Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2023 r., sygn. I OSK 640/22
Zgodnie z art. 214a ustawy o gospodarce nieruchomościami, spełnienie którejkolwiek z przesłanek wymienionych w tym przepisie uprawnia organ administracyjny do odmowy ustanowienia prawa wieczystego użytkowania na rzecz poprzedniego właściciela gruntu, niezależnie od przyczyn wymienionych w dekrecie warszawskim.
Dnia 13 kwietnia 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 2438/20 w sprawie ze skargi R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 maja 2021 r., I SA/Wa 2438/20 oddalił skargę R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] Prezydent [...] odmówił R.P. ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do części dawnej nieruchomości położonej w W. przy ul. R. [...], hip [...] o powierzchni 342 m2, wchodzącej w skład obecnej działki nr [...] z obrębu [...] , będącej własnością [...]. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że nieruchomość położona w W. przy ul. R. [...], hip. [...], znajduje się na obszarze objętym działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U.1945.50.279 ze zm.), dalej jako "dekret warszawski". Z dniem wejścia w życie ww. dekretu, tj. z dniem 21 listopada 1945 r. grunty nieruchomości warszawskich, w tym grunt przedmiotowej nieruchomości, przeszły na własność gminy m.st. Warszawy, a od 1950 r. – na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz.U.1950.14.130 ze zm.) – na własność Skarbu Państwa. Następnie grunt przedmiotowej nieruchomości z dniem [...] maja 1990 r. stał się własnością Dzielnicy – Gminy [...] Obecnie dawna nieruchomość położona przy ul. R. [...] w W. wchodzi w skład działek: nr [...] z obrębu [...] (KW nr [...]) i nr [...] z obrębu [...] (KW nr [...]). Zgodnie z opracowaniem geodezyjnym wykonanym w dniu [...] stycznia 2017 r. całkowita powierzchnia nieruchomości wynosiła 556 m2. Zgodnie ze świadectwem Wydziału Hipotecznego Sądu Okręgowego w W. z dnia [...] listopada 1946 r. nr [...], zgodnie ze stanem wykazu hipotecznego "Nieruchomości w [...] N [...]" na dzień [...] listopada 1946 r., stosownie do działów I i II, nieruchomość położona przy ul. R. o powierzchni 557,54 m2 uregulowana była jawnym wpisem na imię W. G., na mocy aktu kupna z dnia [...] lipca 1936 r. Dalej organ wskazał, że wnioskiem z dnia [...] stycznia 1949 r. W. G. wystąpiła w trybie art. 7 dekretu warszawskiego o ustanowienie prawa własności czasowej do nieruchomości. Prezydium Rady Narodowej [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 1969 r. nr [...] odmówiło W. G. przyznania prawa własności czasowej do tej nieruchomości. Następnie, Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia [...] czerwca 1969 r. nr [...] utrzymało w mocy ww. decyzję Prezydium Rady Narodowej [...]. Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] stwierdził, że decyzja Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] czerwca 1969 r. nr [...] oraz utrzymana nią w mocy decyzja Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] kwietnia 1969 r. nr [...] w części określonej w aktach notarialnych obejmujących sprzedaż lokali mieszkalnych nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...], w budynku przy ul. R. [...], posadowionym na działce nr [...] z obrębu [...] wchodzącej w skład przedmiotowej nieruchomości oraz udziałów przypadających właścicielom tych lokali w części budynku i jego urządzeniach służących do wspólnego użytku ogółu mieszkańców, a także gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste nabywcom tych lokali, wydane zostały z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdził ich nieważność.