Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 września 1983 r. w sprawie ogólnych zasad udzielania kredytów dewizowych przez banki na cele rozwoju produkcji eksportowej i usług eksportowych.
1. Przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/ nie uzależniają obowiązku uiszczenia składki na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników ani od klasy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego ani od wysokości dochodów jakie to gospodarstwo przynosi. 2. Okoliczność, że rolnik lub jego małżonek korzysta
Obciążenie strony kosztami sądowymi, których wysokość nie przewyższa jednomiesięcznych jej dochodów zbliżonych do przeciętnych zarobków pracowników zatrudnionych w gospodarce uspołecznionej, z reguły nie oznacza gdy strona nie ma innych osób na utrzymaniu że nie jest ona w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 113 § 1 k.p.c.).
Zgodnie z art. 138 Kpa organ odwoławczy uchylając decyzję organu I instancji jest zobowiązany do określenia swego stanowiska w sprawie, co powinno nastąpić poprzez orzeczenie co do istoty sprawy, umorzenie postępowania lub przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Decyzja organu odwoławczego ograniczająca się tylko do uchylenia decyzji organu administracji I instancji jest
Renta inwalidzka wymieniona w art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19) oznacza rentę inwalidzka z ogólnego stanu zdrowia w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
Decyzja co do ustalenia kandydatów na nabywców nieruchomości rolnej (§ 13 ust. 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Rolnictwa 7. dnia 25 lipca 1970 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych M.P. Nr 19, 314), wydana po wejściu w życie ustawy z dnia 26 marca 1982 r., o śmianie ustawy kodeks cywilny oraz o uchyleniu ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U
Z brzmienia art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 27 poz. 158/ wynika, że w wypadku braku podstaw do stwierdzenia, że zamierzona działalność gospodarcza byłaby - z przyczyn w nim wymienionych - sprzeczna z interesem społecznym, wydanie uprawnienia do prowadzenia tej działalności
Fakt, że najemcą lokalu była żona skarżącego, z którą małżeństwo zostało następnie rozwiązane przez rozwód, nie oznacza, że skarżącego traktować należy jedynie jako "osobę bliską" najemcy w rozumieniu przepisów prawa lokalowego. Z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ wynika bowiem w sposób jednoznaczny, iż małżonkowie wspólnie zajmujący lokal mieszkalny
Przepis art. 35 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/, który stanowi materialnoprawną podstawę decyzji, nie wprowadza żadnych kryteriów udzielenia zezwolenia na zmianę przeznaczenia lokalu mieszkalnego na użytkowy, pozostawiając tę kwestię uznaniu organu administracyjnego. Nie ulega wszakże wątpliwości, że to, czy zezwolenia takiego należy udzielić, powinno wynikać
Dokonany w trybie § 41 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie wykonania ustawy o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 170) podział majątku i zobowiązań między przedsiębiorstwa państwowe, powstałe w następstwie podziału jednego z nich, pozostaje bez wpływu na zakres odpowiedzialności każdego z tych przedsiębiorstw wobec osób trzecich za zobowiązania powstałe
Jeżeli organy administracji państwowej uznały, że zebrane dowody nie pozwalają na ustalenie, że związek małżeński został faktycznie zawarty to art. 22 dekretu z dnia 8 czerwca 1955 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 25 poz. 151 ze zm./ nie może mieć zastosowania i w związku z tym decyzja odmawiająca ustalenia treści aktu zawarcia małżeństwa jest zgodna z prawem.
Szczególny przepis, jakim jest art. 174 Kpa ma na celu umożliwienie naprawienia błędu prawnego, którego naprawienie nie byłoby już w zasadzie możliwe w postępowaniu odwoławczym z uwagi na zakaz wynikający z art. 139 Kpa, chyba że, chodziłoby o rażące naruszenie prawa lub interesu społecznego.
Na postanowienie Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odmawiającego podjęcia zawieszonego postępowania zażalenie nie przysługuje, jeśli Sąd ten orzekał jako instancja odwoławcza (art. 394 § 1 pkt 6 k.p.c. w związku z art. 72 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych).
Pracownik, który doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku w zatrudnieniu przed dniem 1 stycznia 1968 r. i nie nabył uprawnienia do renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego wobec braku inwalidztwa, może dochodzić po dniu 1 maja 1977 r. od uspołecznionego zakładu pracy podwyższenia renty wyrównawczej na podstawie przepisów art. 907 § 2 kodeksu cywilnego.
Fakt wydania po prawomocnym zakończeniu postępowania o dział spadku otwartego przed dniem 4.XI.1971 r. nowego aktu własności ziemi stwierdzającego, że nieruchomości objęte tym postępowaniem z dniem 4.XI.1971 r. stały się własnością z mocy ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych jednego z uczestników postępowania, w sytuacji, gdy w dacie działu spadku istniał