Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2023 r., Prezydent Miasta Krakowa, sygn. PD-03-1.3130.8.1.2023.MM

Sygnatura PD-03-1.3130.8.1.2023.MM

Data 2023.11.21

Autor Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji Opłata skarbowa – opłata skarbowa od pełnomocnictwa składanego do rzecznika konsumentów

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

Działając na podstawie art. 14b § 1 w zw. z art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6 września 2023 r. udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących opłaty skarbowej

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

I

W dniu 6 września 2023 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek Pana (…) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opłaty skarbowej.

Wnioskodawca przedstawił opis zdarzenia przyszłego. Jak wskazał we wniosku zamierza reprezentować konsumentów w sprawach kierowanych przez nich do rzecznika konsumentów celem podjęcia przez rzecznika stosownej interwencji, jak też podmioty gospodarcze (przedsiębiorców) w sprawie skierowanych do nich pism kierowanych na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1689) przez Rzecznika Konsumentów. Przedsiębiorca, do którego zwrócił się rzecznik konsumentów, działając na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jest obowiązany udzielić rzecznikowi wyjaśnień i informacji będących przedmiotem wystąpienia oraz ustosunkować się do uwag i opinii rzecznika.

Wnioskodawca zamierza występować w roli pełnomocnika ww. podmiotów przedkładając do akt stosowne pełnomocnictwo.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej - opłacie skarbowej podlega złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.

Zagadnienie to jest istotne z punktu widzenia Wnioskodawcy, bowiem stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o opłacie skarbowej - obowiązek zapłaty opłaty skarbowej w przypadku złożenia dokumentu pełnomocnictwa ciąży solidarnie zarówno na mocodawcy jak i pełnomocniku, w tym wypadku będącym Wnioskodawcą.

II

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2111; zwana dalej ustawą o opłacie skarbowej) w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej wynikającej z art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

III

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż złożenie pełnomocnictwa nie będzie rodzić obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej w takim wypadku, bowiem nie mamy do czynienia ze złożeniem dokumentu pełnomocnictwa w sprawie z zakresu administracji publicznej lub postępowaniu sądowym.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca w pierwszej kolejności podkreślił, że rzecznik konsumenta nie prowadzi spraw z zakresu administracji publicznej, gdyż jak wskazuje się w orzecznictwie: ,,powiatowy rzecznik konsumentów nie jest organem administracji publicznej ani organem powiatu [...] przywołane przepisy, ani pozostałe unormowania ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów nie przyznają powiatowemu rzecznikowi konsumentów uprawnień do wydania jednostronnych, władczych aktów administracyjnych. Z powyższych względów pismom rzecznika konsumentów kierowanych do osoby, która domaga się jego interwencji, nie można przypisać cech aktów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a. Sąd podkreśla, że pismo z (..,) nie dotyczy uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., a odnośne przepisy nie przewidują możliwości władczego działania rzecznika. Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów nie precyzuje żadnej procedury stosowanej przez rzecznika, a niewątpliwie nie jest ona regulowana przez przepisy k.p.a., do którego powołana ustawa nie odnosi się, zaś rzecznik nie załatwia spraw administracyjnych czy skarg i wniosków w rozumieniu przepisów tego Kodeksu (por, M. Radwański (w:) Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz pod red. A. Stawickiego i E. Stawickiego, LEX 2011 nr 93524. Komentarz do art. 42). Skoro zatem w przedmiotowej sprawie nie toczyło się postępowanie administracyjne, bowiem pismom rzecznika konsumentów kierowanych do osoby, która domaga się podjęcia określonych czynności w swojej sprawie, nie można przypisać cech aktów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a." (III SAB/Łd, 18/19, a także: II SA/Po 809/16, IV SA/Po 564/14,).

Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 12 listopada 2019 r. w sprawie pod sygn. I OSK 2617/19 stwierdził, iż działania powiatowego/miejskiego rzecznika nie spełniają kryterium działania ,,z zakresu administracji publicznej", bowiem działania rzecznika nie sposób sklasyfikować jako ,,postępowanie administracyjne, bowiem pismom Powiatowego Rzecznika Konsumentów w [...] nie można przypisać cech aktów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a., a do postępowania przed rzecznikiem nie mają także zastosowania przepisy k.p.a."

Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej powstaje jedynie gdy dokument ten zostaje złożony w sprawie z zakresu administracji publicznej (lub sprawie sądowej), zaś gdy sprawa nie mieści się w tym zakresie - złożony dokument pełnomocnictwa opłacie tej nie podlega.

Tożsame stanowisko wyrażane jest w doktrynie, gdzie wskazuje się, iż ,,Opłata skarbowa jest należna od dokumentów (odpisów, wypisów, kopii) stwierdzających udzielenie pełnomocnictwa (prokury), jeśli dokumenty te składane są w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym. Sprawa z zakresu administracji publicznej to sprawa tocząca się przed organami administracyjnymi. Będą to wszelkie sprawy toczące się na podstawie przepisów ustawy z 14.06,1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - dalej k.p.a., na podstawie przepisów ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa - dalej o.p. (w tym postępowania przed organami celnymi).” (A. Bartosiewicz, Udzielenie pełnomocnictwa i prokury jako przedmiot opłaty skarbowej). Stanowisko to podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (I SA/Kr 688/17):,,Nie wszystkie jednak dokumenty stwierdzające udzielenie pełnomocnictwa lub prokury objęto obowiązkiem uiszczenia opłaty skarbowej, lecz wyłącznie te, które składane są w sprawach z zakresu administracji publicznej i w postępowaniu sądowym. Tylko w tych bowiem przypadkach złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury związane jest z działaniem organu administracji publicznej oraz podmiotu innego niż organ administracji publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji publicznej lub sądu, jak również istnieje praktyczna możliwość wyegzekwowania obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej z tego tytułu(...)"

IV

W świetle obowiązujących norm prawnych regulujących opłatę skarbową jak również postępowanie cywilne i postępowanie administracyjne oraz mając na uwadze dotychczasowy dorobek judykatury nie sposób przyjąć aby rzecznika konsumentów uznać za organ administracji publicznej, sąd lub podmiot, o którym mowa w art. 1 ust 2 ustawy o opłacie skarbowej tj. podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej wykonujący zadania z zakresu administracji publicznej co skutkowałoby obowiązkiem dokonania opłaty skarbowej od pełnomocnictwa złożonego u rzecznika konsumentów przez pełnomocnika, który będzie reprezentował konsumentów w sprawach kierowanych przez nich do rzecznika konsumentów jak i przedsiębiorców w sprawach skierowanych do nich pism rzecznika konsumentów.

Organ podatkowy uznaje, że w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest stwierdzenie, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty opłaty skarbowej od składanego rzecznikowi konsumentów dokumentu pełnomocnictwa.

Na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej organ odstąpił od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy uznając, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

V

Zgodnie z art. 14n Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, al. Powstania Warszawskiego 10, 31-541 Kraków.