Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 maja 2024 r., sygn. II SA/Kr 330/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara – Dubiel (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Monika Niedźwiedź Sędzia WSA Sebastian Pietrzyk Protokolant: starszy referent sądowy Katarzyna Opiłka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2024 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 12 grudnia 2023 r. znak WI-VI.7821.1.17.2021.MP w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę.
Uzasadnienie
II SA/Kr 330/24
UZASADNIENIE
Starosta Wadowicki decyzją nr 1/2018 z dnia 19 grudnia 2018 r., wydaną na podstawie art. 11a ust. 1, art. 11f ust. 1 i 2, art. 11i ust. 1, art. 12 ust. 1-4, 4c i 4d, art. 16 ust. 2, art. 17 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1474 ze zm.), art. 123 ust. 2 i art. 124 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 ze zm.) oraz art. 104 i art. 107 § 1-3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) zatwierdził projekt budowalny i udzielił zezwolenia na realizację inwestycji drogowej dla inwestycji pn. "rozbudowa drogi gminnej nr [...] (ul. S. ) do połączenia na skrzyżowaniu w formie ronda z Al. [...] (droga gminna nr [...]) i ulicą P. (droga gminna nr [...]) i rozbudową ulicy P. (droga gminna nr [...]) obręb nr [...] W., jednostka ewidencyjna [...] w miejscowości W..
Po rozpoznaniu odwołania, Wojewoda Małopolski decyzją z dnia 13 stycznia 2020 r., znak: [...], orzekł częściowo reformatoryjnie, a w pozostałym zakresie utrzymał decyzje organu I instancji w mocy.
Po rozpoznaniu skargi R. B., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 18 września 2020 r. (sygn. akt II SA/Kr 326/20) uchylił ww. decyzję Wojewody Małopolskiego.
Wojewoda Małopolski decyzją z dnia 27 kwietnia 2021 r., znak: [...], ponownie orzekł częściowo reformatoryjnie, a w pozostałym zakresie utrzymał decyzje organu I instancji w mocy.