Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. II FSK 423/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (spr), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia del. NSA Zbigniew Romała, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 607/23 w sprawie ze skargi L. sp. k. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2023 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.745.2021.10.EC w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz L. sp. k. z siedzibą w S. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 stycznia 2024 r. sygn. akt I SA/Sz 607/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uwzględnił skargę L. sp. k. z siedzibą w S. (dalej jako: "skarżąca", "spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2023 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest w serwisie internetowym CBOSA (orzeczenia.nsa.gov.pl).

W skardze kasacyjnej pełnomocnik Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r., poz. 935 z późn. zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") naruszenie następujących przepisów mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.: art. 41 ust. 4 i ust. 4e w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 6a - 6e w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 51a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), poprzez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwą ocenę zastosowania wobec zdarzenia opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, polegającą na przyjęciu, że spółka wypłacając komplementariuszowi, komandytariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., ponieważ obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a - 6c u.p.d.o.f., tj. z uwzględnieniem pomniejszenia, dopiero po obliczeniu kwoty podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy (obrotowy), podczas gdy prawidłowa wykładnia w/w przepisów powinna doprowadzić Sąd pierwszej instancji do uznania, że spółka w przypadku wypłaty komplementariuszowi, komandytariuszowi w okresach miesięcznych zaliczek na poczet udziału w zysku za dany rok podatkowy (obrotowy), obowiązana jest pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 19%, zgodnie z art. 41 ust. 4 i 4e u.p.d.o.f., bez zastosowania pomniejszenia na podstawie art. 30a ust. 6a-6c u.p.d.o.f.;