Procedura marży w Dyrektywie 112 oraz w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług, sygn. P.20.
Dyrektywa 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwana dalej Dyrektywą 112) w ślad za 6 Dyrektywą 77/388/EWG w rozdziale 4 ustanawia szczególne zasady opodatkowania dotyczące towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków. Podstawową różnicą w porównaniu z zasadami ogólnymi jest, tak jak w przypadku usług turystycznych, to, iż opodatkowaniu podlega wyłącznie kwota marży, a nie kwota należna z tytułu dostawy, oraz brak prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tak opodatkowaną dostawą. W konsekwencji prowadzi to do uniknięcia podwójnego lub wielokrotnego opodatkowania dostaw tych przedmiotów, które miałoby miejsce w przypadku zastosowania zasad ogólnych, tzn. gdy podstawą opodatkowania byłaby cała kwota należna od dostawcy. Ma to istotne znaczenie ze względu na charakter towarów wymienionych w art. 311 Dyrektywy, które z zasady są wprowadzane do obrotu niejednokrotnie.
ANNA DUDKOWSKA
1.1. Zakres przedmiotowy szczególnej procedury opodatkowania marży
Czego dotyczy procedura opodatkowania w systemie marży?
Rozdział 4 Dyrektywy 112 nakłada na państwa członkowskie obowiązek przyjęcia szczególnych zasad opodatkowania dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dokonywanych przez podatników-pośredników1.
Definicje towarów objętych tym szczególnym sposobem opodatkowania znajdują się w art. 311 ww. Dyrektywy. Wynika z niego, że:
Towar używany
1. Towary używane - to rzeczowy majątek ruchomy nadający się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, inny niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki, jak również inny niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne określone przez państwa członkowskie (art. 311 pkt 1 Dyrektywy 112).
Zgodnie z powyższą definicją, towary używane są to rzeczy ruchome, a zatem poza zakresem stosowania tej procedury znajduje się obrót nieruchomościami. Ponadto ustawodawca wymaga, aby były to przedmioty już użytkowane, chociaż nie precyzuje okresu ich użytkowania, może on być dowolny (przykładowo jeden dzień, jeden rok). Natomiast istotne jest, aby nadawały się do dalszego użytku, w aktualnym stanie lub po naprawie. Czyli nie może to być towar całkowicie zużyty, któremu nie można w żaden sposób przywrócić zdolności użytkowej. Nie może to być również towar jednokrotnego użytku, który nie nadaje się do dalszej eksploatacji.