Wyrok SN z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. II CSKP 1538/22

Roszczenie informacyjne regulowane w art. 48 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (wcześniej art. 105 ust. 2 Prawa autorskiego) stanowi samodzielne roszczenie i nie wymaga od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi wykazywania istnienia podstawy prawnej do dochodzenia opłat czy wynagrodzeń przy jego dochodzeniu, ani też jest niezależne od systemu finansowania godziwej rekompensaty za kopiowanie utworów w ramach dozwolonego użytku osobistego.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Mariusz Załucki (przewodniczący)

‎SSN Dariusz Pawłyszcze

‎SSN Agnieszka Góra-Błaszczykowska (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 14 lutego 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej I. spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z 9 kwietnia 2021 r., I ACa 1183/20,
‎w sprawie z powództwa S. w W.
‎przeciwko I. spółce akcyjnej w W.
‎o nakazanie,

1. oddala skargę kasacyjną;

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 7 września 2020 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu nakazał pozwanemu udzielenie informacji oraz udostępnienie dokumentów niezbędnych do określenia wysokości opłat, których powodowa organizacja zarządzająca prawami autorskimi i pokrewnymi zamierza dochodzić od pozwanego.

Strona pozwana w apelacji zaskarżyła wyrok w całości i wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z 9 kwietnia 2021 r. oddalił apelację; zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej koszty postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu Sąd ten podkreślił, że sąd pierwszej instancji w sposób prawidłowy zgromadził materiał dowodowy w sprawie i na jego podstawie poczynił właściwe i wystarczające ustalenia faktyczne. Sąd Apelacyjny uznał za własne ustalenia w zakresie materiału dowodowego, poczynione przez sąd pierwszej instancji.