Obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne związane z wprowadzeniem akcji promocyjnej, w ramach której Klienci będą nabyć towar/usługę z rabatem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych, w związku z wprowadzeniem akcji promocyjnej, w ramach której Klienci będą nabywać towar/usługę z rabatem. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 września 2024 r. (data wpływu 19 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka posiada autoryzowane salony samochodowe i zajmuje się sprzedażą oraz serwisem samochodów. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce).

Spółka sprzedaje samochody innym podmiotom zarówno prowadzącym, jak i nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej: „Klienci”). Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzić będzie działania o charakterze promocyjnym.

Jednym z takich działań będzie sprzedaż towarów/usług ze znacznym rabatem, po uwzględnieniu którego promocyjna cena sprzedaży danego towaru/usługi wynosi 1 zł netto.

Towary oferowane za 1 zł netto stanowić będą zarówno towary w ofercie Spółki, np. gadżety samochodowe w postaci akcesoriów z kolekcji produktów marek samochodów, które Spółka sprzedaje (np. plecaki, walizki, parasole, odzież, okulary przeciwsłoneczne, kubki, breloki, czapki z logo, zestawy piknikowe, zegarki, zestawy lakierów, maskotki, korki do wina, miniaturowe modele samochodowe, perfumy itp.) producenta samochodów sprzedawanych przez Spółkę, jak i towary zakupione od innych podmiotów.

Klient Spółki uzyska prawo do nabycia określonego towaru/usługi za 1 zł netto, pod warunkiem spełnienia określonego warunku, np.:

• dokonania zakupu samochodów oferowanych przez Spółę o określonej wartości (przykład: przy zakupie za kwotę powyżej kwoty x zł netto, Klient może zakupić za 1 zł netto zestaw produktów Spółki obejmujący kilka produktów z karty akcesoriów np. walizka, t-shirt, parasol etc.),
• zakupu nowego, wprowadzanego na rynek modelu samochodu,
• zakupu usług dotyczących pojazdu samochodowego lub części samochodowych o określonej wartości.

Sprzedaż towarów/usług z rabatem za cenę 1 zł netto będzie wykazywana na paragonie fiskalnym. Akcje promocyjne obejmujące sprzedaż towarów/usług za 1 zł netto będą prowadzone są w celu zwiększenia obrotów z danym Klientem, pozyskania nowych Klientów, oraz zwiększenia satysfakcji oraz lojalności dotychczasowych Klientów. Towary/usługi za 1 zł netto nie są sprzedawane na rzecz podmiotów, które nie są powiązane ze Spółką, w rozumieniu art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług albo art. 11 updop.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Spółka doprecyzowała, że pytanie nr 1 dotyczy także Klientów Spółki będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, którzy będą uczestniczyć w danej akcji promocyjnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Grono uczestników (Klienci Spółki) akcji promocyjnej będzie nieograniczone (z wyłączeniem pracowników Spółki). Warunki skorzystania z rabatu będą identyczne dla nieograniczonego kręgu Klientów Spółki w ramach danej akcji promocyjnej (z wyłączeniem pracowników Spółki). Akcja promocyjna, tj. prawo uzyskania rabatu nie będzie przeznaczona dla pracowników Spółki.

Towary/usługi za 1 zł netto są sprzedawane na rzecz podmiotów, które nie są powiązane ze Spółką, w rozumieniu art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług albo art. 11 updop.

Pytania

1.Czy wartość rabatu przyznanego Klientowi w odniesieniu do sprzedawanych w ramach działań promocyjnych przez Spółę towarów/usług będzie stanowić przychód podatkowy dla Klienta Spółki, a w związku z tym Spółka będzie zobowiązana jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości takich rabatów albo obowiązek sporządzania informacji PIT-11?

2.Czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do sprzedawanych w ramach działań promocyjnych przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów towarów/usług będzie cena, z uwzględnieniem rabatów, faktycznie zapłacona przez Klientów pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1 Wartość rabatu przyznanego klientowi w odniesieniu do sprzedawanych w ramach działań promocyjnych przez Spółkę towarów/usług nie będzie stanowić przychodu podatkowego dla klienta Spółki, a w związku z tym Spółka nie będzie zobowiązana jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości takich rabatów albo obowiązek sporządzenia informacji PIT-11. Stanowisko dotyczy także klientów Spółki będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, którzy będą uczestniczyć w danej akcji promocyjnej w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) (dalej updof), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei art. 10 ust. 1 pkt 2 updof zalicza do źródeł przychodów - działalność wykonywaną osobiście.

Na podstawie art. 11 ust. 1 updof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a updof, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się: 1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców; 2. Jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu; 3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku; 4. W pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b updof).

Stosownie do art. 41 ust. 1 updof osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 42 updof, 1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. 1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio. 2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa: 1) w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru; 2) w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. „Rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza: „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. „Ceną” - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 w ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r. poz. 385) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu towarów, a stąd kwota udzielonego rabatu nie stanowi dla Klienta przychodu. Krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z rabatów przy zakupie towarów przez nieograniczone grono osób nie powoduje powstania przychodu u Klientów w rozumieniu ustawy o PIT. Kwota udzielonego rabatu nie stanowi również nagrody związanej ze sprzedażą premiową i nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, zdaniem Spółki, wartość rabatu nie będzie stanowić przychodu podatkowego dla Klienta, bowiem uzyska on identyczny rabat, jaki dostępny jest potencjalnie dla nieograniczonego kręgu odbiorców - tj. innych Klientów Spółki za zakup takiego samego towaru. Trudno w takiej sytuacji mówić o jakimkolwiek uprzywilejowaniu kogokolwiek. Korzyści każdego z klientów są bowiem identyczne, jeśli chodzi o wysokość rabatów.

Powyższe wnioski są dość jednolicie potwierdzane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach. Przykładowe interpretacje:

1.interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 listopada 2013 r., nr ITPB2/415-753/13/RS, w której organ podatkowy stwierdził, że: „W opisanej we wniosku sytuacji, skutkiem uzyskania rabatu jest obniżenie ceny zakupu towarów w sieci sklepów Wnioskodawcy. Ponadto, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w ww. akcji wyłącznie do pracowników Spółki, gdyż akcja rabatowa skierowana będzie również do kontrahentów i ich pracowników, osób świadczących na rzecz Spółki usługi na podstawie umów cywilnoprawnych. Zatem krąg uprawnionych do zakupów z rabatem będzie potencjalnie nieograniczony. W sytuacji, gdy grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u uczestników programu, nie powstanie”.

2.interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 września 2014 r., nr IPPB2/415-488/14-2/MG: „(...) przychód ze stosunku pracy (określony w art. 11 ustawy o u.p.d.o.f.) może powstać jedynie wówczas, gdy świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, a okolicznością, która decyduje o otrzymaniu świadczenia jest istniejący stosunek pracy. W konsekwencji, nie sposób uznać, że w razie skorzystania z rabatu wynikającego z Programu przez pracownika Spółki, po stronie tego pracownika powstaje przychód do opodatkowania ze stosunku pracy. Tym samym, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania podatku od takiego przychodu ani obowiązek zapłaty podatku do urzędu skarbowego. Należy podkreślić, że skutkiem ustanowienia nieograniczonego kręgu osób uprawnionych do rabatów (osoby niebędące pracownikami Spółki oraz pracownicy Spółki) w ramach Programu oraz faktu, że wszyscy uprawnieni korzystają z rabatów na tych samych zasadach jest brak przychodu podatkowego po stronie wszystkich osób korzystających z rabatów (...)”.

3.interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDWT.4011.931.2022.1.AK ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, rabat oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). Zatem nie można uznać, że osoba otrzymująca kod rabatowy, czy korzystająca z takiego kodu nabywając towar po cenie niższej od regularnej oferty, osiąga korzyść majątkową odpowiadającą różnicy w cenie produktu. Nie ma wątpliwości, że każdy rabat (jako zniżka ceny) uzyskany w związku z realizacją kodu rabatowego stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego tym rabatem. Jednakże przyjęcie stanowiska, że stanowi on przychód w postaci wartości pieniężnej oznaczałoby, iż każdy konsument nabywający towar po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny towaru, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar. (...) Zatem krąg uprawnionych do skorzystania z programu rabatowego, uprawniających w okresie ich ważności do uzyskania rabatu na nabywane towary jest potencjalnie nieograniczony. Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że udzielenie rabatu szerokiej grupie beneficjentów, gdzie skorzystanie z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do jednego grona beneficjentów (...) nie generuje po stronie Użytkowników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, zarówno otrzymanie kodów rabatowych, jak i skorzystanie z przyznanych kodów uprawniających do zakupu produktu po obniżonej cenie, nie będzie stanowić dla któregokolwiek z wymienionych we wniosku uczestników programu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Podobne poglądy prezentowane są w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 9 lipca 2019 r. sygn. akt II FSK 2478/17 wskazano, że wykorzystanie kuponu rabatowego przy zakupie towaru lub usługi za pośrednictwem platformy internetowej nie powoduje powstania przychodu po stronie kupującego, ponieważ realizując kupon rabatowy, podatnik (kupujący) nie otrzymuje pieniędzy ani wartości pieniężnych. Zgodnie z powyższym rabat nie jest świadczeniem pieniężnym, więc nie może być opodatkowany jak świadczenie pieniężne, natomiast w przypadku świadczeń innych niż pieniężne, samo postawienie do dyspozycji nie wystarczy do powstania przychodu. NSA w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1246/11 stwierdził, że za nieodpłatne świadczenia „mogą być uznane te, które po pierwsze mają wymierny dla podatnika efekt finansowy, po drugie co do zasady korzyść wynikająca z nich nie może być dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów, gdyż w przeciwnym razie każdy uczestnik obrotu gospodarczego w równym stopniu byłby nieodpłatnie wzbogacony, a po trzecie jej uzyskanie nie wiąże się z obowiązkiem ponoszenia żadnego ekwiwalentu na rzecz innych osób.”

NSA w wyroku z dnia 30 października 2014 r. o sygn. II FSK 2451/12: stwierdza (...) każdy rabat udzielany przez Spółkę stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego rabatem. Nie ulega także wątpliwości, że przyznanie takiego rabatu (...), nie jest „częściowo odpłatnym świadczeniem” i nie wiąże się z koniecznością odprowadzenia podatku dochodowego z tego tytułu. Stanowisko przeciwne prowadziłoby do nieuzasadnionej konkluzji, że każdy konsument nabywający towar po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny towaru, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar. (...) Tym samym, w związku z opisanym w stanie faktycznym programem rabatowym, na Spółce nie będzie spoczywać obowiązek płatnika wobec tychże uczestników, tj. obowiązek w zakresie obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ani też obowiązek sporządzenia informacji PIT-11.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1) obliczenia podatku w prawidłowej wysokości,

2) pobrania podatku,

3) wpłacenia pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.

Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
• inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Należy wskazać, że obowiązki płatnika, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają zastosowania do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się Państwo sprzedażą oraz serwisem samochodów. Sprzedają Państwo samochody podmiotom prowadzącym, jak i nieprowadzącym działalności gospodarczej (Klienci). Prowadzić będziecie Państwo działania o charakterze promocyjnym, gdzie jednym z takich działań będzie sprzedaż towarów/usług ze znacznym rabatem, po uwzględnieniu którego promocyjna cena sprzedaży danego towaru/usługi wynosi 1 zł netto. Towary oferowane za 1 zł netto stanowić będą zarówno towary z Państwa oferty, np. gadżety samochodowe w postaci akcesoriów z kolekcji produktów marek samochodów, które Spółka sprzedaje, jak i towary zakupione od innych podmiotów. Klient uzyska prawo do nabycia określonego towaru/usługi za 1 zł netto, pod warunkiem, że spełni określone warunki.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy w związku z wprowadzeniem akcji promocyjnej, w ramach której Klient uzyska prawo do nabycia określonego towaru/usługi za 1 zł netto, po spełnieniu określonych warunków, po stronie Klienta, któremu zostanie przyznany rabat powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, czy na Państwu będą ciążyć obowiązki płatnika albo obowiązki informacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, rabat oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Zatem nie można uznać, że osoba otrzymująca rabat i tym samym nabywając towar/usługę po cenie niższej od regularnej oferty, osiąga korzyść majątkową odpowiadającą różnicy w cenie produktu/usługi. Nie ma wątpliwości, że każdy rabat (jako zniżka ceny) stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru/usługi objętego tym rabatem. Jednakże przyjęcie stanowiska, że stanowi on przychód w postaci wartości pieniężnej oznaczałoby, że każdy konsument nabywający towar/usługę po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar/usługę.

Jak wynika z opisu sprawy, akcja promocyjna będzie skierowana do szerokiego grona Państwa Klientów, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, gdzie warunki skorzystania z rabatu będą identyczne dla nieograniczonego kręgu Państwa Klientów. Ponadto, akcje promocyjne będą prowadzone w celu zwiększenia obrotów z danym Klientem, pozyskania nowych Klientów, oraz zwiększenia satysfakcji oraz lojalności dotychczasowych Klientów.

Skoro możliwość dokonania zakupu z rabatem dotyczyć będzie potencjalnie nieograniczonego grona Państwa Klientów, to przyznanie takiego rabatu nie generuje po stronie Klientów powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość rabatu przyznanego Klientowi w ramach działań promocyjnych w odniesieniu do sprzedawanych przez Państwa towarów/usług nie będzie zatem stanowić dla któregokolwiek z Klientów Spółki przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Państwu nie będzie spoczywał obowiązek płatnika, tj. obowiązek w zakresie obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy, ani też obowiązek informacyjny.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Z uwagi na to, że przedmiotem interpretacji indywidualnej są wyłącznie kwestie istnienia po Państwa stronie obowiązków płatnika w odniesieniu do przyznanych Klientom rabatów w ramach działań promocyjnych, powołany przez Państwa w stanowisku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszący sie do źródła przychodu jakim jest działalność wykonywana osobiście oraz art. 41 i art. 42 cytownej ustawy nie mają zastosowania w sprawie, co nie miało wpływu na ocenę Państwa stanowiska w sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).