaniem strat. W niektórych sytuacjach straty są tak duże, że przedsiębiorca staje się niewypłacalny i nie ma możliwości regulowania swoich zobowiązań, które zaciągnął w przeszłości. Jeśli więc występuje brak zasadności kontynuowania przez jednostkę działalności, wówczas jednostka sporządza sprawozdanie finansowe i dokonuje