PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 285 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Informacje statystyczne dotyczące obrotów handlowych państw członkowskich z państwami trzecimi mają kluczowe znaczenie dla wspólnotowej polityki gospodarczej i handlowej oraz dla analiz zmian sytuacji rynkowej w zakresie poszczególnych towarów. Należy poprawić przejrzystość systemu statystycznego, tak by był w stanie reagować na zmieniające się środowisko administracyjne i spełniać nowe wymagania użytkowników. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 z dnia 22 maja 1995 r. w sprawie statystyk odnoszących się do handlu towarami między Wspólnotą i jej państwami członkowskimi a państwami trzecimi (³) należy więc zastąpić nowym rozporządzeniem zgodnie z wymogami określonymi w art. 285 ust. 2 Traktatu.

(2) Statystyki dotyczące handlu zagranicznego opierają się na danych uzyskanych ze zgłoszeń celnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (⁴) (zwany dalej „kodeksem celnym”). Postęp integracji europejskiej i wynikające z niego zmiany w odprawie celnej – w tym pojedyncze pozwolenia na stosowanie zgłoszeń uproszczonych lub odprawy uproszczonej w miejscu, a także odprawa scentralizowana, które będą wynikiem obecnej modernizacji kodeksu celnego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁵) (zwanego dalej „zmodernizowanym kodeksem celnym”), dają podstawy dla licznych zmian. W szczególności konieczne jest dostosowanie sposobu sporządzania statystyk dotyczących handlu zewnętrznego, ponowne rozważenie koncepcji państwa członkowskiego przywozu i wywozu oraz precyzyjniejsze zdefiniowanie źródła danych służących do sporządzania statystyk wspólnotowych.

(3) Uproszczenie formalności i kontroli celnych dzięki zmodernizowanemu kodeksowi celnemu może spowodować, że nie będzie się dysponować zgłoszeniami celnymi. Aby uniknąć luk w zestawieniach statystycznych dotyczących handlu zagranicznego, należy zapewnić dostarczanie danych statystycznych przez podmioty gospodarcze korzystające z uproszczenia.

(4) Dzięki decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (⁶) powstanie elektroniczny system celny do wymiany danych ze zgłoszeń celnych. Aby możliwa była rejestracja fizycznego handlowego obrotu towarami między państwami członkowskimi a państwami trzecimi oraz aby dane dotyczące przywozu i wywozu były dostępne w odnośnych państwach członkowskich, konieczne jest określenie i dokonanie ustaleń między organami celnymi a urzędami statystycznymi. Dotyczy to m.in. zasad wymiany danych między organami administracji państw członkowskich. Taki system wymiany danych powinien w maksymalnym stopniu opierać się na infrastrukturze stworzonej przez organy celne.

(5) Aby przypisać wspólnotowy wywóz i przywóz do danego państwa członkowskiego, konieczne jest zebranie danych o „państwie członkowskim przeznaczenia” w przypadku przywozu i o „państwie członkowskim rzeczywistego wywozu” w przypadku wywozu. W perspektywie średnioterminowej do celów statystyk dotyczących handlu zagranicznego te państwa członkowskie powinny stać się odpowiednio państwem członkowskim przywozu i wywozu.

(6) Dla celów niniejszego rozporządzenia towary będące przedmiotem handlu zagranicznego powinny być klasyfikowane zgodnie z nomenklaturą scaloną wprowadzoną rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (⁷), zwaną dalej „nomenklaturą scaloną”.

(7) Aby sprostać potrzebom Europejskiego Banku Centralnego i Komisji w zakresie informacji dotyczących udziału euro w międzynarodowym obrocie towarowym, waluta fakturowania wywozu i przywozu powinna być zgłaszana na poziomie zagregowanym.

(8) Aby móc prowadzić negocjacje handlowe i zarządzać rynkiem wewnętrznym, Komisja powinna otrzymywać szczegółowe informacje o preferencyjnym traktowaniu towarów przywożonych do Wspólnoty.

(9) Statystyki dotyczące handlu zagranicznego dostarczają danych do sporządzania bilansu płatniczego i rachunków narodowych. Cechy umożliwiające przystosowanie ich do celów bilansu płatniczego powinny stać się częścią zestawu danych obowiązkowych i standardowych.

(10) Zharmonizowane przepisy nie dotyczą statystyk państw członkowskich dotyczących składów celnych i wolnych obszarów celnych. Sporządzanie tych statystyk do celów krajowych pozostaje jednak fakultatywne.

(11) Państwa członkowskie powinny przekazywać Eurostatowi roczne zagregowane dane dotyczące handlu w podziale według cech prowadzonej działalności, m.in. z myślą o ułatwieniu analizy funkcjonowania przedsiębiorstw europejskich w kontekście globalizacji. Powiązanie pomiędzy statystykami dotyczącymi przedsiębiorstw i statystykami handlowymi tworzy się poprzez łączenie zawartych w zgłoszeniu celnym danych dotyczących importera i eksportera z danymi wymaganymi na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 177/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. ustanawiającego wspólne ramy dla rejestrów przedsiębiorstw do celów statystycznych (⁸).

(12) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej (⁹) stanowi ramy referencyjne dla przepisów zawartych w niniejszym rozporządzeniu. Jeżeli jednak statystyki te mają być rzetelne, to bardzo szczegółowy poziom informacji na temat handlu towarami będzie wymagał specjalnych przepisów w zakresie poufności.

(13) Przekazywanie danych będących przedmiotem poufności informacji statystycznych regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 223/2009 oraz rozporządzenia Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych będących przedmiotem poufności informacji statystycznych (¹⁰). Środki przyjęte zgodnie z tymi rozporządzeniami zapewniają fizyczną i logiczną ochronę poufnych danych i zapewniają, by podczas tworzenia i rozpowszechniania statystyk wspólnotowych nie dochodziło do bezprawnego ujawniania danych i wykorzystywania ich do celów innych niż statystyczne.

(14) Podczas tworzenia i rozpowszechniania statystyk Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia krajowe i wspólnotowe urzędy statystyczne powinny uwzględniać zasady określone w Europejskim kodeksie praktyk statystycznych, który został przyjęty dnia 24 lutego 2005 r. przez Komitet ds. Programu Statystycznego i dołączony do zalecenia Komisji z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie niezależności, wiarygodności i odpowiedzialności krajowych i wspólnotowych organów statystycznych.

(15) Należy opracować specjalne przepisy obowiązujące do czasu, gdy zmiany w przepisach celnych pozwolą na uzyskanie dodatkowych danych ze zgłoszenia celnego, i do czasu, gdy prawodawstwo wspólnotowe będzie wymagać elektronicznej wymiany danych celnych.

(16) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, to jest ustanowienie wspólnych ram dla systematycznego tworzenia wspólnotowych statystyk dotyczących obrotu towarowego z państwami trzecimi, nie może być osiągnięty w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie, a ze względu na rozmiary i skutki działania może być on lepiej zrealizowany na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(17) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹¹).

(18) W szczególności Komisja powinna być uprawniona do dostosowywania wykazów procedur celnych lub przeznaczeń celnych, które definiują wywóz lub przywóz do celów statystyk dotyczących handlu zagranicznego, do przyjmowania różnych lub szczególnych przepisów dotyczących towarów lub przepływów, które z powodów metodologicznych wymagają szczególnych przepisów, do dostosowywania wykazów towarów i przepływów wyłączonych z zakresu statystyk dotyczących handlu zagranicznego, do określania źródeł danych innych niż zgłoszenia celne, służących do rejestrowania przywozów lub wywozów szczególnych towarów lub przepływów, do określania danych statystycznych wraz z kodami, które należy stosować, do ustalania wymogów w zakresie danych dotyczących szczególnych towarów lub przepływów, do ustalania wymogów w zakresie sporządzania statystyk, do określania charakterystyki prób, do ustalenia okresu sprawozdawczego oraz poziomu agregacji w odniesieniu do państw partnerskich, towarów i walut oraz do dostosowywania terminu przekazywania statystyk, treści, zakresu i warunków korygowania statystyk, które już przekazano, a także do ustalenia terminu przekazywania statystyk dotyczących handlu w podziale według charakterystyki działalności i statystyk handlowych w podziale według waluty fakturowania. Ponieważ środki te mają charakter ogólny i służą zmianie innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez uzupełnienie go o nowe elementy inne niż istotne, muszą one zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 5a decyzji 1999/468/WE,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie wyznacza wspólne ramy prawne dla systematycznego tworzenia wspólnotowych statystyk dotyczących obrotu towarowego z państwami trzecimi (zwanych dalej „statystykami dotyczącymi handlu zagranicznego”).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „towar” oznacza wszelkie mienie ruchome, w tym energię elektryczną;

b) „terytorium statystyczne Wspólnoty” oznacza obszar celny Wspólnoty zgodnie z definicją w kodeksie celnym oraz dodatkowo wyspę Helgoland na terytorium Republiki Federalnej Niemiec;

c) „krajowe urzędy statystyczne” oznaczają krajowe instytuty statystyczne i inne organy odpowiedzialne w każdym państwie członkowskim za sporządzanie statystyk dotyczących handlu zagranicznego;

d) „organy celne” oznaczają „organy celne” w rozumieniu kodeksu celnego;

e) „zgłoszenie celne” oznacza „zgłoszenie celne” w rozumieniu kodeksu celnego;

f) „decyzja urzędu celnego” oznacza każdy oficjalny dokument wydany przez organy celne dotyczący przyjętych zgłoszeń celnych i wywołujący skutki prawne w odniesieniu do jednej lub większej liczby osób.

Artykuł 3

Zakres stosowania

1. [1] Statystyki dotyczące handlu zagranicznego rejestrują przywóz i wywóz towarów.

Państwa członkowskie rejestrują wywóz, gdy towary opuszczają terytorium statystyczne Wspólnoty

a) zgodnie z jedną z poniższych procedur celnych przewidzianą w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (¹²) („unijny kodeks celny”):

— wywóz,

— uszlachetnianie bierne;

b) przy zastosowaniu art. 258 unijnego kodeksu celnego;

c) przy zastosowaniu art. 269 ust. 3 unijnego kodeksu celnego;

d) przy zastosowaniu art. 270 unijnego kodeksu celnego, aby wykonać procedurę uszlachetniania czynnego.

Państwa członkowskie rejestrują przywóz, gdy towary wprowadzane są na terytorium statystyczne Wspólnoty zgodnie z jedną z poniższych procedur celnych przewidzianych w unijnym kodeksie celnym:

a) dopuszczenie do obrotu obejmującego końcowe przeznaczenie;

b) uszlachetnianie czynne.

2. Aby uwzględnić zmiany w kodeksie celnym i przepisach wywodzących się z konwencji międzynarodowych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych dostosowujących wykaz procedur celnych lub przeznaczeń celnych, o których mowa w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu.

3. Z przyczyn metodologicznych niektóre towary lub przepływy wymagają szczególnych przepisów. Dotyczy to zakładów przemysłowych, statków i samolotów, produktów morskich, towarów dostarczanych na statki i samoloty, towarów wysyłanych partiami, towarów wojskowych, towarów przesyłanych do lub z instalacji przybrzeżnych, statków kosmicznych, energii elektrycznej i gazu oraz odpadów (zwanych dalej „szczególnymi towarami lub przepływami”).

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych dotyczących szczególnych towarów lub przepływów oraz innych lub szczególnych przepisów mających do nich zastosowanie.

4. Z przyczyn metodologicznych niektóre towary lub przepływy wyłącza się ze statystyk dotyczących handlu zagranicznego. Chodzi o złoto monetarne i prawne środki płatnicze, towary przeznaczone do użytku dyplomatycznego lub podobnego, przepływy towarów pomiędzy państwami członkowskimi przywozu i wywozu oraz ich narodowymi siłami zbrojnymi stacjonującymi za granicą, a także niektóre towary nabywane i zbywane przez obce siły zbrojne, szczególne towary niebędące przedmiotem transakcji handlowej, przepływy niewystrzelonych jeszcze rakiet nośnych satelitów, towary przeznaczone do naprawy i poddane naprawie, towary przeznaczone do zastosowania tymczasowego lub po takim zastosowaniu, towary będące nośnikami spersonalizowanych informacji i informacji pobranych oraz towary zgłoszone organom celnym ustnie, które albo mają charakter handlowy, lecz ich wartość nie przekracza progu statystycznego odpowiadającego wartości 1 000 EUR lub wadze netto 1 000 kg, albo nie mają charakteru handlowego.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych, dotyczących wyłączania towarów lub przepływów ze statystyk dotyczących handlu zagranicznego.

5. Wykonując uprawnienia delegowane w ust. 2, 3 i 4, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

Artykuł 4

Źródło danych

1. Źródłem danych służących do rejestrowania przywozu i wywozu towarów, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jest zgłoszenie celne, wraz z ewentualnymi korektami lub zmianami danych statystycznych wynikającymi z decyzji właściwych organów celnych.

2. Jeżeli dalsze uproszczenia formalności i kontroli celnych, oparte na art. 116 zmodernizowanego kodeksu celnego, powodują, że organy celne nie dysponują danymi o przywozie i wywozie towarów, danych statystycznych wskazanych w art. 5 niniejszego rozporządzenia dostarcza podmiot gospodarczy korzystający z uproszczenia.

3. Dopóki nie zostanie wdrożony mechanizm wzajemnej wymiany danych drogą elektroniczną zgodnie z art. 7 ust. 2, państwa członkowskie mogą do sporządzania statystyk krajowych nadal wykorzystywać inne źródła danych.

4. W odniesieniu do szczególnych towarów lub przepływów, o których mowa w art. 3 ust. 3, można wykorzystywać inne źródła danych niż zgłoszenia celne.

5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych, dotyczących gromadzenia danych, o których mowa w ust. 2 i 4 niniejszego artykułu. Wykonując te uprawnienia, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

Artykuł 5

Dane statystyczne

1. Państwa członkowskie uzyskują następujące dane z rejestrów przywozów i wywozów, o których mowa w art. 3 ust. 1:

a) obroty handlowe (przywóz, wywóz);

b) miesięczny okres referencyjny;

c) wartość statystyczna towarów na granicy państwa członkowskiego przywozu lub wywozu;

d) ilość wyrażona masą netto i jednostką uzupełniającą, jeżeli taka jednostka została wskazana w zgłoszeniu celnym;

e) przedsiębiorstwo handlowe będące importerem/odbiorcą przywożonych towarów lub eksporterem/nadawcą wywożonych towarów;

f) państwo członkowskie przywozu lub wywozu, w którym dokonano zgłoszenia celnego, jeżeli jest wskazane w zgłoszeniu celnym:

(i) w przypadku przywozu – państwo członkowskie przeznaczenia;

(ii) w przypadku wywozu – państwo członkowskie rzeczywistego wywozu;

g) państwa partnerskie, to jest:

(i) w przypadku przywozu – państwo pochodzenia i państwo wysyłki;

(ii) w przypadku wywozu – państwo ostatniego znanego przeznaczenia;

h) kody towaru zgodne z nomenklaturą scaloną, tj.:

(i) w przypadku przywozu – kod towaru w podpozycji Taric;

(ii) w przypadku wywozu – kod towaru w podpozycji nomenklatury scalonej;

i) kod procedury celnej wymagany do określenia procedury statystycznej;

j) charakter transakcji, gdy jest on określony w zgłoszeniu celnym;

k) preferencyjne traktowanie przywozu, jeżeli organy celne je przyznały;

l) waluta fakturowania, jeżeli jest określona w zgłoszeniu celnym;

m) rodzaj transportu, z wyszczególnieniem następujących elementów:

(i) rodzaj transportu na granicy;

(ii) rodzaj transportu wewnętrznego;

(iii) pojemnik.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych, dotyczących dalszego doprecyzowania danych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

2a. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, środki odnoszące się do kodów i ich formatu, które należy stosować w odniesieniu do danych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

3. Z zastrzeżeniem przepisów celnych wymienione dane umieszcza się w zgłoszeniu celnym.

4. Jeżeli chodzi o szczególne towary lub przepływy, o których mowa w art. 3 ust. 3, oraz dane dostarczane zgodnie z art. 4 ust. 2, mogą być wymagane ograniczone zestawy danych.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych, dotyczących tych ograniczonych zestawów danych.

5. Wykonując uprawnienia delegowane w ust. 2 i 4, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

Artykuł 6

Sporządzanie statystyk dotyczących handlu zagranicznego

1. Dla każdego miesięcznego okresu referencyjnego państwa członkowskie dokonują zestawienia statystyk przywozu i wywozu towarów, wyrażonych w wartości i ilości, z podziałem na:

a) kody towarów;

b) państwa członkowskie przywozu/wywozu;

c) państwa partnerskie;

d) procedury statystyczne;

e) charakter transakcji;

f) preferencyjne traktowanie przywozu;

g) rodzaj transportu.

Przepisy wykonawcze dotyczące sporządzania statystyk mogą zostać określone przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

2. Państwa członkowskie sporządzają roczne statystyki handlowe z podziałem na charakter działalności gospodarczej, w szczególności rodzaj działalności gospodarczej, którą prowadzi dane przedsiębiorstwo, na poziomie sekcji lub dwucyfrowego kodu wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE) oraz klasę wielkości mierzoną liczbą pracowników.

Statystyki sporządzane są poprzez połączenie danych o charakterystyce działalności, zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 177/2008 z danymi o przywozach i wywozach zarejestrowanymi zgodnie z art. 5 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. W tym celu krajowe organy celne przekazują krajowym urzędom statystycznym numery identyfikacyjne odnośnych przedsiębiorstw handlowych.

Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, środki dotyczące łączenia danych i sporządzania statystyk.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

3. Co dwa lata państwa członkowskie sporządzają roczne statystyki dotyczące handlu w podziale na walutę fakturowania.

Państwa członkowskie sporządzają te statystyki, wykorzystując reprezentatywną próbę zarejestrowanych danych dotyczących przywozu i wywozu pochodzących ze zgłoszeń celnych i zawierających dane o walucie fakturowania. Jeżeli waluta fakturowania w przypadku wywozu nie jest podana w zgłoszeniu celnym, w celu zebrania wymaganych danych przeprowadzane jest badanie.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych, dotyczących poziomu agregacji dla krajów partnerskich, towarów i walut. Wykonując te uprawnienia, Komisja zapewnia, aby akty delegowane nie nakładały znaczącego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

4. Gdy w zgłoszeniu celnym znajdują się właściwe dane, możliwe jest wprowadzenie sporządzania przez państwa członkowskie dodatkowych statystyk na potrzeby krajowe.

5. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do sporządzania i przekazywania Komisji (Eurostatowi) statystyk dotyczących handlu zagranicznego, uwzględniających dane statystyczne, które zgodnie z przepisami kodeksu celnego lub wytycznymi krajowymi nie są jeszcze rejestrowane ani nie mogą być bezpośrednio wyprowadzone z innych danych znajdujących się w zgłoszeniu celnym złożonym organom celnym tych państw. Przekazywanie następujących danych przez państwa członkowskie jest zatem fakultatywne:

a) w przypadku przywozu – państwa członkowskiego przeznaczenia;

b) w przypadku wywozu – państwa członkowskiego rzeczywistego wywozu;

c) rodzaju transakcji.

Artykuł 7

Wymiana danych

1. Krajowe urzędy statystyczne bezzwłocznie, a najpóźniej w miesiącu następującym po miesiącu przyjęcia zgłoszeń celnych lub podjęcia decyzji celnych w ich sprawie, otrzymują od organów celnych rejestry przywozów i wywozów oparte na zgłoszeniach złożonych tym organom.

Rejestry zawierają co najmniej te dane statystyczne wymienione w art. 5, które zgodnie z kodeksem celnym lub wytycznymi krajowymi są zawarte w zgłoszeniu celnym.

2. Od dnia wdrożenia mechanizmu wzajemnej wymiany danych drogą elektroniczną organy celne dopilnowują, by rejestry przywozów i wywozów były przekazywane krajowemu urzędowi statystycznemu państwa członkowskiego wskazanego w rejestrze jako:

a) państwo członkowskie przeznaczenia – w przypadku przywozu;

b) państwo członkowskie rzeczywistego wywozu – w przypadku wywozu.

Mechanizm wzajemnej wymiany danych zostaje wdrożony najpóźniej wraz rozpoczęciem obowiązywania tytułu I rozdziału 2 sekcji 1 zmodernizowanego kodeksu celnego.

3. Przepisy wykonawcze dotyczące przekazywania danych, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, mogą zostać określone w trybie, o którym mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 8

Przekazywanie Komisji (Eurostatowi) statystyk dotyczących handlu zagranicznego

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) statystyki, o których mowa w art. 6 ust. 1, nie później niż 40 dni po zakończeniu każdego miesięcznego okresu referencyjnego. Państwa członkowskie zapewniają, by statystyki zawierały informacje o wszystkich przywozach i wywozach w danym okresie referencyjnym, dokonując korekt tam, gdzie rejestry są niedostępne.

Jeżeli przekazane statystyki podlegają zmianom, państwa członkowskie przekazują zmienione wyniki nie później niż ostatniego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym skorygowane dane zostały udostępnione.

W wynikach przekazywanych Komisji (Eurostatowi) państwa członkowskie uwzględniają wszelkie poufne informacje statystyczne.

Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, środki dotyczące jednolitych specyfikacji technicznych na potrzeby zawartości i zakresu przekazywanych statystyk. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

2. Statystyki dotyczące handlu w podziale według charakterystyki działalności, o których mowa w art. 6 ust. 2, przekazywane są Komisji (Eurostatowi) w ciągu 18 miesięcy od zakończenia roku referencyjnego.

Statystyki dotyczące handlu w podziale na walutę fakturowania, o których mowa w art. 6 ust. 3, przekazywane są Komisji (Eurostatowi) w ciągu trzech miesięcy od zakończenia roku referencyjnego.

3. Państwa członkowskie przekazują statystyki w postaci elektronicznej zgodnie ze standardem wymiany. Praktyczne warunki przekazywania wyników mogą zostać określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 9

Ocena jakości

1. Do celów niniejszego rozporządzenia wymagane statystyki podlegają następującym kryteriom oceny jakości:

a) „przydatność”, która dotyczy stopnia, w jakim statystyki zaspokajają obecne i potencjalne potrzeby użytkowników;

b) „dokładność”, która dotyczy stopnia, w jakim dane szacunkowe są zbliżone do nieznanych wartości faktycznych;

c) „aktualność”, która dotyczy odstępu czasu pomiędzy momentem uzyskania informacji a wydarzeniem lub zjawiskiem, które opisują;

d) „terminowość”, która dotyczy odstępu czasu pomiędzy momentem, w którym dane zostały udostępnione, a terminem, w którym powinny były zostać dostarczone;

e) „dostępność” i „przejrzystość”, które dotyczą warunków i sposobów uzyskiwania, wykorzystania i interpretowania danych przez użytkowników;

f) „porównywalność”, która dotyczy pomiaru skutków wywoływanych przez różnice w stosowanych koncepcjach statystycznych oraz w narzędziach i procedurach pomiaru, w przypadku gdy porównywane są statystyki z różnych obszarów geograficznych, dziedzin sektorowych lub z różnych okresów;

g) „spójność”, która dotyczy możliwości łączenia danych na różne sposoby i do różnych celów z zachowaniem ich wiarygodności.

2. Państwa członkowskie dostarczają Komisji (Eurostatowi) sprawozdanie na temat jakości statystyk przekazywanych każdego roku.

3. Przy stosowaniu do statystyk objętych niniejszym rozporządzeniem kryteriów jakościowych określonych w ust. 1, formy i strukturę sprawozdań dotyczących jakości określa się w trybie, o którym mowa w art. 11 ust. 2.

Komisja (Eurostat) ocenia jakość przekazanych statystyk.

Artykuł 10

Rozpowszechnianie statystyk dotyczących handlu zagranicznego

1. Na poziomie wspólnotowym statystyki dotyczące handlu zagranicznego zestawione zgodnie z art. 6 ust. 1 i przekazane przez państwa członkowskie są rozpowszechniane przez Komisję (Eurostat) co najmniej w podziale według podpozycji nomenklatury scalonej.

Wyłącznie na wniosek importera lub eksportera organy krajowe danego państwa członkowskiego decydują, czy statystyki danego państwa członkowskiego dotyczące handlu zagranicznego, które mogą umożliwić identyfikację tego importera lub eksportera, mają być rozpowszechniane, czy też mają zostać zmienione w taki sposób, by ich rozpowszechnianie nie naruszało poufności danych statystycznych.

2. Bez uszczerbku dla rozpowszechniania danych na szczeblu krajowym Komisja (Eurostat) nie rozpowszechnia szczegółowych statystyk w podziale według podpozycji Taric i preferencji, jeżeli ich ujawnienie naruszałoby ochronę interesów publicznych pod względem polityki handlowej i rolnej Wspólnoty.

Artykuł 10a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 2, 3 i 4, art. 4 ust. 5, art. 5 ust. 2 i 4 oraz art. 6 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 października 2016 r. Komisja sporządza sprawozdanie w odniesieniu do przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed zakończeniem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3 ust. 2, 3 i 4, art. 4 ust. 5, art. 5 ust. 2 i 4 oraz art. 6 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (¹³).

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 ust. 2, 3 i 4, art. 4 ust. 5, art. 5 ust. 2 i 4 oraz art. 6 ust. 3 wchodzi w życie jedynie pod warunkiem, że Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeżeli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 11

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (¹⁴).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 12

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1172/95 traci moc z dniem 1 stycznia 2010 r.

Rozporządzenie stosuje się w dalszym ciągu do danych dotyczących okresów referencyjnych przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 6 maja 2009 r.