W zakresie ustalenia, czy postanowienie o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej z 27 maja 2024 r. dotyczy jedynie interpretacji indywidualnej, która została uznana za niezgodną z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. i w związku z tym w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nadal korzysta ze skutków ochronnych pozostałych interpretacji indywidualnych udzielonych Wnioskodawcy przez Dyrektora KIS w dokumencie sygn. 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 z 18 sierpnia 2023 r.

Interpretacja indywidualna – stanowisko jest nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie Ordynacji podatkowej jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lipca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy postanowienie o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej z 27 maja 2024 r. dotyczy jedynie interpretacji indywidualnej, która została uznana za niezgodną z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. i w związku z tym w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nadal korzysta ze skutków ochronnych pozostałych interpretacji indywidualnych udzielonych Wnioskodawcy przez Dyrektora KIS w dokumencie sygn. 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 z 18 sierpnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Wnioskodawca”) jest (i) spółką kapitałową, (ii) mającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski oraz (iii) posiadającą w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku CIT. Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca w dniu 5 czerwca 2023 r. (data stempla pocztowego) złożył wniosek (dalej : również Wniosek 1) o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”), celem ustalenia czy:

1)(pytanie 1) prowadzony w latach 2022 - 2024 przez Wnioskodawcę Projekt, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, w związku z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT;

2)(pytanie 2) Koszty Zatrudnienia Pracowników* zaangażowanych w Projekt przypadające na faktycznie wykonywaną pracę (tj. bez wynagrodzeń za czas urlopów i za czas niezdolności do pracy) stanowią tzw. Koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględnienia w podstawie obliczania ulgi badawczo-rozwojowej tych wydatków;

*Koszty Zatrudnienia Pracowników na potrzeby Wniosku 1 zdefiniowano jako:

1.wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., „ustawa o PIT”);

2.składki z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266 ze zm., „ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych”);

3.premie, bonusy i nagrody, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT;

4.wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych;

5.wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenie wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy;

6.ekwiwalent za niewykorzystany urlop;

7.diety i inne należności za czas podróży służbowej;

8.wydatki związane z zapewnieniem Pracownikom uczestnictwa w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe;

9.wydatki związane z zapewnieniem Pracownikom innych świadczeń o charakterze niepieniężnym (ubezpieczenie na życie, karnety sportowe, bony i karty podarunkowe, itp.).

3)(pytanie 3) w latach 2022 - 2024 Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, to znaczy do odliczania 200% Kosztów zatrudnienia od podstawy opodatkowania CIT, w rozliczeniu za lata 2022 - 2024, w którym przedmiotowe Wydatki ujmowane są jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o CIT.**

**W ramach Wniosku 1 Wnioskodawca wnosił również o rozstrzygnięcie czy do kosztów kwalifikowanych mogą również zostać zaliczone koszty nabycia licencji, jednak ten aspekt zostanie pominięty w dalszych rozważaniach, gdyż jest ono bez związku z przedmiotem niniejszego wniosku.

W dniu 18 sierpnia 2023 r. Krajowa Informacja Skarbowa udzieliła odpowiedzi na zapytania Wnioskodawcy w piśmie pod znakiem: 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 uznając powyżej wskazane trzy stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W dniu 27 maja 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej działając na podstawie art. 14e § 1a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej również jako: „OrdPod”), postanowieniem z 27 maja 2024 r. (znak pisma: 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1) stwierdził wygaśnięcie interpretacji indywidualnej udzielonej Wnioskodawcy 18 sierpnia 2023 r. ze względu na niezgodność z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r., nr DD8.8203.1.2021 opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z 21 lutego 2024 r. poz. 16, która została wydana w takim samym stanie prawnym co wygaszana interpretacja indywidualna.

Powołana interpretacja ogólna dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej poniesionych przez podatnika w danym miesiącu należności z tytułów:

- których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

- sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych

w związku z usprawiedliwioną nieobecnością pracownika. Minister Finansów stwierdza, że do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT i art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, należą poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, w tym również te należności z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika, do których poniesienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów, m. in. te dotyczące urlopu oraz choroby. Jest to stanowisko względniejsze dla Wnioskodawcy niż te zawarte w udzielonej wcześniej interpretacji indywidualnej.

W treści postanowienia wygaszającego interpretację indywidualną z 27 maja 2024 r. wskazano, że niezgodnością z powołaną interpretacją ogólną dotknięta jest interpretacja indywidualna wydana wskutek odpowiedzi na pytanie 2 z Wniosku, powołano się jednak na sygnaturę całego dokumentu zawierającego wszystkie interpretacje indywidualne udzielane Wnioskodawcy 18 sierpnia 2023 r.

W związku z powyżej określonym stanem faktycznym po stronie Wnioskodawcy zrodziło się następujące pytanie stanowiące podstawę do sformułowania niniejszego wniosku.

Pytanie

Czy postanowienie o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej z 27 maja 2024 r. dotyczy jedynie interpretacji indywidualnej, która została uznana za niezgodną z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. i w związku z tym w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nadal korzysta ze skutków ochronnych pozostałych interpretacji indywidualnych udzielonych Wnioskodawcy przez Dyrektora KIS w dokumencie sygn. 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 z 18 sierpnia 2023 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, postanowienie o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej zawartej w dokumencie interpretacji indywidualnej znak pisma: 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1, odnosi się jedynie do interpretacji indywidualnej wydanej wskutek udzielania przez Dyrektora KIS odpowiedzi na 3 pytanie Wnioskodawcy zawarte we wniosku z 5 czerwca 2023 r., gdyż tylko w zakresie tej interpretacji zachodzi niezgodność z interpretacją ogólną z 13 lutego 2024 r., nr DD8.8203.1.2021 będącą przyczynkiem wydania 27 maja 2024 r. postanowienia o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej.

Wskazać należy, że w piśmie z 18 sierpnia 2023 r. Dyrektor KIS udzielił kilku niezależnych od siebie interpretacji indywidualnych, od których zgodnie z art. 14f OrdPod, Wnioskodawca uiścił odrębne opłaty. Interpretacje indywidualne pozostające w ocenie Wnioskodawcy poza zakresem postanowienia o wygaśnięciu z 27 maja 2024 r. dotyczyły tego czy:

1.projekt opisany we wniosku nosi znamiona działalności badawczo rozwojowej opisanej w art. 18d ust. 1 w związku z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT oraz

2.możliwości rozliczenia Kosztów zatrudniania pracowników zaangażowanych w Projekt jako kosztów kwalifikowanych opisanych art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT

są to kwestie pozostające poza rozważaniami zawartymi w interpretacji ogólnej z 13 lutego 2024 r., nr DD8.8203.1.2021, która dotyczyła jednie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, wygenerowanych za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika badawczo-rozwojowego w pracy.

Stanowisko Wnioskodawcy jest uzasadnione zasadą rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika zawartą w art. 2a OrdPod oraz względami słuszności. W przypadku przyjęcia, że postanowienie z 27 maja 2024 r. dotyczyło całego pisma Dyrektora KIS z 18 sierpnia 2023 r., Wnioskodawca w wyniku wydania teoretycznie korzystniejszej dla niego interpretacji ogólnej, znajduje się w sytuacji gorszej niż przed jej wydaniem, gdyż od 27 maja 2024 r. nie może korzystać ze skutków ochronnych interpretacji indywidualnych, o których mowa w art. 14k § 1 OrdPod, w zakresie zakwalifikowania swojej działalności jako badawczo-rozwojowej i kosztów z nią związanych jako kosztów kwalifikowanych.

Na marginesie należy zaznaczyć, że przyjęcie stanowiska odmiennego od stanowiska Wnioskodawcy wskazywałoby również na to, że korzystniejsze dla podatników byłyby zawieranie każdego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w odrębnym wniosku do organu wydającego interpretacje indywidualne, gdyż nie wiąże się to dla wnioskodawcy z dodatkowymi opłatami, natomiast zapobiega podobnym wątpliwościom w przyszłości. Jednocześnie takie postępowanie (tj. składanie wniosków o interpretację indywidulaną zawierających każdorazowo jedno pytanie) wiązałoby się ze znaczniejszym obciążeniem administracyjnym Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej co w ogólnym, długofalowym rozrachunku miałoby negatywny skutek dla obywateli polskich.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również treść Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 2744/13. Na tle powyższego wyroku oraz art. 14f 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. OrdPod (t. j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) w konfrontacji z art. 14f § 1 ustawy i art. 14b § 2 i 3 ustawy należy przyjąć, że odrębne stany faktyczne albo odrębne zdarzenia przyszłe powinny stanowić odrębne wnioski o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej. Należy przyjąć również, że zwielokrotniona liczba stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych upoważnia do wydania większej ilości interpretacji indywidualnych. Odrębne interpretacje indywidualne zawarte w jednym dokumencie, stanowią zatem o odrębnych stanach faktycznych oraz zdarzeniach przyszłych. Co za tym idzie, odrębne postanowienie o wygaśnięciu konkretnej interpretacji indywidualnej, nie stanowi o wygaśnięciu całego dokumentu interpretacji indywidualnej.

Podążając za rozumowaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartym w wyroku z 5 maja 2017 r., sygn. akt I FSK 630/15 należy przyjąć, że jeżeli odpowiedzi na jeden wniosek o wydanie interpretacji obejmujący kilka stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych można udzielić w odrębnych pismach to każdy stan faktyczny/zdarzenie przyszłe zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanowi de facto odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, co uzasadnia pobieranie od każdego ze stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych odrębnej opłaty.

Również doktryna wskazuje, że odrębne stany faktyczne lub odrębne zdarzenia przyszłe stanowią odrębne wnioski o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej por. J. Rudowski (w): j S. Babiarz, B. Dauter, W. Gurba, R. Hauser, A. Kabat, M. Niegódka-Medek, A. Olesińska, J. Rudowski, Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. XII, Warszawa 2024, art. 14(f).

Na powyższej podstawie Wnioskodawca uznaje, że jego stanowisko jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

W myśl art. 14e § 1a pkt 2 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14m Ordynacji podatkowej:

Przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują ani zmiany, ani wygaszania interpretacji w części i w przypadku, gdy interpretacja w części jest niezgodna z interpretacją ogólną Ministra Finansów należy ją wygasić w całości w trybie art. 14e § 1a pkt 2 tejże ustawy. Dotyczy to wygaszania wszystkich interpretacji indywidualnych.

Odnosząc się do ww. przepisu stwierdzić należy, że w sytuacji gdy:

- stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku odpowiada zagadnieniu będącemu przedmiotem interpretacji ogólnej wydanej w takim samym stanie prawnym,

- rozstrzygnięcie co do zakresu oraz sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w interpretacji indywidualnej jest niezgodne (nawet w niewielkiej części z interpretacją ogólną),

to zachodzi podstawa do stwierdzenia wygaśnięcia interpretacji indywidualnej w tym trybie, a obowiązujące przepisy nie dają podstaw do stwierdzenia wygaśnięcia interpretacji indywidualnej jedynie w części.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie rozróżniają interpretacji indywidualnych na nieprawidłowe „w całości” oraz „nieprawidłowe w części”. Szef KAS może zmienić interpretację jeśli stwierdzi jej nieprawidłowość (w domyśle nieprawidłowa jest cała interpretacja, choćby nawet w części organ interpretacyjny miał rację), a jego decyzja poprzedzona jest analizą wniosku wnioskodawcy oraz analizą i weryfikacją interpretacji wydanej przez organ interpretacyjny. A zatem, przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują ani zmiany, ani wygaszania interpretacji w części.

Niewątpliwie przesłanka warunkująca stwierdzenie wygaśnięcia interpretacji indywidualnej, o której mowa w art. 14e § 1a pkt 2 Ordynacji podatkowej, tj. interpretacja indywidualna jest niezgodna z interpretacją ogólną wydaną w takim samym stanie prawnym, jest spełniona również w przypadku, gdy interpretacja indywidualna dotyczy także innych zagadnień podatkowych (pozostających poza zakresem interpretacji ogólnej).

Zatem, w sytuacji gdy w interpretacji indywidualnej zawartych jest kilka zakresów, a jeden z nich jest sprzeczny ze stanowiskiem zawartym w interpretacji ogólnej – interpretacja indywidualna podlega wygaszeniu w całości.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy postanowienie o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej z 27 maja 2024 r. dotyczy jedynie interpretacji indywidualnej, która została uznana za niezgodną z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. i w związku z tym w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nadal korzysta ze skutków ochronnych pozostałych interpretacji indywidualnych udzielonych Wnioskodawcy przez Dyrektora KIS w dokumencie sygn. 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 z 18 sierpnia 2023 r.

Odnosząc się do kwestii ochrony wynikającej z wygaszonej interpretacji należy zauważyć, że interpretacja z 18 sierpnia 2023 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 pomimo tego, że odpowiadała na 4 pytania, z których tylko jedno związane było z interpretacją ogólną z 13 lutego 2024 r., nr DD8.8203.1.2021 stanowiła jeden akt.

W tym względzie nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że pismem z 18 sierpnia 2023r. wydaliśmy kilka niezależnych interpretacji indywidualnych. 

Potwierdzając swoje stanowisko, przytaczam fragment z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 2744/13 powoływanego przez Państwa w rozpatrywanej sprawie: „Z zasady we wniosku powinno się przedstawiać jeden stan faktyczny lub jedno zdarzenie przyszłe (por. wyrok NSA z dnia 10 września 2014 r., II FSK 2090/12). Tej kwestii przepisy Ordynacji podatkowej wyraźnie nie regulują, choć w art. 14b § 2 i 3 o.p. jest mowa o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym zasadniczo w liczbie pojedynczej: „wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych” (§ 2), „składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego” (§ 3). W szeregu przepisach Ordynacji podatkowej znajduje się odniesienie do wniosku o interpretację indywidualną (np. w art. 14b § 1 o.p. „... na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego [interpretację indywidualną]”). Konkludując, przepis art. 14f 2 o.p. w konfrontacji z art. 14f § 1 o.p. i art. 14b § 2 i 3 o.p. nakazuje przyjąć, że odrębne stany faktyczne albo odrębne zdarzenia przyszłe powinny stanowić odrębne wnioski o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej. W ten sam sposób należy traktować odniesienie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego do kilku regulacji prawnych, tzn. przyjmować, że zwielokrotnia to liczbę stanów faktycznych bądź zdarzeń przyszłych, co upoważnia do wydania większej ilości interpretacji indywidualnych.”

Mając na względzie powyższe, należy z kolei wskazać, że interpretacja indywidualna z 18 sierpnia 2023 jako jeden akt, poprzez wydanie postanowienia z 27 maja 2024 r., uległa wygaszeniu w całości.

Jak już wcześniej zostało przedstawione, przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem zmiany ani wygaszania interpretacji w części. W sytuacji gdy interpretacja indywidualna jest niezgodna z interpretacją ogólną w części – właściwym jest zastosowanie procedury z art. 14e § 1a pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Wskazuję również, że podatnik ma prawo ponownie zwrócić się o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie tych zagadnień, które nie są przedmiotem interpretacji ogólnej.

Tym samym, wskazuję, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy postanowienie o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej z 27 maja 2024 r. dotyczy jedynie interpretacji indywidualnej, która została uznana za niezgodną z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. i w związku z tym w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nadal korzysta ze skutków ochronnych pozostałych interpretacji indywidualnych udzielonych Wnioskodawcy przez Dyrektora KIS w dokumencie sygn. 0114-KDIP2-1.4010.323.2023.2.MR1 z 18 sierpnia 2023 r., uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).