Jak prawidłowo zatrudniać cudzoziemców
Pracodawca musi mieć zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemca. Istnieje jednak wiele wyjątków od tego wymogu. W Polsce pracę bez zezwolenia mogą podjąć np. pracownicy z krajów Unii Europejskiej.
Cudzoziemcem jest osoba nieposiadająca obywatelstwa polskiego (art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Z kolei wykonywanie pracy przez cudzoziemca oznacza:
● jego zatrudnienie (na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego lub umowy o pracę nakładczą),
● wykonywanie innej pracy zarobkowej (np. na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, o dzieło),
● pełnienie funkcji w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców lub są spółkami kapitałowymi w organizacji.
Za wykonywanie pracy przez cudzoziemca nie uważa się natomiast czynności noszących pewne cechy wykonywania pracy, ale realizowanych w sposób incydentalny, krótkotrwały, w czyimś zastępstwie oraz niemających zarobkowego charakteru (wyrok WSA w Poznaniu z 22 lipca 2007 r., III SA/Po 1/09).
Podmiotem powierzającym wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest jednostka organizacyjna (choćby nie posiadała osobowości prawnej) lub osoba fizyczna, która na podstawie umowy lub innego stosunku prawnego powierza mu pracę.
WAŻNE!
Cudzoziemcy mogą być zatrudniani nie tylko na podstawie stosunku pracy, ale również na umowy cywilnoprawne (np. umowę o dzieło, zlecenia, umowę agencyjną czy kontrakt menedżerski).
Kto nie musi mieć zezwolenia na pracę
Podejmowanie pracy na zasadach obowiązujących polskich obywateli dotyczy cudzoziemców będących obywatelami państw Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), które nie są członkami UE, oraz m.in. uchodźców, osób mających: zgodę na pobyt tolerowany, zezwolenie na osiedlenie się w Polsce itp. Prawo do zatrudnienia w Polsce bez zezwolenia mają także obywatele państwa niebędącego stroną umowy o EOG, ale które może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy zawartej przez to państwo ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi. Przykładem takiego państwa jest Szwajcaria. Uprawnienie do wykonywania pracy bez konieczności uzyskiwania zezwolenia dotyczy także osób, które uzyskały ochronę na terytorium Polski. Takimi cudzoziemcami, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są osoby, którym: