Wyrok NSA z dnia 17 maja 2024 r., sygn. I FSK 1422/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Danuta Oleś (spr.), Protokolant Jan Żołądź, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 126/20 w sprawie ze skargi E. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz E. S.A. z siedzibą w W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 30 kwietnia 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 126/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone przez E. S.A. z siedzibą w W. (dalej: "spółka" lub "skarżąca") postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 października 2019 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług wraz z poprzedzającym je postanowieniem tego organu z 23 sierpnia 2019 r.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wyrok zaskarżył w całości, zarzucając naruszenie:

I. przepisów postępowania, tj.:

1. art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") w zw. z art. 165a § 1 w zw. z art. 14h w zw. z art. 14c § 1 w zw. z art. 14b § 1 i § 3 w zw. z art. 14k-14n w zw. z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa") poprzez błędne uznanie przez Sąd, iż organ bezzasadnie i w sposób nieuprawniony odmówił wszczęcia postępowania w przedmiocie interpretacji w zakresie wskazanym w postanowieniu z uwagi na fakt, że zagadnienie prawa do utylizacji papierowych wersji paragonów fiskalnych nie zostało uregulowane w przepisach prawa podatkowego, nie przedstawiwszy przekonywujących powodów przemawiających za odmową, a zatem powinien był wydać interpretację indywidualną w powyższym zakresie, podczas, gdy przedmiotowa kwestia nie jest uregulowana w przepisach prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, tj. nie może być przedmiotem oceny prawidłowości stanowiska wnioskodawcy w ramach interpretacji indywidualnej i wydanie w tym zakresie interpretacji skutkowałoby wydaniem interpretacji nieprzyznającej wnioskodawcy ochrony w świetle art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, co wbrew twierdzeniu Sądu organ wyczerpująco uzasadnił i umotywował, a w konsekwencji, zamiast oddalenia skargi, błędne uchylenie przez Sad prawidłowego i odpowiadającego prawu postanowienia, do którego wydania organ był zobowiązany w świetle art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej,