Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2023 r., sygn. II FSK 1458/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA - del. Krzysztof Kandut, , Protokolant Dominika Kurek, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D.SICAV z siedzibą w Luksemburgu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 856/19 w sprawie ze skargi D.SICAV z siedzibą w Luksemburgu na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie oprocentowania nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D.SICAV z siedzibą w Luksemburgu na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 8.100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2019 r., III SA/Wa 856/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D.SICAV z siedzibą

w Luksemburgu (dalej: Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lutego 2019 r. w przedmiocie odmowy wypłaty oprocentowania nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, Skarżąca jest następcą prawnym luksemburskiego funduszu inwestycyjnego D.(FCP), tj. spółki, która zajmowała się inwestowaniem w akcje polskich spółek. Z tytułu posiadanych akcji w polskich spółkach wypłacane były dywidendy. W 2015 r. wielu płatników pobrało podatek od dywidend wypłacanych przez polskie spółki w łącznej wysokości 1.015.326,00 zł od przychodu (dochodu) spółki. Podstawą prawną pobrania tego podatku był art. 22 ust. 1 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym w roku 2015, tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.). 29 grudnia 2017 r. Skarżąca złożyła do Naczelnika wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Podniosła, że dyskryminujące jest opodatkowanie dochodów spółki z dywidend, bowiem dochody z tego tytułu osiągane przez polski fundusz inwestycyjny były i są zwolnione z opodatkowania zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Wskazała, że przedmiotowa nadpłata powinna zostać zwrócona wraz z oprocentowaniem przysługującym Skarżącej od dnia poboru podatku do dnia faktycznego zwrotu, bowiem pobór podatku miał miejsce z naruszeniem przepisów prawa wspólnotowego. Skarżąca stwierdziła, że pobranie od spółki podatku przez płatników było bezzasadne w świetle prawa UE, a w szczególności art. 63 TFUE. Naczelnik stwierdził nadpłatę na rzecz Skarżącej w wysokości odpowiadającej kwocie podatku pobranego przez płatników. Decyzją z 31 października 2018 r. Naczelnik odmówił jednak zwrotu oprocentowania nadpłaty, uznając, że w ustawie - Ordynacja podatkowa brak wyraźnej podstawy do zwrotu nadpłaty wraz z żądanym przez Skarżącą oprocentowaniem.