Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 28 września 2022 r., sygn. II SA/Bd 712/22
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński Sędziowie sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek sędzia WSA Grzegorz Saniewski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 września 2022 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej [...] [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Wójt [...] B. decyzją z [...] kwietnia 2022 r., znak: [...] odmówił M. F. (tj. Skarżącej) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym mężem - M. F..
Burmistrz ustalił, ze mąż Skarżącej posiada orzeczenie zaliczające go do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe. W orzeczeniu tym wskazano, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od [...] września 2013 r., a niepełnosprawność istnieje od 69 roku życia.
Organ ustalił także, że Skarżąca sprawuje opiekę nad niepełnosprawnym mężem, a ponadto otrzymuje emeryturę.
Powyższe zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy, zdaniem organu I instancji nie uprawnia jej do przyznania wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego.
W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżąca zarzuciła jej wydanie z naruszeniem mającym istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie, a mianowicie:
1. przepisów prawa materialnego, przez błędną wykładnię art. 17 ust. 1 b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 615, zwanej w skrócie "u.ś.r.") i niezasadne uznanie, że niepełnosprawność jej męża powstała po 18 roku życia i w związku z tym Skarżącej jako jego opiekunowi nie przysługuje świadczenie pielęgnacyjne,
2. przepisów prawa materialnego, przez błędną wykładnię art. 17 ust. 1b u.ś.r. z pominięciem okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 roku o sygn. akt K 38/13, został on uznany za niekonstytucyjny w zakresie, w jakim różnicuje on prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez co narusza to art. 190 ust. 1 Konstytucji RP,