Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 marca 2011 r., sygn. V SA/Wa 2133/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska, Sędzia WSA - Mirosława Pindelska, Protokolant spec. - Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2011 r. sprawy ze skargi R. D. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE; I. Uchyla zaskarżoną decyzję. II. Zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz R. D. kwotę [...] zł ([...] [...] [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Uzasadnienie
R.D., dalej: "skarżący" w dniu [...] marca 2010 r. wystąpił do Wojewody W. z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE, uzasadniając wniosek wieloletnim pobytem na terytorium Polski oraz więzami zawodowymi, które łączą go z Polską.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r., organ pierwszej instancji odmówił skarżącemu udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że skarżący przebywa na terytorium Polski od 1999 roku. Ostatnio na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na okres do [...]kwietnia 2010, w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z obywatelką polską. Odwołując się do art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694 ze zm.) stwierdził, że jedną z przesłanek udzielenia zgody na pobyt długoterminowy jest legalne i nieprzerwalne przebywanie na terytorium Polski w okresie co najmniej pięciu lat, bezpośrednio przed złożeniem wniosku. Do okresu pobytu nie zalicza się pobytu cudzoziemca na podstawie wizy jednolitej pobytowej upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Polski w celu wymienionym w ustawie o cudzoziemcach, wizy pobytowej wydanej w celu podjęcia lub kontynuowania nauki lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w przypadkach wskazanych w ustawie.