Wyrok NSA z dnia 5 października 2016 r., sygn. I OSK 338/15
Przez wpływ należy rozumieć istnienie związku przyczynowego pomiędzy uchybieniem procesowym stanowiącym przedmiot zarzutu skargi kasacyjnej a wydanym w sprawie zaskarżonym wyrokiem sądu administracyjnego pierwszej instancji, który to związek przyczynowy, jakkolwiek nie musi być realny, to jednak musi uzasadniać istnienie hipotetycznej możliwości odmiennego wyniku sprawy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia del. WSA Magdalena Józefczyk Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 5 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 listopada 2014 r. sygn. akt II SA/Bk 754/14 w sprawie ze skargi A.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o zakwalifikowanie i skierowanie do domu pomocy społecznej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 754/14 oddalił skargę A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2014 r.
nr 406.440/E-15/6/14 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zakwalifikowania i skierowania do domu pomocy społecznej.
Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan faktyczny i prawny sprawy, Sąd wskazał, że Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. działający
z upoważnienia Prezydenta Miasta B. decyzją z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] uchylił własną decyzję z dnia [...] stycznia
1999 r. nr [...] o zakwalifikowaniu A. K. do Domu Pomocy Społecznej w C. i odmowie skierowania do Domu Pomocy Społecznej
w C. z powodu braku wolnych miejsc oraz umorzył postępowanie w sprawie.
Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] lutego 2004 r. złożyła A. P. (poprzednie nazwisko K.), w którym zarzuciła "wadliwą wykładnię i zastosowanie prawa polegające na uznaniu, że z uwagi na zmianę ustawy