Wyrok SA w Łodzi z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. III AUa 728/10

Wprowadzona ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 8, poz. 38), od dnia 4 lutego 2009 r. nowelizacja art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) skutkuje tym, że osoba pobierająca emeryturę mundurową, spełniająca także przesłanki nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, może nabyć prawo do tej emerytury i wybrać emeryturę z systemu powszechnego, jako jedno z dwóch zbiegających się świadczeń (art. 95 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Przewodniczący: SSA Mirosław Godlewski

Sędziowie: SA Lucyna Guderska SO (del.) Anna Szczepaniak - Cicha (spr.)

Sąd Apelacyjny w Łodzi, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2010 r. sprawy Franciszka O. przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w Ł. o wysokość emerytury wojskowej, na skutek apelacji wnio skodawcy od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł. z dnia 9 kwietnia 2010 r., oddala apelację; (…).

Uzasadnienie:

Decyzją z dnia 10 lipca 2009 r. wojskowy organ emerytalny ustalił wysokość emerytury wojskowej Franciszka O. od 1 lipca 2009 r. w kwocie 2.594,17 zł. Do wysługi lat doliczono ubezpieczonemu okres pracy po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. Decyzja ta nie została jednak przekazana do realizacji, ponieważ wojskowa renta inwalidzka, którą otrzymuje Franciszek O., jest świadczeniem korzystniejszym.

W odwołaniu od tej decyzji z dnia 11 września 2009 r. ubezpieczony zaskarżył decyzję w całości zarzucając, iż wydana ona została na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (jedn. tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm. - dalej: „z.e.ż.”), a przepis ten jest niezgodny z art. 67 ust. 1, art. 2, art. 64 ust. 1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Skarżący wniósł o zwrócenie się do TK z pytaniem prawnym o zgodność podstawy prawnej decyzji ze wskazanymi przepisami Konstytucji RP, a także z zapytaniem, czy art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm. - dalej: „ustawa o emeryturach i rentach z FUS”), jest zgodny z art. 67 ust. 1, art. 64 ust. 1, art. 31 ust. 3 i art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji, gdyż od odpowiedzi na to pytanie zależy rozstrzygnięcie o zasadności odwołania.