ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 401/86 z dnia 21 lutego 1986 r. ustanawiające szczegółowe zasady przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu
Między uczestnikiem ruchu oporu a osobą działającą na rzecz ruchu oporu występuje zasadnicza różnica. W tym drugim wypadku chodzi o cenną, ale świadczoną dobrowolnie i doraźnie pomoc organizacjom ruchu oporu, która nie była wymuszana ani rozliczana według zasad dyscypliny obowiązującej żołnierzy ugrupowań konspiracyjnych.
Dopuszczalne jest orzekanie w przedmiocie uwłaszczenia nieruchomości rolnej w trybie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz o uchyleniu ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 11, poz. 81), jeśli po wydaniu ostatecznej decyzji o uwłaszczeniu, a przed stwierdzeniem jej nieważności, rolnik rozporządził przedmiotem uwłaszczenia.
Postanowienie statutu samorządu załogi przedsiębiorstwa państwowego stwierdzające, że radzie pracowniczej przysługuje uprawnienie do wniesienia do dyrektora przedsiębiorstwa sprzeciwu od jego decyzji o wstrzymaniu wykonania uchwały ogólnego zebrania pracowników (zebrania delegatów) nie jest sprzeczne z prawem.
Posiadanie przez podatnika, korzystającego z ryczałtu podatkowego od przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 stycznia 1983 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej /Dz.U. nr 1 poz. 5 ze zm./ kopii rachunku za sprzedaż, z której wpływów nie wpisał do prowadzonej ewidencji, nie
W świetle par. 28 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 43 poz. 196 ze zm./ nie pobiera się karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu za okres rozpoczynający się na trzy dni przed zgłoszeniem organowi podatkowemu
Organy przedsiębiorstwa państwowego objętego układem zbiorowym pracy dla państwowych przedsiębiorstw rolnych z dnia 24 grudnia 1974 r. nie są kompetentne do wprowadzenia w nim innego układu zbiorowego pracy, wobec czego emeryci i renciści tego przedsiębiorstwa mają prawo do świadczeń przewidzianych postanowieniami § 11 załącznika nr 2 do wymienionego układu, jeśli spełniają warunki określone tymi postanowieniami
Postanowienie regulaminu wyłączające prawo pracownika do premii w razie pełnienia przez niego prac społecznych poza przedsiębiorstwem jest w odniesieniu do pełnienia przez pracownika funkcji ławnika sądowego nieważne (art. 8 ust 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o ławnikach ludowych w sądach powszechnych Dz. U. Nr 54, poz. 309 ze zm.).
Organ odwoławczy nie załatwiający sprawy merytorycznie może, zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa, zalecić organowi I instancji przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części oraz wskazać okoliczności, które należy rozważyć przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Niedopuszczalne jest natomiast polecenie wydania przez organ I instancji określonego rozstrzygnięcia. Zgodnie z art. 77 par
1. Autonomia kościoła rzymsko-katolickiego sprawia, że jest on organizacją społeczną, której wraz z jednostkami organizacyjnymi nie można wprawdzie zaliczyć do organizacji ludu pracującego, o których mowa w art. 84 ust. 2 Konstytucji PRL /stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 grudnia 1959 r. 1 CO 42/59 - OSNCiK 1960 poz. 33/, lecz jego prawo - prawo kanoniczne, może być
Przepis art. 196 par. 2 pkt 4 Kpa nie odnosi się do decyzji wydawanych w toku kwalifikacji jakości wyrobów i kontroli nad wyrobami; również w innych przepisach, zarówno zawartych w Kodeksie postępowania administracyjnego, jak i w ustawach szczególnych, brak jest podstawy prawnej do zaskarżania wyżej wymienionych decyzji do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
"Uprawnienie do przebywania" potwierdzone zgodnie z przepisem art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ obejmuje sytuacje, w których przepisy prawa powszechnie obowiązującego statuują uprawnienie osoby zabiegającej o zameldowanie na pobyt stały do wspólnego zamieszkania z osobą zajmującą dany lokal.
Wyrok sądu rejonowego przyznający wyłączne prawo do korzystania z całego lokalu jednemu ze współmałżonków i dzieciom pochodzącym z małżeństwa, oznacza że drugi współmałżonek został pozbawiony uprawnienia do korzystania, a więc i przebywania w tym lokalu. Takiej konkluzji nie stoi na przeszkodzie brak orzeczenia o eksmisji, które dotyczyłoby innego uprawnienia, a mianowicie prawa zajmowania lokalu.
W wypadku uniemożliwienia lub utrudnienia odbioru programu telewizyjnego - osobie narażonej na tego rodzaju zakłócenia przysługuje roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem /art. 222 par. 2 Kc/. Stosownie do okoliczności, przywrócenie do stanu poprzedniego może wyrażać się w nakazaniu osobie zakłócającej podłączenia na jej koszt urządzeń telewizyjnych do instalacji znajdującej się na nieruchomości
Rozbudowa obiektu budowlanego na nieruchomości będącej współwłasnością w częściach ułamkowych wykracza poza zakres zwykłego zarządu i w związku z tym wymagana jest zgoda wszystkich współwłaścicieli /art. 199 Kc/ - brak takiej zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością, co stanowi warunek udzielenia pozwolenia na budowę.
W warunkach istniejącego zameldowania na pobyt czasowy mogły zaistnieć przesłanki do wymeldowania z pobytu stałego z urzędu lub na wniosek strony wówczas, gdyby w trybie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ zostało ustalone, że miejsce pobytu określone przez zainteresowaną jako czasowe, jest w rzeczywistości miejscem
Okoliczność, że w dowodzie sprzedaży produktów rolnych jednostkom gospodarki uspołecznionej nie figuruje nazwisko rolnika, który je wytworzył nie przesądza o tym, że tak nie było. Spór co do wartości sprzedanych przez rolnika produktów rolnych rozstrzyga terenowy organ administracji państwowej poprzez określenie w decyzji wartości produktów faktycznie wytworzonych w gospodarstwie danego rolnika /producenta