Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. I GSK 231/19
Pojęcie wychowanka w kontekście podziału subwencji oświatowej obejmuje tylko nieletnich, którzy faktycznie korzystali z zakwaterowania w danym ośrodku, co oznacza ich rzeczywiste zamieszkiwanie w nim na dzień 30 września danego roku bazowego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Boratyn po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Powiatu Oleskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 36/18 w sprawie ze skargi Powiatu Oleskiego na decyzję Ministra Finansów z dnia 30 października 2017 r. nr ST5.4755.3.2017.AMCL.11 w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Powiatu Oleskiego na rzecz Ministra Finansów 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 sierpnia 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 36/18 na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę Powiatu Oleskiego na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z 30 października 2017 r. nr ST5.4755.3.2017.AMCL.11 w przedmiocie zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej za rok 2012.
Powiat Oleski złożył skargę kasacyjną od wyroku Sądu I instancji wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; ewentualnie na postawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a - c p.p.s.a. oraz na podstawie art. 135 p.p.s.a. o uchylenie zaskarżonej decyzji Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 30 października 2017 r. nr ST5.4755.3.2017.AMCL.11 oraz poprzedzającej ją decyzji Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 23 listopada 2016 r. nr ST4.4750.210.2016.3.FRKG z powodu rażącego naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a także naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Skarżąca wniosła zasadzenie kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.