Wyrok SA w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. I ACa 146/08

Z normy art. 69§1 i 2 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 24 października 1934r Prawo o postępowaniu układowym nie wynika, że zatwierdzenie układu powoduje definitywne wygaśnięcie tytułów egzekucyjnych wydanych przed zatwierdzeniem układu i dotyczących wierzytelności nim objętych . Norma ta stanowi jedynie, że wyciąg z listy wierzytelności, łącznie z wypisem prawomocnego postanowienia zatwierdzającego układ, jest tytułem egzekucyjnym przeciwko dłużnikowi. Równocześnie norma art. 70§3 tegoż prawa stanowi, że egzekucje co do wierzytelności objętych postępowaniem układowym, wszczęte przeciwko dłużnikowi przed otwarciem tego postępowania, ulegają umorzeniu. Uregulowania te powodują zatem tylko taki skutek, że wierzyciel , którego wierzytelności zostały objęte układem, nie może ich w toku postępowania układowego dochodzić w innym niż układowe postępowaniu. Tytuły egzekucyjne stwierdzające objęte układem wierzytelności nie tracą mocy, a pozostają jedynie przez czas wykonywania układu niejako w „uśpieniu”. Dopiero po zakończeniu postępowania układowego zgodnie z normą art.78 §1 prawa o postępowaniu układowym można stwierdzić, że tytuły te tracą moc, gdyż wierzytelności nimi objęte zostają zaspokojone przez dłużnika. Jeżeli jednak, wskutek okoliczności opisanych w rozdziale VI tegoż prawa dojdzie do uchylenia układu, przestaje on obowiązywać i traci całkowicie skuteczność. Powstaje wówczas stan prawny odpowiadający sytuacji sprzed otwarcia układu. Wierzytelności objęte układem odżywają w swej pierwotnej wysokości bez redukcji dokonanej układem, a co za tym idzie wierzyciel może ich dochodzić (przy uwzględnieniu sumy jaką otrzymał na poczet układu) bez potrzeby wytaczania nowego powództwa.