Metoda porównawcza polega na porównaniu wysokości obrotów co najmniej dwóch lub większej liczby podatników, prowadzących przedsiębiorstwo handlowe, w liczbach względnych, gdy znany jest obrót w liczbie bezwzględnej jednego z tych przedsiębiorstw. Metoda porównawcza może polegać także na porównaniu obrotu tego samego przedsiębiorstwa handlowego za dwa różne okresy jednego roku lub dwóch kolejnych następujących
Ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ uprawniła naczelnika gminy na podstawie art. 82 ust. 1 do wezwania kierującego pojazdem by poddał się sprawdzeniu jego kwalifikacji kierowcy w sytuacji gdy istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do znajomości przez niego przepisów o ruchu drogowym. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu na podstawie art. 84 ust. 6 wydaje
1. Wyrok orzekający eksmisję załatwia spór między stronami tego procesu i nie daje terenowemu organowi administracji państwowej, przed jego wykonaniem, podstawy do wymeldowania z lokalu osoby podlegającej przymusowemu usunięciu. 2. Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ zobowiązuje do wymeldowania się tylko wówczas, gdy
1. Podstawą zaskarżenia decyzji administracyjnych, czyli podstawą skargi sądowej, nie może być zarzut naruszenia zasad współżycia społecznego /art. 196 par. 1 Kpa/. 2. Art. 6 i art. 7 Kpa wykluczają stosowanie zasad współżycia społecznego w postępowaniu administracyjnym, tym bardziej, że zasady współżycia społecznego nie mogą stanowić podstawy prawnej decyzji administracyjnej i skargi sądowej, nie
Istota art. 7 Kpa polega na tym, że w toku postępowania administracyjnego organy orzekające administracji państwowej mają obowiązek czuwać nad przestrzeganiem zasady praworządności socjalistycznej i podejmować wszelkie kroki niezbędne do dokładnego, wnikliwego, wszechstronnego, wyczerpującego zebrania i wyjaśnienia stanu faktycznego /rozpatrzenia całego materiału dowodowego/ oraz załatwienia sprawy
1. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie wyjaśnia pojęcia "opuszczenia lokalu". Badając stan faktyczny nie można zatem pominąć również okoliczności powodujących ewentualne wyprowadzenie się najemcy. 2. Jeżeli z wyroku sądowego wynika, że "przez czas wspólnego zamieszkiwania stron", a zatem do czasu wykonania eksmisji, skarżący ma
1. Przykład decyzji o charakterze uznaniowym /opartej na "uznaniu administracyjnym"/ uzależnionej od zaistnienia przewidzianych prawem warunków określonych w formie "pojęcia nieokreślonego" /niesprecyzowanego/. Uznanie administracyjne występuje najczęściej wówczas, gdy norma prawna zawiera sformułowanie "może", jest możliwością wyboru następstwa prawnego przez organ orzekający w indywidualnej sprawie
1. Naczelny Sąd Administracyjny nigdy nie może wydać rozstrzygnięcia merytorycznego /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 207 par. 1-5 Kpa/, gdy to jest zastrzeżone tylko dla organów administracji państwowej /art. 104, art. 107 i art. 138 Kpa oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem
Nabywcami działek budowlanych "mogą być" osoby: nie posiadające odpowiednich działek, domów mieszkalnych, lokali własnościowych, stale zatrudnione w zakładach pracy położonych na obszarach danej wsi, wykonujące zawody związane z rolnictwem i leśnictwem oraz świadczące usługi bezpośrednio dla rolnictwa i ludności wiejskiej /par. 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 22 maja 1973 r. w sprawie
Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 lipca 1981 r. w sprawie zagospodarowania zbędnych suszarń, strychów i innych pomieszczeń w budynkach stanowiących własność Państwa /M.P. nr 19 poz. 182/ nie przewiduje wydawania decyzji uprawniającej do dokonania adaptacji takich pomieszczeń na cele mieszkalne.
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. nr 17 poz. 71 ze zm./ o przejęciu nieruchomości rolnych na własność Państwa orzeka organ administracji rolnej Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, a o przyjęciu nieruchomości leśnych
Zgodnie z par. 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 1978 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 11 poz. 47/ zwolnienie od podatków przysługuje jedynie podatnikom, którzy nie wykonują innej działalności podlegającej podatkowi obrotowemu lub opłacie
1. Kontrola sądowa dotyczy zgodności decyzji z prawem, a więc wchodzą tu w grę akty o charakterze ustawodawczym, tzn. ustawy i dekrety z mocą ustawy oraz akty wykonawcze do tych ustaw, a zatem akty zawierające normy powszechnie obowiązujące, wydane na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego i z powołaniem się na to konkretne upoważnienie. Nie można jednak z pojęcia prawa w rozumieniu wyżej
Należy stwierdzić, że skoro nabycie przez Państwo gospodarstwa rolnego w zamian za rentę ma charakter nabycia pierwotnego, to tym samym prawo dzierżawy wygasa chyba, że zostało ono ujawnione w księdze wieczystej. Brak jednak podstawy do odmowy przyjęcia gospodarstwa rolnego z tego tylko powodu, że rolnik przed przekazaniem tego gospodarstwa zawarł wieloletnią umowę dzierżawy.
Tryb przyjęty w art. 200 Kpa co do składania skargi i jej uznania w całości daje organowi administracji państwowej, który wydał zaskarżoną decyzję w ostatniej instancji możliwość powtórnego zbadania sprawy administracyjnej i zastanowienia się nad prawidłowością swego rozstrzygnięcia. Jednak nie może on dawać nowych rozwiązań częściowych, zarówno co do jednej skargi, jak i kilku skarg. Może tylko zaspokoić
Jeżeli w lokalu zajmowanym przez kilku najemców, jeden z nich zawarł umowę o opiekę /art. 8 ust. 2 Prawa lokalowego - t.j. Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, w wyniku której nadwyżka przysługującej mu powierzchni mieszkalnej w postaci odrębnego pokoju stała się przedmiotem podnajmu na rzecz opiekuna, organ administracji nie może wydać decyzji o opróżnieniu części lokalu stanowiącej nadwyżkę i przydzielenie
Nie można przyjąć aby sprawa taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne krajowców dewizowych w ruchu zagranicznym należała do kategorii spraw, o których mowa w art. 196 par. 1 Kpa zastrzeżonych do rozpoznania przez sąd administracyjny.
Paragraf 42 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/ nie może stanowić podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej w sprawie cofnięcia zezwolenia lub potwierdzenia zgłoszenia osobie fizycznej, w stosunku do której postępowanie karne zostało warunkowo
1. Zatrudnienie konkubiny nie może być uznane za pracę członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu par. 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/. 2. Za rencistę w
1. Decyzja dotycząca wstrzymania robót budowlanych może być wydana również w przypadku gdy obiekt budowlany jest już ukończony. 2. W pojęciu robót budowlanych mieści się również sporządzenie odpowiedniej dokumentacji technicznej potrzebnej do wykonania robót budowlanych. Bez dokumentacji nie można ustalić czy budowa faktycznie jest ukończona w sposób który pozwalałby oddania do użytku obiektu budowlanego
Decyzja administracyjna w sprawie odmowy rozbiórki obiektu budowlanego występuje w formie "sprzeciwu" /decyzji negatywnej/. A zatem do decyzji w formie sprzeciwu mają zastosowanie wszystkie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a zwłaszcza art. 107 par. 1 i par. 3 Kpa.
Decyzja o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa nie zabudowanej w oznaczonym okresie działki letniskowej w trybie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi /Dz.U. 1969 nr 27 poz. 216/ z powodu naruszenia terminu rozpoczęcia budowy, jest sprzeczna z art. 7 i 8 Kpa., jeżeli organ administracji państwowej wydał akt prawny, uniemożliwiający w danym okresie
Jeżeli nie zachodzą przesłanki do nakazania rozbiórki obiektu budowlanego /art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ organ administracji państwowej powinien usankcjonować popełnienie naruszenia prawa polegające na wybudowaniu obiektu bez pozwolenia na budowę, przyjmując zawiadomienie skarżącego o oddaniu obiektu do użytku, bądź nałożyć
